Name: Porywy namiętnych serc
Rating: 8.5 (14 reviews)
ISBN: 9788327738011

Porywy namiętnych serc

Edyta Świętek

8.3 /10

Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 15 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.3 /10

Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 15 ocen kanapowiczów

Opis

Płomienne romanse, niebezpieczne intrygi i odważne decyzje zmienią wszystko

Czasy są niespokojne. Nawet do Krynicy docierają wieści, że może wybuchnąć wojna. Mieszkańcy i kuracjusze odsuwają jednak tę myśl jak najdalej. W uzdrowisku czas płynie inaczej. Zabawy, przejażdżki konne i liczne przyjęcia sprawiają, że niełatwo oprzeć się uczuciom. Jak odróżnić prawdziwą miłość od przelotnego zauroczenia?

Aurelia cieszy się szacunkiem i zaufaniem mieszkańców Krynicy. Nikt nie wie, że za skromnym uśmiechem i odważnym spojrzeniem kryje się wiele mrocznych tajemnic. Już wkrótce jej podopieczna będzie musiała się zmierzyć z ciężarem jednej z nich.

Zrozpaczona Teosia postanawia, że zrobi wszystko, by odkupić winy swoich przodków. Porzuca ukochanego oraz romantyczną wizję przyszłości i postanawia zostać akuszerką. Dopiero w wojennej zawierusze przekona się, że miłość wystawi ją na próbę w najbardziej nieoczekiwanym momencie.

Edyta Świętek pisze niezwykłą opowieść, przeplatając losy fikcyjnych bohaterów z historycznymi postaciami żyjącymi w cieniu znanego uzdrowiska.

Trzecia część „Sagi krynickiej”

Wydanie 1

Data wydania: 2023-09-20

ISBN: 978-83-277-3801-1, 9788327738011

Wydawnictwo: WAM

Cykl: Saga krynicka, tom 3

Kategoria: Powieść historyczna

Stron: 416

dodana przez: Vernau

Autor

Edyta Świętek

Urodzona 18 grudnia 1975 roku w Polsce

Wychowała w Krakowie, gdzie ukończyła Liceum Ekonomiczne w ZSE Nr 2. Po zdaniu matury zamieszkała w Podłężu. Z wyróżnieniem ukończyła Zarządzanie Firmą na Krakowskiej Akademii im.A.Frycza-Modrzewskiego. Jest aktywna zawodowo, jednocześnie tworząc po...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Edyta Świętek

Recenzje

Niespokojne czasy

19.01.2024

𝑂𝑑𝑚𝑖𝑒𝑛𝑛𝑜ść , 𝑗𝑎𝑘𝑎𝑘𝑜𝑙𝑤𝑖𝑒𝑘 𝑏𝑦 𝑏𝑦ł𝑎, 𝑧𝑏𝑦𝑡 𝑐𝑧ę𝑠𝑡𝑜 𝑙𝑢𝑑𝑧𝑖 𝑖𝑟𝑦𝑡𝑢𝑗𝑒 𝑖 𝑝𝑟𝑜𝑤𝑜𝑘𝑢𝑗𝑒 𝑑𝑜 𝑛𝑖𝑒𝑐𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑐𝑧𝑦𝑛ó𝑤. Są takie sagi, że pojawienie się każdego nowego tomu na rynku wydawniczym powoduje u mnie przyśpieszone bicie serca. 𝑆𝑎𝑔𝑎 𝑘𝑟𝑦𝑛𝑖𝑐𝑘𝑎 niewątpliwie do takich należy. 𝑃𝑜𝑟𝑦𝑤𝑦 𝑛𝑎𝑚𝑖ę𝑡𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑠𝑒𝑟𝑐 jest trzecim tomem tej znakomicie napisanej sagi, a za chwilę będzie mi... Recenzja książki Porywy namiętnych serc

