Wzgórze Wisielców

Nic specjalnego, taki tam sobie kryminał, nie rozumiem entuzjazmu większości oceniających.

,, Dzieciak musiałby zedrzeć sobie gardło od krzyku, żeby ktoś go usłyszał, zresztą nawet gdyby dźwięk się przebił, byłby słyszalny tylko w przyległych mieszkaniach, po bokach i piętro niżej".

Powiem wam, że już sam wstępie mnie mocno zahipnotyzował. Poznajemy okoliczności śmierci mężczyzny z jego perspektywy. Aż ciarki miałam na plecach, kiedy to czytałam. Potem rozpoczyna się śledztwo, które coraz bardziej się rozrasta. Zdawać by się mogło, że w tej pozycji chodzi wyłącznie o tego denata. Nic bardziej mylnego. Zaraz po tej sprawie policja dostaje zgłoszenie, że gdzieś jest uwięziony chłopiec. Co dziwne mają dokładny adres, lecz nikt nie wie, kto go dostarczył. Biedaczek prawie nic nie wie i wciąż pyta o mamę. Teraz ja sama sądziłam, że to są dwie różne sprawy. Jednak dalsze czytanie utwierdziło mnie, że z tej larwy nie powstanie motyl. Chłopiec bowiem zaczyna malować rysunki, które są bardzo niepokojące. Sama byłam nimi niezwykle zaabsorbowana, gdyż uwielbiam w książkach zagrania psychologiczne. Atmosfera niezwykle się zagęściła, a tu wciąż pojawiały się nowe fakty. Jakbym mogła pogoniłabym mój wzrok jakimś strasznym buldogiem, bo cała powieść ukazała się jako najpyszniejsze ciasteczko. Wkręciło mnie czytanie na tyle, że przerwałam je tylko trzy razy. Pierwszym powodem był wczorajszy sen. Drugim konieczność przebrania dziecka i trzecim było śniadanie. Nigdy nie piję ani nie jem przy czytaniu książek, bo się boję, że je zniszczę. Na szczęście autor niczego w te...

Mimo, że dysponowałam papierowym egzemplarzem książki, zdecydowałam się na przesłuchanie audiobooka „Wzgórze wisielców”. To już czwarty tom z cyklu o psycholog dziecięcej Freyji i detektywie Huldarze, ale moja pierwsza styczność z twórczością autorki. Na szczęście, jak się okazuje, można z powodzeniem poznawać je niezależnie od siebie, bo każda stanowi odrębną sprawę kryminalną, a kontynuowany jest przede wszystkim wątek relacji głównych bohaterów.

Para ma okazję współpracować przy zagadkowym morderstwie mężczyzny powieszonego na Wzgórzu Wisielców. Huldar idzie tropem zbrodni, a Freya próbuje rozwikłać, równie tajemniczą, obecność małego chłopca znalezionego w domu ofiary. Chłopiec niewiele mówi, ale jego rysunki wskazują na traumatyczną przeszłość. Co mogło łączyć ofiarę z odnalezionym dzieckiem?

Autorka buduje zawiłą intrygę, w której głosy przeszłości wołają o sprawiedliwość, domagając się zemsty. W której przemoc rodzi przemoc, kiedy nagromadzone upokorzenia i cierpienia burzą tamy zbudowane z przywiązania i strachu. Tu nie każdy jest tym za kogo się podaje, a i nasuwające się automatycznie tropy i rozwiązania okazują się błędne.

Mimo dość gęstej, mrocznej atmosfery i poruszonych trudnych tematów społecznych, autorka nie stroni od humoru, który umiejętnie wplata w sytuacje. Naturalną ciekawość budzi też dalszy rozwój relacji pomiędzy głównymi bohaterami, a zaskakujące zakończenie stanowi prawdziwą wisienk...