Wzorzec

Moje drugie spotkanie z autorką, i książka o podobnym temacie. Nie wiem, jak reszta powieści ma się do tego, ale ja trafiam na te o przemocy wobec kobiet. I jeśli chodzi o "Wzorzec" to ten problem został tutaj mocno naświetlony, chociaż autorka nie boi się rownież mówić o przemocy wobec mężczyzn.

Książka jest reklamowana jako thriller, kryminał, jednak dla mnie bardziej to dramat. Historia dwójki ludzi, po przejściach, z różnymi, ale podobnymi historiami, których łączy namiętność. Romans wymyka się się jednak spod kontroli, a całość kończy się w dość przewidywywalny (dla mnie) sposób. Nie można jednak odmówić autorce specyficznego, dającego do myślenia, sposobu przedstawienia sytuacji. Mamy podział na teraźniejszość i przeszłość, te wątki się mieszają, dając szerszy obraz sytuacji. Co do stylu pisania, jest mocny i dosadny, momentami prosty, ale idealnie pasujący do fabuły. Książkę czyta się szybko, bo szybko chcemy dowiedzieć się czy sprawca, rzeczywiście jest sprawcą, czy może ofiarą?

Może nie jest to historia, która mnie w jakikolwiek sposób zaskoczyła, jednak na tle innych dramatów wypada całkiem dobrze. Doceniam jej specyfikę i autentyczność.

"Wzorzec" to pierwsza powieść Karoliny Głogowskiej, którą miałam okazję przeczytać. Zaintrygowała mnie delikatna na pierwszy rzut oka okładka, która jednak po dokładniejszym przyjrzeniu się ukazuje drapieżne akcenty.

Każdy człowiek ma wgrany pewien wzorzec zachowań, odziedziczony po rodzicach. Z czasem wprowadzamy ten wzorzec do własnego zachowania. Wniosek jest zatem taki, że to, czego nauczymy się w dzieciństwie, co otrzymamy od rodziców, będzie miało wpływ na to, jakimi będziemy ludźmi. Istnieje również konkretny wzorzec ran, na podstawie którego można stwierdzić, czy ktoś jest ofiarą przemocy, czy raczej okaleczył się sam. Czy miało to znaczenie dla sytuacji, w której znalazła się Sawa Bogucka, bohaterka powieści Karoliny Głogowskiej?

Sawa zgłasza się na policję z informacją, że zabiła mężczyznę. Twierdzi, że facet miał obsesję na jej punkcie. Problem w tym, że ofiara została uduszona, a Sawa nie należy do postawnych kobiet. Jak więc taka krucha istota mogła udusić rosłego mężczyznę? Coś tu ewidentnie nie gra... Rozpoczyna się akcja, mająca na celu uświadomić czytelnikowi... no właśnie, co? Czy Bogucka rzeczywiście zamordowała Adama Hinza z zimną krwią? A może zrobiła to w afekcie? Chyba że sprawcą jest ktoś inny, bo niby jaki Sawa mogłaby mieć motyw? A może miała romans z Adamem? No ale jak? Przecież była w związku z innym mężczyzną! Im dalej w powieść, tym więcej pojawia się pytań i niepewności.

Kolejne ro...

