Nie nasza godzina

“Żyjmy, tak by niczego nie żałować”.

Laura jest nauczycielką, bardzo lubi swoją pracę. Poznany przez internet Paweł coraz bardziej ją fascynuje, spędza z nim coraz więcej czasu na rozmowach. Między nimi rodzi się emocjonalna więź, wszystko zaczyna zmierzać w kierunku spotkania w realu. I kiedy do niego dochodzi, Laura czuje, że Paweł nie był z nią do końca szczery. Narastają w niej wątpliwości i rozczarowanie. Laura będzie musiała dokonać trudnego wyboru.

Los bywa bardzo przewrotny, a my sami często musimy się mu poddać. Fabuła rozbudowana, zaskakująca, przykuwa uwagę, niesie spore emocje. Autorka ma płynne, lekkie, naturalne, pióro, czyta się szybko i przyjemnie. Bohaterowie zajmująco ukazani, różne, złożone osobowości. Z zainteresowaniem śledziłam ich poplątane życiowe ścieżki.

Pani Ewelina ukazuje życie, codzienność taką, jaka jest. Różne odcienie miłości, oddanie, opiekuńczość, wzajemny szacunek, poświęcenie. Choroba, pokomplikowane relacje międzyludzkie, rozpad rodziny. Miłość, namiętność, pikantne, pełne ognia sceny. Wartość, jaką niesie drugi człowiek, bycie razem, zagubienie. Wzloty i upadki, chwile pełne radości i te gorsze pełne smutku i zniechęcenia.

Przyjemna, emocjonująca, wzruszająca opowieść. Przypomina nam o tym, że warto doceniać to co mamy, warto dbać o siebie nawzajem, tak łatwo można wszystko stracić. Serdecznie polecam.

Czuję się obdarta ze skóry, oblana błotem i zdeptana szpilkami, przejechana walcem. Kto pisze takie książki!? Przecież w trakcie czytania i po nim nie można opanować nerwów, ciśnienie mi skakało, puls wariował i rozpacz chodziła jak cień czekając aż znajdę się na wprost słońca, by móc we mnie wniknąć. Ja rozumiem książki, gdzie jest napięcie, wciągnięcie i westchnięcie, ale tu było ogromne przegięcie! Ja nawet nie wiem gdzie podziały się resztki mojego ciała, bo wciąż ich szukam, tak tą historię przeżywam. Nawet betalok sobie nie radzi, a melisa jest tylko zeszłorocznym wspomnieniem. W moim życiu były tylko dwie książki, które mnie tak załatwiły. Dwa tomy Anny Dąbrowskiej Zamień mnie w krzyk i teraz ta. Na okładce z przodu powinno być dodane, że osobom z chorym sercem przed przeczytaniem zaleca się konsultację z lekarzem i recenzentkami, którzy wykluczą lub potwierdzą możliwy zawał serca, serio.

,, Chcesz być z kobietą, z którą nie chcesz być(...) Chcesz mnie, nie chcesz, chcesz, ale nie chcesz."

Ta książka przebiła moje ukochane batoniki Dare, a byłam pewna, że nigdy nic mi większej przyjemności smakowej nie sprawiło. Nawet kawa Late z podwójną pianką się jej nie równa. Naprawdę, aż nie wiem co mam o niej napisać. Słowa, jakie mi się z nią kojarzą, to przekręt, zakład, niedozwolona i nieakceptowana miłość zmieszana z najpiękniejszą drugą połówką jaką można sobie wymarzyć. Pieniądze, zwrócenie uwagi, płomień, pożądanie, oddzielenie mózgu od ciała, rozpa...

Zapowiadało się tak… zwyczajnie, a skończyło się paczką chusteczek! 🥺 Tego to się tutaj nie spodziewałam! Książka, która miała być o romansie, o zwykłej internetowej znajomości, a była czymś więcej.

Autorka dała nam tutaj morze emocji i ludzkich trosk. Wydawać by się mogło zwyczajnych, w końcu każdego z nas to może dotknąć. Co? Tego zdradzać Wam nie będę, bo odkryje wtedy przed Wami całe piękno tej książki.

Historia zdecydowanie warta poznania, wyjątkowa i mająca w sobie trochę magii. Głównych bohaterów od razu mocno polubiłam i do samiutkiego końca kibicowałam im z całych sił!

Recenzja

Współpraca reklamowa/barterowa z @wydawnictwoamare

Premiera 12.09.2023 r.

