Kosmiczne zachwyty i rozterki

“Uważna lektura dawnych tekstów, zwłaszcza dotyczących samego wszechświata, wskazuje jednak na to, że ich autorzy odwoływali się do Boga tylko wtedy, gdy przekraczali granice własnego zrozumienia. Odwoływali się do wyższej instancji wyłącznie wówczas, gdy rozpościerał się przed nimi ocean ich własnej niewiedzy.”

“Może więc warto rozpowszechnić ideę głupiego projektu? Nie stanowi on standardu natury, ale jest w niej wszechobecny.
Wydaje się jednak, że większość z nas uważa, że nasze ciała, nasze umysły, a nawet nasz wszechświat, reprezentują szczyt formy i największe osiągnięcie rozumu. Być może takie myślenie to dobry antydepresant, ale nie ma nic wspólnego z nauką - nie teraz, nie w przeszłości, nigdy.”