Ukochane dziecko

Thriller psychologiczny o wytrwałości, o mocy chęci przetrwania, o sile uczucia do dzieci, do bliskich. Co dla mnie najważniejsze, powieść nie jest o krzywdzie dzieci, przynajmniej nie bezpośrednio. Są jedynie biernymi ofiarami, dziećmi wychowanymi przez chorego psychicznie ojca.
Akcja nie daje możliwości na złapanie oddechu. Wydarzenia dzieją się jedne po drugich, zagęszczając atmosferę, wciągają w mroczną intrygę.
Było to moje pierwsze spotkanie z powieściami autorki, ale z pewnością nie ostatnie.

Thriller trzyma nas w napięciu do samego końca, częściowo go wysłuchałam a częściowo czytałam, myślę, że w formie audiobooka zdecydowanie lepszy.
Jednak coś mi nie daje spokoju, czegoś mi tu jakby zabrakło a może było czegoś zbyt wiele. Może nadmiar całego dramatu, który przytłacza już od samego początku. Pozycja z pewnością jest warta przeczytania, bo to inny nieco rodzaj powieści, chociaż jak w rasowym thrillerze autorka zaskakuje czytelnika zakończeniem.
A ja już szukam drugiej książki autorki "Perfect day", mam nadzieję, że trafi do mojej biblioteki.

Książka trafiła w moje ręce znienacka, a ja spontanicznie stwierdziłem, że ją przeczytam, bo "czemu nie?". Przeżywam teraz trochę szalony okres, jestem tuż przed maturą, nie przeczytałem żadnej książki od kilku miesięcy. Chyba potrzebowałem właśnie czegoś takiego odmóżdżającego, a "Ukochane dziecko" zdecydowanie spełniło moje oczekiwania. Starałem się nie zwracać uwagi na literówki(notabene w książkach WAB-u ich całkiem sporo...) czy nielogiczności.
Mimo że książka reklamowana jest jako nietypowy kryminał, to ja nie widzę w niej nic odkrywczego. Ot, czytadło jakich wiele. Gdzieś w połowie powieści nastąpił też taki moment kilkudziesięciostronicowy, że w zasadzie nic się nie działo, akcja stała w miejscu, i było zwyczajnie nudno. Początek i zakończenie jednak wciągają.

Cóż to za książka, to aż dreszcze mnie biorą, by w ogóle powrócić do niej myślami. Jest to thriller, to już wiecie, ale nawet nie spodziewacie się na jak długo pozostanie w waszej pamięci. Z niepokojem będziecie patrzyli na dzieci, czy to swoje, czy też obce. Gdy tylko czytałam myśli Hannach, to nie byłam pewna, czy jest robotem, czy dorosłą osobą zamkniętą w ciele małej dziewczynki, czy kimś z innej planety. Jej słownictwo było doborem słów na podstawie lodów waniliowych polanych syropem malinowym z dodatkiem pieprzu. Wszystko idealne, jednak sposób jej mówienia, tok jej rozumowania w ogóle nie pasował do całej reszty. Naprawdę mnie przerażał. I niby do pewnego momentu czytamy o jej matce, podobno chorej psychicznie, jednak tu nic do końca nie jest oczywiste. I ten obłędny strach przed ojcem. Samo mieszkanie w szałasie zabitym deskami, gdzie trzeba chodzić jak w zegarku, sprzątać o wyznaczonej porze, pilnować by wszystko ze sobą współgrało... Było bardzo straszne. Nawet przerażające. Niczego nie mogłam tutaj przewidzieć. Niczego nie potrafiłam się domyśleć, gdyż ilekroć postać naprowadzała nas na jakiś trop, ważny schemat zdarzeń, niemal natychmiast czytaliśmy już myśli innej osoby. Postacie opisywały zdarzenia z własnej perspektywy. Im dalej, tym było mroczniej i mniej pewnie. Każda postać jest inna pod względem wyglądu, zachowania i sposobu wypowiedzi. Wszystkie budzą grozę, nawet pielęgniarka, która nie potrafi zrozumieć opowieści Hannah. Napięcie wciąż rośnie i rośn...