To moja ostatnia recenzja przed porodem:-) Chwilami nie byłam pewna, co mnie bardziej stresowało, książka czy perspektywa jutrzejszego wyjazdu na porodówkę;-)
A tak poważnie, to faktycznie książka, którą się czyta pod napięciem. Pisana z perspektywy czasu obecnego i tego wcześniejszego. We wcześniejszym czasie poznamy pewnego mężczyznę i kobietę, których relacje będą bardzo złożone. Nie mniej jednak coś tam pomiędzy nimi zacznie się dziać, tylko nie zdradzę co. W czasie obecnym kobieta jest już kimś innym, lecz twierdzi, że jest sprawcą przypadkowego morderstwa. Nieco ciężko jest tą sprawę wyjaśnić, gdyż sama obstawiałam przy niej dwie opcje. Zresztą później od połowy wszystko tak się zagmatwa, że będziecie się spieszyć jak szaleni byleby tylko jak najszybciej ją doczytać:-)
Powiem wam, że autorka bardzo fajnie poprowadziła zagrania bohaterów. Poprzez czasy przed i teraz ujrzymy bohaterów z różnych perspektyw. Będą wzbudzać w nas zaufanie, później nas rozczarują, zaskoczą niejednokrotnie i na końcu, kiedy już wyrobimy sobie o nich zdanie, totalnie namieszają. Jest tutaj motyw przemocy domowej i kontrowersyjne sytuacje, które mają podkreślić wyniki wyświetleń. Czasami ciężko było rozpoznać kto tak naprawdę potrzebował pomocy, gdyż nie zdradzali oni swoich myśli, tylko znaliśmy ich na tyle, na ile komuś o sobie opowiedzieli. Nawet w życiu prawdziwym ciężko jest zauważyć przemoc rodzinną, gdyż oprawcy zawsze grają kozły ofiarne. Tutaj ten schemat był bardzo dobrze p...

Spójrzcie tylko na okładkę tej książki… Co widzicie? Mi od razu skojarzyła się z kadrem z czołówki serialu Dexter, który swojego czasu namiętnie oglądałam. 😏

Morderstwo z zimną krwią, a może przypadkowa śmierć? Co tak naprawdę spotkało Adama Hinza? Sawa Bogucka nie kryje faktu, że to właśnie ona zabiła mężczyznę, ale czy miała ku temu powód, może broniła się? Sama twierdziła, że Adam miał obsesję na jej punkcie…

Początkowo trochę gubiłam się w fabule, pojawiało się wiele nazwisk, musiałam kartkować strony i sprawdzać kto kim jest. Potem na szczęście udało mi stanąć niemalże ramię w ramię z bohaterami i czujnie przypatrywać się całemu przebiegowi zdarzeń. Historie poznajemy w dwóch wymiarach, tego co jest teraz i tego co wydarzyło się przed śmiercią Adama. Zagłębiamy się w myśli, pragnienia Boguckiej I Hinza, którzy odsłaniają przed czytelnikami prawdę o swoim życiu. Autorka porusza w książce trudny temat, jakim jest przemoc domowa, w tym przypadku ukierunkowana w stronę mężczyzny, to właśnie on staje się ofiarą, Jak zatem radzi sobie z problemem? I czy w ogóle?

@karoglogowska bardzo realnie przedstawiła swoich bohaterów, „weszła” głęboko w ich psychikę, co spowodowało, że tu nie ma czasu na nudę.
To bardzo dobry thriller! Już na początku mamy solidną dawkę emocji w postaci trupa, a potem jest tego więcej i więcej.. nie nie zwłok 😉 emocji, które rozdzierały od środka bohat...

“Wzorzec” to nie tylko bardzo dobry thriller, który wartką akcją i ciągłymi jej zwrotami trzyma czytelnika w napięciu przez cały czas. Jest to także książka poruszająca problem przemocy, szczególnie w rodzinie, ale nie tylko. Problem znęcania się nad partnerem czy partnerką przez drugą osobę i problem tkwienia w toksycznej relacji, bez nadziei na zmianę swojej sytuacji. Problem, który dotyczy mnóstwa osób, nawet tych, po których byśmy się tego nie spodziewali.

Autorka podeszła jednak do tematu w sposób dość niestandardowy. Do tej pory trafiałam głównie na książki, gdzie to mężczyzna był oprawcą, a kobieta ofiarą. Karolina Głogowska - chociaż w posłowiu wyraźnie zaznacza, że rzeczywiście to kobiety częściej stają się ofiarami przemocy - przedstawia drugą stronę tego problemu. Opisuje historię mężczyzny, który w swoim domu jest ofiarą i wyraźnie zaznacza, że tego typu sytuacje często spotykają się z lekceważeniem. No bo jak to, kobieta znęca się nad facetem? Niemożliwe! A jednak…

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki, bo dostarcza ona czytelnikowi nie tylko sporo rozrywki jako bardzo dobry thriller, ale zwraca też uwagę na problem, o którym często mało się mówi. W dodatku portret psychologiczny Sawy, głównej bohaterki, jest świetnie opracowany. Ta kobieta nie raz zrobiła mi wodę z mózgu, bo nie miałam pojęcia, jaka jest naprawdę i w co powinnam wierzyć.

