Swąd

Książkę przeczytałam w ciągu jednego dnia. Czyta się bardzo szybko, mimo że porusza temat tragedii kilkuosobowej rodziny. Autorzy zainspirowali się prawdziwymi wydarzeniami, które odcisnęły piętno na wielu osobach. W pożarze umiera matka i czwórka jej dzieci. Ocalał mąż i kilkunastoletnia córka. Czy był to wypadek, czy też może podpalenie? Jeżeli tak, to kto chciałby śmierci tylu osób? Czy ta rodzina była szczęśliwa, czy jednak skrywała jakieś tajemnice? Kto zyskałby na ich śmierci? Czy każdy kto w niedzielę klęczy przy ołtarzu w kościele to jest od razu niemal świętym człowiekiem? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedź w książce pt. „Swąd”, która wywołała u mnie wiele emocji od strachu i współczucia po silny gniew. Warto przeczytać.

Zaintrygowała mnie opinia, że ta książka przypomina prawdziwe wydarzenia sprzed kilku lat, które wstrząsnęły całym krajem.
Mimo tego, że temat bardzo dobry i mógłby faktycznie porwać czytelnika w wir akcji, to jednak czegoś mi tu zabrakło a może wręcz przeciwnie, niektórych opisów było wręcz zbyt wiele. Tym bardziej, że prawdę poznawaliśmy z kilku perspektyw jak również wielu ram czasowych. Książka jest dość krótka, więc taki natłok informacji często przeszkadzał w lekturze i w śledzeniu wydarzeń.

„Swąd” to powieść kryminalna luźno oparta na zdarzeniach prawdziwych napisana przed duet: dziennikarza Bartosza Wojsę oraz autora kryminałów Roberta Ostaszewskiego. Od razu zaznaczę, że sprawy, która była inspiracją do tej książki, nie znam, więc nie będę uciekać się do porównań, co prawdopodobnie działa na plus – w końcu to przecież fikcja literacka. Jest to historia tragedii, do której doszło na jednym z rodzinnych osiedli w Jastrzębiu-Zdroju. Pewnej letniej nocy jeden z domów stanął w płomieniach, w którym zginęło pięciu członków siedmioosobowej rodziny, w tym najmłodsze dzieci. Taka tragedia szybko przyciągnęła uwagę śledczych i mediów, a każdy z nich na własną rękę stara się dotrzeć do jej sedna – czy był to nieszczęśliwy wypadek czy czyn popełniony z premedytacją? Historia przedstawiona jest z punktu widzenia kilku postaci oraz opatrzona w retrospekcje, które mają za zadanie nakreślić czytelnikowi relacje panujące w tej rodzinie. Bo to co z zewnątrz poznajemy już z perspektywy tragedii, przez śledczych wypytujących sąsiadów i inne bliskie tej rodzinie osoby. Czy faktycznie była to rodzina idealna, dobra, kochająca i bogobojna, za którą tak bardzo każdy z tej społeczności staje murem? A może to po prostu iluzja, wynikająca z przekonania, że o zmarłych nie mówi się źle, a wspólnota Kościoła zobowiązuje do silnego poczucia zamkniętej społeczności? Intryga kryminalna może nie jest bardzo rozbudowana, ale ciekawi i zajmuje czytelnika. Postacie również, mimo iż ich rysy ...

"Wiedział, że wiara pomaga niektórym przetrwać trudne chwile, może uśmierzyć ból, ale... zrozumieć? Nigdy. Tu nie ma żadnej lekcji życiowej, nie ma szczęśliwego zakończenia. Jest tylko cierpienie."

Na Śląsku w Jastrzębiu - Zdroju dochodzi do strasznej tragedii. W pożarze domu ginie matka i czworo dzieci. Jedyną ocalałą jest nastoletnia Martyna, której udaje wydostać się z płonącego budynku. Ojciec rodziny, szanowany lekarz, był na nocnej zmianie w szpitalu.
Początkowo wszystko wskazuje, że ogień spowodowało zwarcie instalacji elektrycznej. Jednak już po pierwszych oględzinach nasuwają się wątpliwości, czy to rzeczywiście nieszczęśliwy wypadek. Co tak naprawdę wydarzyło się w letnią sierpniową noc?
Na te pytania starają się odpowiedzieć ambitny prokurator, doświadczona policjantka oraz dziennikarz.

Fabuła inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami.
Często to życie jest autorem najbardziej dramatycznych scenariuszy. Zdarzeń, które wywołują mnóstwo emocji i łapią za serce. O dramacie, który miał miejsce w Jastrzębiu - Zdroju, słyszałam, chociaż nie śledziłam dokładnie tej historii. Dlatego z pewną dozą ciekawości podeszłam do książki. Skupiamy się na pracy śledczych, gdzie krok po kroku odkrywamy szokujące poszlaki.
Spoglądamy na sprawę, towarzysząc w dziennikarskim śledztwie, a finalnie jesteśmy świadkami intrygującego procesu. To bardzo dobry kryminał, w którym pierwsze skrzypce grają emocje. Zwraca uwagę na reakcję społeczeństwa, jak pros...