Name: Wszyscy jesteśmy podejrzani
Rating: 8.46 (74 reviews)
ISBN: 8370012191

Wszyscy jesteśmy podejrzani

Joanna Chmielewska

8.5 /10

Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 74 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.5 /10

Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 74 ocen kanapowiczów

Opis

- Wiesiu - powiedziałam tajemniczo. - Posłuchaj, coś ci powiem. Wiesio jadł śniadanie. Odwrócił się natychmiast, patrząc na mnie z zywym zaciekawieniem. - W sali konferencyjnej stał stół, krzesła i telefon... W oczach Wiesia pojawiło się zdumienie. Umeblowanie sali konferencyjnej było mu doskonale znane i pewnie pomyślał, że zwariowałam, skoro mu o tym tak tajemniczo opowiadam. Nie zrażona ciągnęłam dalej: - I tam, w sali konferencyjnej, znaleziono zwłoki Tadeusza Stolarka, uduszonego paskiem od damskiego fartucha. Kto znalazł jeszcze nie wiem. I wyobraź sobie, Matylda zaświadczyła, że nikt w tym czasie nie wchodził ani nie wychodził z pracowni, to znaczy, że ukatrupił go ktoś z nas!

Data wydania: 1988

ISBN: 83-7001-219-1, 8370012191

Wydawnictwo: Alfa

Kategoria: Sensacja Thriller

Stron: 296

Mamy 8 innych wydań tej książki

Autor

Joanna Chmielewska

Urodzona 2 kwietnia 1932 roku w Polsce (Warszawa)

Joanna Chmielewska, właściwie Irena Barbara Kuhn z domu Becker – polska pisarka, autorka powieści sensacyjnych, kryminalnych, komedii obyczajowych, a także książek dla dzieci i młodzieży.

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Joanna Chmielewska

Recenzje

Książka Wszyscy jesteśmy podejrzani nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@jatymyoni

2020-05-19

8 /10

Przeczytane L. polska Przyjemne i lekkie

Dziękuję wszystkim za namówienie mnie do przeczytania książki tej autorki. Nie będę wypisywać „mądrości”, gdyż ja jestem dopiero adeptem wśród czytelników jej twórczości. Bawiłam się przednie, chociaż ciągle miałam mętlik z imionami bohaterów. Rzadko mi się to zdarza, ale ku zdziwieniu mojego męża wybuchałam co pewien czas śmiechem. Błędy maszynistek były genialne. Zaczynałam pracę, jak jeszcze maszynistki rządziły, nawet przelewy firmy pisały na maszynie. Oprócz tego pracowałam przez pewien czas w biurze projektowym, kiedy były deski , kalki i kreślarki, które tylko kreśliły już gotowe rysunki w tuszu. Miłe wspomnienie tamtej atmosfery. Sięgnę po inne, przyjaciółka ma mały zbór jej książek.

Do wszystkich co nie czytali książek Pani Chmielewskiej: „Śpieszcie się, bo nie wiecie co tracicie. „

× 17 | Komentarze (2) | link |

@denudatio_pulpae

2022-08-21

6 /10

Przeczytane Legimi Thriller/kryminał/sensacja

Joanna i piekielny prokurator.

W biurze projektowym, w którym pracuje Joanna, dochodzi do makabrycznej zbrodni. Ktoś zamordował jednego z pracowników. Tadeusz Stolarek, bo tak właśnie nazywała się ofiara, właściwie nie był zbyt lubiany w tym towarzystwie. Czy to jednak powód, aby go ukatrupić? I kto jest mordercą – w sali konferencyjnej leży trup, a w biurze znajdują się tylko pracownicy. Joanna w duecie z przystojnym panem prokuratorem, będą mieli twardy orzech do zgryzienia podczas rozwiązywania tej sprawy.

Najmocniejszą stroną książki według mnie jest tło obyczajowe i charakterystyczne problemy z epoki. Intryga kryminalna w sumie średnio udana, bez większego zaskoczenia, ale daję +1 za poczucie humoru, które wybitnie mi leży.

× 11 | link |

@Zuell_Zuell

2019-11-14

10 /10

Przeczytane

Ech, ten Stolarek... przecież już godzinę wcześniej wiedział, że legnie w sali konferencyjnej, uduszony paskiem od damskiego fartucha. Mógł tam nie iść.

