Pielęgniarka

Do sięgnięcia po książkę zachęcił mnie opis. Ale początek był po prostu nudny. Potem czytałam z poczucia obowiązku, ponieważ nie lubię zostawiać niedoczytanych pozycji. Dopiero pod koniec książka mnie mocno zaintrygował i zainteresowała. Nie polubiłam Rosy ale ją rozumiem i gdyby była taka potrzeba to wspierałabym ją. Natomiast postawa jej matki mocno mnie rozczarowała. O negatywnych bohaterach nawet nie wspomnę.

" Aby zrozumieć zbrodnię, bezwzględnie należy przeniknąć do umysłu ofiary oraz mordercy." (str.78)

Za przyznanie się do zabicia pacjenta, pielęgniarka Rose otrzymuje wyrok wieloletniego więzienia. W więzieniu czuje się dobrze, nawet doucza grupę współwięźniarek. Jej historią i zamordowanego pacjenta zainteresował się powieściopisarz i dziennikarz Theo. Po wahaniach Rose postanawia się z nim spotkać i opowiedzieć swoją smutną historię. Poznajemy jej przeszłość, jako studentki medycyny. Pragnęła zostać pediatrą, uwielbiała dzieci. Dorabiała też w barze, gdzie poznała starszego od siebie mężczyznę, w którym się zakochuje. Ze względu na nieoczekiwane zdarzenie musiała przerwać studia.

Wspomnienia z dzieciństwa nie należały do najlepszych, dlatego pragnęła jak najszybciej wyrwać się z domu podobnie jak jej brat. Mama cierpiała na chorobę psychiczną, a ojciec odszedł z domu.
Im Theo więcej dowiaduje się o Rose, tym bardziej go fascynuje. Jednocześnie zdaje sobie sprawę, że w jej życiu jest wiele tajemnic. Że nie mówi mu całej prawdy, coś ukrywa.
Po traumatycznych przeżyciach Rose przejrzała na oczy. Prawda okazała się bolesna. Nic nie było takie jak być powinno. Otaczały ją kłamstwa i stała się ofiarą manipulacji.
Koniec historii Rose jest mroczny i wstrząsający. Nie dosyć, że świat jej się zawalił to jeszcze zdiagnozowano u niej chorobę. Theo stopniowo poznaje prawdę i robi wszystko by pomóc więźniarce.

Książkę czyta się bardzo szybko i mogę powiedzieć, że trudno jest się od niej oderwać. Chociaż czasem trzeba się nieco zatrzymać i zastanowić nad tekstem, bo zagmatwana intryga może sprawić trochę kłopotu. Może to nie jest taki typowy mroczny thriller, bardziej przypomina powieść obyczajową z elementami romansu i thrillera, lecz mnie się podobała. Oczywiście opinie jak zawsze są różne, lecz ja ze swojej strony zachęcam do przeczytania tej książki. Po przeczytaniu można wtedy ocenić samemu czy warto było ją przeczytać. Przekonajcie się o tym sami.

„Pielęgniarka” to książka, o której po odłożeniu na półkę długo się nie zapomni. Świetny thriller psychologiczny. Idealnie skonstruowana fabuła.

Rose Marlowe to pielęgniarka, która zostaje oskarżona o zabójstwo pacjenta. Przyznaje się do winy, chociaż trudno w to uwierzyć, by tak sumienna osoba dokonała takiego strasznego czynu.

Theo Hazel to pisarz, który chce napisać książkę o historii Rose. Im dłużej rozmawia z Rose tym ma większe wątpliwości co do winy kobiety.

Na światło dzienne wychodzi coraz więcej nieznanych faktów.

Czasy teraźniejsze mieszają się z przeszłością dzięki czemu poznajemy dokładnie życie Rose, które było bardzo skomplikowane i dramatyczne.

To co spotkało główną bohaterkę w przeszłości jest nie wyobrażalne. Dziewczyna marzyła o szczęśliwym życiu, mężu, gromadce dzieci, chciała zdobyć wykształcenie. To wszystko mogłoby się wydarzyć, gdyby nie źli ludzie, którzy stanęli jej na drodze.

Historia jest pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji. Miejscami bardzo tajemnicza i mroczna.

Polecam.

