Konsekwencje

Nie wiem, co się dzieje z powieściami topowych zagranicznych pisarek... Są znacznie słabsze niż poprzednie. Nie wiem, czy autorkom tępi się pazur, czy są w gorszej pisarskiej formie, czy zwyczajnie wyczerpały już pomysły, ale w przypadku Yrsy, jest to już druga jej powieść z rzędu, która mnie nie porwała, a wręcz zanudziła na amen. Dotąd się to nie zdarzało. Jej książki łykałam w ciemno, czytałam najdalej w dwa wieczory, i zawsze byłam mega usatysfakcjonowana.

Szósta odsłona perypetii Freyi i Huldara była nudna, bez polotu, z akcją wolniejszą od żółwia. Zamiast typowego dla Yrsy kryminału, dostałam społeczno-obyczajowy obraz Islandii i Islandczyków (po wielokroć już powtarzany). Wątek kryminalny, który sam w sobie był bardzo ciekawy i zamotany zginął w morzu dygresji na temat tła społecznego wyspy, sytemu prawnego, zdrowotnego, itp., a także rozpłynął się w emocjonalnych rozterkach bohaterów, które nie miały odniesienia do fabuły. Rozterki życiowo-uczuciowe Freyi są już tak niedorzeczne, że aż śmieszne. Ileż można ciągnąć te wojenki między nią i Huldarem? Jak długo można utrzymywać relację hate-love, żeby wciąż była interesująca, a nie żenująca? Bardzo nie na miejscu były też niektóre wtręty i przemyślenia bohaterów, skojarzenia wstawione zupełnie nieadekwatnie do sytuacji, które zamiast robić fajne tło narracyjne były po prostu niesmaczne. Przykład: patolog porównuje kartę stomatologiczną z uzębieniem denatki. Uczestniczą w tym Freya i Huldar. Huldar stwierdza,...

„Konsekwencje” Yrsy Sigurdardottir to szósta część kryminalnego cyklu o detektywie Huldarze i policyjnej psycholożce Freyi, których polubiłam już przy okazji "Wzgórza wisielców".

Choć tempo powieści jest raczej niespieszne, kilka naprawdę interesujących i pozornie niezwiązanych ze sobą wątków, przykuwa uwagę.

Erla i Huldar w bagażniku źle zaparkowanego samochodu odkrywają poćwiartowane zwłoki bez głowy. Równolegle poznajemy Rognvaldura i Aldis, zrozpaczonych rodziców dziesięcioletniej Iris, która-chorując na białaczkę - zmarła po zarażeniu wirusem odry. Do kręgu bohaterów dołączą także Stebbi i Numi, małżeństwo dwóch mężczyzn wychowujący małą Mię, która nagle znika ze stojącego na zewnątrz wózka.

Makabryczna zbrodnia wstrząsa wydziałem dochodzeniowo- śledczym. Dlaczego kobieta, która dotąd nie miała nawet najmniejszego zatargu z prawem, zostaje pocięta na osiem kawałków i porzucona w samochodzie?

Co stało się z Mią, gdzie i dlaczego ukrywa się Rognvaldur? Na odpowiedzi przyjdzie nam nieco poczekać, gdyż wszystkie wątki, chociaż się przeplatają, nie są oczywiste. Przeciwnie – wciąż pojawiają się nowe postaci, poszlaki, podejrzenia i tajemnice..

Akcja przyspieszy dopiero pod sam koniec, wtedy również poznamy całą prawdę, odkryjemy motywy postępowania postaci. Zapewniam, że nie obędzie się bez niespodzianek! Dzięki takiej konstrukcji swojej powie...

