Wzorzec

Prezeska fundacji Sawa Bogucka wspierająca osoby doświadczające przemocy oświadcza, że dopuściła się zbrodni, w akcie samoobrony przed mężczyzną, który ją prześladował. Dowody w tej sprawie potwierdzają słowa kobiety, jednak ślady na jej ciele nie wskazują na atak, a samookaleczenie. Co tak naprawdę się wydarzyło w mieszkaniu Adama Hinza? Kto tak naprawdę był katem, a kto ofiarą?

Wszystko zaczyna się na trupie i też na nim kończy, jednak aby odkryć nieznany powód musicie także porwać się do lektury pani Karoliny Głogowskiej.
Thriller z morderstwem w tle, gdzie całkowicie skupiamy się na psychologicznym podłożu bohaterów. I te właśnie fragmenty w książce podobały mi się najbardziej. W każdym rozdziale poznajemy bardziej ich zachowania i przyglądamy się rozterkom.
Fabuła toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych, w których to poznajemy rozbudowaną psychologię bohaterów i doszukujemy rozwiązania śledztwa.
Autorka porusza tutaj także bardzo ważny i trudny temat, jakim jest przemoc i manipulacja.

Historia ciekawa, jednak brakowało mi bardziej rozbudowanej tajemnicy, skutkującej większym napięciem i obrotów spraw. Szkoda, że w moich odczuciach była tak przewidywalna.

Sawa Bogucka, prezes fundacji wspierającej osoby doświadczające przemocy, zgłasza się na policję, twierdząc, że w obronie własnej zabiła mężczyznę, który miał na jej punkcie obsesję. Był to Adam Hinz, podopieczny fundacji. Jednakże psycholog sądowy kwestionuje jej prawdomówność, a według patologa wzorzec ran na ciele kobiety odpowiada samookaleczeniu. Czy Sawa jest psychopatką, czy niewinną ofiarą, która przypadkiem stała się sprawcą?

Od razu dałam się wciągnąć w opowiadaną historię, niejednoznaczną historię przemocy. Choć ofiarami przemocy w zdecydowanej mierze padają kobiety i dzieci, to zdarzają się od tej reguły wyjątki, których wielkości nie sposób oszacować, mężczyźni bowiem rzadko zgłaszają ten problem, hamuje ich wstyd oraz lekceważenie otoczenia. Nie brakuje kobiet, które chętnie tę tendencję wykorzystują. Zdarzają się więc fałszywe oskarżenia o gwałt czy przemoc. To niezwykle trudna i delikatna kwestia.

Karolina Głogowska ofiarowuje nam zaskakującą i zagadkową powieść, pełną niedomówień i tajemnic. Wzbudziła we mnie niepokój i skłoniła do wielu refleksji.

"Wzorzec" to wciągający thriller psychologiczno - kryminalny, podejmujący problem przemocy domowej, która nie ma "płci".

Moje drugie spotkanie z autorką, i książka o podobnym temacie. Nie wiem, jak reszta powieści ma się do tego, ale ja trafiam na te o przemocy wobec kobiet. I jeśli chodzi o "Wzorzec" to ten problem został tutaj mocno naświetlony, chociaż autorka nie boi się rownież mówić o przemocy wobec mężczyzn.

Książka jest reklamowana jako thriller, kryminał, jednak dla mnie bardziej to dramat. Historia dwójki ludzi, po przejściach, z różnymi, ale podobnymi historiami, których łączy namiętność. Romans wymyka się się jednak spod kontroli, a całość kończy się w dość przewidywywalny (dla mnie) sposób. Nie można jednak odmówić autorce specyficznego, dającego do myślenia, sposobu przedstawienia sytuacji. Mamy podział na teraźniejszość i przeszłość, te wątki się mieszają, dając szerszy obraz sytuacji. Co do stylu pisania, jest mocny i dosadny, momentami prosty, ale idealnie pasujący do fabuły. Książkę czyta się szybko, bo szybko chcemy dowiedzieć się czy sprawca, rzeczywiście jest sprawcą, czy może ofiarą?

