Ogniem i mieczem

Uważaj komu składasz obietnice, jeżeli to Kozak o diabelskim usposobieniu, możesz marnie skończyć.

Chociaż nie mam już piętnastu lat (bo wtedy zachwycałam się tą książką) i urok tej opowieści lekko się przykurzył, to uczciwie muszę przyznać, że Sienkiewicz wymyślił bardzo przyjemną historię. Losy miłości Heleny Kurcewiczówny i Jana Skrzetuskiego wplótł zgrabnie w wydarzenia powstania Chmielnickiego, doprawił kilkoma charakterystycznymi postaciami i tak właśnie powstała pierwsza część słynnej Trylogii.

Po ponownym przeczytaniu brak wielkich rozczarowań i irytacji. Element pokrzepiający obecny, wiadomo. Bohuna chyba tylko bardziej żal niż kiedyś, bo najbardziej winne całej tej aferze są krętactwa majątkowe opiekunki Kurcewiczówny. Sama Helena mniej mimozowata niż Danuśka czy Nel, ale za to z imponującym porostem włosia (na koniec książki macha już na powrót warkoczami, które jej ucięto). Przyznaję, że bawi mnie dowcip Zagłoby, a i Wołodyjowskiego ciężko nie lubić.

To nie jest książka bez wad, ale z drugiej strony - to się po prostu dobrze czyta. Oczywiście dla tych, którzy nie lubią powieści historycznych to będzie katorga, ale ja się zawsze przy tej książce dobrze bawię.

Superprodukcja, jak na Audiotekę przystało, zrealizowana perfekcyjnie: muzyka jest taka, że ciary chodzą po plecach i włoski na rękach stają, to samo z udźwiękowieniem - odgłosy z tła, jakkolwiek to zabrzmi, przenoszą nas w XVII wiek, a aktorzy są dopasowani do ról i naprawdę robią robotę (oprócz 30 letniego Jaremy, który brzmi jak starzec). Jednym słowem ta produkcja to kolejne smaczne ciasteczko upieczone przez Audiotekę.

Co do treści, to dla mnie wątek miłosny jest do wycięcia: nudzi, dłuży się, gdy wożą tą Kurcewiczównę, jak mebel z jednego miejsca w drugie, a Skrzetuski rozpacza i w końcu ziomki muszą odwalić za niego całą robotę związaną z poszukiwaniami i odbijaniem panny, bo on musi być w robocie. Ale ta książka właśnie tymi ziomkami (postaciami drugoplanowymi i dalszymi) ta powieść stoi. Od Zagłoby po Horpynę, wszyscy są genialnie napisani i właściwie ciągnął tę książkę.

Longinus ;---; <3 (dla niego jestem w stanie na krótki czas odłożyć na bok moją alergię na Sienkiewicza)