Rok 1957.
Interesy rodzinnej księgarni Sempere i Synowie idą tak marnie jak nigdy dotąd. Daniel Sempere, bohater Cienia wiatru, wiedzie stateczny żywot jako mąż pięknej Bei i ojciec małego Juliana. Następny w kolejce do porzucenia stanu kawalerskiego jest przyjaciel Daniela, Fermín Romero de Torres, osobnik tyleż barwny, co zagadkowy: jego dawne losy wciąż pozostają owiane mgłą tajemnicy. Ni stąd, ni zowąd przeszłość Fermina puka do drzwi księgarni pod postacią pewnego odrażającego starucha. Daniel od dawna podejrzewał, że skoro przyjaciel nie chce mu opowiedzieć swej historii, to musi mieć ważny powód. Ale gdy Fermín wreszcie zdecyduje się wyjawić mroczne fakty, Daniel dowie się „rzeczy, o których Barcelona wolałaby zapomnieć”.
Jednak niepogrzebane upiory przeszłości nie dadzą się tak łatwo wymazać z pamięci. Daniel coraz lepiej rozumie, że będzie musiał się z nimi zmierzyć. I choć zakończenie powieści wydaje się ze wszech miar pomyślne, to Ruiz Zafón mówi nam wprost, że „prawdziwa historia jeszcze się nie skończyła. Dopiero się zaczęła”.
Więzień nieba
Carlos Ruiz Zafón
8.2
/10
Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 113 ocen kanapowiczów
Na podstawie 113 ocen kanapowiczów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8.2
/10
Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 113 ocen kanapowiczów
Na podstawie 113 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2017-10-11
ISBN: 978-83-287-0889-1, 9788328708891
Wydawnictwo: Muza
Cykl:
Cmentarz Zapomnianych Książek, tom 3
Kategorie:
Psychologia,
Literatura piękna
Stron: 416
dodana przez: chudini0505
Mamy 5 innych wydań tej książki
Autor
Urodzony 25 września 1964 roku w Hiszpanii (Barcelona)
Hiszpański pisarz. Z wykształcenia dziennikarz. Od 1993 mieszkał w Los Angeles, gdzie poświęcił się pisaniu scenariuszy filmowych i powieściopisarstwu. Wydał cztery książki dla młodzieży. Za pierwszą z nich, El principe de la niebla (Książę mgły) ot...
Pozostałe książki:
Wszystkie książki Carlos Ruiz Zafón
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
"Więzień nieba" - recenzja
WYBÓR REDAKCJI
4.04.2020
Więzień nieba to kontynuacja słynnego na całym świecie cyklu o Cmentarzu Zapomnianych Książek, którego autorem jest hiszpański pisarz, Carlos Ruiz Zafón. W tej książce autor zabiera nas ponownie do barcelońskiej księgarni prowadzonej przez będącego już w podeszłym wieku pana Sempre i jego dorosłego syna Daniela, który zdążył założyć własną rodzi... Recenzja książki Więzień nieba
Pióro, które samo tworzy swoją historię
25.01.2022
Moje pierwsze spotkanie z twórczością Carlosa Ruiza Zafona, ale jakże bogate i zachwycające. Dotychczas słyszałam wiele dobrych słów na temat twórczości autora, jednakże dość długo nie dałam sobie możliwości, aby się o tym przekonać. "Więzień nieba" mnie wessał i nie odpuszczał aż do samego końca powieści. Zdolny autor, który bez wahania operuje j... Recenzja książki Więzień nieba
@werka751
× 5
DAWNE KRZYWDY
5.11.2019
Lata 50’ XX w., Barcelona Daniel Sempere jest szczęśliwym mężem i ojcem. Niestety interesy rodzinnej księgarni idą tak źle jak jeszcze nigdy. Stagnację w życiu bohatera przerywa niespodziewana wizyta pewnego starucha, który wniesie wiele wątpliwości i nawiąże do historii, która będzie miała miejsce w przeszłości, a jej ścieżki będą sięgać do więzi... Recenzja książki Więzień nieba
@anetakul92
× 3
Czyżby seria ?
22.04.2012
Najbardziej wyczekiwana przeze mnie premiera literacka roku już za nami. Myślę oczywiście o „Więźniu nieba” Zafona. Przeczytałem w 2 wieczory. Książka jest sporo mniejsza od „Cieniu wiatru”. Niby czterysta parę stron ale litery duże i interlinia spora więc strony umykają jak szalone. Ta gonitwa stron to oczywiście nie tylko zasługa składu drukarsk... Recenzja książki Więzień nieba
@blurppp
× 2
Moja opinia o książce
Opinie
2020-05-05
Przeczytane
Literatura obca
Cóż mogę powiedzieć o tej książce? Że jest to uzupełnienie części pierwszej, "Cienia wiatru' i przeszłości Fermina de Torres.