Może nie jest to historia, która mnie w jakikolwiek sposób zaskoczyła, jednak na tle innych dramatów wypada całkiem dobrze. Doceniam jej specyfikę i autentyczność.

"Wzorzec" to pierwsza powieść Karoliny Głogowskiej, którą miałam okazję przeczytać. Zaintrygowała mnie delikatna na pierwszy rzut oka okładka, która jednak po dokładniejszym przyjrzeniu się ukazuje drapieżne akcenty.

Każdy człowiek ma wgrany pewien wzorzec zachowań, odziedziczony po rodzicach. Z czasem wprowadzamy ten wzorzec do własnego zachowania. Wniosek jest zatem taki, że to, czego nauczymy się w dzieciństwie, co otrzymamy od rodziców, będzie miało wpływ na to, jakimi będziemy ludźmi. Istnieje również konkretny wzorzec ran, na podstawie którego można stwierdzić, czy ktoś jest ofiarą przemocy, czy raczej okaleczył się sam. Czy miało to znaczenie dla sytuacji, w której znalazła się Sawa Bogucka, bohaterka powieści Karoliny Głogowskiej?

Sawa zgłasza się na policję z informacją, że zabiła mężczyznę. Twierdzi, że facet miał obsesję na jej punkcie. Problem w tym, że ofiara została uduszona, a Sawa nie należy do postawnych kobiet. Jak więc taka krucha istota mogła udusić rosłego mężczyznę? Coś tu ewidentnie nie gra... Rozpoczyna się akcja, mająca na celu uświadomić czytelnikowi... no właśnie, co? Czy Bogucka rzeczywiście zamordowała Adama Hinza z zimną krwią? A może zrobiła to w afekcie? Chyba że sprawcą jest ktoś inny, bo niby jaki Sawa mogłaby mieć motyw? A może miała romans z Adamem? No ale jak? Przecież była w związku z innym mężczyzną! Im dalej w powieść, tym więcej pojawia się pytań i niepewności.

Kolejne ro...

To moja ostatnia recenzja przed porodem:-) Chwilami nie byłam pewna, co mnie bardziej stresowało, książka czy perspektywa jutrzejszego wyjazdu na porodówkę;-)
A tak poważnie, to faktycznie książka, którą się czyta pod napięciem. Pisana z perspektywy czasu obecnego i tego wcześniejszego. We wcześniejszym czasie poznamy pewnego mężczyznę i kobietę, których relacje będą bardzo złożone. Nie mniej jednak coś tam pomiędzy nimi zacznie się dziać, tylko nie zdradzę co. W czasie obecnym kobieta jest już kimś innym, lecz twierdzi, że jest sprawcą przypadkowego morderstwa. Nieco ciężko jest tą sprawę wyjaśnić, gdyż sama obstawiałam przy niej dwie opcje. Zresztą później od połowy wszystko tak się zagmatwa, że będziecie się spieszyć jak szaleni byleby tylko jak najszybciej ją doczytać:-)
Powiem wam, że autorka bardzo fajnie poprowadziła zagrania bohaterów. Poprzez czasy przed i teraz ujrzymy bohaterów z różnych perspektyw. Będą wzbudzać w nas zaufanie, później nas rozczarują, zaskoczą niejednokrotnie i na końcu, kiedy już wyrobimy sobie o nich zdanie, totalnie namieszają. Jest tutaj motyw przemocy domowej i kontrowersyjne sytuacje, które mają podkreślić wyniki wyświetleń. Czasami ciężko było rozpoznać kto tak naprawdę potrzebował pomocy, gdyż nie zdradzali oni swoich myśli, tylko znaliśmy ich na tyle, na ile komuś o sobie opowiedzieli. Nawet w życiu prawdziwym ciężko jest zauważyć przemoc rodzinną, gdyż oprawcy zawsze grają kozły ofiarne. Tutaj ten schemat był bardzo dobrze p...

Często tak macie, po przeczytaniu jakiejś książki brakuje Wam słów na jej opisanie? Tak mam w przypadku tej historii.