„Nie nasza godzina” – Ewelina Dobosz

Losy dwójki bohaterów, które splatają się w nie tym czasie co powinny. Miłość, ból, cierpienie, walka o to co ważne.

Laura poznała fanatycznego faceta przez Internet, lecz boi się z nim spotkać twarzą w twarz. Ogólnie to odważna kobieta, która pracuje jako nauczycielka. Kocha swoją pracę, maluchy, ale też jest tym zmęczona. Pragnie miłości, ale boi się po nią sięgnąć. Jednak kiedy podejmuje ten krok, zaczyna się w jej życiu prawdziwe wariactwo. Zagradza się na potajemny związek, chociaż pragnie normalności. Umie zrozumieć wiele rzeczy, ale czasem ją przerastają. Oddala się wtedy, ale wystarczy jedno spojrzenie, kilka zdań i już ulega. To taka jej cecha, bo parę razy to się jej zdarza. Czasem ta przypadłość irytuje, ale głownie pokazała się ze strony empatycznej i bardzo wyrozumiałej. Umie być wsparciem wtedy kiedy ktoś mocno tego potrzebuje.

Główny bohater to czarujący, wyrozumiały i intensywny facet. Jego życie nie jest usłane różami, pomimo mnóstwa pieniędzy, nie może zrobić tego czego by chciał najbardziej w świecie. Walczy całym sercem o tych których kocha. Pokazuje również swoje wrażliwe oblicze, nie wstydzi się łez. Niestety w niektórych sytuacjach jego zachowanie (moim zdaniem) jest nie na miejscu. Nie mogła...

"Życie jest tylko chwilą. Nie analizujmy tego, co będzie albo nie będzie. Warto zaryzykować. /.../ Niczego nie żałuj. Nadrabiaj. Naprawiaj, kochaj do upadłego, ale nigdy nie żałuj".

Każda miłość zasługuje na szansę, nie odwracaj się od niej plecami, wysłuchaj i staw nieuniknionemu czoła. Wtedy przekonasz się czy ta miłość jest ci pisana.
Laura jest nauczycielką, uwielbia pracę z dziećmi oraz podróże samolotem. W przestworzach czuje się wolna jak ptak. Jednak nie tylko to zaprząta jej myśli, jest pewien wirtualny mężczyzna. Internetowa znajomość z Pawłem przechodzi na wyższy poziom. Laura pragnie spotkania, chociaż okropnie się go boi, złe przeczucie jej nie opuszcza. Okazuje się, że Paweł nie był z nią do końca szczery. Zataił ważne informacje, które zraniły kobietę. Urwanie kontaktu nie jest takie proste. Dlaczego? To już sami musicie się przekonać.

Książka ma piękną szatę graficzną, która przyciągnęła mój wzrok. Już na samym początku mówię wam, historia znajdująca się w środku jest cudowna, smutna i piękna, skradła moje serce najpierw łamiąc je na pół, by później je poskładać. Rzadko zdarza się, że płaczę czytając, lecz z tą powieścią przegrałam. Początek zapowiadał się monotonie, życie i codzienność kobiety, jej leki i pragnienia. Lecz czym dalej tym historia nabierała barw i rozpędu. Internetowa znajomość, później spotkanie w realu, które rozczarowuje i wprawia w osłupienie. Ucieczka i czekanie na nieuniknione. Lecz czy...

„Nie nasza godzina” to książka, do której potrzebny jest zapas chusteczek i świadomość, że ogromne emocje będą nami targały. To książka, którą moim zdaniem zdecydowanie warto przeczytać i z wielką przyjemnością polecam.

Biorąc do recenzji książkę Eweliny Dobosz "Nie nasza godzina" byłam sceptycznie nastawiona. Raz, to polska autorka obyczajówek, a ja mam z nimi problem, dwa - dużo osób które przeczytały już tę pozycję ostrzegały mnie, że mam się zaopatrzyć w karton chusteczek. I nie mogę napisać, że to co zastałam w środku kompletnie mnie zaskoczyło. Po prostu wszyscy ostrzegali, a ja nie wierzyłam..

Laura jest nauczycielką w prywatnej szkole. To jest jej oficjalna wersja. Poza tym uwielbia podróże i praktycznie co weekend wylatuje do innych krajów by pozwiedzać i dodatkowo od roku filtruje przez internet z Pawłem, choć raczej nie zamierza przenieść tej relacji do swojej rzeczywistości. Wkrótce okazuje się, że chłopak z portalu randkowego nie był z nią do końca szczery. Laura postanawia zapomnieć o nim, ale nie spodziewa się, że prawda czeka tuż za rogiem..

