Moje życie z Tomkiem

Powiem wam, że tak naprawdę każdy z nas mógłby napisać książkę o swoim życiu z ukochaną osobą. Połowa z nas na pewno kiedyś o tym myślała. Jedna trzecia brała do ręki długopis i kartkę, tylko po pewnym czasie rezygnowała zdając sobie sprawę, że są jednak rzeczy, których nie chcieli by zdradzić i tu ich zapędy się kończyły. Jedna czwarta ludzi może nawet napisała najważniejsze momenty, ale że owy partner jeszcze żył, to trzymają w ukryciu z obawy przed złym odebraniem ich szczerości. Jedna piąta ludzi napisała opowieść o swojej miłości, lecz zachowała to dla siebie jako wspomnienia z którymi dzielić się chcieli tylko ze sobą. Jedna szósta ludzi opisała swoją idealną miłość i później zdała sobie sprawę, że jednak nie zawsze było między nimi różowo, więc może nie wypada idealizować swojego życia, gdyż nie do końca takie było. Jedna siódma ludzi wybrała najbardziej doskonałe momenty z ich życia, lecz kiedy dopisała do tego dzieci, one nie były z tego zadowolone, więc nie wymazała ich z kart książki, gdyż mieli prawo istnieć, lecz nie zrobiła niczego, by dzieło ich życia poszło dalej w świat. Jedna ósma ludzi napisała wszystko idealnie, dzieci nie miały nic przeciwko, by stać się żywymi bohaterami, więc podała książkę do korekty i bojąc się, że ktoś wykorzysta informacje w niej zawarte przeciwko niemu, wciąż odkłada pieniądze na jej samodzielne wydanie, lecz życie bywa nie usłane różami i kiedy pojawiają się niespodziewane wydatki, choćby choroba, wydanie takiej książki traci...

Byli nastolatkami, kiedy rozkwitła między nimi miłość. Potem ich drogi się rozeszły na ponad trzy dekady aż w końcu zostali parą na dobre i złe.

On został lekarzem ludzi, ona zwierząt.
On miał syna, ona córkę
On jedną żonę, ona trzech mężów

Przeżyli razem czternaście bardzo aktywnych lat. Objeździli więcej niż pół świata. Dali dom kilkudziesięciu psom i kotom. Zrobili bardzo konkretne plany na przeżycie starości. Mieli zacząć nowe lankijskie życie jako "przystemplowane małżeństwo". Tomek był mężem tylko trzy tygodnie i to nieprzytomnym. Podłączonym do miliona rurek i pikających dozowników.

Śmierć bliskiej osoby to jeden z największych kryzysów w życiu, na który nikt nie jest przygotowany. Jak sobie z tym radzić? Jak żyć dalej?

" Moje życie z Tomkiem" to bardzo poruszająca, ale napisana z dużą dawką humoru oraz rozbrajajacą szczerością powieść. Intymna do granic możliwości. Do bólu prawdziwa i bardzo osobista historia.

Dorota Sumińska w piękny, wzruszający sposób opisuje swoje odczucia po stracie ukochanego ale również przywołuje część wspaniałych wspomnień.

Książka jest zapisem prywatnego przeżycia żałoby, uczuć z nią związanych, album wspólnych chwil, listów do ukochanego