Loba Negra. Czarna wilczyca

3,5/5
Ten cykl pewnie zamieni się w jedną z tych serii, które się czyta ze względu na sympatię do bohaterów (casus Jacka Reachera), ale póki co dostajemy więcej, szybciej, obrzydliwiej, mocniej i w sumie lepiej niż w pierwszym tomie, czyli bardzo fajna sensacja w serialowo - komiksowej konwencji. Tym razem Mentor wysyła Jona i Antonię do Marbelli na Costa del Sol w sprawie zabójstwa skarbnika ruskiej mafii.

Autor fajnie pokazuje ciemną stronę słonecznego wybrzeża, miejsca które szczególnie upodobali sobie gangsterzy z Europy Wschodniej. Akcja chociaż nie zawsze mądra, płynie wartko niczym kasa ze zorganizowanej przestępczości do rajów podatkowych - Hiszpan zdecydowanie umie w thrillery. Dużą zaletą pisarstwa Juana Gomeza - Jurado jest cięty humor i plastyczność języka, która sprawia, że nawet mielizny fabularne czytelnik przebywa z przyjemnością.

Książki Gomeza - Jurado to dla mnie literacki ekwiwalent seriali, jeśli coś ma uratować masowe czytelnictwo, to właśnie takie pozycje.

„Loba Negra. Czarna Wilczyca” to drugi tom (po „Reinie Roji. Czerwonej Królowej”) serii hiszpańskich kryminałów Juana Gómeza-Jurado. Tomy da się czytać oddzielnie, jednak prywatnie zachęcam do zapoznania się z całą serię – takiej kryminalno-filmowej perełki po prostu nie można przegapić! Historia tomu drugiego przywodzi na myśl najlepsze filmy kryminalno-sensacyjne z dodatkiem czarnego humoru. Główne postacie to Antonia Scott, prawdopodobnie najinteligentniejsza kobieta na świecie, która została specjalnie przeszkolona do tropienia najgorszych przestępców, oraz jej partner i trochę taki opiekun – inspektor Jon. To niesamowity duet, który w tym tomie odsłania swoje słabości, dzięki czemu staje się dla czytelnika bardziej ludzki, bardziej zrozumiały, a przez to budzi większą sympatię. Oczywiście przyjdzie im staną na ringu z godnymi przeciwnikami – tym razem jest to rosyjska mafia i tytułowa Czarna Wilczyca, ludzka maszyna do zabijania... Tak, stąd właśnie skojarzenie z dobrymi, inteligentnymi filmami sensacyjnymi, tym bardziej, że akcja powieści toczy się naprawdę dynamicznie, a każdy opis sceny akcji jest prawdziwą perełką! Ci, którzy będą tę książkę ekranizować, mają wszystko podane na tacy ;) Warto również zwrócić uwagę na styl, w jakim pisana jest powieść – narrator to niezły bajarz, opowiada na tę historię lekko, w czasie teraźniejszym, z nieoczywistymi komentarzami, które nieraz wywołują uśmiech na twarzy. Podczas lektury czułam się jakbym oglądała naprawdę dobrze z...

"Umysł Antonii Scott przypomina raczej dżunglę - dżunglę pełną małp, które z największą prędkością skaczą z jednej liany na drugą, przenosząc różne rzeczy. Mnóstwo małp i mnóstwo rzeczy przecinających się w powietrzu i pokazujących sobie kły."
Rozpoczyna się gra, w której zwycięzca może być tylko jeden, a nagroda ma najwyższą wartość. Na szachownicy znajduje się o wiele więcej pionków niż początkowo sądzono. Do rozgrywki wkracza Czarna Wilczyca, burząc wszystkie początkowe założenia. Spirala strachu i przemocy coraz mocniej się zacieśnia, a czas ucieka...
Duet Scott - Gutiérrez, który całkowicie kupił mnie w przy pierwszym spotkaniu, ponownie sprawił, że na długie godziny wsiąkłam w gęsty madrycki klimat. Skuteczność tych dwojga w rozwiązywaniu zagadek to zdecydowana zasługa ich indywidualnych i dopełniających się zdolności. Wyrazistość kluczowych bohaterów jest niewątpliwym atutem powieści. Komisarz Gutiérrez jest barwną postacią, która podbije serca wielu czytelników, jednak to Antonia nadaje tej wyjątkowości. Jej nieprzeciętny umysł sprawia, że jest najinteligentniejszą osobą na świecie, a możliwość wglądu w jej świat to ekscytujące doświadczenie.
Sprytnie rozkręcona intryga, w której Autor popisał się umiejętnością tworzenia barwnych dialogów i zaskakujących zwrotów akcji. Dowiadujemy się również nieco więcej na temat tajnegon projektu Czerwona królowa. Nie zabraknie nutki sarkazmu i ironii.
Zakończenie wręcz wymusza natychmiastowe sięgnięcie po kolej...