To naprawdę tylko malutki skrawek tego co czeka was w tej książce. Poruszane są w niej o wiele głębsze zagadnienia. Zaskoczyła mnie ta fabuła, bo tak bardzo przypominała to co ja przeżyłam przez ostatnie 3 lata. Tym bardziej każda sytuacja czy emocja Laury trafiały mnie o wiele bardziej. Perspektywa Aleksandra była dla mnie pewnym wyjaśnieniem moich emocji, które kłębiły się we mnie od pewnego czasu. Pozwoliły zrozumieć trochę moją sytuację. Ostatnie 50 stron książki to czytanie przez łzy. Wiadomo, główna tragedia w fabule już sprawiła, że nie mogłam się opanować, a dodatkowo szczęśliwe zakończenie mnie kompletnie d...

Laura to nauczycielka, uczy w szkole podstawowej. Kocha swoją pracę, jest oddana i stara się najlepiej przekazywać wiedzę. Jednocześnie jest samotna, bo gdy skończą się zajęcia w szkole kobieta wraca do pustego mieszkania. Nie za bardzo imprezuje, a w jej życiu nie ma jakiegoś przystojniaka...ale czy na pewno? W pewnym sensie kobieta pozostaje z kimś w relacji, a może bardziej w kontakcie... Laura od dłuższego czasu utrzymuję swoją internetową znajomość z Pawłem. Stają się sobie coraz bardziej bliscy, otwierają się... Jednak kobieta nie ma w planach spotkać się z mężczyzną, bo boi się, że wtedy wszystko między nimi się popsuje...
Jednak życie, postanawia postawić na swoim i kobieta staje twarzą w twarz z Pawłem .. Tego to się Laura na pewno nie spodziewała... Jest w szoku gdy widzi mężczyznę .. i cóż od tego momentu wszystko zaczyna się komplikować .. i jednocześnie zaczyna się walka o miłość..

Brzmi lekko? Zwyczajnie? Może i tak, ale uwierzcie mi że tak nie jest... Jestem w szoku zwrotów akcji, tajemnic, a nawet tego jak mężczyzna walczy o miłość mimo wszystko, mimo tego co teraz dzieje się w jego życiu... On ponad wszystko szuka swojego szczęścia... Nie jest to łatwe, bo poznał Laurę a właściwie... Spotkał się z nią osobiście w najgorszym momencie życia ... Jakim? Nie mogę Wam zdradzić... Jednak oprócz miłości, tajemnic, poszukiwania siebie jest tutaj wątek choroby dziecka... 💔. I to poruszyło mnie najbardziej... Bo tego kompletnie się nie spodziewałam.. U...

Czy każda miłość zasługuje na to, by dać jej szansę?

Laura ma dwa światy. Dwa zupełnie różne oddzielne od siebie światy. Jeden jest pozornie odpowiedzialny, poukładany i spokojny – jest nim szkoła prywatną gdzie pracuje jako nauczycielka.

Drugi świat to ten w wirtualnej rzeczywistości, gdzie już od roku ciągnie internetową znajomość z Pawłem. I w końcu po tak długim czasie – i pomimo wątpliwości – zdecydowała się na spotkanie.

Zawiercie znajomości internetowe? Jeśli tak, po jakim czasie decydujecie się na spotkanie? Laura nie była pełna dlatego długo zwlekała z tą decyzją, a jednak zależało jej na tej relacji, i jak widać Pawłowi też skoro tak długo ją ciągnęli jedynie online.

Niestety rzeczywistość często bardzo różni się od świata wirtualnego. I tu nie było inaczej. Wyszło na jaw, że Paweł ukrył przed nią istotne fakty, przez które poczuła się zraniona. Jak większośćkobiet na jej miejscu postanowiła odciąć się od niego i skupić na pracy.

Jednak i to okazało się nie być takie proste, bowiem te jej dwa oddzielne święty okazały się być jednym i tym samym, a mężczyzna z którym podała przez rok okazał się być blisko niej.

Dość zwyczajna fabuła, związek online, spotkanie, rozczarowanie, uczucia, codzienne życiowe wyzwania. Mimo to ma ona coś w sobie. Laura wydawała mi się trochę naiwna i wolę szczerze mówiąc książki z akcją za granicą, ale jednak lekki styl pisania sprawił, że dałam tej książce szanse i ostatecznie się ni...

