Obietnica następcy

Pierwszy raz powieść Trudi Canavan nie wciągnęła mnie za bardzo. Mam wrażenie, że jest trochę zbyt rozwleczona i przegadana. Za mało w niej zwrotów akcji, jakby autorka nie mogła zdecydować się na zakończenie trylogii. Na koniec wyraźne zapowiedzi kolejnych części (zapewne kolejnej trylogii).

Trudi Canavan to autorka, dzięki której znowu zaczęłam czytać książki. Po serii "Harry'ego Pottera" po kolejną lekturę sięgałam bardzo rzadko, aż do czasu, gdy natrafiłam na "Uczennicę Maga" Canavan. Od tamtej pory zdecydowanie częściej czytam, nie tylko powieści tej autorki, ale również innych. Mimo wszystko to właśnie dzięki Canavan do tego czytania w ogóle powróciłam.
Na "Obietnicę następcy" czekałam bardzo długo. Nawet za długo, ponieważ, gdy w końcu rozpoczęłam trzeci etap przygody z tą historią, cały czas czegoś mi brakowało. Czułam niedosyt, który dość szybko minął i w pełni wciągnęłam się w przygody Tyana i Rielle.
Trudi Canavan stworzyła niesamowity świat, a raczej wiele światów. Całość czyta się przyjemnie. Gdy człowiek już prawie utonął w historii jednego z bohaterów, następował skok do drugiego. Trzeba było na nowo odnaleźć się w danym momencie. Zabieg stosowany przez całą trylogię, całkiem sprawnie wykorzystany.

Historia niesamowita, lekko napisana, przyjemna do czytania.