Okrutnie piękny

„Okrutnie piękny” Wojciecha Nerkowskiego to jeden z najlepszych trzymających przez całą lekturę w napięciu thrillerów jakie w ostatnim czasie czytałam! Tu każdy rozdział kończy się tak, że nie ma wyjścia – trzeba czytać dalej. Dużo jest zaskoczeń, zwrotów akcji, choć sama akcja jakoś szaleńczo do przodu nie pędzi. Narrator na pewno też jest nieszablonowy – wszystkie wydarzenia przedstawione są z punktu widzenia Tomasza, nauczyciela biologii, który przez faktycznie zamiłowanie do tego zawodu, jest rewelacyjnym obserwatorem. Patrzy też na wszystkich pod czysto biologicznym punktem widzenia, zastanawia się nad genami i ich dziedziczeniem, co dla mnie, osoby mocno interesującej się człowiekiem jako wytworem natury, było naprawdę niesamowicie ekscytujące. Warto też zaznaczyć, że poprzez fascynację narratora jednym z nowo poznanych członków grupy przyjaciół książka porusza też wiele ciekawych kwestii, które raczej często uważane są za temat tabu. Mam tu na myśli pojęcie pięknego człowieka – jak wygląd zewnętrzny wpływa na (ułatwia?) życie. To na pewno coś, nad czym warto trochę się zastanowić, a narrator robi to naprawdę rewelacyjnie!

Ja jestem pod wielkim wrażeniem tej książki, autor naprawdę ogromnie (pozytywnie!) mnie zaskoczył. Mam nadzieję, że przy kolejnych powieściach utrzyma taki poziom, bo to zdecydowanie thriller jakich chciałabym czytać więcej!

Piękny, mądry, dobry, bogaty… To nie zestaw cech idealnego mężczyzny w anonsie towarzyskim, a wrażenie jakie roztacza wokół siebie Konrad Krauze, jeden z bohaterów powieści. Nic więc dziwnego, że w kobietach budzi zachwyt, a w mężczyznach zazdrość i nienawiść. Tylko jaka jest szansa na istnienie takiego samca alfa, wręcz półboga? Czy i w jego przypadku okaże się, że nie wszystko złoto, co się świeci?

Tomek Dębski, główny bohater i narrator opowieści ma wrażenie, że nie dorasta Konradowi do pięt. Jest nauczycielem biologii i zwyczajnym facetem ze skłonnością do pecha. Zdaje sobie sprawę jak niewiele sobą reprezentuje, jak mało osiągnął w porównaniu z nowopoznanym kolegą. A gdy okazuje się, że i jego dziewczyna wydaje się wzdychać do tego bożyszcza, za wszelką cenę chce znaleźć w nim jakąś słabość, błąd, skazę. Jego fascynacja podsycana niechęcią i podejrzliwością przeradza się wręcz w obsesję. A ta może doprowadzić tylko do tragedii…

Zakochałam się, nie, nie w Konradzie, a w stylu w jakim autor prowadzi nas po meandrach tej historii. Inteligentnym, wysmakowanym, z humorem, po prostu pięknym. Nawiązania do zagadnień genetycznych związanych z naturą człowieka okazały się dla mnie niesamowicie ciekawym uzupełnieniem opowieści. Opowieści pełnej tajemnic z przeszłości, niedopowiedzeń i silnych emocji, które prowadzą do zakończenia, które tak szokuje, że trochę czasu minęło nim mój umysł był je w stanie zaakceptować.

...