Laura jest przekonana, że tym razem nie zamieni swojej znajomości internetowej w zupełnie realną. Stworzyła sobie idealny obraz Pawła, w trakcie trwania ich znajomości. Zdążyła się do niego przyzwyczaić, a nawet coś więcej i boi się, że idealna bańka mydlana pęknie, jeśli przy pierwszym spotkaniu jej wyobrażenie ulegnie zmianie. Jednak niespodziewanie to on kończy znajomość, a ona... postanawia wyjść ze strefy komfortu i odnaleźć swojego ukochanego. Prawda, którą przypadkiem poznaje, jest jak strzał w policzek. Tych dwoje zna się na wylot, a jednak Laura czuje, że to wszystko było niesmacznym żartem i niepotrzebym zawirowaniem w jej życiu. Tylko czy napewno?
Czy można zbudować tak silną relację z mężczyzną, którego nigdy się nie widziało?
Albo może znało, ale nigdy nie podejrzewało, że mógłby się podawać za osobę, którą wcale nie jest.
------
"Nie nasza godzina" to książka, która wyciśnie z ciebie dosłownie wszystkie emocje. Autorka zaczęła od delikatnego i tajemniczego wprowadzenia nas w świat Laury i Pawła, ale z każdą kartką zrzucała na nas emocjonalne bomby przepełnione bólem, strachem i ogromną miłością do tego, co w życiu najcenniejsze. Mamy tutaj trudną, ale piękną i wartościową miłość oraz ogromne problemy rodzinne, na które nie możemy mieć niestety wpływu. Niech opis książki was nie zwiedzie, bo to nie jest kolejny romans z idealnym i słodkim zakończeniem. Jestem przekonana, że chusteczki będą Ci potrzebne, bo jest to historia, która niestety mog...

Laura pracuje w Krakowie jako nauczycielka nauczania początkowego. Prywatnie jest sama, a jej pasją są loty samolotami, dlatego wykorzystuje każdy wolny weekend na przelot i zwiedzanie.

Kobieta od roku utrzymuje wirtualną znajomość z niejakim Pawłem z Warszawy. Mężczyzna często namawia ją na spotkanie w realu, ale Laura wciąż ma wątpliwości, do czasu, aż postanawia zmienić zdanie. Problem polega na tym, że mężczyzna od dawna zna już jej tożsamość, a sam ma wiele do ukrycia...

Praktycznie każda opinia o tej książce wiąże się z jednym stwierdzeniem - wszyscy na niej płaczą. Wymowny jest już nawet sam tytuł - "Nie nasza godzina". Jeśli spodziewacie się zwykłego romansu, to jesteście w błędzie. To książka pełna bólu, lęku, niepokoju, strachu o najbliższych, i nie - nie mam na myśli żadnego stalkera, czy wątków kryminalnych.

Czy ja także płakałam? Nie. Złamałam swoją zasadę i przeczytałam zakończenie na samym początku. Od razu wiedziałam już, z czym będę miała do czynienia. Czułam, że to nie jest moment, w którym poradzę sobie z niewiadomą, przy tak ocenianej książce. Myślę, że dzięki temu było mi dużo łatwiej się zdystansować, choć i tak końcówkę czytało mi się emocjonalnie bardzo ciężko.

Jeśli tylko czujecie, że stać Was psychicznie, aby przeczytać książkę, która boli, ale też daje jakieś drobne ukojenie, to zachęcam Was do sięgnięcia po tą pozycję.

"Nadrabiaj. Naprawiaj. Kochaj do upadłego, ale nigdy nie żałuj."

Laura jest nauczycielką w prywatnej szkole. Samodzielna singielka, która każdą wolną chwilę spędza w podróży.
Od roku utrzymuję wirtualną relację z Pawłem. Do tej pory na żywo się nie widzieli. Ale niewątpliwie coś tych dwoje połączyło. W końcu Laura decyduje się na spotkanie. Jest gotowa.
Zupełnie się nie spodziewa, że Paweł tak wiele przed nią ukrywał i Pawłem wcale nie jest...
To historia, która trafia w zakamarki najbardziej skrywanych emocji. Uczucie rodzące się tylko dzięki telefonowi w rzeczywistości pojawia się w najmniej odpowiednim momencie. Najłatwiej byłoby odpuścić i zapomnieć. Wypłakać, wycierpieć i żyć dalej.
Ale kiedy trafiasz na tę osobę, która staje się dla Ciebie wszystkim i uzależnia jak narkotyk to takie trudne.
Bohaterowie, którzy od razu wzbudzają sympatię swoją prawdziwością. Problemy, takie z którymi mierzymy się sami. Karuzela niekończących się emocji, które rozkruszą najtwardsze serce. A na koniec puenta niby tak banalna, a jednak tak bardzo prawdziwa. Że lepiej żałować, że się spróbowało, niż do końca wypominać sobie, że się odpuściło.
Nie obiecuję, że nie uronicie łzy podczas czytania, ale obiecuję, że dostaniecie piękna, przejmującą, wartościową historię.

