Zamknięte drzwi

Córka seryjnego mordercy, by pozbyć się piętna, zmieniła personalia. Jako Nora Davis jest chirurgiem w szpitalu. Po pracy wpada do baru na drinka. Okazuje się, że barman jest jej byłym. W tym samym momencie zaczynają się dziać niepokojące wydarzenia.

Powieść jest thrillerem psychologicznym, który został bardzo sprawnie zbudowany. Napięcie sukcesywnie rośnie, tajemnicze wydarzenia piętrzą się, a historia ze strony na stronę coraz bardziej się gmatwa. Nic nie jest oczywiste, wszyscy zachowują się podejrzanie. Choć w książce nie ma dużej liczebności postaci, to nie udało mi się odgadnąć, kto stoi za intrygą.

Był to jeden z lepszych thrillerów psychologicznych, jakie czytałam.

Książka o tym, jak bezduszny może być człowiek, o wpływie wydarzeń z dzieciństwa na życie dorosłej osoby, o mocnym stąpaniu po ziemi, ale i o tym, jak niewiele trzeba, by pomimo zwykle racjonalnego myślenia, działać przeciw samemu sobie - ze strachu.

Dwadzieścia sześć lat temu aresztowano rodziców Nory. Jej ojciec w piwnicy własnego domu dopuszczał się okropnych zbrodni. Żeby nikt tam nie wchodził, zamykał zawsze drzwi do niej. Pod pozorem majsterkowania torturował młode kobiety... Matkę aresztowano za współudział.
Przypadkowy donos na policję kończy cały ten proceder. Ojciec dostał kilkanaście wyroków dożywocia a matka z rozpaczy powiesiła się w więzieniu. Norę zabrała do siebie jej babcia ze strony matki i pod zmienionym nazwiskiem zmieniła adres.
Teraz, w dorosłym życiu, żyje z dala od przeszłości, nikt nie wie, że jest córką seryjnego mordercy. Nigdy nie odwiedziła ojca w więzieniu, jako dziecko, bardzo chciała, ale babcia jej tego zabraniała. Gdy dorosła, sama doszła do wniosku, że babcia miała rację.
Życie Nory zaczyna się komplikować, gdy zostają znalezione zwłoki młodej dziewczyny, która była jej pacjentką. Została zamordowana w taki sam sposób, jak to czynił jej ojciec. Policjant prowadzący śledztwo, wie kim jest Nora i właśnie to ona staje się główną podejrzaną... Kobieta zastanawia się, kto próbuje wplątać ją w te zabójstwa. Czy ona byłaby zdolna do takich czynów?
Napięcie ciągle narasta a autorka zmienia tropy i zwodzi czytelnika i wywróciła do góry nogami wszystkie moje wcześniejsze domysły.
Świetnie poprowadzona narracja z punktu widzenia dziecka seryjnego zabójcy.
Tu nic nie jest takie zupełnie oczywiste, bohaterzy dobrze wykreowani i fabuła wciągająca bez reszty.
To pozycja...

Czytam praktycznie codziennie, są autorzy, których biorę w ciemno i jestem gotowa spijać każde słowo z ich klawiatury, ciesząc się przy tym jak głupi do sera. Są powieści, które zapadają mi w pamięć, zmieniają moje spojrzenie na kwestie gatunkowe czy literackie w ogóle. Czasami mam jednak przesyt. Myślę sobie, że po tylu latach już nic mnie nie zaskoczy, bo może i ktoś pokusi się o oryginalne zakończenie, ale to wcale nie znaczy, że ja je kupię. Nawet dochodzę w takich momentach do wniosku, że może to pora na romans, mały skok w bok, że może jakby mnie ktoś zmusił do przeczytania jakiegoś ckliwego romansu czy opowieści o łóżkowych wyczynach tego złego z tą dobrą, to doceniłabym bardziej "moje" gatunki... dobra, aż tak nie jestem jeszcze zdesperowana, tym bardziej, że po kilku średniakach, wzięłam w swoje łapki prawdziwą petardę.
W grudniu Czwarta Strona Kryminału posłała w świat tajemnicze czarne koperty. Gdy poznałam ich zawartość, pomyślałam sobie "wow, niezły pomysł na promocję". Potem przyszedł zwiastun, opis, wszystko pięknie, intrygująco, ale z drugiej strony codziennie zalewa nas masa zapowiedzi książek, które teoretycznie musimy przeczytać. Różnica polega na tym, że "Zamknięte drzwi" to jest naprawdę lektura obowiązkowa.
Ten przydługi wstęp miał być dowodem na to, że podchodzę to kryminałów i thrillerów już mocno sceptycznie, a do zagranicznych już wręcz nieufnie. Rynek zalała fala nieodkładalnych, nieprzewidywalnych bestsellerów, które służyły mi za niez...