No ale poszedł, niestety, wynikiem czego:
1. Zwłoki (w sensie nieboszczyka) - sztuk jeden.
2. Podejrzanych (wszyscy jesteśmy) - sztuk dwadzieścia sześć.
3. Śledztwo.
4. Motywów od groma, bo pojawił się notes.
5. Romans, bo pojawił się prokurator-przystojniak.

Nie wiem, ile razy czytałam tę książkę. I za każdym razem śmieję się w głos. I zawsze mi poprawia humor.
Chmielewska jest nie tylko "królową kryminału". Chmielewska jest królową dowcipu.
Humor słowny po prostu cudowny. Błyskotliwe dialogi brzmią niczym gierki
słowne, i to niezależnie czy obrzucają się błotem koledzy architekci, czy sarkastycznie wyrafinowana Joanna flirtuje z prokuraturą...
Salwy śmiechu!!
Dla mnie Chmielewska świetna! Genialna! Nieśmiertelna!

× 9 | link |

@Vemona

2019-11-17

7 /10

Przeczytane Mam Kryminał Prehistoria 2018 Proza polska

Czytałam swego czasu pierwsze wydanie tej książki i teraz, przy lekturze wznowienia, trochę mi przeszkadzały zmiany. W pierwszym wydaniu bohaterka nosiła jeszcze prawdziwe imię autorki - Irena - i było do tego zabawne nawiązanie w treści, kiedy Janusz, kolega architekt, woła ją "Irena, do domu, to jest, chciałem powiedzieć - do pokoju" - pierwsza część tego zdania, to tytuł popularnej komedii z 1955r. We wznowieniu występuje już, jak we wszystkich późniejszych książkach, Joanna, więc ten smaczek się gubi, odzywka traci znaczenie.

W ogóle jakoś dziwnie odebrałam tę książkę teraz, znam ją, zawsze bardzo lubiłam, jak wszystkie wczesne powieści Chmielewskiej, a teraz, czytana dla rozrywki, jakoś mnie nie śmieszyła. Szkoda, bo nie chciałabym stracić swoich "odstresowaczy"....

Akcja powieści toczy się w biurze architektonicznym, główna bohaterka a zarazem narratorka jest ofiarą własnej wyobraźni. Wyobraziła sobie morderstwo - zabito jednego z kolegów z biura, a nikogo obcego w pracowni nie było. Opowiada tę wizję współpracownikom, zaczynają toczyć rozważania, kto i dlaczego mógłby taką zbrodnię popełnić, bierze w tym udział nawet wyobrażona ofiara, a za kilka godzin okazuje się, że "słowo stało się ciałem" i w sali konferencyjnej leżą zwłoki....
Zaczyna się śledztwo, przedstawiciele prawa mają ogromne trudności w dogadaniu się z podejrzanymi, a sprawę dodatkowo miesza się diabeł.

× 6 | link |

@Renax

2020-04-25

5 /10

Przeczytane Kryminały Humor

Pierwsze 20 stron przewinęłam, bo było nudno, ale potem zawiązała się akcja. Jednak nie czułam 'suspensu'. Czytałam w innym celu: mianowicie ciekawiła mnie atmosfera w biurach w minionym systemie, w minionym świecie. Początkowo zdawało się, że było bardziej przyjaźnie niż teraz. Potem okazało się, że namiętności ludzkie - te pozytywne i te negatywne - są ponadczasowe.
Jeśli chodzi o styl, to raz się roześmiałam, a częściej miałam wrażenie, że wolałabym prostszy styl.

× 4 | link |

@Mangha

2009-03-12

10 /10

Przeczytane

Cóż jako miłośniczka Pani Joanny po prostu niemalże każdą książkę mogę śmiało polecić! Jeśli ktoś lubi sarkazm i ma poczucie humoru to jej kryminały nie będą tylko ciekawą zagadką ale i niezmiernie zabawną i pełną ciepła przygodą zapisaną na białych kartkach =).

× 2 | link |

@iziu08

2010-11-05

Przeczytane domowa biblioteczka. hipotetyczni mordercy.

Moim zdaniem jedna z lepszych z książek Chmielewskiej. Rewelacyjnie się bawiłam, czytając kolejne strony i zastanawiając się: kto tym razem zabił... Zgadzam się z Wami: wątek Diabła naprawdę fajny :)

× 2 | link |