Zazdrościcie czy współczujecie nierozumianym geniuszom?
Antonia Scott w przeciwieństwie do innych genialnych śledczych opisywanych w literaturze nie jest socjopatą. Bardzo przejmuje się zadaniem jakie jej powierzono i ludźmi, którym ma szansę pomóc. Ze względu na poczucie odpowiedzialności za swoją rodzinną tragedię nie chce odpuścić poszukiwań odpowiedzi na wszystkie, dręczące ją od ostatniej sprawy, pytania.
Mentor cierpliwie czekał na nią kilka miesięcy, jednak teraz trafiła się sprawa, która wymaga jej obecności. Został zabity skarbnik rosyjskiej mafii, a jego żona uciekła po nieudanej próbie zabójstwa. Antonia i Jon muszą ją odnaleźć. Dlaczego kobieta jest taka ważna i dlaczego lokalnej policji tak bardzo nie podoba się ich obecność? Czy chodzi tylko o obawy by ich pojawianie się nie zepsuło wielomiesięcznego rozpracowywania grupy przestępczej?
Rozpoczyna się wyścig, a Lolę szuka nie tylko policja, mafia, Antonia i Jon, ale także legendarna zabójczyni- Czarna Wilczyca.
Choć sprawa jest trudna to nie jedyne problemy naszych bohaterów. Antonia coraz gorzej radzi sobie z kontrolą swoich zdolności, Jon ma wątpliwości czy nadal chce być częścią zespołu, a Mentor zostaje wezwany na tajne posiedzenie. Co dzieje się w organizacji, że zorganizowano spotkanie na szczycie?
Niesamowite tempo, atmosfera napięcia i oczekiwania. To wszystko wciąga czytelnika bez reszty, a Czerwona Królowa w akcji nie daje nam się nudzić!

Recenzja powstała w ramach prze...

Jeżeli pierwszy tom serii mnie nie przekonuje, staram się mimo wszystko spróbować jeszcze z drugim. Czasami diametralnie zmienia on mój stosunek do twórczości autora, bywa też tak, że przekreśla definitywnie moje chęci do kontynuowania tej literackiej znajomości. Przy trylogiach zmuszam się, żeby jednak doczytać do końca i tak właśnie będzie z dziś omawianym cyklem.

"Loba Negra. Czarna wilczyca" to drugi tom osławionej już serii Juana Gómeza-Jurado. Przyznaję, że wyjątkowo nawet nie czytałam opisu, po prostu odpaliłam audiobooka, więc czekała na mnie niemiła niespodzianka. Jestem uczulona na wątki erotyczne, szpiegowskie i gangsterskie, a tutaj dostałam mafię na pierwszym planie, przez co utwierdziłam się w przekonaniu, że to mój czytelniczy koszmar.

Muszę też podkreślić, że ja ogólnie nie lubię zachodniego podejścia do Słowian, wrzucania nas wszystkich do jednego wora, a już w tej powieści drażniło mnie szczególnie to przedstawianie rosyjskiem mafii tak tendencyjnie jak tylko się da, bez zawracania sobie głowy prawdą o takich strukturach. Dziwię się, że skoro wyobraźnia autora poniosła go na naprawdę szerokie wody przy tworzeniu postaci i systemu w jakim pracują, pozwolił sobie na tak stereotypowe zagrania w tym tomie. Zaczynam się bać, zaczęło się od bogatych ludzi, teraz była mafia, a co dalej? Mam nadzieję, że gorzej być już nie może.

Niestety pod wpływem tej fabuły mojej zdanie o Scott tylko się pogorszyło. Miałam do niej zastrzeżenia j...