5 gwiazdek, bo czyta się to lekko, łatwo. Ale jakiejś ekscytacji przy czytaniu nie odczuwałam.
Ot, miła książka.
5 gwiazdek, bo czyta się to lekko, łatwo. Ale jakiejś ekscytacji przy czytaniu nie odczuwałam.
Ot, miła książka.
× 9
|
link
|
Przeczytane
Zafon_Ruiz_Carlos
Zz_Lit_(Piękna)
„WIĘZIEŃ NIEBA” to trzecia część z cyklu o „Cmentarzu Zapomnianych Książek” powieść równie fantastyczna i tajemnicza jak poprzednie książki. Choć objętościowo jest najkrótsza, to mimo wszystko przyniosła odpowiedzi na niektóre pytania, które kłębiły się w mojej głowie po przeczytaniu „CIENIA WIATRU” i „GRY ANIOŁA”. Fenomen jednak tej książki polega na tym, że w rzeczywistości ona więcej zapowiada niż rozwiązuje, zmuszając czytelnika do sięgnięcia po „LABIRYNT DUCHÓW”. Nijak to się mam do zapowiedzi, że książki można czytać niezależnie, wprawdzie każda opowiada swoją historię, to jednak stanowią one nierozerwalne połączenie, jako całość.
Powieść tę przeczytałem z zapartym tchem w ciągu jednego dnia, dowiadując się przede wszystkim dużo więcej o zagmatwanej przeszłości Fermina Romero de Torres, czyli jednej najsympatyczniejszej postaci Zafona, człowieka owianego wielkimi tajemnicami, szczerego, bezkompromisowego, oddanego, wiernego przyjaciela Daniela Sempere.
To, co szczególnie mnie urzekło, to umiejętne wplatanie w tę historię wydarzeń, które miały miejsce w tamtym czasie a mianowicie rządy generała Franco, dzięki temu powieść nabiera realizmu i jest doskonałym wypełnieniem całości. Zafon obrazowa i plastycznie przedstawił nam Barcelonę z tamtego okresu i przeniósł nas do czasów wszechobecnego terroru, tuż po ostatecznej klęsce Republiki, a przy okazji zrobił to znakomicie i z wyczuciem, pokazując kawałek historii Hiszpanii.
...
...
× 7
|
link
|
Książka tylko dla tych, którzy czytali "Cień wiatru" i "Grę anioła" - zrozumieją wszystkie odniesienia do postaci i dlaczego to Fermin jest teraz głównym bohaterem. Oj, długo czekałam na poznanie jego tajemniczych losów, lecz muszę przyznać, że powieść nie dorównuje poprzednim, zwłaszcza, że okazała się interesującym, aczkolwiek tylko przejściem do następnego tomu. Pisarz pozostawił niedosyt i zdziwił mnie wykorzystaniem innego stylu, pozbawionego tej urokliwej magii Barcelony i uwodzicielskich historii. A przecież nawet wyrafinowana proza nadaje się do opisywania nieszczęsliwych losów i wcale nie nosiłaby znamion melodramatyczności.
× 4
|
link
|
Przeczytane
Mniej magii, niż w „Cieniu…”, więcej życia realnego i dość smutnych historii (losów Fermina z czasów uwięzienia). Zakończenie to przedwstęp do kolejnej powieści. Dzieje Daniela i jego bliskich zapewne jeszcze się nie skończyły, jak dedukuje sam Daniel w ostatnich słowach „ jego historia się jeszcze nie skończyła . Dopiero się zaczęła.”
× 3
|
link
|
Przeczytane
2017
E-book
Ktoś napisał: "Mało Zafona w Zafonie". Zgadzam się w zupełności. Tę część nadal czyta się świetnie i bardzo szybko, bo w przeciwieństwie do poprzednich tomów niewielkich jest ona rozmiarów. Ale nie ma w niej tej tajemniczości, które znajdujemy w poprzednich częściach Cmentarza Zapomnianych Książek, mało w niej Barcelony.
W tej części poznajemy w końcu historię mojego ulubieńca. Fermín Romero de Torres zdecydowanie ratuje tę część.
No nic to, zobaczymy co Pan Zafon zafunduje nam w kolejnej, najnowszej części. Wszakże wszystko zaczyna się i kończy się na Cmentarzu. Cmentarzu Zapomnianych Książek
W tej części poznajemy w końcu historię mojego ulubieńca. Fermín Romero de Torres zdecydowanie ratuje tę część.
