Medaliony

Zofia Nałkowska
8.7 /10
Ocena 8.7 na 10 możliwych
Na podstawie 234 ocen kanapowiczów
Medaliony
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.7 /10
Ocena 8.7 na 10 możliwych
Na podstawie 234 ocen kanapowiczów

Opis

Medalion to nagrobna fotografia lub płaskorzeźba upamiętniająca zmarłego. Utwory zebrane w cyklu Nałkowskiej mają charakter podobny do tych drobnych fragmentów naszej kultury, elementów tanatologii. Niczym miniaturowe szkice lub rzeźby wykute w kamieniach nagrobnych, opowiadania te są portretami ofiar wojny. Są to portrety ? symbole, ponieważ mimo swej jednostkowości mówią o tragizmie wielkiej masy ludzi. Literackie medaliony Nałkowskiej upamiętniają czas wojny w żywym właściwie mówieniu ofiar. Chodzi o to, że rzeczywistość zamknięta w tekstach Medalionów jest rzeczywistością minioną: wojna się skończyła, ludzie, rozmawiający wtedy z Nałkowską, także odeszli, jak i sama autorka. Ale gdy wraca się do kart opowiadań, tak jak przechodzi się pomiędzy grobami, postaci tu napotkane mówią wciąż w czasie teraźniejszym. Słuchamy ich losów jakby nagranych na taśmę, tak jak niegdyś Nałkowska słuchała tych historii bezpośrednio. Jest to możliwe także dzięki owej metodzie pisarskiej autorki, niewątpliwie metodzie artystycznej ? poprzez skrót, wybór faktów, komentarzy oraz niewidoczną warstwę jej autorskiego głosu. Krytycy zauważają tu rozwarstwienie: zewnętrzna surowość i rzeczowość kryją głębię emocji: szok, zdziwienie, wzruszenie, kategoryczny sprzeciw czy rozpacz.

Medaliony są jednym z wielu głosów, świadczących o ?czasie pogardy?, ?czasie apokalipsy?. Książka Nałkowskiej wyraża tę prawdę o człowieku, którą niezmiernie trudno jest wyrazić, bo jest to prawda o pokładach zautomatyzowanej obojętności, drzemiących w człowieku; obojętności na to, co ludzkie.
Data wydania: 2010
ISBN: 978-83-7297-706-9, 9788372977069
Wydawnictwo: Sara
Stron: 64
Mamy 12 innych wydań tej książki

Autor

Zofia Nałkowska Zofia Nałkowska
Urodzona 10 listopada 1884 roku w Polsce (Warszawa)
Zofia Nałkowska - polska pisarka, publicystka i dramatopisarka, posłanka do Krajowej Rady Narodowej oraz na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I kadencji, członek Polskiego Komitetu Obrońców Pokoju w 1949 roku. Ukończyła pensję w Warszawie. Studiowała hi...

Pozostałe książki:

Medaliony Granica Kobiety Romans Teresy Hennert Niedobra miłość Warszawa naszej młodości Za drutami. Antologia pamięci 1939-1945 Charaktery. Medaliony Dom kobiet Dom nad łąkami Dzienniki czasu wojny Hrabia Emil Między zwierzętami Mój ojciec Niecierpliwi O miłości. Listy pisarzy polskich od Adama Mickiewicza do Marka Hłaski Przedmieście Róża Palatynu Choucas Dzienniki 1930-1939 Dzienniki 1945-1954 t.6, cz.2 Dzienniki. 6, 1945-1954. Cz. 2, (1949-1952) Dzienniki. 6, 1945-1954. Cz. 3, (1953-1954) Dzienniki. [T.] 6, 1945-1954. Cz. 1, (1945-1948) Narcyza Opowiadania Romans Teresy Hennert. Granica Rówieśnice Róże, Cecylie, Florentyny Węże i róże Mały zając Poetki przełomu XIX i XX wieku. Antologia
Wszystkie książki Zofia Nałkowska

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Plan śmierci wcielony w życie

2.04.2020

W ramach nauczycielskich powtórek przedmaturalnych przypominałam sobie ostatnio Medaliony. I zastanawiałam się, czy w ogóle coś tu pisać na temat książki, która nie potrzebuje żadnych opinii czy recenzji. Ale z drugiej strony – jak taką właśnie książkę pozostawić bez słowa komentarza? Medaliony są wynikiem doświadczeń autorki, które zyskała pod... Recenzja książki Medaliony

@OutLet@OutLet × 9

"Dzieci w Oświęcimiu wiedziały, że mają umrzeć"

11.02.2021

"Śmierć zwyczajna, osobista, wobec ogromy śmierci zborowej wydaje się czymś niewłaściwym. Ale rzeczą bardziej wstydliwą jest żyć" ~~~ Przechodząc kolejno przez poszczególne etapy edukacji książki, z którymi obowiązkowo musimy się zapoznać. Wtedy wydają się one być mało atrakcyjne. Niewiele osób lubi narzucane przez nauczycieli wymóg, presję czy wy... Recenzja książki Medaliony

