Kosiarz

Na poprawę nastroju zawsze najlepszy jest Pratchett. Czytam go zawsze z uśmiechem na twarzy. Uwielbiam jego inteligentny humor, ironię, podteksty i parodie. Przestraszyłam się, że zniknie moja ulubiona postać Śmierć, ale Bill Brama okazał się sympatycznym gościem. Dowiadujemy się, kto stworzył hipermarkety i dlaczego. To jest książka przy, której nie sposób się nudzić. Czasami trzeba pomyśleć aby odkryć wszystkie znaczenia i podteksty, ale odkrycie ich sprawia olbrzymią frajdę.

„Jeśli przeszłość jest widoczna, a przyszłość ukryta, tłumaczą, to znaczy, że musimy stać tyłem do przodu. Wszystko, co żyje, porusza się tyłem.”
„Nikt nie wie, gdzie był człowiek zanim się urodził, ale kiedy już się urodził, dość szybko odkrył, że przybył ze skasowanym biletem powrotnym.”
Polecam , bo pod tą ironią i humorem kryje się prawda o życiu.

Wyrywek z recenzji :) Po to abym "pamietala" co chcę ponownie przezytać, bo akurat Kosiarza musze od siski pożyczyć :)

Jak czytać Pratchetta?
Często. Częściej. Po kolei. Na wyrywki. Od deski do deski. Po losowym otwarciu. Cytatami. Na poprawę humoru. Świtem. Po zmroku. W tramwaju. Na czczo. Po jedzeniu. Powracając. Tęskniąc. Doszukując.
Jak nie czytać Pratchetta?
Przy jedzeniu. Podczas picia. Może grozić uduszeniem.

Główny wątek "Śmierci na wakacjach" był ciekawy, a sceny na końcu z tańcem... aż mnie ciarki przechodzą, jak o nich pomyślę, bardzo wzruszające. Niestety równolegle rozgrywające się kłótnie magów były tak nudne, tak nudne! Sam Windle miał swoje momenty ("dumny, bo z trumny!"), ale reszta zbiła się w mojej głowie w jeden wielki zapychacz dziury.