"Jest wyjątkowo charyzmatyczny i czarujący - przynajmniej gdy chce taki być.
Jest narcyzem i psychopatą, który bez śladów wyrzutów sumienia zabił co najmniej trzydzieści kobiet.
Jest niepoczytalny.
Jest potworem.
Jest również moim ojcem."

Dzieciństwo Nory kończy się z dniem, gdy na jaw wychodzą makabryczne zbrodnie dokonane w piwnicy jej domu. Oddana pod opiekę babci przez lata robi wszystko, by odciąć się od przeszłości, tworząc nową tożsamość w której odnosi sukcesy.
Szanowana chirurg oddana swojej pracy, prowadzi spokojne, ale samotne życie.
Koszmarne wspomnienia wracają, gdy do gabinetu przychodzi policjant, informując, że jedna z jej pacjentek została zamordowana. Szczegóły zbrodni odpowiadają tym dokonanym przez laty przez Handymana.
Kto odtwarza brutalne morderstwa?
Jakie tajemnice skrywa Nora?

Fenomenalny, wyborny, idealny... mogłabym tak długo wymieniać, bo dostałam to wszystko za co tak uwielbiam thrillery. Brutalne zbrodnie, demony przeszłości, duszny klimat, który podnosi ciśnienie i nie pozwala się oderwać. Intrygująca historia, gęsta od niedopowiedzeń w pełni pochłania sto procent uwagi.
Mówi się, że niedaleko pada jabłko od jabłoni, ale nie oznacza to jednak, że geny determinują to które zachowania będziemy przejawiać. Chociaż odgrywają one ważną rolę, nie są czynnikiem decydującym. Zbrodnie ojca naznaczyły całe życie Nory. Strach przed nawiązaniem bliższych relacji, czy obawy, że ktoś odkryje jej prawd...

Przyznajcie się, co lub kogo ukrywacie w swojej piwnicy?🤔
.
🌿 Nora wiedzie spokojne i poukładane życie jako ceniony chirurg do czasu, kiedy to jej życie wywraca się do góry nogami. Policja odnajduje ciało młodej dziewczyny, która prawdopodobnie została zamordowana w podobny sposób, w jaki 26 lat temu swoje ofiary zabijał ojciec Nory. Okazał się on seryjnym mordercą, odsiadującym swój wyrok w więzieniu. Wszystkie poszlaki wskazują na lekarkę i to ona staje się głównym podejrzanym. Czy Nora ma skłonności do zabijania, a może ktoś chce ją wrobić?🌿
.
Przerażająca wizja ojca i męża mordercy, który na co dzień wychodził do pracy, a po niej w wolnej chwili w piwnicy torturował niewinne kobiety i odcinał im dłonie. Takie przeżycie to jest trauma i wielkie obciążenie dla młodej dziewczyny na całe jej życie. "Zamknięte drzwi " to thriller psychologiczny napisany i widziany z perspektywy bycia córką seryjnego mordercy, piętna z którym musi się zmierzyć już od najmłodszych lat.
.
Czytałam wiele zachwytów nad książką i chciałam sama się przekonać o tym, czy jest taka dobra, jak piszecie. Okazało się, że mieliście rację, jest to bardzo dobry thriller trzymający w napięciu i budzący niepokój już od pierwszych stron. Krótkie rozdziały i akcja, która wyznaczała tempo całej książce, prowadziły do tego, że czytało się ją bardzo szybko. Dopiero na koniec trochę zwolniło, aby całą historię dopiąć już na ostatni guzik i liczyłam, że jeszcze mnie czymś wielkim autorka z...

Boicie się swoich piwnic? Ja im jestem starsza, tym bardziej się boję. Może dlatego, że naoglądałam się i naczytałam jakichś strasznych rzeczy, w których piwnica jest raczej mało cozy.

Nora jest chirurżką. Jej kariera rozwija się, a pacjenci cenią sobie zaangażowanie i serce, jakie wkłada w swoją pracę. Tak jest do czasu, aż nie zostają odnalezione zwłoki młodej dziewczyny…a potem kolejnej. Obie mają obcięte ręce. Obie były jej pacjentkami. A tak się pechowo składa, że 26 lat wcześniej ojciec Nory, Aaron Nierling, robił to samo z innymi kobietami w piwnicy domu, w którym mieszkał razem z żoną i córką - więził je, obcinał im ręce i zabijał. A! I chciał to wszystko zapsikać lawendowym odświeżaczem! Tylko że on odbywa właśnie kilkanaście dożywotnich wyroków. Kto zatem stoi za morderstwem pacjentek Nory? Pacjentek, które idealnie wpisują się w typ ofiar Aarona N.