„Nie nasza godzina” to nie tylko historia o tajemnicach,intrygach i kłamstwach.To lektura,która spowoduje łzy w oczach przez cierpienia i stratę o której czytamy.Wydarzenia w niej sprawiają,że powróciły moje wspomnienia sprzed lat…byłam świadkiem tak tragicznych zdarzeń w życiu znajomych,które miałam okazje poznać.W moim przypadku udało się wyjąc obronna ręka z sytuacji zagrażającej życie❤️‍🩹

Wiele razy musiałam odłożyć książkę na moment,ponieważ zbyt emocjonalnie podeszłam do poznanej historii.Łzy w oczach momentalnie się pojawiły,ponieważ autorka potrafiła sprawić,że czujemy wszystkie emocje towarzyszace naszym bohaterom.

Kłamstwo zawsze jest kłamstwem jednak w życiu czasem trzeba go wytłumaczyć i dać sobie szanse na szczęście pomimo narastających zmartwień i wątpliwości.Osobiście wolę najgorsza prawdę niż skrywane sekrety,które później rania.

To obowiazkowa lektura dla każdego,który nie potrafi docenić w pełni swoje życie i ciagle biegnie nie zauważając innych.Powieść skłania do refleksji i zastanowieniu się nad tym co w życiu najważniejsze.Gwarantuje,że historię zapamiętacie na długo i powróciliśmy do niej wielokrotnie.
Gorąco wam ja polecam

Laura jest nauczycielką, która od roku flirtuje przez Internet z mężczyzną o imieniu Paweł. Kiedy w końcu dochodzi do spotkania w realu, okazuje się, że mężczyzna ją okłamywał i zataił przed nią istotne fakty. Kobieta postanawia zerwać z nim kontakt, ale nie jest to takie proste…

Lektura zapowiadała się na niezobowiązujący romans, a tymczasem czytelnik otrzymał coś więcej. Mimo iż przeważa tutaj romans, to na przód wysuwa się również pewien dość poważny wątek – nie chcę spojlerować, bo jest to coś istotnego. Mogę Was jednak zapewnić, że z jego powodu uronicie niejedną łzę. Autorka przeczołga Was emocjonalnie.

Nie ukrywam, że zachowanie bohaterów mnie czasem denerwowało i chyba podziwiam na swój sposób zachowanie Laury. Ja bym się na takie coś mimo wszystko nie zdecydowała. Nie polubiłam się też z jej przyjaciółką, której zachowanie było jak dla mnie bardzo dziecinne.

Całość wypada naprawdę dobrze. Czyta się szybko, a historię poznajemy z dwóch perspektyw. Może jedynie nie do końca jestem też przekonana do zakończenia, dlatego też całość oceniam na czwórkę. Z pewnością jednak sięgnę po kolejne tytuły Autorki.

Z piórem Eweliny Dobosz miałam już styczność, a jej książki bardzo mi się podobały, dlatego nie miałam żadnych oporów, by przeczytać jej kolejną powieść.

Gdy tylko zobaczyłam, że "Nie nasza godzina" ma swoją premierę, wiedziałam, że muszę koniecznie ją przeczytać. I to jak najszybciej. Z wielkim entuzjazmem przysiadłam do jej przeczytania, gdy tylko trafiła w moje ręce.

Cała fabuła książki zaczęła się bardzo niepozornie, dopiero później autorka zrzuciła na nas wielką bombę emocjonalną. Bardzo podobało mi się w jakim kierunku została poprowadzona akcja. Widać, że autorka wszystko przemyślała i dopracowała, a sam pomysł jest bardzo oryginalny.
Myślę, że większość z was ta historia urzeknie i chwyci za serducho, a niektórzy pewnie uronią też łzę.

"Nie nasza godzina" jest opowieścią o trudnej miłości, która pojawiła się w mało odpowiednim momencie. Bohaterowie musieli zmierzyć się z nieuleczalną chorobą dziecka, byli poddawani wielu próbom i niesprawiedliwościom.

Jak zakończy się historia Laury i Aleksandra? Tego musicie dowiedzieć się sami. Polecam!