@gala26 × 26

Porywy namiętnych serc

25.09.2023

"Porywy namiętnych serc" są trzecim tomemSagikrynickiej. Ponownie przechadzamy się po barwnie opisywanych miejscach. Szczególnie zachwyca uzdrowiskowa Krynica-Zdrój. W tej części zaczynamy również odczuwać niepokój związany ze zbliżającą się wojną. Każda z przewijających się przez książkę postaci przykuwa naszą uwagę oraz wzbudza emocje. W poprze... Recenzja książki Porywy namiętnych serc

@iza.81 × 5

Niesamowita saga

11.10.2023

"W miłości i na wojnie dozwolone są wszystkie chwyty" Po raz trzeci i mam nadzieję nie ostatni, miałam do czynienia z bardzo interesującą "Sagą Krynicką". Tym razem Edyta Świętek wymyśliła bardzo ciekawy tytuł "Porywy namiętnych serc". Ten tytuł dużo mówi o tym, co znajdziecie w tej historii. Nie mogłam się doczekać tej części. Chciałam znać dals... Recenzja książki Porywy namiętnych serc

@mommy_and_books × 3

ciekawa

23.10.2023

Życie Aurelii chyba nigdy nie okaże się spokojne i bezproblemowe. Kiedy udaje jej się pokonać jedne przeciwności, pojawiają się kolejne i choć nie zawsze dotyczą tylko jej, nie mniej się nimi przejmuje. Kobieta zyskała duży szacunek wśród mieszkańców Krynicy i zdecydowanie sobie na niego zasłużyła. Choć nie raz w jej sercu gości smutek, a myśli uc... Recenzja książki Porywy namiętnych serc

@mamazonakobieta × 1

Zobacz wszystkie (4) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@agulkag

2023-09-17

Przeczytane

20 września bedzie miał premierę trzeci tom sagi krynickiej. Tym razem wraz z bohaterami wchodzimy w okres I wojny światowej.
Teodozja, która jest podopieczną Amelii dowiaduje się o tragicznych okolicznościach śmierci swoich rodziców. Dręczące ją myśli skłaniają dziewczynę do podjęcia decyzji dotyczącej przyszłości. Ku zaskoczeniu wszystkich wyjeżdża do Krakowa, aby tam kształcić się w zawodzie akuszerki. Jej brat Stanisław po wybuchu działan wojennych, zostaje wcielony do wojska i wlaczy na froncie.
I tym razem autorka daje nam przepiękny obraz Krynicy poczatku XX wieku. Obserwujemy rozwój uzdrowiska, całą gamę kuracjuszy przyjeżdżających do wód na leczenie, a co za tym idzie piękne suknie, romanse, zdrady, czyli to wszystko co stanowi otoczkę takich miejsc.
Ale wciąż ważnym elementem jest wchodzenie w odchodzącą już obecnie w zapomnienie kulturę łemkowską. Ta grupa etniczna wniosła sporo ze swojej tradycji w życie na tamtych terenach.To prości ale szlachetni ludzie, którzy są mocno związani z miejscem zamieszkania.
No i oczywiście nie można zapomnieć o postaci Nikifora, który przewija się przez karty powieści. Mężczyzna obdarzony talentem malarskim usiłuje sprzedawać swoje prace na deptaku, ale styl prymitywistyczny, ktorym się posługuje i trudności w mowie sprawiają, że jest to bardzo trudne.
Bardzo ciekawe jest obserwowanie kolejnych lat zycia tego mało docenionego artysty.
Ponieważ te tereny sa mi bardzo bliskie ze względów osobistych, to nie...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@przyrodazksiazka