W tej części ponownie spotykamy się z ponadprzeciętnie inteligentną Antonią Scott i inspektorem Jonem Gutierrezem. Tym razem badają sprawę morderstwa skarbnika rosyjskiej mafii i tajemniczego zniknięcia jego żony. Na ich drodze staje Czarna Wilczyca, która ma tę samą misję co para bohaterów, jednak nie w głowie jej współpraca…

Pierwsza część, “Czerwona Królowa. Reina Roja” bardzo mi się podobała, jednak ten tom totalnie skradł moje serce i uwagę. Autor w cudownie luźny sposób potrafi prowadzić akcję, która jest niezwykle dynamiczna. Ten thriller sam się czyta! Gomez-Jurado stworzył świat, w którym czarny humor bohaterów przeplata się z psychodelicznymi stanami i trzeźwością umysłów.

Po raz kolejny muszę przyznać, że to, co najbardziej mnie urzekło w tej serii to postaci Antoni i Jona. To osoby z krwi i kości. Mają swoje wzloty i upadki, mają swoje słabości, ale i mocne strony. Są wielowymiarowe i mimo różnych mankamentów, nie da się ich nie lubić.

Autor po mistrzowsku wykreował świat mafijnych porachunków, utrzymując przy tym klimat hiszpańskich thrillerów – dusznych, pełnych zwrotów akcji i ciekawych, nieszablonowych rozwiązań.

“Czarna Wilczyca” mimo swojej objętości jest książką, która pochłania od pierwszej strony, szarpie za rękę i ciągnie do samego końca, nie dając możliwości złapania oddechu. Po raz kolejny świetnie się bawiłam, czytając coś, co wyszło spod pióra...

Recenzja powstała w ramach akcji recenzenckiej @wydawnictwosqn .


Witaj w grze która się rozpoczęła ale nie rozkręciła na dobre.

Marbella nadmorska miejscowość w której zostaje zamordowany skarbnik rosyjskiej mafii.

A jego żonie cudem udaje się uciec. Najlepsze jest to ,że ona znika.

Zaczyna się pościg za uciekinierka.

Kto pierwszy ja znajdzie zabójca, Czarna Wilczyca czy nasza pani detektyw Antonia Scott i jej partner Jon Gutierrer ?

Dlaczego skarbnik zginął? Czy tak bardzo naraził się mafii że wydali na niego i żonę wyrok ? Czy Antoni uda się dojść do prawdy?

#wydawnictwosqn #lobanegra #antoniascott #juangomezjurado

W Marbelli zamordowany zostaje skarbnik rosyjskiej mafii, a jego żona cudem unika śmierci i ucieka. Śladami kobiety natychmiast rusza Czarna Wilczyca, mająca za zadanie wyeliminować niewygodnego świadka. Jednak do pościgu włącza się także Antonia Scott i Jon Gutiérrez. Rozpoczyna się zatem mordercza gra, której stawką może być tylko życie lub śmierć…

„Czarna Wilczyca” to drugi tom bestsellerowej trylogii, której głównymi bohaterami są Antonia Scott i towarzyszący jej niezłomny inspektor Jon Gutiérrez. Juan-Gómez-Jurado po raz kolejny napisał historię pędzącą z zawrotną prędkością, dopieszczając ją przy tym w najdrobniejszych szczegółach, serwując czytelnikom na całym świecie fenom w swojej kategorii literackiej. Zaryzykuję nawet śmiałą tezę, że w tym przypadku autor oraz jego styl ewoluował, ustawiając sobie tym samym poprzeczkę na absurdalnie wręcz wysokim poziomie.

Ta książka to nie tylko kolejny doskonały thriller, gdyż autor naszpikował ją czymś znacznie więcej, aniżeli tylko akcją i pościgami rodem z filmów o agencie 007. W tej powieści wszystko z czym się zetknąłem zdawało się być tylko elementem doskonale wyreżyserowanego spektaklu, którego będąc naocznym świadkiem, chłonąłem niczym gąbka z przysłowiowym „bananem” na twarzy. Tak, tak, tak, bo jeśli czytać już książki to tylko te najlepsze. A ta z całą pewnością do nich należy. Trzeci za jakiś czas, a ja już tak cholernie tęsknię za Antonią i Jonem…

Współpraca z wydawnictwem SQN.