Mam jakieś niebywałe szczęście trafiać w tym miesiącu na dobre thrillery. I ten również wpada do tej puli.

“Zamknięte drzwi” to trzymająca w napięciu książka, która od pierwszych stron zaciekawia, na kolejnych stopniuje napięcie i jest prowadzona bardzo spokojnie, żeby pod koniec wyrzucić z siebie kilka znaków zapytania. To ten rodzaj tekstu, który czyta się ekspresowo. I muszę przyznać, że zakończenie mocno mnie zaskoczyło. Sama nie wiem, czy pozytywnie, czy nie. Mam niestety takie poczucie, że było lekko naciągane. Przez większość książk...

Jak daleko pada jabłko od jabłoni? Możnaby się nad tym zastanawiać w nieskończoność. Fakt, że dzieciństwo odgrywa ogromną rolę w kształtowaniu dorosłego życia też od dawna jest znany.
Kim zatem mogła stać się Nora, córka Handymana, odsiadującego wyrok kilkukrotnego dożywocia? To w jej rodzinnym domu działy się bestialskie sceny. Ojciec w piwnicy mordował młode dziewczyny, odcinając im ręce i zostawiając je na pamiątkę.
Kobiecie skutecznie udało się odciąć od przeszłości. Zmienia nazwisko, miejsce zamieszkania, odnosi sukcesy jako chirurg. Nikomu nie opowiada o swoim dzieciństwie i tym co przeszła. Jej spokojne, samotne życie zostaje zaburzone, kiedy giną kolejne młode dziewczyny. Nie dość, że umierają w sposób taki, jak mordował jej ojciec to także obie były jej pacjentkami. Ktoś usilnie próbuje wszystkiego by prawda wyszła na jaw, a Nora staje się główną podejrzaną, która powiela działania ojca sprzed lat.
To naprawdę kawał dobrego thrillera psychologicznego. Napięcie, które rośnie niemal od pierwszych stron sprawia, że ciężko odłożyć tę książkę. Doskonale skonstruowani bohaterowie, których portrety psychologiczne są dopracowane z najmniejszymi szczegółami. Zwroty akcji takie, których sama się nawet nie spodziewałam. I to zaskoczenie na koniec, które było zupełnie odmienne od podejrzewanego przeze mnie. Chyba nic więcej nie muszę dodawać.

Akcja opowiada o wydarzeniach w w dwóch czasach: teraźniejszym i przeszłym (26 lat wcześniej).
Nora Davis (Nierling), narratorka, jest chirurgiem. Pracuje w szpitalu oraz prywatnej klinice. Mieszka sama.
Jest córką Handymana (nikt o tym nie wie, chyba...), seryjnego mordercy, odsiadującego wieloletni wyrok.

Jej ojciec pracował jako flebotomista a po pracy znikał w piwnicy. Drzwi zawsze były zamknięte i pachniało lawendą. Matka zajmowała się domem. Ale pewnej nocy, gdy miała jedenaście lat, te drzwi okazały się otwarte...

Teraz ktoś morduje pacjentki Nory. Młode, ciemnowłose, niebieskookie... Modus operandi jest takie samo jak jej ojca. Naśladowca???
Do tego jeszcze chyba chce w te morderstwa wrobić Norę.

Przeszłość wraca...

Dobry thriller, bo do końca nie wiedziałam kto morduje i dlaczego. Tej zagadki nie rozwiązałam. A to się rzadko zdarza.

Nora miała 11 lat, gdy jej ojca skazano na więzienie za wielokrotne zabójstwa, a matka popełniła samobójstwo. Teraz jest uznaną panią chirurg i zdaje się, że nikt nie wie o jej mrocznej przeszłości. Jednak pewnego dnia dochodzi do morderstwa jednej z jej byłych pacjentek, dokonanego w podobny sposób jak przed laty zrobił to Handyman. Kobieta znajduje się w kręgu podejrzeń. Czy lekarka ma coś wspólnego z tymi zbrodniami? Jaki udział bierze w nich jej rodzic?

Narracja w powieści poprowadzona jest pierszoosobowo i na dwóch płaszczyznach czasowych. Pozwala to lepiej wgryźć się w całą treść oraz poznać wszystkie fakty. Autorka zaserwowała nam prawdziwą czytelniczą ucztę, w której nic do końca nie było oczywiste. Akcja wzbudza w odbiorcy napięcie i chęć jak najszybszego poznania prawdy. Nie pozostawia mu jednak dużego pola manewru, ponieważ sprawnie myli wszystkie tropy. Bohaterowie wykreowani przez pisarkę są bardzo niejednoznaczni, co tylko pogłębia całą perfekcyjność intrygi. Czytelnik nie wie komu tak naprawdę może zaufać oraz czyje intencje są szczere.