2024-02-06

10 /10

Przeczytane

To już tom trzeci Sagi Krynickiej, a ja wciąż nie potrafię uwierzyć, że można mieć tak niesamowite pióro. Autorka idealnie porusza się słowami jak na 1908 rok. Postacie potrafią wysławiać się z klasą i mają w sobie takie ciepło, jakby coś co każdemu jest znane jako same przyjemne uczucia. Miewają oczywiście gorsze momenty, jednak potrafią zachowywać się uprzejmie i dostojnie. Nawet trzynastolatka, kiedy się wypowiada, to czujemy, że jest młodą osobą, a jednak ma zachowaną w sobie kulturę wypowiedzi. Czytałam już różne sagi, jednak tutaj nie czuję, by postaciami byli aktorzy, tylko normalni ludzie z problemami, którzy starają się żyć tak jak ich nauczono. Były tu drobne wspominki o ruchu kobiet i ich prawach, jednak dla podkreślenia, że każdy ma prawo myśleć i robić to co chce, a nikt nie powinien do tego życia wchodzić z butami. Mamy tutaj też motyw bycia tym drugim mężem, który czuje się gorzej, gdyż nie ma pewności siebie. Autorka wymieniła tutaj jego kompleksy i jak cudownie postępuje z nim jego małżonka, starająca się by wciąż czuł się na pierwszym miejscu. Ma jednak dziwne wąchania nastroju, lecz tłumaczy to swoim błogosławionym stanem. Osoba do której pójdzie ze swoimi lękami również jest kobietą o wielkim sercu, dlatego nie chce dokładać jej zmartwień, że ma podobne odczucia. Sama przedstawia nam się jako osoba, która miała dobre życie, tylko czuje, że coś zabiera jej siły. I ktokolwiek będzie się tu czymkolwiek przejmował, to poznamy jego myśli, byśmy sami mogli ...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@mamazonakobieta

2023-10-23

8 /10

Przeczytane

„Porywy namiętnych serc” to książka, która po raz kolejny zabrała mnie w podróż do przeszłości, do czasów zupełnie innych niż te, w których żyję. Mnie ta podróż się spodobała na tyle, że książkę polecam.

× 1 | link |

@KsiazkowoCzyta

2023-09-28

9 /10

Przeczytane

W niniejszym wpisie opowiem Wam o powieści bardzo przeze mnie wyczekiwanej, a jest nią trzeci tom Sagi Krynickiej autorstwa Edyty Świętek – ta część zatytułowana została „Porywy namiętnych serc”.

W tej odsłonie opowieści bardzo dużo miejsca poświeciła autorka postaci Teodozji Litwor – znanej nam już z poprzedniej części podopiecznej Aurelii Drzewickiej – Rapacz. Młoda kobieta po odnalezieniu brudnopisu matczynego listu sprzed lat i przeczytaniu o ukrytej w nim tajemnicy totalnie zmienia swoje dotychczasowe podejście do opiekującej się nią i Stanisławem ciotki oraz całkowicie przewartościowuje swe życie, zmieniając priorytety…

Autorka bardzo plastycznie ukazuje przemianę bohaterki, jej wewnętrzne dojrzewanie oraz to jak z biegiem czasu staje się ona coraz bardziej wyemancypowana. W losy Teosi wplata również historię gorącego, lecz zakazanego uczucia. Próby jego ugaszenia spełzają na niczym i ranią nie tylko samych zainteresowanych, lecz również inne osoby. Jak przebiegała ta burzliwa i pełna skrajności relacja oraz jak ostatecznie się potoczyła? - Tego dowiecie się z lektury.

W powieści, jak to zazwyczaj bywa w książkach tej autorki odmalowane zostało również tło historyczne, polityczne i społeczne, czyli czas w przededniu I Wojny Światowej, w trakcie jej trwania oraz nieco po niej.

Fragment uwagi czytelnika skierowany został także na losy Stanisława, brata Teodozji, który w toku opowieści również zmienia się z niemogącego znaleźć własn...

» czytaj dalej

| link |

@l.szarna

2024-04-25

Przeczytane 2024

„Prawda musiała w końcu ujrzeć światło dzienne. Nie ma niczego gorszego niż sekrety rodzinne. Głęboko skrywane tajemnice ryją dziury niczym korniki, niszcząc duszę i umysł. A potem jest już na wszystko za późno.”

Trzecia część Sagi Krynickiej za mną. Edyta Świętek znów przeniosła mnie w czasie, do miejsc urokliwych choć czasów niespokojnych. Co czeka naszych bohaterów?

„Szukał bohaterskiej śmierci, bowiem okrutnie ciążył mu ból istnienia. Był degeneratem zniszczonym we wczesnej młodości przez opiaty, a w sile wieku udręczonym niespełnioną miłością.”

