Jak nakarmić smoka

Chętnie zapytałabym autora, co miał na myśli tworząc swoje wiersze (np. "Klasówka") - czy bardziej stawiał na jakieś konkretne przesłanie, czy raczej skupiał się nad doborem odpowiednich rymów, bo jeśli o nie chodzi to poradził sobie znakomicie. Może, gdyby grupą docelową utworów nie były dzieci, a tytuł i ilustracje by to potwierdzały, to rymowanki byłyby znacznie lepiej odebrane...?

„Jak nakarmić smoka” to zbiór rymowanek dla dzieci do którego mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony zbiór jest fajnie zilustrowany, są rymy i na tym te plusy się kończą. Owszem, niektóre z wierszyków są całkiem fajne, ale większości z nich nigdy nie przeczytam dziecku.

Autor chyba troszeczkę się zagalopował, albo po prostu ma zupełnie inny pogląd na wychowywanie dzieci niż ja. Nie wiem jak można straszyć dzieciaki, nazywać je matołami i dorosłego przedstawiać jako osobę zawsze mającą rację. W moim odczuciu wierszyki te może i nauczą czegoś dzieciaków, ale przede wszystkim sprawią, że będą się one czuć się osaczone strachem i będą stłamszone. W tych wierszach da się odczuć, że autor ma marzenie co aby dzieci były idealne i grzeczniutkie, a aby to osiągnąć trzeba wprowadzić prawdziwą dyscyplinę.

Pomimo, że uwielbiam rymowanki dla dzieci to jednak książka o jakże chwytliwym tytule „Jak wytresować smoka” nie należy do moich ulubionych. Wręcz schowam ją głęboko i nie zapoznam jej ze swoim dzieckiem. Szkoda, ponieważ liczyłam na coś innego. Jest to idealny przykład, że zanim przeczytamy dziecku jakąś książkę najpierw sami powinniśmy ją przeczytać i zastanowić się czy zgadzamy się z wartościami, które stara się przekazać naszym dzieciom autor.

Książka zawiera w sobie wspaniałe wierszyki, które się rymują i każdy z nich zawiera na końcu jakąś przestrogę:

,,Więc czego nas uczą
osa, ćma i mucha?
Że najgorzej temu
kto mamy nie słucha".

,,Pomyślcie, drogie dzieciątka,
o tym zdarzeniu tragicznym,
gdy znów was najdzie ochota,
by drzeć się w miejscu publicznym".

To tylko dwa morałki z dziewiętnastu wierszyków. Każdy prościutki, gdyż odbiorcą jest tu dziecko. Uczą o dobrym zachowaniu, tłumaczą, dlaczego nie wolno się śmiać z kogoś, kto sepleni, czemu nie zagląda się do głębokiej studni, dlaczego warto słuchać rodziców, czemu nie wolno bawić się igłami, chwali, że warto być miłym i jeszcze wiele innych. Niekiedy są tu wymyślone historie o rzeczach, które nie istnieją, lecz strach przed nimi sprawia, że dziecko rozumie, iż warto być posłusznym. Co najciekawsze, same dojdzie do tych wniosków. Wspaniałe ilustracje tylko podkreślają tematykę wierszy. Warto przeczytać je dziecku przed snem i po skończeniu każdego zapytać je, kto tu zrobił dobrze, a kto nie. Dlaczego jednych spotyka tutaj kara, a inni są szczęśliwi? I kto to tak naprawdę jest ten smok z okładki? Czy możliwe, że nakarmiony odpowiednimi rzeczami przestaje być groźny?
Piękna książka dla najmłodszych dzieci. Ona niczego nie nakazuje, ani nie zakazuje. Pokazuje jedynie sytuacje w których każde z naszych dzieci się znajdzie i jest wielce prawdopodobne, że nie będzie potrafiło wybrać dobrze. Dzięki niej samo doj...