"Ukochane dziecko" to debiut warty polecenia!

Ukryty w lesie szałas z zabitymi oknami. Tu życie porwanej Leny i dwoje dzieci toczy się według zasad wyznaczonych przez porywacza. Historię poznajemy z perspektywy kilku osób.

Jeśli szukacie wciągającej historii to ten thriller jest dla Was. Poczujcie ten mroczny, niepokojący klimat. Stopniowo budowane napięcie trzyma czytelnika do ostatniej strony.

"Ukochane dziecko" to wstrząsający thriller. Zadziwia opis wydarzeń opowiadany z punktu widzenia 13-letniej Hannah, która całe swoje życie spędziła w szałasie, nie zna tego normalnego. Jej sposób postrzegania świata jest przerażający!

Zdecydowanie polecam, emocji tu nie brakuje!

Zaginięcie dziecka, czy to małego czy już dorosłego jest dla rodzica niesamowitą traumą, bólem którego w żaden sposób nie da się uśmierzyć, cierpieniem które pogłębia się każdego dnia i raną, która nigdy się nie nie zabliźni. Co trzyma matkę i ojca przy życiu? Nadzieja...ona umiera ostatnia.

Gdy do szpitala trafia młoda kobieta po wypadku, rodzice Leny mają nadzieję, że to ich córka, która przepadła jak kamień w wodę czternaście lat temu. Niestety, nadzieje okazały się płonne. To nie ona, choć przedstawia się imieniem ich córki, a mała dziewczynka która jej towarzyszy nazywa ją mamą, choć wykonane badanie DNA wskazuje, że Hannah jest córką Leny...Na dodatek dziecko twierdzi, że tata i brat czekają na nie w szałasie w lesie. Policja rozpoczyna poszukiwania, a śledztwo wzruszy nawet najbardziej zatwardziałych mundurowych. Historia okaże się jeszcze bardziej zawiła i skomplikowana niż mogłoby się wydawać. Kim jest kobieta podająca się za Lenę? Dlaczego dzieci nazywają ją mamą, choć nią nie jest? Kto jest ojcem Hannah i jej brata? Co wydarzyło się w szałasie? Dlaczego Lena przez lata nie dała znaku życia? Gdzie podziewa się kobieta i dlaczego zastąpiła ją inna, tak do niej podobna? I kim jest tytułowe ukochane dziecko?

Wciągająca fabuła. Niesamowita trudna tematyka dotycząca porwania, zniewolenia, pozbawienia wolności, ograbiania z godności... Bardzo bolesny dla mnie - matki motyw rozpaczy rodziców i niemożność z pogodzeniem się z prawdą, która okaże się ni...

Porwana, bita, przetrzymywana, nazywana Leną, zmuszana do wielu rzeczy, których nie chciała. Nie miała wyjścia, jeśli chciała przetrwać, jeśli chciała przeżyć. Musiała poznać reguły panujące w szałasie bez okien, który od teraz miał być jej domem już na zawsze. Musiała wychowywać dwójkę dzieci i być ich mamą. Życie według zegarka, według tego, jak on chciał. Określone pory jedzenia, nauki, a nawet korzystania z toalety. Wspólne spędzanie czasu jakby byli kochającą się rodziną.
Jednak nadszedł dzień, nadeszła chwila, w której ma tylko jedną szansę. Czy ją wykorzysta? Czy uda jej się uwolnić od porywacza? Co stanie się z dziećmi?

Nie będę ukrywać, że czytając opis, spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Czy się zawiodłam? Ani trochę. Po,mimo że bardzo rzadko sięgam po tego typu książki, zdecydowanie się cieszę, że ją przeczytałam. Ta historia wciągnęła mnie i to już od pierwszych stron. Była ciekawa, wciągająca, mroczna i mocno zaskakująca. Ani trochę nie spodziewałam się tego, co się stało na ostatnich stronach, ani tego, kim okazał się porywacz. To historia podczas czytania, której towarzyszyło mi wiele emocji, o której nie zapomnę zbyt szybko.
Książkę czytamy oczami porwanej kobiety, a także Hannah, dziewczynki, która ma być dla niej córką.

Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowani.
Mamy młodą kobietę, która została porwana i zmuszona do posłuszeństwa. Z jednej strony dostosowuje się, z drugiej szuka sposobu, okazji, aby ten koszmar jakoś si...

CZYTAJCIE TEN THRILLER!!

O rany jakie to było dobre!

Zaczęłam czytać i nie przestałam dopóki nie skończyłam! A dawno nie miałam tak z żadną książką!

Idealna na kryzys czytelniczy, bo wciąga od pierwszej strony.

Idealna dla miłośników zagadek, bo tu co chwilę pojawiają się nowe.

Idealna dla fanów gatunku, bo wnosi coś świeżego.

Nie spodziewałam się aż tak dobrej książki po tej niepozornej okładce i jak miło się zaskoczyłam, gdy wciągnęła mnie na długie godziny.

To opowieść, która początkowo wydaje się prosta, gdy po wypadku samochodowym do szpitala trafia matka ze swoją córką. Chwilę później już nic nie jest tym na co wygląda.

Wydarzenia poznajemy z perspektywy trzech osób: dziecka, kobiety z wypadku i ojca Leny zaginionej 14 lat temu. Kto jest kim w tej układance, dlaczego dziewczynka twierdzi, że mieszka w szałasie, a jej brat zmywa właśnie krew z dywanu? Czy kobieta przywieziona z wypadku to zaginiona dawno temu Lena? Wszystko na to wskazuje, a jednak są pewne wątpliwości. Do czego doprowadzić może obsesyjna miłość?

Ta książka niepokoi, stawia masę pytań, pozwala nam się domyślać, by nagle zaskoczyć i zatrzeć wszystkie ślady. Błądzimy między perspektywą różnych osób szukając winnego, podglądamy sposoby radzenia sobie z traumą, mamy swoje przypuszczenia, przynajmniej ja miałam i zastanawiałam się ciągle czy to właśnie tak się s...

"Ukochane dziecko" to debiut, a jak wiecie uwielbiam.
Z tego co wyczytałam autorka wydała go w 2019 roku.
Długo musiał czekać na polskie tłumaczenie,ale najważniejsze, że już jest, bo to książka inna niż wszystkie.

"Ten thriller zaczyna się tam, gdzie inne się kończą".
Takie zdanie widnieje na okładce i jest ono w pełni uzasadnione. Wstęp wita nas tym co zazwyczaj kończy książkę.

Ukryty w lesie szałas z zabitymi oknami, a w nim Lena z dwójką swoich dzieci żyjąca według planu. Musi pilnować godzin posiłków, toalety, czasu nauki. Każda niesubordynacja jest karana przez porywacza, a jednocześnie ojca dzieci.
Ojciec uważa, że w ten sposób chroni rodzinę przed niebezpieczeństwem z zewnątrz, a dzieciom zapewnia oddaną matkę.
Ucieczka Leny z córką zmienia wszystko. Pytanie czy na lepsze?
Kim tak naprawdę jest Lena?

To mroczny i tajemniczy thriller psychologiczny. Nie znajdziecie tu wartkiej akcji, ale stopniowe odkrywanie prawdy.
Przyznam Wam, że najbardziej przerażającą była dla mnie Hannah, córka Leny. Bardzo inteligentna, z doskonałą pamięcią, dziwnymi myślami i niebywałą dojrzałością.
Niejedno dziecko, które przeszło to co ona zamknęłoby się w sobie, a ona wręcz przeciwnie potrafi jeszcze zmanipulować dorosłych. Mnie chyba też jej się udało.
Autorka świetnie lawiruje wątkami, wprowadza atmosferę niepokoju, dziwnego wrażenia, że nic nie jest takie oczywiste.
Momentami zbyt długie opisy czy retrospekcje nudził...