Teodezja okrywa bolesną prawdę, która wpływa na jej późniejsze wybory życiowe.

Młoda kobieta coraz bardziej wie jaką drogą życiową chce iść, postanawia dalej się kształcić, kosztem uczucia, czy słusznie zrobi odtrącając tego do którego zabiło mocniej jej serce?
Dlaczego Teosia tak bardzo upiera się, że nie może wyjść za mąż?
Stanisław długo szukał swojej drogi, czy odpowiednia kobieta i wojna pomogą mu odnaleźć swoją ścieżkę życia.

Aurelia najpierw traci ojca, później odchodzą jej Łemkowscy rodzice, wydawać by się mogło, że powoli odchodzą również w niepamięć problemy wychowawcze związane z Teodezją i Stasiem, ale czy tak do końca wszystko się ułożyło?
Tajemnica skrywana latami wychodzi na jaw, czy zbierze swoje żniwo?
Wyjazd Teosi do Lwowa przynosi wieści o Strzeleckich, czy Matyldzie uda się odkryć co zrobiła jej szwagierka z mężem?

...

» czytaj dalej

| link |

@n.czyta

2024-08-18

7 /10

W Krynicy coraz częściej mówi się o wojnie, która zbliża się nieuchronnie. A Teosia postanawia rozpocząć naukę na pensji jako położna. Jednocześnie Aurelia wciąż jest darzona dużym szacunkiem społeczeństwa krynickiego i po wyjaśnieniu spraw z młodą Litworówną pragnie dla niej jak najlepszego życia. Ponadto, najstarsza córka Matyldy Konstancja również szykuje się na swój debiut towarzyski. Młoda kobieta nie zdaje sobie sprawy, że miłość może czaić się tuż obok. Czy zbliżająca się wojna zniszczy względny spokój w Krynicy? Czy wyjście na wierzch tajemnic rodzinnych nie spowoduje zbyt dużego zamieszania?

To już trzeci tom, opowiadający o Aurelii, Matyldzie i ich podopiecznych. Tym razem dostajemy akcję, którą napędza Teosia. Młoda kobieta, całkowicie odmiennie od przyjętego zwyczaju, rusza swoją drogą. Postanawia zdobyć odpowiednie wykształcenie kosztem życia rodzinnego, a przede wszystkim kosztem swojej miłości. Dodatkowo jest to historia, która pozwala na spojrzenie na kobiety tamtych czasów. Teosia dzięki pomocy ciotki dąży do całkowitej samodzielności, co w tamtym okresie było niepojęte. W sumie widać tutaj wielką zmianę jaką kobiety w sadze krynickiej przeszły. Od posłusznych żon, cierpliwych matek do kobiet walczących, dążących do równości.

Autorka zaserwowała nam wyjście z przyjętych norm i pokazała, że każdy reżim zawsze się jakoś kończy.

Trzeci tom był jednak dla mnie bardzo męczący, przede wszystkim ze względy na zatrzetrzewienie Teosi a ...

» czytaj dalej

| link |

@gulinka

2024-11-16

6 /10

Przeczytane

To mój ulubiony tom, i raczej już tak zostanie. Do głosu tutaj dochodzi przede wszystkim Teodozja i śmiało można powiedzieć, że niesie na swoich barkach praktycznie całą fabułę. Po zdarzeniach poprzedniej części, poznaniu prawdy o rodzicach, dziewczyna podejmuje decyzję, że musi się zmienić. Rezygnuje z poszukiwania męża i postanawia się kształcić. Tylko co z tym, że jej serce mocniej bije do jednego mężczyzny?

Gdyby wcześniej ktoś mi powiedział, że ta część skupia się na Teosi, podeszłabym do niej z jeszcze większą rezerwą. W drugim tomie bardzo mnie zmęczyła ilość miejsca poświęcona dorastającym podopiecznym Aurelii. A tymczasem to była bardzo dobra decyzja. Przejmując pałeczkę, Teodozja wniosła do powieści powiew świeżości, nadała jej większego dynamizmu. I po prostu – jej wątek zdecydowanie najmocniej mnie wciągnął.

