Meloman

Z Agatą Stec nie można się nudzić! Ona jest jak tornado – silna, ekstremalnie skuteczna, nie do zatrzymania! To już piąty tom z tą bohaterką, który jednak czytany oddzielnie, nic nie traci na wartości.

Tym razem była policjantka, w pogoni za dawnymi pacjentami swojego brata, wyrusza do Bydgoszczy. Chce odkryć i zniweczyć zamiary Henryka Wysockiego, znanego aktora. Nie jest to łatwe, gdyż celebrycki świat to hermetyczne i wpływowe środowisko. Do tego część bezkrytycznych fanów nie dopuszcza myśli o niewłaściwym zachowaniu swoich idoli, broniąc ich i asekurując z całych sił.

Tymczasem giną młode kobiety, porywane przez tajemniczego melomana, marzącego o wyjątkowym koncercie… Czy Agata, pozbawiona środków, wsparcia i narzędzi, którymi dysponowałaby jako funkcjonariuszka policji, teraz sobie poradzi? Czy rzeczywiście stała się rozsądniejsza, zdyscyplinowana i zacznie unikać kłopotów? Kto okaże się sprzymierzeńcem, a kto bezwzględnym wrogiem? Jedno jest pewne – ona nie ustanie w dążeniu do powstrzymania psychopatów krzywdzących innych. A my razem z nią będziemy improwizować, dostosowywać się do dynamicznych sytuacji, pędzić, potykać się i pokonywać przeszkody…

Kryminał budzi emocje, ponieważ fabuła jest realistyczna, prawdopodobna, dopracowana w szczegółach. Sprawiła, że zaczęłam myśleć o psychopatach i się ich bać. Co sprawia, że niektórzy rodzą się z deficytem empatii i lęku? Dlaczego dopuszczają się tak okrutnych ...

„Meloman” Piotra Borlika to piąta część serii z Agatą Stec, ale dla mnie pierwsza i równocześnie jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora. Na to, że sięgnęłam po ten tytuł, duży wpływ miało osadzenie akcji w Bydgoszczy.
Agata Stec to była policjantka. W powieści poznajemy dwie strony jej natury. Jako śledcza odznacza się dzięki bezkompromisowości, determinacji i nieugiętości niezwykłą skutecznością działania. Prywatnie ta twardzielka okazuje się zranioną, borykającą się z echem bolesnej przeszłości kobietą.
„Meloman” zabiera czytelnika do świata teatru. Agata tropi jednego z pacjentów jej nieżyjącego brata. Celem jest gwiazda i celebryta Henryk Wysocki – ekscentryk otoczony gronem wiernych i bogatych fanów, co pozwala mu być bezkarnym w sytuacjach budzących moralne wątpliwości.
Czy bohaterka na pewno dobrze wybrała cel? Jakie tajemnice skrywa Wysocki? Kim jest ten, który upaja się dźwiękami kapiących kropli krwi swoich ofiar? Tytułowy meloman też ma plan wobec Agaty. Czyżby myśliwa sama miała stać się celem?
Finał jest niezwykle satysfakcjonujący, a przy tym dowodzi, że błyskotliwość Stec przynosi zadowalające efekty.
Piotr Borlik zaserwował czytelnikom świetną intrygę, dobrze sportretowanych bohaterów i gęstą, mroczną atmosferę rytmicznie rozwijającej się fabuły. Sporo w tej książce brutalnych obrazów. Mięsisty język narracji w połączeniu z naturalnie brzmiącymi dialogami wzmacnia wrażenie realizmu sytuacji.
„Meloman" to dobra powieść...

Niestety, książka nie przypadła mi do gustu przede wszystkim dlatego, że zbyt szybko dowiadujemy się, kto jest tym złym i jakie ma zamiary.
Postać Agaty – byłej policjantki irytowała mnie swoim porywczym i nieodpowiedzialnym zachowaniem.
Sam pomysł na fabułę bardzo ciekawy i oryginalny, jednak zabrakło mi napięcia, zwrotów akcji, co w połączeniu z wyżej wymienionymi aspektami sprawiło, że ta pozycja mnie nie porwała.