„Konsekwencje” Yrsy Sigurðardóttir to co prawda jest już szósty tom cyklu o Freyi i Huldarze, ale spokojnie można czytać go jak powieść osobną – sama sprawdziłam, nic tu nie brakuje, a wręcz przeciwnie – jest wszystko, czym można się zachwycić! Jest to kryminał rasowy, utrzymany w starym stylu, gdzie najważniejsza jest zagadka i skrupulatne dochodzenie do prawdy, które z początku wydaje się wręcz niemożliwe... Akcja toczy się przyjemnym rytmem, intryga jest przemyślana i z zaskakującymi twistami, a kreacje postaci fascynujące! Dialogi niepozbawione zadziorności, a tematy bardzo szerokie i życiowe – o rodzicielstwie i wszystkich jego odmianach, jak i konsekwencjach, jakie ze sobą niesie. Historia zaczyna się jedenaście lat wstecz, od porwania niemowlęcia, przechodzi przez śmierć kilkuletniej dziewczynki, by w końcu zacząć się współcześnie od zbrodni przerażającej... Fabuła wciąga dosłownie od pierwszej strony, a psychologia i wyjaśnianie motywów zbrodni, jak i innych, mniejszych przewin, jest tu tym, co naprawdę ważne. Uwielbiam takie kryminały! Polecam wszystkim, którzy doceniają powieści kryminalne skupione na solidnej zagadce z dobrym umotywowaniem psychologicznym.

Tym razem wyruszam na Islandię, by ponownie z detektywami Huldarem i Erlą oraz nieodłącznym wsparciem psycholożki dziecięcej Freji, rozwiązać kolejną skomplikowaną zagadkę kryminalną, mającą swe korzenie w nieodległej przeszłości.

Co łączy sprawę uprowadzonego przed jedenastoma laty niemowlęcia, rozczłonkowane bezgłowe kobiece zwłoki i ojca pragnącego pomścić śmierć nastoletniej córki? Na pierwszy rzut oka nic, lecz w miarę postępowania śledztwa okazuje się, że całkiem sporo. Należy bowiem pamiętać, że każdy uczynek niesie za sobą konsekwencje, a te poważne są na tyle, że na lata połączą trzy zupełnie różne rodziny.

"Konsekwencje" są już szóstą odsłoną fascynującego cyklu królowej islandzkiego kryminału, czyli Yrsy Sigurðardóttir, a miejscem rozgrywających się wydarzeń jest stolica tej niezwykłej wyspy — Rejkiawik. Nie są to może wybitne, ale całkiem poprawne kryminały, których lektura daje mi sporo rozrywki. Choć akcja płynie niespiesznym tempem, to jednak cały czas trzyma w napięciu i niepewności. Tutaj liczy się złożona intryga, naznaczona wieloma ludzkimi tragediami. W swoich powieściach autorka stara się przemycać aktualne społecznie tematy, w tym przypadku są to antyszczepionkowcy. Sprawy prywatne głównych bohaterów odchodzą w cień, a to właśnie one są elementem spajającym całość cyklu. Moim zdaniem jest ich tak stosunkowo niewiele, że akurat tę serię można śmiało czytać poza kolejnością.

Jest to szósty tom islandzkiej autorki, jednej z moich ulubionych, jeśli chodzi o literaturę skandynawską, gdzie głównymi bohaterami są Freyja i Huldar. I jest to kolejny raz, kiedy historia jest rewelacyjna, a kobieca główna postać psuje wszystko. Wielka pani psycholog, która obraża się na wszystko niczym mała dziewczynka, uważa, że wszystko wie najlepiej i bawi się uczuciami Huldara. Nie wiem jakim cudem kończę te książki i udaje mi się przebrnąć przez momenty z Freyja. Myślę, że jest to zasługa zagadek kryminalnych, których jesteśmy świadkami i pod tym względem jest jedną z najlepszych z całej serii. W tej książce zostaje porwane dziecko wychowywane przez dwóch mężczyzn, zostaje znalezione ciało kobiety pozbawione głowy, a każdy z bohaterów zdaje się mieć wiele tajemnic i powodów, aby nie wyszły na jaw.
Mam nadzieję, że starczy mi cierpliwości dla Freyji na kolejne tomy jeśli się pojawią bo Yrsa jest mistrzynią kreowania akcji i tajemnic w swoich książkach.