Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na
podstawie 9 ocen kanapowiczów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7.9
/10
Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na
podstawie 9 ocen kanapowiczów
Opis
Zbiór onirycznych historii będących literacką próbą wejrzenia w szczeliny rzeczywistości, gdzie melancholia przeplata się z ludyczną grozą. Autorka mierzy się z nieuchwytnością czasu, rzeczami ulotnymi i niezwykłymi. Snuje opowieści refleksyjne, często ponure, przesiąknięte dawnymi mitami, które odsłaniają wielowymiarowość i dziwność istnienia. Jest to realizm magiczny w nieco mroczniejszym wydaniu.
Pierwszy raz czuję się zbyt głupia, by napisać recenzję. Mam wrażenie, że moje zdania są niezgrabne i nic nie wydaje się właściwe, ale zrobię co w mojej mocy, by wyjaśnić Wam, dlaczego „Listopad" to jedna z ciekawszych książek, jakie przeczytałam. Są pewne utwory, które powinno czytać się jedynie, gdy za oknem jest już ciemno, a w pokoju światło zostaje przygaszone. Najlepiej, gdy obok pali się choć jedna świeczka, a do picia mamy pod ręką gorzką herbatę. Chowamy ciało pod kocem i wchodzimy w świat pięknych zdań, które autor zgrabnie tka na kartach swojego dzieła. Agnieszka Kuchmister jest pisarką, która przenosi czytelnika w zupełnie inne miejsca. Wraz z pierwszym zdaniem jej opowiadania, miałam wrażenie, że znikam z dobrze znanej mi rzeczywistości. Że tak pochłaniają mnie kolejne strony, iż na moment przestaję istnieć. Liczył się wtedy...
"Na moment wszystko zamarło w bezruchu. Ciemność, chłód, cisza - wszystko stopiło się w jedno zmysłowe wrażenie. Staliśmy tam, śmieszni, w za dużych płaszczach narzuconych na piżamy, z marnym ogarkiem kradzionej świecy, oniemieli ze strachu i ciekawości. Znaleźliśmy się na miejscu i dotarło do nas, że właściwie nie wiemy, po co tu przyszliśmy. Gdzieś po drodze, gdy skradaliśmy się przez uśpioną wieś, zapomnieliśmy o naszych zmysłach, a być może od początku nie wiedzieliśmy, w jakim celu tu idziemy. A ciągnęły nas tutaj śmierć i tajemnica."
"Listopad" A. J. Kuchmister to zbiór jedenastu osobliwych opowiadań.
Każda historia jest przesycona innym rodzajem energii, emocji.
Każda opowieść ma odrębny i jakże oryginalny klimat. Niektóre są cierpkie w smaku, inne wywołują nieprzyjemne dreszcze. Wprowadzają nas w melancholijny stan, bądź grzęzną między myślami i tam zostają. Jako czytelnik obijałam się od wspomnień bohaterów, ich myśli stały się obrazami. Mimo, że się bronisz, te wspomnienia lgną do Ciebie, przyczepiają się do skóry, takie niechciane.
Gdzieś w ciemności akapitów autorka ukryła bestie, czasem w ludzkiej skórze. Czyhają złaknione krwi i naszego strachu. Czatują na nieroztropnych wędrowców jakimi i my jesteśmy. Czasem niedopowiedzenie jest lepsze od prawdy, jednak pozostawia ten niedosyt, jakże trudn...
Książka "Listopad" A. J. Kuchmister od wydawnictwa Poligraf, jest to książka, którą od dawna chciałam bardzo przeczytać. Przyciągała mnie do siebie tą niepokojącą i mroczną okładką oraz opisem. Dzięki @n mogłam zapoznać się z 11 dość osobliwymi opowiadaniami. Czy się mi spodobały? I to jak🖤 Opowieści idealne trafiają w mój czytelniczy gust. Każda strona przesiąknięta jest niepokojem, mrokiem, tajemnicą i melancholią. Pasują do jesiennej aury i zimowych wieczór. Wywołują dreszczyk strachu. Ukazują to co chwilowe i nieuchronne. Autorka skłania czytelnika do refleksji. Częstuje nas również, garścią dawnych wierzeń i zabobonów. Każde z opowiadań jest inne i przepełnione magiczną aurą, choć niektóre są mniej ciekawe. Styl autorki lekki i przyjemny. Książkę czytało mi się szybko. Ciekawiło mnie każde kolejne opowiadanie i chciałam się jak najszybciej z nim zapoznać. Klimat grozy połączonej z magią jest idealnie nam zaserwowany. Ja jestem pod wrażeniem i mam zamiar jeszcze wrócić do tych opowiadań. Jedyny minus jaki znalazłam w tej książce to to, że jest zbyt krótka. Polecam 😊
“Leży w wannie długo, aż marszczy jej się skóra na opuszkach palców. Przebiega jej przez głowę myśl, że chciałaby się cała roztopić w kąpieli, spłynąć odpływem razem z brudnymi mydlinami. ”
“Świeże powietrze wprawia ją w dobry nastrój, choć na dnie myśli wciąż ta przyczajona burza, teraz tylko uśpiona. Kiedy rozpętuje się w niej, to jest zupełnie tak, jakby traciła kontrolę nad sobą, swoim ciałem i umysłem. Jedyne, co czuje, to ciężki smutek, jak losy świata, ona sama staje się nim, nie jest niczym więcej niż rozszalałą rozpaczą. Ale to przechodzi, wystarczy tylko poczekać, najlepiej zaszyć się gdzieś, w wannie pełnej wody, bo pod wodą można krzyczeć tak, że nikt nie usłyszy. ”
“Wybaczyła, bo trzeba wybaczać. Tak mówił ksiądz, tak mówiła matka, tak mówiła szwagierka. "Facet to durne stworzenie, dlatego jemu więcej się wybacza – to kobiety są miłe, ciepłe i opiekuńcze. Tak już został stworzony ten świat, więc nie narzekaj, tylko zabieraj dupę w troki i zapieprzaj do domu, do męża, obiad jakiś zrób." ”
/124e64b938b12ddeed5801c85cf48910/n/listopad)
/cfdd2b8e950e2e0c8a911242f2367d26/n/agnieszka-kuchmister)
Agnieszka Kuchmister
Absolwentka polonistyki i dziennikarstwa, ilustratorka, autorka blogów Refleksje Niesymetryczne i Whole World in My Head.
/d9933a078f2de1ad34d13939d2846539/n/florentyna-od-kwiatow)
/fd5d75eaa7a9d458d671b41738f9fdc1/n/nadzieja-od-zwierzat)
/124e64b938b12ddeed5801c85cf48910/n/listopad)
/2f75651a868fb05c33bcae1ca490f158/n/w-korzeniach-wierzb)
/18261e98981ceeae469b5af64e0e0673/n/obiata-antologia-slowianska)
/6cfae1236d784538d83d128a430503b3/n/jasmina-od-snow)
/cfdd2b8e950e2e0c8a911242f2367d26/n/agnieszka-kuchmister "Agnieszka Kuchmister")
