Małe tęsknoty. Pragnienia Elżbiety

Druga cześć Małych tęsknot, to relacja po tragicznych wydarzeniach , które dotknęły wszystkie trzy kobiety. Wypadek drogowy powoduje utratę ciąży u Kaliny, Lena musi zmierzyć się z rehabilitacją po poważnym złamaniu nogi, a Elżbieta zapada w śpiączkę.
O ile przeżycia dwóch młodszych pań są bardzo realistyczne, to Ela relacjonuje to, co odbiera jako osoba nieprzytomna. Czy rzeczywiście tak to wygląda , nie wiadomo do końca. Ale jedno jest ważne, warto pamiętać w takich przypadkach, że trzeba próbować nawiązać kontakt z chorym.
Ważnym elementem tomu jest także zwrócenie uwagi czytelnika na problem nękania, któremu podlega młodziutka Lena.
Z zupełnie innymi problemami zmaga się Kalina, która traci po raz kolejny dziecko, a dodatkowo jest oskarżona o spowodowanie wypadku.
Wraz z bohaterkami przechodzimy przez różne stany emocjonalne, co pomaga w zrozumieniu tego przez co przechodzą. Najbliższa staje mi się Lenka wraz z jej wciąż dziecięcą naiwnością, która niestety przysparza jej wiele kłopotów. Autorka pokazuje tu także swego rodzaju niewydolność systemu rodzin zastępczych, bo przecież osoby podejmujące się takiej pracy, powinny być szczególnie wyczulone na nietypowe zachowania podopiecznych. Najmniej przypadła mi ponownie postać Kaliny, choć skrzywdzona przez życie, to jednak wciąż jakaś taka nijaka i zbyt użalająca się nad sobą.