Śmierć na Zanzibarze

Trzecia część serii o amatorskiej detektyw Magdzie jest równie dobra jak dwie wcześniejsze. Można się dobrze bawić z postaciami stworzonymi przez autorkę.
Polecam.

" Śmierć na Zanzibarze " to bardzo lekki, wręcz wakacyjny, kryminał obyczajowy.

Magda tuż po rozwodzie dostaje od matki propozycję wyjazdu na wycieczkę na Zanzibar. Oczywiście rodzicielka ma jej toważyszyć. Na miejscu okazuje się że pani Zofia, która jest pisarką, nie ma czasu aby korzystać z uroków wyspy gdyż gonią ją terminy oddania książki do wydawnictwa. Magda na samotnych wyprawach zaprzyjaźnia się z turystami którzy wraz z nią przylecieli z Polski. Pewnego dnia odkrywa zwłoki Blanki pływające w hotelowym basenie. Dziewczyna rozpoczyna prywatne śledztwo a pomaga jej w tym mąż przyjaciółki, policjant, który łącząc się z nią na Skype’a opowiada o sprawie jaką prowadzi w podwarszawskim Grodzisku.

Lektura lekka, łatwa i przyjemna. Świetnie odmalowany klimat wyspy i wakacji pozwala na chwilę zapomnieć o codzienności. Dowcipny język ułatwia czytanie tej uroczej książki. Polecam wszystkim, żarówno tym którzy jadą na urlop jak i tym którzy już zapomnieli o wakacyjnym wypoczynku. Miłej lektury.

Następne udane spotkanie z Magdą, tym razem w bardzo egzotycznej scenerii. Wyjazd z matką na Zanzibar ma ją oderwać od traumy rozwodu i dostarczyć rozrywki, ale Magda, jak to ona, musi się w coś wplątać. Morderstwo w hotelu, które wszyscy chcą uznać za wypadek, to wręcz wyzwanie dla samozwańczej detektywki. Podobało mi się, choć uważam, że tym razem było łagodniej niż w poprzednim tomie, który był w moim odczuciu zdecydowanie mroczniejszy. Mały minus za fakt, że udało mi się wytypować mordercę. ;)

Taki sobie kryminalik, ani dobry, ani zły.
„Ani dobry”, bo:
- bardzo szybko wytypowałam mordercę, jeszcze zanim pojawił się trup, choć nie jestem sprytna w kryminalnych zagadkach
- liczyłam na Zanzibar, a moje wrażenia zostały okrojone prawie tylko do hotelowych murów, ogrodu i hotelowej plaży, akcja mogłaby toczyć się gdziekolwiek w ciepłych krajach, byle w resorcie z opcją all inclusive
- irytowała mnie główna bohaterka, infantylna i głupia gąska o detektywistycznych aspiracjach, choć nie miała ku temu predyspozycji, kojarzyła fakty dużo wolniej niż ja
- spektakularne zakończenie tak niewiarygodne, że aż śmieszne

„Ani zły”, bo:
- czytało się łatwo i bez przykrości
- książka się nie dłużyła, zapewne z powodu sprawnego języka, którym operuje autorka, wszystkiego było w sam raz: dialogów, opisów, akcji, przyrody (tylko Zanzibaru dla mnie za mało)
- słońce świeciło, fale oceanu stopy obmywały, wiatr powiewał palmowymi liści, rozmarzyłam się (tylko klima nie stanęła na wysokości zadania)
- wprawdzie z główną bohaterką nie nadawałam na tych samych falach, ale wynagrodziło mi to spotkanie z wyluzowaną mamuśką, kilkakrotnie zostałam zaskoczona drobiazgami dotyczącymi innych postaci. I bardzo ciekawa jestem Walczaka, choć nie na tyle, by sięgnąć po poprzednie części lub po kontynuację, gdyby się takowa pojawiła.

Przeczytać można, szczególnie teraz, gdy za oknem plucha. Najlepiej na leżaczku, na Zanzibarze, z drinkiem z palem...

Nie wiem czemu, ale książki pani Gacek zawsze odbieram bardzo miło. Nawet teraz w przypadku kryminału odnajduję wątki pełne spokoju i takiego dziecięcego pragnienia bycia docenionym. Styl w książce jest bardzo lekki i taki ciepły. Przewija się tam dużo żartów i sytuacji wymagających uśmiechu. Rozdziały kończą się troszkę zapowiadając późniejsze sytuacje. Wiemy, kiedy wyniknie coś dobrego, a kiedy decyzje podjęte naprędce wpędzą ich w kłopoty. Książka jest bardzo przejrzysta, gdyż rozdziały są krótkie. Autorka zwraca uwagę na drobne szczegóły jakimi są rzeczy otaczające naszych bohaterów. Nie skupia się tylko na twardej historii, tyko wprowadza pewne urozmaicenia. Mi bardzo przypominała przygody bohaterów z Supercepcji. Oczywiście mamy tu raczej ludzi dorosłych, aczkolwiek często zachowują się jak nastolatkowie. Potrzebują uwagi, wypoczynku i oderwania się od obowiązków. Pewna autorka będzie tutaj trochę zadzierała nosa uważając, że zawsze ma rację, a nawet jeśli nie ma, to poprzez jej status powinno się tą rację jej przyznawać. W historii nie zabraknie również delikatnych spojrzeń, ukradkowych myśli i odpędzania się od adoratorów.
Pozycję czyta się równym rytmem z niespotykanymi uskokami w chwilach niepewności. Pewna kobieta będzie wtykała nosa w nie swoje sprawy, przez co popadnie w tarapaty. Wszystko z powodu nadmiernej ciekawości. Według mnie książkę mogą czytać nawet nastolatkowie lubiący kryminały. To taka delikatniejsza wersja napięcia. Bywa poważnie i smutno, ...

Magda znana nam z wcześniejszych książek wyjeżdża wraz z mamą znaną autorką kryminałów na tropikalny Zanzibar.Cały czas jest jednak w kontakcie ze swoim przyjacielem komisarzem Sikorą,który w Grodzisku prowadzi śledztwo w sprawie zabójstwa starszej pani.Zdenerwowany wtrącaniem się Magdy w jego pracę radzi jej by znalazła sobie własnego trupa na wyspie.Długo nie trzeba czekać,bowiem w hotelowym basenie Magda znajduje ciało jednej z uczestniczek wycieczki Blanki.Śmierć uznana zostaje za nieszczęśliwy wypadek,ale Magda w to nie wierzy i zaczyna swoje prywatne dochodzenie,które może okazać się dla niej śmiertelnie niebezpieczne.