Wierzycie że każdy ma zapisany swój wzorzec, według którego żyje, funkcjonuje? Wydaje mi się, że tak, ale każde nawyki, przyzwyczajenia można zmienić, czy wtedy wzorzec też jest inny?

Sawa Bogucka wspiera ofiary przemocy domowej, jako prezes fundacji stara się o jej dobre funkcjonowanie i pomoc ludziom. Pewnego dnia w jej biurze pojawia się Adam, ofiara swojej żony. Sawa pomaga mu znaleźć mieszkanie, wspiera go też rozmowami. Pewnego dnia Adam zostaje znaleziony martwy, a Sawa zgłasza się na policję jako ta która go zamordowała w obronie własnej, twierdząc, że Adam rzucił się na nią i to on próbował jej zrobić krzywdę.

To jest thriller, który zostaje w pamięci na długo. W głowie rodzą się pytania czy Sawa jest ofiarą, a może bezduszną psychopatką? Czy naprawdę jest skrzywdzoną przez życie kobietą czy może prowadzi wyrachowaną grę z wszystkimi wokół. Portret psychologiczny wszystkich bohaterów jest bardzo dobry, poznałam ich od każdej strony, autorka w mistrzowski sposób zbudowała postacie. Podejście do tematu też jest niestereotypowe, ofiarą przemocy jest mężczyzna, zabija go kobieta. Czy to on jest wszystkiemu winien, a może faktycznie jest ofiarami kobiet najpierw żony, później Sawy.

Książka wciąga od początku do końca, autorka mistrzowsko zbudowała intrygę. Rewelacyjne jest to, że całość dzieje się w dwóch przestrzen...

Spójrzcie tylko na okładkę tej książki… Co widzicie? Mi od razu skojarzyła się z kadrem z czołówki serialu Dexter, który swojego czasu namiętnie oglądałam. 😏

Morderstwo z zimną krwią, a może przypadkowa śmierć? Co tak naprawdę spotkało Adama Hinza? Sawa Bogucka nie kryje faktu, że to właśnie ona zabiła mężczyznę, ale czy miała ku temu powód, może broniła się? Sama twierdziła, że Adam miał obsesję na jej punkcie…

Początkowo trochę gubiłam się w fabule, pojawiało się wiele nazwisk, musiałam kartkować strony i sprawdzać kto kim jest. Potem na szczęście udało mi stanąć niemalże ramię w ramię z bohaterami i czujnie przypatrywać się całemu przebiegowi zdarzeń. Historie poznajemy w dwóch wymiarach, tego co jest teraz i tego co wydarzyło się przed śmiercią Adama. Zagłębiamy się w myśli, pragnienia Boguckiej I Hinza, którzy odsłaniają przed czytelnikami prawdę o swoim życiu. Autorka porusza w książce trudny temat, jakim jest przemoc domowa, w tym przypadku ukierunkowana w stronę mężczyzny, to właśnie on staje się ofiarą, Jak zatem radzi sobie z problemem? I czy w ogóle?

@karoglogowska bardzo realnie przedstawiła swoich bohaterów, „weszła” głęboko w ich psychikę, co spowodowało, że tu nie ma czasu na nudę.
To bardzo dobry thriller! Już na początku mamy solidną dawkę emocji w postaci trupa, a potem jest tego więcej i więcej.. nie nie zwłok 😉 emocji, które rozdzierały od środka bohat...

“Wzorzec” to nie tylko bardzo dobry thriller, który wartką akcją i ciągłymi jej zwrotami trzyma czytelnika w napięciu przez cały czas. Jest to także książka poruszająca problem przemocy, szczególnie w rodzinie, ale nie tylko. Problem znęcania się nad partnerem czy partnerką przez drugą osobę i problem tkwienia w toksycznej relacji, bez nadziei na zmianę swojej sytuacji. Problem, który dotyczy mnóstwa osób, nawet tych, po których byśmy się tego nie spodziewali.