Ludzie ludziom zgotowali ten los

20.09.2014

Osiem opowiadań o przeżyciach wojennych. II wojna, obóz, cierpienie. Co tak naprawdę jest gorsze - śmierć czy przeżycie? Nałkowska przedstawia nie tylko losy ludzi dotkniętych okropnościami wojny, ale też wszystkie cechy oprawców. Opowiada o przeżyciach w czasie wojny oraz o powojennej rzeczywistości, która często stawała się horrorem. Ludzie nie ... Recenzja książki Medaliony

@FiolkaK@FiolkaK × 2

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Sargento_Garcia
2022-01-01
8 /10
Przeczytane literatura wojenna Historia literatura faktu

„Ludzie ludziom zgotowali ten los” – jak mało trzeba powiedzieć aby było powiedziane wszystko.

× 20 | link |
@Anna_Natanna
2020-02-20
8 /10
Przeczytane

To moje drugie spotkanie z tą książką Zofii Nałkowskiej. Pierwszy raz czytałam ją pół wieku temu, w liceum, i już nie pamiętam jakie wrażenie na mnie zrobiła, ale muszę przyznać, że w trakcie tego czytania czułam ból serca....chyba głównie dlatego, że sprawcy tego potwornego zła już dawno się wybielili, nawet w oczach narodu żydowskiego. Na tle literatury, którą się teraz czyta "Medaliony" może nawet nie wywołują takich emocji jak książki, które te emocje mają za zadanie wywoływać, ale wstrząsają do głębi tragizmem nie jednego, nie dwu, ale milionów istnień poddanych zagładzie i ukazując, bez politycznej poprawności, kto jest za to okrucieństwo odpowiedzialny. To ważne, bo dzisiaj ta odpowiedzialność się rozmywa...

× 9 | link |
@denudatio_pulpae
2019-11-14
9 /10
Przeczytane Mam w domu 📚 Literatura obozowa/IIWŚ

Dopiero po czternastu latach powróciłam do tej objętościowo niewielkiej, ale wstrząsającej książki. Znalazłam ją wtedy przypadkowo na półce rodziców w domu, nie miałam pojęcia czego ona dotyczy. Jeszcze nie interesowała mnie tematyka IIWŚ, dopiero po przeczytaniu "Medalionów" postanowiłam zagłębić się w temat, chociaż zrobiłam to nie tak od razu po skończeniu czytania.

Autorka w każdym z opowiadań doskonale przedstawia ogrom cierpienia i rozpaczy ludzi. Wiele książek o tej tematyce mówi tylko o suchych faktach, "Medaliony" chociaż krótkie, potrafią wryć się w pamięć i serce. Beznamiętne relacjonowanie tak wstrząsających wydarzeń zrobiło na mnie ogromne wrażenie, również po tych wielu latach, kiedy przeczytałam ją ponownie.

Myślę, że jest to książka, z którą każdy powinien się zapoznać. Zmusza do refleksji i przypomina wydarzenia, o których po prostu nie wolno nam zapomnieć.

× 2 | link |
@ola1806
2013-03-28
8 /10
Przeczytane Książki polskich autorów Lektury Książki o wojnie

Dałam,że książka jest dobra,choć aż głupie jest ocenianie jej pod tym względem.Polecam każdemu,aby wiedział co przeszli ci ludzie. Historie są wstrząsające i niewyobrażalne.

× 2 | link |
@Zorg
@Zorg
2015-04-24
1 /10

Cytat z ostatniego rozdziału "Nie dziesiątki tysięcy i nie setki tysięcy, ale miliony istnień człowieczych uległy przeróbce na surowiec i towar w p o l s k i c h obozach śmierci." "Wyjaśnienie" jakoby użyła tego połączenia wyrazów "w sensie geograficznym" (jak ktoś nieudolnie próbował tłumaczyć) nic nie wyjaśnia. Nałkowska zaś nie była po wojnie więziona czy zesłana na Sybir, przeciwnie należała do tzw. Krajowej Rady Narodowej (na czele Bolesław Bierut).

× 1 | link |
@Anusiekkk
@Anusiekkk
2012-01-12
8 /10
Przeczytane

Krótka, zrozumiała, treściwa. Może jestem inna, ale mnie jakoś specjalnie nie poruszyła. Nie wylewałam łez, jak co niektórzy tutaj i nie byłam wstrząśnięta. Może dlatego, że znam wiele innych, znacznie gorszych zbrodni i sposobów pastwienia się na ludziach, nie tylko w czasie i z powodu hitlerowców... Nie zmienia to jednak faktu, że 'Medaliony' przeczytałam jednym tchem, bo historie te po prostu mnie wciągnęły.