W ukrytym w lesie w szałasie mieszka Lena z dwójką dzieci. Ich życie toczy się według ściśle określonych zasad przez porywacza, który jest jednocześnie ojcem dzieci. W ten sposób porywacz chce chronić swoje dzieci przed niebezpieczeństwami czyhającymi na zewnątrz i zapewnić im matkę, która będzie się nimi opiekować.
Pewnego dnia Lenie udaje się uciec. Podczas ucieczki wpada pod samochód i ląduje w szpitalu. Początkowo policja myśli, że ma do czynienia z Leną, która zaginęła kilkanaście lat wcześniej. Niestety rodzina jest przekonana, że to jest ich córka. Dlaczego kobieta podaje się za zaginioną? Gdzie jest zaginiona przed laty dziewczyna? Kim jest porywacz?
Zdecydowałam się na tę książkę ze względu na ekranizację, która już niebawem wyląduje na Netflixie. Postanowiłam przesłuchać ją w audio, co okazało się strzałem w 10, bo to był dobrze zrobiony audiobook z ciekawymi efektami dźwiękowymi, które nieraz przyprawiały mnie o dreszcze. Forma audio poniekąd ratuje tę historię, ponieważ mam wrażenie, że za długo autorka zdecydowała się trzymać czytelnika w napięciu. Zakończenie jest udane i niespodziewane, wiem, że przeciąganie fabuły miało swój cel, ale gdyby historia została odrobinę skrócona, byłaby to lektura, która w 100% spełniłaby moje oczekiwania.
PS. Polecam film Pokój. To opowieść o pięcioletnim Jacku, który od urodzenia mieszka z mamą w niewielkim pomieszczeniu zwanym Pokojem.

Pośrodku gęstego lasu ukryty jest niewielki szałas. Otulony zewsząd drzewami wydawać by się mógł oazą spokoju, tajemniczości i bezpieczeństwa. Nic bardziej mylnego. Szałas ten stanowi prowizoryczny dom dla czwórki osób. Do środka nie dociera światło słoneczne przez co lokatorzy, a przynajmniej ta część z nich, która jest więziona zatraciła poczucie występowania dnia i nocy. Świeże powietrze dostarcza aparat cyrkulacyjny, który został zamontowany przez mężczyznę, który jest jednocześnie partnerem uprowadzonej kobiety, ojcem ich dzieci, które przyszły na świat właśnie w tym szałasie i nazywają go domem oraz.... porywaczem.

Przetrzymuje on Lenę i ich dwójkę dzieci w szałasie, z dala od cywilizacji przez co powoli zaczyna dawać znać o sobie bunt, depresja, złość, aż w końcu przychodzi akceptacja. Tylko dzięki nieustannym zabiegom Leny dzieci poznały podstawy edukacji i na tyle, na ile była w stanie przekazać im pozostałą wiedzę, to bez ustanku to robiła, co możemy zaobserwować na przykładzie córki Leny. Wykreowana postać małej Hannah bardzo mi się podobała. Była wręcz upiorna i momentami bałam się tej małej, kruchej dziewczynki.

Historia od początku trzyma w napięciu. Pewnie można by się było przyczepić do kilku rzeczy, ale poprzez to, że czułam się jakbym faktycznie uczestniczyła w tych wydarzeniach to przymykam na to oko.

Ta powieść zaczyna się wtedy, gdy inne kończą. I rzeczywiście, po dramatycznej ucieczce z szałasu, Lena jest względnie bezpieczna. Przetrzymywana przez szaleńca, teraz musi na nowo zbudować swoje życie, ale nic nie jest takie, na jakie wygląda.

To na pewno książka, która zaskakuje. Pomysłem, prowadzeniem akcji i rozbudowaną warstwą psychologiczną. To świeże spojrzenie na thrillery, które wraz z uwolnieniem zakładnika, kończą się szczęśliwie. Tutaj autorka pokazuje, jak takie osoby funkcjonują potem. Pełne lęku i niepewności. Jednak nie jest to powieść tylko o tym, bo z każdą stroną dostaniemy więcej pytań niż odpowiedzi. Zakończenie zaskakuje, bo chyba spodziewałam się całkiem czegoś innego.

