To tylko zimowy blues

"To tylko zimowy blues" jest drugą powieścią Anny Chaber, której debiut literacki "Zaproś mnie na pumpkin latte" zdobył serca wielu czytelniczek.

Karolina ma dwadzieścia siedem lat i marzy o karierze piosenkarki, tyle że panicznie boi się występów przed mikrofonem.
Daniel jest młodym przepracowanym lekarzem z altruistycznymi ambicjami.
Mieszkają po sąsiedzku, a połączył ich pewien Kąsek, dokładnie tak ma na imię pies Karoliny.

To ciepła i urocza historia nie tylko o miłości, również o tym jak ważny jest balans między życiem prywatnym a zawodowym, a jeśli twoja praca jest jednocześnie twoją pasją, to zgodnie z przysłowiem, nie przepracujesz ani jednego dnia, więc warto podążać za marzeniami.

Autorka to mistrzyni w kreowaniu postaci. Mam wrażenie, że są ludźmi z krwi i kości, wraz z nimi przeżywam wszystkie emocje, dają się zwyczajnie lubić i po cichu trzymam za nich kciuki. Fabuła jest bardzo życiowa, bliska nam i naszym problemom, dlatego tak bardzo utożsamiamy się z jej bohaterami.
Jakby mimochodem udało się autorce przypomnieć, o tak świetnej inicjatywie, jaką jest Orkiestra Świątecznej Pomocy.

"To tylko zimowy blues" to ciepła, urocza, niosąca nadzieję powieść, idealna na wciąż chłodne wieczory.

Karolina ma niezwykły talent, a jej wokal powala na kolana. Jednak dziewczyna w zupełności nie wierzy w swoje umiejętności, a dodatkowa straszliwa trema skutecznie blokuje ją do pokazania się światu. Jednak kiedy w nowy rok wyrusza ze swoim adoptowanym pieskiem na spacer i omal nie zostają potrąceni przez samochód, zamierza zmienić coś w swoim życiu i odblokować się. Niestety ma również utrudnienie, w postaci nagabującego go, toksycznego byłego chłopaka..
Daniel jest bardzo ambitnym lekarzem, który zbyt dużo nałożył na swoją przepracowaną głowę, kiedy wraca do domu po sylwestrze na jego drodze staje młoda kobieta z psem. Nieszczęśliwy poranek zupełnie przypadkowo zapoczątkował znajomość z.. sąsiadką.

Drugie spotkanie z twórczością autorki i lekki niedosyt, wprawdzie historia toczy się swoim wolnym torem i rozwija piękne uczucie, to zabraklo mi więcej emocji wśród tej pary bohaterów.
Pomimo mojego odczucia, historia ma potencjał i wpasowuje się w okres poświąteczny, zimowy, gdzie człowiek ma już dość, ale zawsze ma nadzieję na lepszy obrót spraw. "To tylko zimowy blues" jest książką bardzo na czasie, ponieważ odzwierciedla czasowo datę swojej premiery, gdzie osobiście miałam poczucie, że jestem tuż obok i przyglądam się tej dwójce bohaterów.
Z pewnością będę wypatrywać kolejnych powieści autorki, gdyż pisze różnorodnie, druga książka, a zupełnie inne podejście do przedstawienia historii miłosnej swoim czytelnikom. Dlatego utwierdzam się w przekonaniu,...

W Nowy Rok Karolina zostaje potrącona przez samochód, który prowadzi Daniel. Ten niegroźny wypadek uświadamia jej że czas najwyższy zmienić coś w swoim życiu i zacząć spełniać swoje marzenia. Daniel jest lekarzem i uwielbia swoją pracę. Niestety jego pracoholizm skutkuje przemęczeniem co w konsekwencji prowadzi do utraty świadomości. Zmuszony do wzięcia urlopu postanawia poświęcić więcej czasu rodzinie. Szybko okazuje się że nasi bohaterowie są sąsiadami. Pomimo różnic i początkowej niechęci szybko odnajdują wspólny język.

„To tylko zimowy blues” to niezwykle ciepła, pełna pozytywnej energii historia, która nie jest przesłodzona i może przydarzyć się każdemu z nas. Fabuła jest niezwykle prawdziwa, nie brakuje tu problemów finansowych, przepracowania, problemów rodzinnych czy marzeń. Bohaterowie są niezwykle empatyczni, mają swoje wady i zalety, są po prostu ludzcy. Lekki i prosty język powoduje, że całość czyta się błyskawicznie. Ta pozornie zwyczajna obyczajówka to naprawdę wartościowa historia po którą zdecydowanie warto sięgnąć. To przede wszystkim opowieść o niespodziewanej miłości, pełna troski o innych ludzi, zwłaszcza starszych i samotnych, gdzie nie brakuje zwykłej ludzkiej dobroci.