Autorka podeszła jednak do tematu w sposób dość niestandardowy. Do tej pory trafiałam głównie na książki, gdzie to mężczyzna był oprawcą, a kobieta ofiarą. Karolina Głogowska - chociaż w posłowiu wyraźnie zaznacza, że rzeczywiście to kobiety częściej stają się ofiarami przemocy - przedstawia drugą stronę tego problemu. Opisuje historię mężczyzny, który w swoim domu jest ofiarą i wyraźnie zaznacza, że tego typu sytuacje często spotykają się z lekceważeniem. No bo jak to, kobieta znęca się nad facetem? Niemożliwe! A jednak…

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki, bo dostarcza ona czytelnikowi nie tylko sporo rozrywki jako bardzo dobry thriller, ale zwraca też uwagę na problem, o którym często mało się mówi. W dodatku portret psychologiczny Sawy, głównej bohaterki, jest świetnie opracowany. Ta kobieta nie raz zrobiła mi wodę z mózgu, bo nie miałam pojęcia, jaka jest naprawdę i w co powinnam wierzyć.

“Wzorzec” to bardzo dobra książka, o której powinno być głośno. Gratulacje dla autorki (...

Dominika w mieszkaniu znajduje ciało niedoszłego byłego męża. Adam będący kucharzem ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Ślady krwi i wygląd mieszkania wskazują na udział w tym kogoś jeszcze.
Małżeństwo z Dominiką było mocno burzliwe. Kłótnie, groźby, rękoczyny. Wcześniej chowając wstyd do kieszeni Adam zwrócił się o pomoc do fundacji zajmującej się pomocą osobom pokrzywdzonym. Jej prezesem była Sawa Bogucka. Znajoma Adama z lat młodości. To nie był przypadek, że wybrał akurat to miejsce.
Jednak czy wspomnienia sprzed lat i odnowienie znajomości mogło doprowadzić do tragedii? Dlaczego to właśnie Sawa zgłasza się na policję i przyznaje, że w obronie własnej pozbawiła znajomego życia?
Jedno jest pewne, zaburzone dzieciństwo zawsze znajdzie swoje ujście w dorosłym życiu.
Pochłonęła mnie ta historia do reszty. Lubię bohaterów, którzy w głębi są zupełnie innymi osobami, niż tymi na których się kreują. Sawa na codzień działająca na rzecz pokrzywdzonych, szczęśliwie zakochana i żyjąca w luksusie tak naprawdę w środku była zupełnie innym człowiekiem. Dla otoczenia odgrywała swoją rolę w taki sposób, że nie dość, że wszyscy zazdrościli jej sukcesu to jeszcze stali za nią murem, kiedy doszło do oskarżenia o zabójstwo. Z kolei Adam robiący z siebie ofiarę miał swoje za uszami. A niespełniona miłość z młodości tylko pozbawiła go powrotu do normalności. To za nią oddał życie.
Cała historia to dobrze dopracowany thriller z mocnym naciskiem na portrety psycholog...

Śmierć jest zazwyczaj efektem przypadku. Nawet ta zaplanowana”.

Sawa Bogucka ma wszystko. Młodość, urodę, pracę, pieniądze, wymarzonego narzeczonego. Jest prezeską fundacji wspierającej osoby doświadczające przemocy, a jej efektowna osobowość, pewność siebie, konkretność i zdeterminowanie, uczyniły z niej celebrytkę – kogoś w rodzaju eksperta od tematów związanych z przemocą domową i toksycznymi relacjami. I dobrze jej z tym.. Spełnia się zarówno zawodowo, jak i prywatnie angażując się w coraz to nowe „projekty”.

Ta charyzmatyczna kobieta ma jednak mroczną przeszłość, która odcisnęła na jej życiu pewien wzorzec, którego nie da się tak po prostu zmyć, można go jedynie zakleić plastrem akceptacji, zmanipulować sprytem, zamaskować spokojem, przypudrować nadzieją, ocieplić uśmiechem. Są momenty, że Sawa na oślep ucieka od emocji i lęków sprzed lat. Są i takie, że nie może bez nich żyć. A jeden błąd, albo raczej cała seria pomyłek, sprawiają, że życie Sawy w jednej chwili może zaprzepaścić jej rysującą się w pięknych barwach przyszłość..