Przerwa od zagranicznej literatury naprawdę dobrze mi zrobiła, bo teraz te anglosaskie thrillery wydają mi się o niebo lepsze niż kiedyś. Albo poziom faktycznie się podniósł, albo przestały mi się one zlewać w jedno przez to, że dłuższy czas nie miałam z nimi do czynienia. Niezależnie od powodów właśnie skończyłam czytać książkę, która wciągnęła mnie totalnie, dawno już nie połykałam treści z takim zainteresowaniem.
"Pięlegniarka" ma świetną okładkę, która przyciąga uwagę swoją prostotą i kolorystyką. Hasła z niej krzyczące traktowałam jednak z przymrużeniem oka, bo najczęściej okazują się być jedynie chwytem marketingowym, ale w tym przypadku są nie tylko w pełni prawdziwe, a nawet może zbyt skromne. Choć to rasowy thriller, to intryga jest typowo kryminalna, co daje połączenie gatunków, jakie osobiście uwielbiam. Dodatkowo autorka podrzucała wiele tropów, pozwalających czytelnikowi na samodzielne rozwiązywanie zagadki, a jednak zawsze, gdy wszystko wydawało się już jasne, pojawiały się nowe informacje, sprawiające, że trzeba było główkować od nowa. To świetna konstrukacja dla powieści, ale natężenie takich manewrów pod koniec było już przesadne i bardziej drażniące niż intrygujące.
Podobało mi się to jak niejednoznaczną bohaterką okazała się ta główna i tytułowa, a towarzyszył jej niezwykle charyzmatyczny pisarz, który zamierzał stworzyć reportaż o jej historii. Choć początkowo taki motyw wydawał mi się banalny, to finalnie wyszedł o wiele bardziej skomplikowan...

Rose przyznała się do popełnienia zbrodni, została skazana za morderstwo, jednak postanowiła opowiedzieć historię swojego życia.

Po przeczytaniu książki mogę stwierdzić, że to po prostu historia Rose Marlow. Powieść jest określana jako thriller psychologiczny, ale ja tu widzę cechy doskonałego dramatu i powieść obyczajową. Od thrillera oczekuję innego rodzaju emocji. Natomiast fabuła książki była tak pokrętna, emocjonująca i druzgocąca, że nie poczułam niedosytu. Nawet wręcz przeciwnie, nabrała dla mnie jakiejś realności.

Cóż to była za historia, miłość mieszała się z nienawiścią, prawda z kłamstwem a marzenia z koszmarami.

Weszłam w świat Rose i czułam, że póki nie poznam prawdy nie mam zamiaru go opuszczać.
Autorka spokojnym głosem bohaterki karmiła mnie jej życiem, z rozdziału na rozdział uchylała coraz bardziej kotarę za którą kryła się prawda.

Nie byłam przygotowana na smutek i ból jaki ogarnął mnie w czasie lektury, nawet teraz gdy wracam myślami do książki czuję zbierające się w oczach łzy. Młoda Rose, tak pełna wiary, ufności i miłości... i apetytu na życie.
Warstwa psychologiczna to tutaj prawdziwa perełka. W końcu największe zbrodnie i grzechy rodzą się w umysłach.

Przez całą książkę autorka utrzymywała moją uwagę, wodziła za nos, smuciła i szokowała, budziła nadzieję by chwilę później ją zdeptać. Kiedy dotarłam do końca opowieści, kiedy przeczytałam ostatni rozdział, jedyne co przyszło mi na myśl to NIE, tak...

W momencie pojawienia się na rynku wydawniczym „Pielęgniarki”, zapragnęłam ja przeczytać. To co mnie do niej przyciągało była po prostu okładka. Nieco poczekała sobie w kolejce na swoją kolej. I co po zaznajomieniu się z nią mogę powiedzieć? Tylko tyle, że żałuję, iż tak długo odkładałam przeczytanie tej pozycji.

Rose, to główna bohaterka i pielęgniarka, która została osadzona w więzieniu za zamordowanie pacjenta. Przyznała się do tego czynu popełnionego świadomie.