No nic to, zobaczymy co Pan Zafon zafunduje nam w kolejnej, najnowszej części. Wszakże wszystko zaczyna się i kończy się na Cmentarzu. Cmentarzu Zapomnianych Książek
× 2
|
link
|
Przeczytane
Posiadane
Zafón jak zwykle nie zawiódł. Co prawda nie wspiął się na wyżyny swoich możliwości, ale i tak jestem zadowolona. Bardzo podobało mi się powiązanie faktów z poprzednich części, kolejne elementy układanki stanowiły niezłą całość. Nadal czekam aż napisze kolejną książkę na miarę "Cienia wiatru", a póki co idę odświeżać sobie pamięć, bo powieści Zafóna mogłabym czytać bez końca. :)
× 2
|
link
|
Przeczytane
Książka bardzo rozczarowuje. Nie można powiedziec, że kiepska, bo w końcu styl, język są zachwycające, ale jak na Zafona to za mało. W porównaniu do poprzednich książek brakuje jego klimatu (a przynajmniej wg mnie jest za mało). Wyjaśnia kilka kwestii "Cienia wiatru" i "Gry anioła", ale to za mało.
× 2
|
link
|
Przeczytane
książke przeczytałam od razu po jej premierze w Polsce, ale dopiero teraz udało mi się odzyskać konto i mam pytanie do tych co czytali: SPOILER Martin w końcu miał tą schizofrenie czy umowa z Andreasem była paktem z diabłem?? Jak uważacie?
× 2
|
link
|
2012-09-16
Przeczytane
Nawiązanie do "Cienia wiatru" oraz "Gry anioła" zniszczyło całą przyjemność i ciekawość czytania tej książki.Historia staje się bardziej zagmatwana, co powoduję już na wstępnie nie chęć do kolejnych części, zobaczymy co czas przyniesie.
× 2
|
link
|
Przeczytane
Trochę się zawiodłam na tej książce, za mało w niej miejsca na domysły, wszystko podane na tacy - historia Fermina, pomimo iż ciekawa, jak na Zafona - zbyt zwyczajnie opowiedziana. Właściwie nic tutaj nie zaskakuje czytelnika, a szkoda.
× 2
|
link
|
Przeczytane
Moja poprzedniczka czytała mi w myślach. Jednak ja uważam, że wszystkie jego książki stanowić będą trylogię, i jeśli on ma zamiar tak robić, ja, jako wielka fanka - zaakceptuję to, bo mimo wszystko wielbię jego pismo w każdej postaci.
× 2
|
link
|
Przeczytane
Niestety nie zachwyciła mnie ta książka. Losy bohaterów owszem trudne, ale zarazem nie nadzwyczajne. Z trudem skończyłam czytać.
× 2
|
link
|
Przeczytane
Romans nawiązany w bibliotece...
Pochłonęłam w jeden dzień. Fermin od początku był moją ulubioną postacią, dlatego ta część serii szczególnie przypadła mi do gustu. Co do sposobu pisania Zafóna... czaruje na każdej stronie.
× 1
|
link
|
Przeczytane
Warte uwagi
Serie
Zafón po raz kolejny mnie oczarował. Jednak wydaje mi się, że jest ta książka słabsza niż "Cień wiatru" czy też "Gra anioła". Mimo wszystko jednak bardzo mi się podobała;)
× 1
|
link
|
Przeczytane
Hiszpania.
Wiele się po niej spodziewałam a szczerze, to tak bardzo mnie nudziła, że ledwo dobrnęłam do końca. Nie przekonała mnie.
× 1
|
link
|
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“Zawsze sądziłem, że kto czuje pociąg do stada, ten ma w sobie coś z barana. ”
× 1
“Wariatem jest ten, kto ma się za całkowicie normalnego, a za nienormalnych uważa całą resztę. ”
× 1
“Jedyny przyzwoity obyczaj, którego należy bronić stanowczo, to obyczaj czytania, podczas gdy reszta jest kwestią sumienia każdego z osobna.”
× 1
“- Wie pan, któregoś dnia budzi się pan rano i uświadamia sobie nagle, że wszystkie pociągi już odjechały. - Zawsze jest jakiś pociąg, do którego jeszcze można wsiąść. Zawsze. ”
× 1
“Czasem sobie myślę, że Darwin jednak się mylił i w rzeczywistości człowiek pochodzi od owadów, bo w ośmiu przypadkach na dziesięć człekokształtne to zwykłe mendy gotowe na wszystko za byle gów...”
× 1
Pozostałe książki z cyklu
Cień wiatru
Carlos Ruiz Zafón
8.8/10
Zauroczony powieścią i zafascynowany jej autorem Daniel usiłuje odnaleźć inne jego książki i odkryć ...
Gra Anioła
Carlos Ruiz Zafón
8.6/10
W mrocznej, niebezpiecznej i niespokojnej Barcelonie lat dwudziestych młody pisarz, żyjący obsesyjn...
Labirynt duchów
Carlos Ruiz Zafón
8.3/10
Nowa powieść autora światowego bestsellera "Cień wiatru", długo wyczekiwana przez ponad 40 milion...
© 2022
Nowości wydawnicze
Autorzy
O nas
Kontakt
Pomoc
Polityka prywatności
Regulamin
© 2022 nakanapie.pl