Wybór esejów z lat 1993 - 1997, poświęconych dylematom polskiej religijności, stosunkowi Kościoła do demokracji i współczesnego świata, problematyce władzy, wolności i wiary. Opisując chrześcijaństwo jako religię apelującą przede wszystkim do wolności człowieka, Tischner wskazuje jednocześnie na niebezpieczeństwa, jakie rodzą integrystyczne tęsknoty części polskich katolików.