Aż sama nie wiem co mam o tej książce napisać. Z treści bije taka nonszalancja, że mam odczucie, iż co bym nie napisała, nie dorówna stylowi i inteligencji samego autora. Ma bardzo wyważone poczucie humoru i grację w tym, co aktualnie nam przedstawia. Całą przestrzeń danej sytuacji opisuje nam bardzo dokładnie. To jak ktoś jest ubrany, dlaczego tak jest ubrany i dokąd zmierza. Autor był bardzo dokładny we wszystkich szczegółach. Ja sama czytając właśnie tą książkę, która jest jego najnowszą, niemal czułam jakbym sama unosiła brodę do góry. Czułam się kimś lepszym, jakby mądrzejszym. Czułam, że moi towarzysze są to ludzie z wyższej półki, przysłowiowe grube ryby. Tekst pisany w pierwszej osobie sprawia, że czujemy jak byśmy z nim rozmawiali. A nawet wręcz słuchali opowieści swojego przyjaciela, który w żaden sposób nie dopuszcza nas do głosu. Z nonszalancją opisuje tematy zdrady i pewnej obsesji. Gdy w grę wchodziły tajemnice, czułam jak włos mi się jeżył na głowie. I choć potem okazywało się, że wiele osób o tym wiedziało, to ja miałam ochotę odpowiedzieć- ale nie ode mnie.
Sama książka wyzwoliła we mnie wiele odczuć. Nie wiem dlaczego, ale wręcz bałam się opowiadać o niej komuś innemu. Jakby za pomocą moich słów komuś mogła stać się krzywda. Doprawdy, to była pierwsza książka przy której czułam taki respekt.
W młodości mama mi zawsze powtarzała, bym strzegła się bardzo urodziwych chłopców, bo szybko nas zranią i zaraz znajdą sobie kolejną pocieszycielkę. Z tego ...

Uroda otwiera wiele drzwi. Również te, za którymi czai się śmierć.

To opowieść o pożądaniu i obsesji, o emocjach tak silnych, że niszczą tych, którymi zawładnęły, ale ranią także najbliższych. O tajemnicy piękna, które zachwyca, ale może też zaślepić. O niesprawiedliwości losu, która sprawia, że niektórzy dostają w prezencie urodę, inni zaś są skazani na kompleksy i rozgoryczenie.

Po tej książce spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Dostałam więcej niż mogłam oczekiwać! To genialnie stworzona fabuła, która nieustannie nabiera rozpędu i co rozdział wywraca się o sto osiemdziesiąt stopni. Bohaterowie, którzy są tak różni, a mimo to łączy ich wiele, nadają cały charakter powieści. Do niezbyt urodziwego Tomasza nie da się nie czuć sympatii, a cudownym Konradem nie da się nie zachwycać. Od pierwszych stron autor serwuje nam ogromną dawkę przeróżnych emocji, trzyma czytelnika w niepewności, a sytuacja nieustannie nas zadziwia i szokuje. W ostatnich stronach otwierałam szeroko oczy ze zdumienia, takie dobre i zaskakujące było zakończenie! Ujmujące jest to, że książka jest nie tylko świetnie wykreowaną fikcją, ale także przedstawia problematykę kompleksów młodych ludzi, poczucia niedowartościowania, bycia gorszym i nieustanną gonitwą by wypełniać powszechnie przyjęte normy męskości.

Nie czekajcie ani chwili dłużej i skuście się na „Okrutnie pięknego”!

Za możliwość doświadczenia tej lektury i pięk...

Dawno nie czytałam tak wciągającego thrillera.Zaczyna się trzęsieniem ziemi,bowiem z ósmego piętra luksusowego hotelu na Sri Lance wypada młody mężczyzna.Zabójstwo,samobójstwo,a może nieszczęśliwy wypadek??
Wraz z Tomkiem,głównym bohaterem,krok po kroku poznajemy środowisko lekarzy z przystojnym Konradem Krauze na czele.Wchodzimy w świat sekretów,tajemnic,a w końcu i zbrodni.Autor przemyca w swoje powieści ważne kwestie,czy uroda otwiera wszystkie drzwi,czy piękni ludzie mają genetycznie uwarunkowaną skłonność do manipulacji innymi??
"Okrutnie piękny' to świetny thriller,trzymający w napięciu do ostatniej kartki,a zakończenie wbija w fotel.Chętnie przeczytałabym ciąg dalszy.Polecam!!

Dobrze się czytało tą książkę. Nie spodziewałam się, że pójdzie w tym kierunku. Muszę sięgnąć po jeszcze inne książki tego autora.