Początek roku nie mógł być dla Karoliny gorszy. Bliskie spotkanie z maską samochodu uświadamia jej, że powinna w końcu pomyśleć o swoich marzeniach i realizować się w swojej największej pasji — śpiewaniu. Daniel jest lekarzem pracoholikiem. Dopiero utrata przytomności zmusza go do zwolnienia i skupienia się na relacjach z najbliższymi. W jego życiu pojawia się urocza sąsiadka, z którą połączy ją zamiłowanie do pomagania, choć nie tylko.

Kolejne spotkanie z twórczością Ani Chaber i kolejne bardzo miłe zaskoczenie! “To tylko zimowy blues” to książka idealna na teraz, kiedy z utęsknieniem wypatrujemy pierwszych wiosennych promieni słońca i cieplejszego powiewu wiatru. Nowość autorki otuli Was nadzieją i pokaże, jak ważna może być bezinteresowność i…kurs pierwszej pomocy. Daniel i Karolina, główni bohaterowie powieści i jednocześnie bohaterowie naszej codzienności, bo ludzi takich jak oni, można by spotkać za najbliższym rogiem. Przemawia przez nich niewymuszona naturalność, delikatność, dobro. Polubiłam ich oboje, wraz z całym bagażem, który ze sobą nieśli. Fabuła ma idealne tempo, na każdy z wątków poświęcono odpowiednią ilość czasu. Lubię książki Ani za to, że nie są to po prostu zwyczajne, ckliwe romanse. Ciepła relacja bohaterów to często przyjemne tło dla ważnych społecznych tematów, nad którymi warto się pochylić. Powiem Wam, że fajne to było! Moje serducho zostało rozgrzane, trochę sobie porozmyślałam, miałam okazję poczuć różne emocje, a nawet trochę wkurzy...

"To tylko zimowy blues" jest drugą książką pani Anny Chaber a dla mnie pierwszą jaką przeczytałam tej autorki i myślę, że nie ostatnią. Książka jest lekka, zabawna i świetnie wpasowuje się w aurę pogodową jaką z każdy z nas ma za oknem między styczniem a marcem.

Autorka zabiera nas w czas poświąteczny i po Sylwestrowy. Kiedy to każdy z nas wraz z Nowym Rokiem liczy na nowe szanse, nowe plany i wyzwania, ale także na to by w końcu spróbować coś w swoim życiu zmienić. I tak też jest z głównymi bohaterami: Karoliną i Danielem.

Karolina to właścicielka przesłodkiego pieska Kąska i małej kawalerki i jest bardzo zadowolona ze swoich małych, ale własnych czterech kątów. Inaczej jest z pracą, kłócącymi się rodzicami i wiecznie narzekającą ciotką, której pomaga. Nowy Rok wyjątkowo fatalnie zaczął się dla niej. Została potrącona przez samochód. Ale jak to mówią: nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Wypadek nie był groźny, tylko lekkie stłuczenie, ale sprawił, że Karolina zaczęła bardziej myśleć o realizacji swoich marzeń i obiecuje sobie, że w tym roku zrealizuje swoją pasję – śpiewanie. Ale czy pokona stres związany z wyjściem na scenie?

Daniel to młody lekarz, który najbardziej na świecie kocha swoją pracę. Do tego stopnia, że w wyniku przemęczenia traci przytomność i zostaje zmuszony do urlopu. Będąc na nim miał dużo czasu do przemyślenia sobie, czy warto aż tyle pracować i nie mieć czasu dla najbliższych? Czy...

Chyba każdy z nas zna ten stan, kiedy zima jest już na wykończeniu, ale nie daje za wygraną. Może nawet nie być śniegu, ale ta szarobura atmosfera i brak słońca dają popalić.

To tylko zimowy blues, autorstwa Anny Chaber wprost idealnie nastraja do przestawienia się z trybu zima, na tryb wiosna. To pełna ciepła i życzliwości, urocza lektura.

Karolina niedawno uwolniła się z toksycznego związku. Chcąc nabrać wiatru w żagle i usamodzielnić się, wynajmuje mieszkanie. W pracy nie wiedzie jej się za dobrze, a perspektywa utraty dochodów zbliża się wielkimi krokami. To, co daje jej radość to adoptowany ze schroniska pies Kąsek oraz muzyka i śpiew. Już pierwszego dnia nowego roku dziewczyna niemal zostaje potrącona przez swojego sąsiada-lekarza. Mimo początkowej niechęci bohaterowie zaprzyjaźniają się, a niefortunne wydarzenie tylko ich do siebie zbliża. Czy będzie z tego coś więcej? Czy traumatyczne doświadczenia nieudanego związku dziewczyny i pracoholizm Daniela staną im na przeszkodzie do budowania uczucia? A może będzie wręcz przeciwnie? Tego nie mogę zdradzić, musicie sami się przekonać!