„Wzorzec” to porywający thriller psychologiczny absorbujący uwagę od pierwszej do ostatniej strony. Przemyślany, klimatyczny, intrygujący, momentami totalnie nieprzewidywalny. Warstwa psychologiczna jest dość rozbudowana. Ciekawie też poprowadzono wątek kryminalny. Książka jest zarówno świetną rozrywką, jak i wcale nie czarno-białą lekcją o zakamarkach ludzkich u...

Przypadkowa śmierć. Zaplanowane zabójstwo. A w co ty uwierzysz?

Sawa Bogucka, prezeska wspierająca osoby doświadczające przemocy domowej, zgłasza się na policję w celu przyznania się do zabójstwa Adama Hinza mężczyznę który miał na jej punkcie obsesję.
Z początku nikt nie wierzy że taka drobna, kobieta mogla zabić tak rosłego mężczyznę.
Jednak gdy ciało męża znajduje była żona sprawa trafia do prokurator Barbary Modra która podejrzewa że Sawa Bogucka i Adam Hinz mieli romans. Jednak dowody wskazują na to że Bogucka działała w stanie wyższej konieczności, obrony własnej. Choć psycholog sądowy kwestionuje prawdomówność kobiety i ślady na jej ciele wskazują na samookaleczenie większość i tak wierzy że Sawa jest niewinna.
Czy Bogucka zaplanowała zabójstwo mężczyzny? Jak myślicie jest niewinna ofiarą, czy psychopatka ?

Tajemnica, żądza i zaskoczenie to co znajdziecie w tym Thrillerze.
Książka jest świetna do ostatniej chwili trzyma nas w napięciu. Kiedy już myślisz że zagadka się rozwiązała okazuje się że autorka znowu nas zaskakuje. Jest tu dużo niewiadomych, scen które zaskakują. Pojawia się żądza która dodaje pikanterii całemu opowiadaniu a na koniec cóż wielki boom i zaskoczenie bo na jaw wychodzi cała prawda. Pomimo że książka jest pisana w dwóch czasach Teraz i Wcześniej to uwierzcie czyta się ją super.lekko i z zapartym tchem.
Dziękuje wydawnictwu i autorce za egzemplarz recenzencki.

Gdy na policję zgłasza się Sawa Bogucka, prezeska fundacji na rzecz osób doświadczających przemocy, twierdząc, że jest winna zabójstwa w samoobronie swojego prześladowcy. Ale czy ta drobna kobieta udusiłaby postawnego mężczyznę apaszką? Sposób zabójstwa i zebrane poszlaki stawiają duży znak zapytania pod prawdomównością Sawy - jest ona niewinną ofiarą, czy bezwzględnym sprawcą w tej sprawie?

Jest to jedna z tych historii, w których nie ma szybkiego tempa zdarzeń, czy dynamicznych scen - i to jest tutaj plus! Akcja toczy się powoli na dwóch płaszczyznach - zdarzeń obecnych już po zabójstwie i tym, co działo się wcześniej. Kolejne urywki budują narastające napięcie, a czytelnik ma czas, żeby doskonale poznać bohaterów, ich motywy czy namiętności. Psychologia odgrywa tu kluczową rolę, zaglądamy do głębi świadomości, myśli i skrywanych uczuć - wielokrotnie zastanawiając się, kto tu tak naprawdę zawinił, bo nie ma postaci czarno-bialych. Finału się domyślałam, że może się tak potoczyć, ale mimo to był satysfakcjonujący.

Autorka zwraca też uwagę na problem przemocy domowej i często błędnych przekonań jej dotyczących, zakorzenionych w myśli społecznej - głos w tej sprawie jest zgrabnie wpleciony w fabułę i warty uwagi.

Ja polecam - jeśli szukacie dobrego thrillera ze świetnymi portretami psychologicznymi bohaterów, to dobrze trafiliście 😊