Theo – jest dziennikarzem oraz pisarzem pragnącym znowu unieść się na fali dobrej historii, która skieruje go do tysięcy sprzedanych książek w formie reportażu i sądzi, że będzie to historia opowiedziana przez Rose. W trakcie ich spotkań, kobieta opowiada mu swoja historię wzbogacając ją o kilka szczegółów o których sąd i adwokat nie mieli pojęcia. Dzięki nim, pisarz zaczyna odkrywać co skłoniło kobietę do tak okrutnego czynu. Niemniej jednak czytelnik może się zastanawiać czy autor postawił wszystkie pytania. Oczywiste, na sam koniec staje się nieoczywiste przez co zakończenie, na które czekałam z niecierpliwością, pozostawiło mnie w kompletnym osłupieniu. Pozycja naprawdę godna uwagi. Polecam.

"Pielęgniarka" to debiut literacki brytyjskiej pisarki Julie-Ann Corrigan.

Rose Marlowe przyznaje się do zabicia bezbronnego pacjenta z zimną krwią. Początkujący pisarz Theo Hazel nie może uwierzyć, by ta piękna, życzliwa i sumienna pielęgniarka, była zdolna do tak podłego czynu. Odwiedza Rose w więzieniu z zamiarem opisania jej historii, tam dowiaduje się, że ofiara, nie była dla niej kimś zupełnie obcym. Z każdą kolejną wizytą pisarz utwierdza się w przekonaniu, że kobieta została niesłusznie skazana. Kim jest Rose? Niewinną ofiarą, czy wyrachowaną morderczynią?

Jedno jest pewne, będący w śpiączce pacjent nie zmarł śmiercią naturalną, ktoś niewątpliwie pomógł mu przedostać się na drugi świat. Pytanie tylko, kto i dlaczego?
Rose jest niezwykle intrygującą postacią, ona sama uważa, iż w pełni zasługuje na pobyt w więzieniu, a jej czyn jest konsekwencją tragicznych wydarzeń z przeszłości. Krok po kroku poznajemy jej poruszającą historię. Jednak nie wszystko jest jasne dla samej zainteresowanej i do odkrycia tychże niejasności Rose, będzie potrzebować dziennikarskich umiejętności Theo.

"Pielęgniarka" jest powieścią mocno psychologiczną, skupioną na jedynej postaci, jej uczynkach, myślach i emocjach. To historia winy i kary. Brak tu większego napięcia, jednak tajemnica otaczająca Rose zdaje mi się na tyle ciekawa, że zapragnęłam ją odkryć. A to, czego się dowiedziałam, wstrząsnęło moim małym światem.

Pielęgniarka to thriller psychologiczny, który ściśle powiązany jest z kwestiami medycznymi. Nie są one jednak dominujące, a jedynie są jakby powodem całej historii.
Zawiązaniem opowieści jest bowiem śmierć pacjenta przebywającego w szpitalu. Do zabójstwa przyznaje się pielęgniarka Rose Marlowe. Została za tę zbrodnię skazana, choć wydaje się,że nie miała żadnego motywu. Powoli zaczyna się on wyłaniać,gdy kobieta opowiada swoje życie dziennikarzowi śledczemu chcącemu napisać o niej książkę. Czy Teo Hazel zrozumie jak doszło do tego,że kobieta marząca o zostaniu lekarzem i matką została pielęgniarka i zabójczynią? Co kryje przeszłość Rose? Czy coś ją łączyło z ofiarą? Na te pytania ciężko znaleźć odpowiedź do samego końca.
Historia momentami jest przewidywalna i dość oczywista by chwilami zaskoczyć i dać do myślenia.

„Aby zrozumieć zbrodnię, bezwzględnie należy przeniknąć do umysłu ofiary – oraz mordercy”.

Poznajcie Rose Marlowe.
Kiedyś marzącą o byciu pediatrą, posiadaniu kochającego męża i gromadki dzieci, piękną, młodą kobietę pełną życia i pasji. W wyniku życiowych zawirowań kobieta nie została jednak lekarzem, a wykwalifikowaną pielęgniarką sumiennie wypełniającą swoją pracę, oddaną żoną anestezjologa. Niestety nie było jej dane być matką.. Dziś Rose ma 48 lat i odbywa wyrok pozbawiania wolności za morderstwo. Sama przyznała się do zbrodni i została uznana przez wymiar sprawiedliwości za bezlitosną morderczynię, która z zimną krwią pozbawiła życia młodego człowieka, swojego pacjenta. Dzisiejsza Rose sprawia wrażenie jakby zrezygnowała z życia, zabarykadowała się we własnym umyśle. Na tyle już poznała jego tajniki, że potrafi w jednej chwili się wyłączyć, sama siebie oszukać, że jest kimś zupełnie innym niż jest..

