Skarby. Poszukiwacze i strażnicy żydowskiej pamięci

I znów jest tak, że w moje ręce wpada książka, która opowiada o poszukiwaniu wypłukanych ziarenek przeszłości...

Patrycja Dołowy w „Skarbach" odtwarza mozaikę wspomnień i trasy z zagadkowych map, narysowanych przez poharatanych doświadczeniami wojennymi i Zagładą Żydów, wraca do porzuconych przez nich pod przymusem i zamieszkałych później przez obcych domów, pokojów i strychów. Opowiadane przez Autorkę historie, jak to zwykle bywa, wzajemnie się przenikają. Znów okazuje się, że dawno zamotane supły trwają mimo upływu lat i śmierci tych, którzy je wiązali.

Na szczęście są tacy, którzy stoją na straży wspomnień. Odkopują, naprawiają i leczą – nie tylko miejsca, ale i ludzi. Walczą o pamięć po żydowskich rodzinach, z którymi nigdy nic ich nie łączyło, prócz opuszczonych cmentarzy, porozbijanych murów ogrodzenia i okruchów pamięci o ludziach. Jednych aktywuje cukiernica Rosenthala, innych mit o złotych jajach, a jeszcze innych sam fakt, że chodzą po pustych ulicach, których bruk pamięta łzy skazanych na śmierć, porzuconych i osamotnionych.

Polecam!

Zastanawiało Was kiedyś ile w naszych ziemiach może znajdować się skarbów, skrawków pamięci, świadectw minionego czasu?
Patrycja Dołowy to autorka książki "Wrócę gdy będziesz spała", niezwykle wzruszającej i bolesnej.
Jak tylko napisała kolejną książkę nie było innej opcji jak sięgnąć po nią.
Zagadkowy tytuł, niby prosty, a trochę prowokujący.
W 2017 roku autorka została poproszona przez swoją amerykańską przyjaciółkę, aby ta pomogła jej dowiedzieć się czegoś więcej o jej prababci.
Tak zaczęła powstawać ta książka.
Autorka napisała świetny reportaż o potomkach polskich Żydów, których przyciąga do Polski legenda o rodzinnym skarbie,a niektórzy z nich zostali strażnikami żydowskiej pamięci.
Nie od dziś wiadomo, że w Polsce znajdował sie ogrom żydowskich rzeczy. Zmuszeni nagłą ucieczką lub zniewoleniem ukrywali swoje rzeczy, gdzie tylko się dało.
Osoby, które poznajemy w książce opowiadają historie, które znają z opowiadań najbliższych. Wraz z autorką podążają śladami skarbów i nie chodzi tu o złoto, ale o rzeczy osobiste, rodzinne pamiątki czy drobnostki, które dla jednych cenne dla innych nic nie znaczą.
Autorka zabiera nas wraz z bohaterami w różne miasta na terenie Polski.
Jednym z nich jest Będzin, który jest mi dosyć bliski. To w jaki sposób został opisany zgadza się idealnie. Od dziecka pamiętam kiedy była mowa o Będzinie, było to miasto okryte tajemnicą, widmem getta, szarością i dziwną stagnacją.
Powiem Wam, że po tylu la...