× 1 | link |
@navenien
@navenien
2012-05-23
10 /10
Przeczytane

To nie tak, że zaczęłam nad nią płakać, ale zmroziło mi krew w żyłach. Zbrodnie, o których czytałam, nie były dla mnie nowe, a mimo wszystko spojrzałam na nie w inny sposób: to nie tylko książka, to się zdarzyło naprawdę. Opowiadania nie dla zabicia czasu, wywołania przyjemności albo wciągająca historia do poduszki. Dla mnie jest utworem, który coś we mnie zmienił.

× 1 | link |
@Sun.shine
@Sun.shine
2012-06-18
8 /10
Przeczytane Przeszłość dziś. Historia

Jak napisała sama autorka : Ludzie ludziom zgotowali ten los. I chyba na tym skupiła się. Na ukazaniu, że to ludzie szli do gazu, prowadzeni przez innych. Książka przerażająca, bo dobitnie mówi o prawdzie. Język i styl Nałkowskiej jest specyficzny, ale nawet go nie zauważyłam, czytając takie tragiczne rzeczy. Na pewno warte przeczytania.

× 1 | link |
@aneka
@aneka
2010-08-26
10 /10

Książkę czytałam 12 lat temu ale pamiętam do teraz .Jest to kawał dobrej lektury którą każdy powinien przeczytać .Nic więcej dodać nie muszę poprzednicy napisali to za mnie zgadzam się z każdą z wypowiedzi.

× 1 | link |
AG
@madderka
2009-05-26
10 /10
Przeczytane

To nie jest książka przeciętna. Brutalnie odziera z mitów czas II wojny. Przeraża, porusza, zastanawia i nie pozwala przejść obojętnie, bo to "ludzie ludziom zgotowali ten los".

× 1 | link |
@werkabooks
2024-03-17
Przeczytane

Książka ,, Medaliony ''-Zofii Nałkowskiej to kolejna którą zapamiętam do końca życia. Była moim fundamentem do pracy maturalnej. Choć również wywarła na mnie bardzo duże wrażenie.
Medaliony opisują życie podczas II wojny światowej . Autorka w tej książce unaocznia nam prawdziwą tragedię człowieka . Rany cielesne mogą się zagoić choć pozostawiają blizn , ale psychicznie człowiek okaleczony zostaje na całe życie. Zezwierzęcenie człowieka , egoizm , znieczulica , instynkt przetrwana często prowadzi do największych ran , których nie da się wyleczyć. Książka choć bardzo krótka zawiera w sobie całą esencję bólu cierpienia i przemian ludzi chcących przeżyć okropne czasy i tortury. Nie polecam jej dla ludzi bardzo wrażliwych. Sama czytałam ją na raty . Jednak nie żałuję.

| link |
@Nigrum
@Nigrum
2013-01-11
Przeczytane

Nie zamkniesz oczu, nie wyciszysz myśli... Nie odwrócisz głowy, zgarbisz plecy i pomyślisz... Tak cierpiąc , tak krzycząc po to by inni wiedzieli. Nie chcesz zniknąć w pyle, zostać rozerwanym przez uczłowieczone bestie. Oddychasz ...ale tylko na tyle Cię stać, bo wiesz ,że nie uciekniesz. Myślisz: Homo homini lupus est... I tak naprawdę jest? Przecież sam tego nie wiesz. Bo Ty ... Nie istniejesz.

| link |
@Sylviaa7777
@Sylviaa7777
2011-11-05
Przeczytane

Ależ dawno ją czytałam w szkole jeszcze jako lekturę, ale mimo wszystko jest tak niesamowita że aż nierealna nie zapomnę jej do końca życia. Mam rodzinę w Niemczech nie chcą czytać coś jakby wstyd za przeszłośc narodu z którego pochodzą. Dla mnie to jedna z najważniejszych polskich książek, żadna z opowieści czy filmów o wojnie nie przemówiła do mnie w taki sposób. Genialna pisarka.

| link |
@para_bola
@para_bola
2011-05-11
Przeczytane

Mając świadomość, że jest oparta na fatach nie mogłam wyjść z szoku po jej przeczytaniu. Ta książka wywołała we mnie ogrom emocji i długo po przekroczeniu mety nie mogłam się otrząsnąć. W pewnym momencie miałam nawet łzy w oczach. Nie do opisania... Miejscami makabryczna, ale przecież to historia.

| link |
GI
@Giovanna
2007-09-08

Trudna, ale dla osób zainteresowanych tematyką wielce pouczająca. Do zdesperowanych: ja przeczytałam ją jeszcze w podstawówce i nie dość, że przeżyłam to jeszcze mnie w jakiś dziwny sposób zafascynowała.

| link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Ludzie ludziom zgotowali ten los.
- Jednak coś jadły- powiedziała ciszej.- Raz jedna ruszała ustami. I jedna miała zakrwawione paznokcie. Proszę pani, to było strasznie karane! Ale one tam w nocy jadły mięso z tych trupów!
Więźniowie sami musieli rano wynosić trupy z pakamery. Miały ręce i nogi związane, wyjedzone wnętrzności. Niektórym jeszcze biło serce.
Dodaj cytat