Poznajcie również Theo Hazela, powieściopisarza, autora książek z kategorii literatura faktu, który w historii Rose upatrzył sobie receptę na swój zawodowy sukces. Theo chce stworzyć niebeletrystyczną opowieść w duchu dziennikarstwa śledczego o ofierze i o mordercy. Mężczyzna, który potrafi zadawać właściwe pytania szybko nawiązuje z Rose nić porozumienia. Orientuje się, że gdzieś w meandrach historii Rose kryje się powód tragicznych zdarzeń i to on jako pierwszy chce go poznać. Jest zdeterminowany, by rozwikłać zagadkę życia tej niezwykłej kobiety...

"Pielęgniarka" autorstwa J.A. Corrigan to historia Rose, która została skazana za zabójstwo swojego pacjenta. Pewnego dnia do osadzonej zgłasza się dziennikarz, który widzi możliwość zarobku na napisaniu książki o Rose. Chcąc możliwie rzetelnie opisać wydarzenia, zwraca się do rodzin zarówno zmarłego jak i Rose. Czy uda mu się odkryć prawdę?
Wspomnienia Rose wprowadzają czytelnika w wydarzenia z przeszłości. Skomplikowana relacja z matką, romans z dużo starszym od niej mężczyzną, marzenia o byciu lekarką, a przy tym wszystkim naiwność i łatwowierność młodej Rose.
Same wydarzenia opisane w książce tak bardzo mną nie wstrząsnęły. Choć nie mogę też powiedzieć, że zabójstwo nie zrobiło na mnie wrażenia. Bardziej przerażające było dla mnie uświadomienie nieodwracalności decyzji, fakt, że każdą decyzją, mniej lub bardziej ważną zmieniamy bieg wydarzeń i ponosimy za to odpowiedzialność oraz to jak łatwo można dać się zmanipulować i jakie mogą być tego konsekwencje. Niby prosta prawda, a może zszokować.
Jeżeli lubicie zawiłe nieoczywiste historie z zaskakującymi zwrotami akcji, polecam 👍

Rose, sumienna pielęgniarka, została oskarżona o morderstwo pacjenta, przyznała się do winy, odsiaduje 20-letni wyrok.

Sprawą zainteresował się Theo Hazel - pisarz, który chce poznać historię Rose i napisać o niej książkę. Odwiedzając ją w więzieniu, wysłuchuje jej opowieści o swoim życiu.

Historię poznajemy z perspektywy Rose i Theo. Akcja toczy się w dwóch perspektywach czasowych. Stopniowo poznajemy przeszłość Rose, gdy jako studentka medycyny marzyła o zostaniu lekarką.

Dlaczego dobra pielęgniarka przyczyniła się do śmierci pacjenta? Jakie miała motywy?

To bardzo wciągający kryminał z wieloma zwrotami akcji. Zdecydowanie polecam spędzić czas z "Pielęgniarką"!

Rose jest mężatką i pracuje jako pielęgniarka w szpitalu. Kobieta zostaje oskarżona o morderstwo i przyznaje się do zbrodni. Wielu ludzi zastanawiają czy taka delikatna kobieta byłaby w stanie zabić bezbronnego pacjenta, jedną z takich osób jest pisarz i były dziennikarz - Theo. Mężczyzna chce odwiedzić Rose w więzieniu, wysłuchać to co ma do powiedzenia i jej zwierzenia przelać na papier. Z każdym kolejnym spotkanie Theo poznaję więcej szczegółów z przeszłości Rose, a tym samym dowiaduje się, że kobietę i ofiarę łączyło sporo zależności. Co skrywa Rose? Jak przeszłość wpłynęła na jej dotychczasowe życie? Czy Theo odkryje prawdę?

