Hokus Pokus

"Dwie najważniejsze siły sprawcze we Wszechświecie to Czas i Przypadek."

"Człowiek nigdy nie bywa bardziej zdecydowany w swoich poglądach, niż wtedy, kiedy sam odkrywa argumenty na rzecz tego, w co wierzy."

Weteran wojenny i niespełniony pianista, Eugene Debs Hartke podejmuje pracę nauczyciela fizyki i wychowawcy muzycznego w szkole dla bogatych i niepełnosprawnych umysłowo nastolatków. Zostaje wyrzucony ze szkoły i podejmuje się pracy w więzieniu o zaostrzonym rygorze. Jednak pech chce, że przy obrocie spraw sam zajmuje miejsce w jednej z cel, a tam spisuje swoje wspomnienia z całego życia..

Hokus pokus.
Vonnegut mnie zawsze zaczaruje, nie tylko adekwatnym tytułem. Twórczość autora poznałam zdecydowanie zbyt późno, jednak świadomość i nadrabianie jego dzieł sprawia mi ogromną przyjemność.
Język, dystans do życia, podejście do świata, czarny humor, różnorodność tematyczna, poruszane problemy i analiza to nieodłączny element wszystkich spisanych historii.
Autor niesamowicie działa na czytelnika, wprawia w refleksje, rozbawia, ale i oddaje smutek jaki dotyczy każdego tematu.

Cóż dodać. Lubię, szanuję i polecam.

Z ciekawostek powiem wam, że pisarz owe dzieło kreślił na każdej kartce, jaka mu się nawinęła pod ręką. Nie ważne czy różniły się wielkością, czy grubością. Dla niego pomysł chwili był wtedy, kiedy tylko przychodziła do niego wena twórcza, bez względu na miejsce gdzie się znajdował. Dlatego też numerował strony, by ktokolwiek później ją znajdzie mógł się w tym wszystkim połapać. To tylko jedna z ciekawostek na jego temat, a uwierzcie mi, że jest ich o wiele więcej:-)
W części pierwszej sam autor nam się przedstawia, byśmy poznali go nie tylko od wewnątrz, ale i zewnątrz łącznie z rozpisem na rodzinę. Tam również poznamy ważny dla niego cytat:

,,Jak długo istnieje klasa niższa- należę do niej. Jak długo istnieje element przestępczy- wywodzę się z niego. Jak długo choćby jedna dusza przebywa w więzieniu- nie jestem wolny".

Posądzam tego człowieka o duszę szczerego mężczyzny z przywodzeniem na myśl najlepszego dziadka, który nawet pisząc tą książkę uważał na słowa, by czasem nie wstawić tu żadnego brzydkiego słowa. Niby stara się opowiadać ją składnie, jednak faktycznie widać, że jest ona poskładana z małych skrawków, cytatów i wszystkich innych rzeczy, które akurat przyszły mu do głowy. To taka historia, która mimo wielu wstawników i tak po pewnym czasie daje obraz całości. I to bardzo pięknej całości.
Bywa, że jego zdania niemal trwają w nieskończoność, jakby pisał je na wdechu i zapomniał o wydechu, lub gdyby bał się, że po przecinku całkiem ule...

Klasyka literatury Kurt Vonnegut! Miałam przyjemność przeczytać jego książki, więc byłam ciekawa tego wydania. Okładka klasycznie minimalistyczna.

👉 Eugene Debs Hartke, weteran wojny podejmuje pracę nauczyciela fizyki. Lata później, po wyrzuceniu z pracy za rzekome demoralizowanie młodzieży, zostaje wychowawcą w znajdującym się nieopodal więzieniu o zaostrzonym rygorze. Jednak nie na długo. W zakładzie wybucha bunt, zbiegli więźniowie opanowują Tarkington College i biorą jego personel jako zakładników. Oskarżony o pomoc w ucieczce, Eugene Debs Hartke sam trafia za kratki, gdzie zabiera się do pisania swoich wspomnień.

👉Nie ukrywam ta książka wzbudziła we mnie tyle emocji, jak żadna jego poprzednia. Autor, pisząc książkę, był WŚCIEKŁY i było to czuć. Bardzo dobra, potrzebna książka, którą powinien przeczytać każdy!