Niebo z naszych stron

„Niebo z naszych stron” to kolejne moje spotkanie z książką z serii Opowieści Warmińskie Wioletty Sawickiej. Cała seria mnie zachwyciła i wciągnęła już od pierwszych stron, pierwszego tomu, a z każdym kolejnym wciąga jeszcze bardziej, rozbudzając moją wyobraźnię i za każdym razem mam nadzieję, że jeszcze spotkam się z bohaterami powieści i autorka zdecyduje się na jej kontynuację.
Ta część powieści została poświęcona najazdowi Armii Czerwonej na Prusy, w których znajdowała się ciągle wyczekująca powrotu Franza Lizka. Kobieta wiernie wyczekiwała mężczyzny, wierząc, że uda mu się całemu i zdrowemu wrócić do domu, tak jak to obiecał. Niestety jednak informacje, które kobieta otrzymuje, dotyczące okrucieństwa najeźdźców, jakiego się dopuszczają wobec wszystkich, nie wyłączając niewinnych i bezbronnych dzieci, zmuszają ją do podjęcia decyzji o ucieczce i ratowaniu swojej rodziny. Ruszamy więc z Lizką w tą niezwykle trudną podróż, która jest równocześnie walką o życie własne i najbliższych. Kobieta mimo trudnych czasów, w których przyszło jej żyć, nigdy nie traciła nadziei i nie bała się podejmowania ryzykownych decyzji, ale wszystko robiła dla dobra rodziny, która zdecydowanie była w jej życiu priorytetem. Ja przyznaję, że od pierwszego spotkania obdarzyłam ją ogromną sympatią i podziwem, bo myślę, że nie każdej z nas wystarczyłoby siły i determinacji do tak heroicznej walki i ciągłego oczekiwania na powrót męża.
Jak w każdej części autorka nie zawodzi oddaniem klimat...

Serwus

Wiecie co jest najbardziej denerwujące w czytaniu Sag i Serii ? To, że każdy tom kończy się tak i,ż następny jest potrzebny na już a trzeba czekać ! A ja jestem niecierpliwa i nie mogę wytrzymać!

,,Niebo z naszych stron " to czwarty i zarazem przed ostatni tom Opowieści Warmińskiej od Wioletty Sawickiej.

Jak ja kocham tą sagę i tych bohaterów! Od pierwszego tomu miałam nosa i wiedziałam, że to czytelnicza perełka.
Ten tom jest niebywale ciężki emocjonalnie, nie brakuje tu bolesnych opisów życia, a raczej wegetacji w obozach koncentracyjnych.

Pruschy Wschodnie, II wojna światowa zbliża się ku końcowi, upadek III Rzeszy jest już pewny. Lizka razem z dziećmi wciąż czeka w Bartongu na swojego męża Franza, który zaginął pod Stalingradem. Mimo to kobieta nie traci nadziei, że jej mąż wróci. Tymczasem do bram Bartonga zbliża się Armia Czerwona.
Mieszkańcy już wiedzą czego mogą się spodziewać po Sowietach bowiek doszły ich słuchy jak są wyzwalane wsie i miasta.
Liska wraz z dziećmi, teściową i szwagierka Gretą decydują się na ucieczkę.

Czeka ich długa i męcząca podróż, po pobytach w obozach przejściowych trafiają w końcu do Szwacji.
Tam Lizka odnajduje Bognę swoją przyjaciółkę ale także wpada w pułapkę.
Do czego posunie się Lizka by wrócić do ukochanego domu ?
Czy współpraca z UB będzie jedynym sposobem ?

Uwielbiam pióro autorki, ten tom dostarcza masę emocji.
Wyzwalanie terenów Prus Wschodn...

„Niebo z naszych stron” to już 4 część „Opowieści Warmińskich”. Jest to książka pełna emocji i wzruszeń. Książka o pięknej miłości, choć zakazanej, która rozkwitała w czasach II Wojny Światowej.

Akcja powieści dzieje się w Prusach Wschodnich. Lizka wraz z dziećmi czeka na Franza, który zaginął pod Stalingradem. Obiecał jej, że wróci i wierzy, że tej obietnicy dotrzyma. Strach o to co dzieje się z jej z ukochanym nie jest jej jedynym zmartwieniem. Nadciąga Armia Czerwona, która nie oszczędza nawet dzieci. Lizka postanawia wraz z najbliższymi uciekać. Dociera do Skandynawii. Nie wszyscy jednak chcieli zostawić swoje majątki. I ich ze strony Sowietów spotkało ogromne okrucieństwo.

Autorka tym razem nie oszczędza czytelnika. Jesteśmy świadkami całego okrucieństwa jakie spotkało ludzi u schyłku II Wojny Światowej. Z jednej strony czuje się złość na to co zrobili Sowieci, a z drugiej strony roni się łzę czytając sceny pożegnań.

Lizka to postać bardzo silna, odważna i zdeterminowana. Przeszła wiele. Były chwile lepsze i gorsze. I bardzo polubiłam ją. Pozostali bohaterowie również zostali tutaj dobrze wykreowani i dostarczyli wielu emocji.

Pani Wioletta świetnie połączyła fikcję literacką z historią. Dzięki temu możemy lepiej poznać los wielu niewinnych istnień. I choć tutaj jest fikcja to naprawdę czuje się klimat tamtych, okropnych lat.

Autorka posiada lekki styl pisania. W sadz...