Jak tylko zobaczyłam kolejna mroczną zapowiedź @wydawnictwoslowne i przeczytałam opis "Pielęgniarki" wiedziałam, że będę musiała ją przeczytać! Książka jest debiutem autorki, więc tym bardziej byłam ciekawa co kryje się w środku. Styl jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, co sprawiło, że wciągnęłam się w tą historię już od pierwszych stron i przeczytałam ją w jeden wieczór. Historia przedstawiona jest z perspektywy Rose i Theo, co pozwoliło mi lepiej poznać bohaterów, dowiedzieć się co czują i myślą, jakie emocje nimi targają oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzje. Mamy również dwie przestrzenie czasowe: przeszłość i teraźniejszość, dzięki czemu mogłam od początku poznać historię Rose oraz jej powiązania z ofiarą. Akcja powieści toczy się swoim niespiesznym rytmem, jednak autorka cały czas trzymała mnie w napięciu,...

Autor: J.A. Corrigan

Często chodzicie do lekarza, czy raczej go omijacie? Wylądowaliście kiedyś w szpitalu chociaż myśleliście, że jest to w ogóle zbędne? Jaki jest wasz stosunek do służby zdrowia? Wierzycie lekarzom czy raczej bierzecie ich rady z przymrużeniem oka?

Rose zostaje oskarżona o morderstwo. Przyznaje się do popełnienia zbrodni, po czym idzie do więzienia. Niejaki Theo, pisarz, były dziennikarz, postanawia napisać książkę o Rose i jej ofierze. Wie, że kobieta skrywa w sobie jakieś fakty, których nie przedstawiła przed sądem. Kobieta zgadza się na spotkania i tak zaczyna opowiadać Theo o swoim życiu. I można by było powiedzieć, że historia jak każda inna dopóki Rose nie doda kilka kolejnych fascynujących faktów.

Książka bardzo przypominała mi historię Evelyn Hugo z „Siedmiu mężów Evelyn Hugo”. Nie chodzi tutaj wcale o fabułę, ale o sposób przedstawienia całej opowieści. Też mamy pisarza, też mamy historię, przenoszenie się w czasie. Ten kto czytał o Evelyn powinien sięgnąć po Rose.

Historię kobiety czytało się nieprawdopodobnie szybko. Może to też wina choroby, która mnie dopadła, ale spędziłam cały dzień z książką w łóżku. Z każdą kolejną stroną chciałam się dowiedzieć więcej i więcej. Rose zaskakiwała mnie w każdym możliwym momencie swojej historii.

Thriller miał wielki potencjał, który w stu procentach został wykorzystany. Ze zniecierpliwieniem czekałam na rozdziały z opowieścią Rose. Cała jej przeszłość była świ...

Thriller psychologiczny to krótko mówiąc książka, która powinna cechować się wyjątkową narracją kładącą naciski na stany emocjonalne jej bohaterów, ukazując postrzeganie rzeczywistości ich oczami. Dobry thriller psychologiczny powinien zawładnąć czytelnikiem od pierwszej strony i pozostać z nim na dłużej po jej zakończeniu. Czy „Pielęgniarka” jest właśnie taką książką? Moim zdaniem zdecydowanie tak.

Książka opowiada historię Rose- delikatnej i pięknej kobiety, kochającej żony i sumiennej pielęgniarki, która zostaje oskarżona o morderstwo jednego ze swoich pacjentów. Kobietę w areszcie zaczyna odwiedzać regularnie Theo Hazel- walczący o uznanie były pisarz i dziennikarz, który już od pierwszego spotkania wyczuwa w jej zachowaniu wiele tajemnic i za wszelką cenę spróbuje je odkryć, by móc napisać o tym książkę. Oczywiście z upływem czasu, dziennikarzem zaczynają targać piętrzące się wątpliwości. Kim zatem tak naprawdę jest tak krucha i wrażliwa kobieta? Przekonajcie się sami. Koniecznie.

Julie Ann Corrigan pisząc „Pielęgniarkę” obdarowała czytelników książką, która doskonale wpisuje się w definicję thrillera psychologicznego. Jej niespieszna akcja, nawarstwiające się pytania, panująca niepewność oraz wszechobecne tajemnice w połączeniu z bohaterami, mogącymi być tak naprawdę każdym z nas spowodowało, że historia ta przyciąga niczym magnes. Mocnym jej punktem okazał się także wątek kryminalny, a całość nie raz i nie dwa wystawia moral...