Trzeci tom sagi rozgrywa się w latach 1908–1919, więc na jej kartach pojawiają się również dywagacje polityczne, I wojna światowa i w końcu odzyskanie niepodległości. Te wydarzenia jednak nie wybijają się na pierwszy plan. Zaprzątają uwagę bohaterów, niektórych mocno dotykają, ale ważniejsze są losy samych bohaterów rozgrywające się na tle tych niespokojnych czasów.

Co mi najbardziej przeszkadzało w tej części? Okazało się, że nabawiłam się przy tej serii alergii na „pannicę”. Bardzo, bardzo wyróżnia się w tekście, zwłaszcza jeśli pojawia się niemal na każdej stronie. Dlatego w przypadku bohaterów jak najbardziej może być, jeśli...

» czytaj dalej

| link |

@inthesilkscarf

2023-09-21

8 /10

Przeczytane

Jak dobrze jest wrócić do starych przyjaciół i dowiedzieć się co u nich. Tak miałam w tym przypadku, czytając najnowszą część „Sagi krynickiej” „Porywy namiętnych serc”.

Życie w Krynicy toczy się dalej. Dwie przyjaciółki, Aurelia i Matylda, są już statecznymi matkami dorastających dzieci. Ich życie nie jest jednak usłane różami. Są wzloty i upadki. Ich dzieci dorastają już do zamążpójścia. Obie kobiety zastanawiają się jakich małżonków wybiorą sobie ich pociechy. Jednak nagle wybucha I wojna światowa i wszystko zmienia.

Książkę czyta się tak samo dobrze jak dwie poprzednie części. Styl autorki jest bardzo przyjemny. Podoba mi się też to jak są wykreowani bohaterowie. W każdej kolejnej książce czytamy o nowych bohaterach, a Ci znani już czytelnikom starzeją się. Podoba mi się właśnie to, że w dużej mierze ta część skupia się na dorastających dzieciach Aurelii i Matyldy – Teodozji, Stanisławie i Konstancji. Dzięki temu powieść nabiera nowego charakteru, rozrasta się.

Autorka doskonale też kreśli tło historyczne. Widać, że sporo czytała o tamtych czasach i o tym co działo się wtedy w Krynicy. Dzięki temu powieść jest bardziej autentyczna.

Jednym słowem naprawdę polecam. Nie mogę i nie chcę napisać, że ta część jest słabsza od pozostałych, bo to nieprawda. Jest równie dobra co dwie poprzednie.

| link |

@z_ksiazka_w_plecaku

2023-10-02

10 /10

„Porywy namiętnych serc” to już trzeci i ostatni tom tej porywającej sagi. Bardzo polubiłam głównych bohaterów i ciężko jest mi się z nimi rozstać.

W tej części bardzo zmieniło się rodzeństwo, którym opiekuje się Aurelia. Zwłaszcza Teosia, która po poznaniu prawdy o swoich rodzicach postanowiła zmienić się i z szacunkiem odnosić się do ciotki. Aby odkupić swoje winy udaje się na nauki. Chce być akuszerką i pomimo, że czasy w których żyła nie sprzyjały rozwoju kobiet, nie poddała się. Przeżywa również pierwsze uniesienia miłosne.

Akcja książki dzieje się na początku XX wieku. Były to czasy, gdy coraz częściej mówiono o wojnie. Czasy, gdy kobiety nie miały za wiele do powiedzenia. Ale był to również okres, kiedy zaczęły się buntować przeciwko gorsetom, roli kobiety, która ma być tylko matką i żoną. Zaczęły za to walczyć o swoje prawa, miłość i szacunek.

Autorka opisała rozwój Krynicy Zdrój oraz społeczeństwo żyjące na początku XX weku. Ich mentalność, zwyczaje i podejście do zbliżającej się wojny. Książka opisuje los postaci fikcyjnych, które przeplatają się losem bohaterów historycznych żyjących w cieniu znanego uzdrowiska.

Jeśli lubicie sagi i podróże w czasie do miejsc, które dzisiaj zupełnie inaczej wyglądają, to bardzo polecam „Porywy namiętnych serc”.

| link |