“Wzorzec” to bardzo dobra książka, o której powinno być głośno. Gratulacje dla autorki (...

Przypadkowa śmierć. Zaplanowane zabójstwo. A w co ty uwierzysz?

Sawa Bogucka, prezeska wspierająca osoby doświadczające przemocy domowej, zgłasza się na policję w celu przyznania się do zabójstwa Adama Hinza mężczyznę który miał na jej punkcie obsesję.
Z początku nikt nie wierzy że taka drobna, kobieta mogla zabić tak rosłego mężczyznę.
Jednak gdy ciało męża znajduje była żona sprawa trafia do prokurator Barbary Modra która podejrzewa że Sawa Bogucka i Adam Hinz mieli romans. Jednak dowody wskazują na to że Bogucka działała w stanie wyższej konieczności, obrony własnej. Choć psycholog sądowy kwestionuje prawdomówność kobiety i ślady na jej ciele wskazują na samookaleczenie większość i tak wierzy że Sawa jest niewinna.
Czy Bogucka zaplanowała zabójstwo mężczyzny? Jak myślicie jest niewinna ofiarą, czy psychopatka ?

Tajemnica, żądza i zaskoczenie to co znajdziecie w tym Thrillerze.
Książka jest świetna do ostatniej chwili trzyma nas w napięciu. Kiedy już myślisz że zagadka się rozwiązała okazuje się że autorka znowu nas zaskakuje. Jest tu dużo niewiadomych, scen które zaskakują. Pojawia się żądza która dodaje pikanterii całemu opowiadaniu a na koniec cóż wielki boom i zaskoczenie bo na jaw wychodzi cała prawda. Pomimo że książka jest pisana w dwóch czasach Teraz i Wcześniej to uwierzcie czyta się ją super.lekko i z zapartym tchem.
Dziękuje wydawnictwu i autorce za egzemplarz recenzencki.

Gdy na policję zgłasza się Sawa Bogucka, prezeska fundacji na rzecz osób doświadczających przemocy, twierdząc, że jest winna zabójstwa w samoobronie swojego prześladowcy. Ale czy ta drobna kobieta udusiłaby postawnego mężczyznę apaszką? Sposób zabójstwa i zebrane poszlaki stawiają duży znak zapytania pod prawdomównością Sawy - jest ona niewinną ofiarą, czy bezwzględnym sprawcą w tej sprawie?

Jest to jedna z tych historii, w których nie ma szybkiego tempa zdarzeń, czy dynamicznych scen - i to jest tutaj plus! Akcja toczy się powoli na dwóch płaszczyznach - zdarzeń obecnych już po zabójstwie i tym, co działo się wcześniej. Kolejne urywki budują narastające napięcie, a czytelnik ma czas, żeby doskonale poznać bohaterów, ich motywy czy namiętności. Psychologia odgrywa tu kluczową rolę, zaglądamy do głębi świadomości, myśli i skrywanych uczuć - wielokrotnie zastanawiając się, kto tu tak naprawdę zawinił, bo nie ma postaci czarno-bialych. Finału się domyślałam, że może się tak potoczyć, ale mimo to był satysfakcjonujący.

Autorka zwraca też uwagę na problem przemocy domowej i często błędnych przekonań jej dotyczących, zakorzenionych w myśli społecznej - głos w tej sprawie jest zgrabnie wpleciony w fabułę i warty uwagi.

Ja polecam - jeśli szukacie dobrego thrillera ze świetnymi portretami psychologicznymi bohaterów, to dobrze trafiliście 😊