Mogę jednak zagwarantować, że tę książkę pochłania się jednym tchem. To jest historia, która może się wydarzyć. Osadzona we współczesnych realiach, bez zbędnego zakłamywania rzeczywistości, czy cukrowania. Autorka pisze przyjemnym, delikatnym i barwnym językiem. Przez tę książkę zwyczajnie się płynie. Ma w sobie jakąś magię, dzięki której nie daje o sobie zapomni...

Dzisiaj przychodzę do Was z dość ciekawym wyborem książki!

Dlaczego ciekawym?

Otóż tę książkę dostałam na walentynki i nie czytając opisu na pleckach, od razu zabrałam się do czytania!

Książka jest naprawdę piękna a ilość uczuć, jaka towarzyszyła mi podczas czytania...CUUUDO!

Akcja rozpoczyna się bardzo szybko, bo już od pierwszej strony dzieje się sporo!

Prawdopodobnie najlepsza książka o miłości, jaką miałam w rękach!

Cała książka to jedna wielka miłość:
•Jest temat miłości utraconej
•Jest temat miłości odbudowanej
•Jest temat zranionej miłości
•Jest temat miłości LGBT
•Jest temat toksycznej miłości
•Jest temat rozkwitającej miłości

Piękna historia, którą przedstawia nam jak trudno wydostać się z toksycznego związku i jaką drogę musimy pokonać, by rozpocząć nowe życie bez traum.

Podczas czytania miałam dziwne wrażenie, że czytam książkę Pana Johna Greena, ale nie mam pojęcia dlaczego!

Może sposób pisania o miłości jest podobny?

Główny wątek to miłość, ale nie jest ona aż taka chamska, że po 50 stronach rzygacie tęczą, jest raczej delikatna i skromna jak pierwsza miłość?

Ciężko mi to opisać naprawdę, musicie sami przeczytać i może zrozumiecie, o co mi chodzi 😅

Nie mam pojęcia jednakże skoro porównuję kogoś do swojej miłości pisarskiej to jest coś na rzeczy ❤

Ocenka:10/10

Karolina to dziewczyna, która nie bardzo jest zadowolona ze swojej pracy, kłócących się ciągle rodziców i wrednej ciotki.
Na szczęście wraz ze swoim psem wynajmuje kawalerkę na osiedlu potocznie zwanym "spokojnej starości".
Uwielbia pomagać i śpiewać.
Daniel to lekarz, który nie ma szczęścia do kobiet, ale za to kocha swoją pracę.
Niestety z powodu przemęczenia musi iść na przymusowy urlop.
Karolina i Daniel wpadają na siebie całkiem przypadkowo. To ona wpada na... jego samochód.
Coraz częściej zaczynają o sobie myśleć.
Karolina po wypadku stwierdziła, że chce się oddać swojej pasji jaką jest śpiewanie.
Daniel chce poświęcić więcej czasu najbliższym.
Czy przypadkowe spotkanie bedzie początkiem czegoś więcej?
Czy dwa różne światy mogą patrzeć w tym samym kierunku?

"To tylko zimowy blues" to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Fabuła prowadzi nas przez bardzo przyjemną powieść obyczajową. Lekka i ciekawa lektura, która daje nadzieję, że zawsze może być lepiej, że strata czasem wychodzi nam na dobre.
Autorka stworzyła bardzo realnych i życiowych bohaterów, których losy śledziłam z ogromną przyjemnością.
Jeśli chcecie przerwy od kryminałów i thrillerów to polecam historię na jedno popołudnie, no może dwa😜

Nowy rok, nowa ja. Dokładnie to powiedzenie sprawdzi się w przypadku głównej bohaterki powieści "To tylko zimowy blues". Druga powieść autorki to iście zimowa opowieść o tym, że życie można zmienić w każdym momencie, chociaż idelanie będzie gdy stanie się to wraz z nowym rokiem.

To przyjemna, lekka i niesamowicie wciągająca powieść. Autorka pisze bardzo swobodnie i żartobliwie, a sama fabuła jest "na bogato". Bo mimo, że może pomysł na akcję jest raczej prosty, to wypełnienie jest już bardzo treściwe. Mamy dużo bohaterów, dużo wydarzeń, ale wszystko razem gra i jest interesujące.
To bardzo dobra obyczajówka, optymistyczna i podnosząca na duchu, chociaż nie zabraknie tu i negatywnych uczuć, co sprawia że historia jest bardziej prawdziwa.

Podsumowując - zimowa książka okazała się być lepszą od jesiennej, bardziej angażującą i bliższą mojemu gustowi. Podobało mi się i czekam na kolejne powieści autorki.

01.09.1939