To dobra powieść, oryginalna i na swój sposób innowacyjna. Autorka miała świetny pomysł, który konsekwentnie realizowała. Przemyślana i logiczna koncepcja broni się sama. Dobrze mi się czytało i moje zainteresowanie ciągle się utrzymywało. Polecam.

Ukochane dziecko"Romy Hausman, thriller jakich mało, czytałam opinie, zaczyna się tam, gdzie inne kończą, a i owszem zaczął się z przytupem, ale jeszcze szybciej skończył... 🙊 Wydaje mi się, że autorka nieco przekombinowała z fabułą...

Niby jest ciekawie i intrygująco, bo przecież mamy porwanie, życie w szałasie z dwójką małych dzieci, które nie znają innego życia, przemoc fizyczną i psychiczną... A więc powiecie to mało? Właśnie chyba za dużo...

Powiem szczerze, że w pewnym momencie się zagubiłam...
A narracja prowadzona z perspektywy kilku bohaterów, nie pomogła...😏
Lena, która nie jest Leną, dziecko inteligentniejsze od przeciętnego dorosłego, wybuchowy ojciec uprowadzonej dziewczyny - każdy z innym spojrzeniem na historię, każdy widzący to, co wygodne...

W pewnym momencie wiedziałam do czego zmierza cała historia i podczas czytania dopadało mnie znużenie... 😏

No cóż.. mnie ta książka nie przypadła do gustu, ale Wam może się spodobać 🤗

"Ukochane dziecko" to wzbudzającaz każdą kolejno przewracaną stronicą powieści coraz większy niepokój i przepełnioną tajemnicami historia traktująca o… miłości – bez względu na to jaka by nie była ona pokręcona, chora i na opak rozumiana, ale nadal pozostająca miłością, napędzającą człowieka i czyniącą z każdego z nas na swój sposób potwora. To książka, po którą z całą pewnością warto sięgnąć i której lekturę gorąco wam polecam.

Więcej: https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-ukochane-dziecko-romy-hausmann/

Lena wraz z dwójką swoich dzieci ma stałe godziny na korzystanie z toalety, na posiłki oraz określony czas na naukę. Uwięzieni w lesie, w szałasie z zabitymi oknami nie mogą nawet przez chwilę ujrzeć światła dziennego, a powietrze dostarczane jest przez aparat cyrkulacyjny. Głowa rodziny bardzo restrykcyjnie podchodzi do nałożonych przez siebie zasad, nie godzi się na żadne nieposłuszeństwo.
Mimo wszystko Lenie udaje się uciec. Trafia do szpitala wraz z córką, jednak koszmar się nie kończy.
Kto tak naprawdę przetrzymywał kobietę z dwójką dzieci? Czy Lena jest na pewno tą osobą za którą ją uważają?

Czytając opisy książki z dystansem podchodziłam do tego, że ten thriller zaczyna się tam, gdzie inne się kończą.
Na początku zalała mnie fala informacji, które trudno było uporządkować. Z każdą kolejną kartką wszystko wskakiwało na swoje miejsce, ale jednocześnie nic nie było wyjaśnione. Odwrócenie fabuły i napisanie jej od końca było najlepszym zabiegiem jaki mogła autorka zaprezentować. Historia nie zaczyna się od porwania, ale od ucieczki. Zagłębiamy się we wspomnieniach uwięzionej kobiety, ale też poznajemy perspektywę Hannah - córki Leny i oprawcy. W to wplątane są rozdziały, których narratorem jest ojciec zaginionej przed laty dziewczyny. Wszystko łączy się w jedną całość, ale autorka delikatnie wodzi za nos czytelnika. Nawet jeśli w trakcie czytania wydaje się, że wiemy kto jest psychopatą przetrzymującym swoją rodzinę to i tak zakończenie wprawi w s...