McFadden we wspaniały sposób ukazała, jak stygmatyzacja ze względu na czyny innych, wpływa na życie człowieka i jak ciężko pozbyć się raz przypiętej do siebie tzw. "łatki". Pokazuje, że egzystencja z piętnem dziecka mordercy odbija się na całej psychice. Dlatego może po przeczytaniu tej lektury ludzie kilka razy zastanowią się nim z góry kogoś ocenią.

Nikt nie wie, że Nora jest córką seryjnego mordercy zwanego Handymanem. Gdy jedna z jej pacjentek zostaje zamordowana w taki sam sposób, w jaki zabijał jej ojciec, kobieta zdaje sobie sprawę, że jest ktoś, kto zna prawdę o jej przeszłości i chce, by ona również poniosła karę za jego uczynki.

Lekki styl i prosta konstrukcja sprawiły, że lekturę pochłonęłam w mgnieniu oka. Nora jest chirurgiem i fascynującą postacią. Oddana swojej pracy, samotna, wycofana. Ze wszystkich sił stara się nie być taka jak ojciec, choć nie raz korci ją, by wymierzyć sprawiedliwość przemocowym mężczyznom. Napięcie wzrasta, gdy wokół niej zaczynają się dziać podejrzane rzeczy, a sama Nora zdaje się nie być tak grzeczna i niewinna, za jaką chce uchodzić.

Fajna intryga, którą doceniam za brak brutalnych scen, mimo krwawych przecież motywów. "Zamknięte drzwi" to pierwsza książka Freidy McFadden wydana na naszym rynku, a ja czekam na kolejne.

Czytałam wiele pozytywnych opinii na temat tej książki i muszę przyznać, że nie dziwię się, że tyle zachwytów było kierowanych w jej stronę. "Zamknięte drzwi" przyciągają nie tylko obiecującym opisem i mroczną okładką, ale tym, co zastanie się w środku. Już sam fakt, że główną bohaterką jest kobieta będąca córką seryjnego mordercy mówi czytelnikowi, że to może być naprawdę dobre. I rzeczywiście takie jest...

Nora jest z zawodu chirurgiem. Nikt nie wie, że jest córką mężczyzny, który dopuścił się okropnych zbrodni. Prowadzi samotny tryb życia, na próżno szukać przy niej przyjaciół czy partnera na dłużej niż trzy miesiące. Przychodzi jednak moment, w którym jej spokojne życie zostaje zakłócone przez zbrodnie na jej pacjentkach. Ktoś o niej wie i chce, by wzięła odpowiedzialność za czyny ojca.

Freida McFadden od początku wodzi czytelnika za nos. Można snuć domysły na temat podejrzanego, ale mało kto domyśli się, co tak naprawdę przygotowała autorka na koniec. Czuję się usatysfakcjonowana historią, która podtrzymuje napięcie do samego końca. Kto jest winien zbrodni na pacjentkach Nory? Ona sama? Ktoś z jej bliskich? Będziecie podejrzewali każdego.

Wzmianki na temat przeszłości Nory dodawały dreszczyku, choć myślałam, że będzie bardziej szczegółowo pod względem samych zbrodni. Może to i lepiej, ponieważ fabuła skupiona była na tym, co dzieje się w teraźniejszości. Autorka ukazała, jakie życie może prowadzić osoba będąca spokrewniona z mordercą. S...

Jak mija Wam tydzień?❤️

[ współpraca reklamowa z @czwartastronakryminalu ]

Osoby, które chociaż trochę znają mój gust czytelniczy wiedzą, że jestem wielką fanką kryminałów i thrillerów, zwłaszcza psychologicznych, więc od momentu zapowiedzi książki ZAMKNIĘTE DRZWI już wiedziałam, że muszę ją jak najszybciej przeczytać 🔥

Uwielbiam książki, w których nie wiadomo dokładnie komu można ufać oraz takie, w których ma się wrażenie, że główny bohater albo oszalał, albo na jego losy mają wpływ jakieś paranomalne siły. I takie właśnie wrażenia miałam podczas czytania tej książki - gdy już byłam niemal pewna, że główna bohaterka w jakiś sposób weszła w konfilkt z duchami, to autorka pokazała mi jak bardzo się mylę, bo w tej książce nie ma ani jednego paranormalnego aspektu. Jest tylko główna bohaterka i przeszłość, przed którą najchętniej chciałaby uciec😥

ZAMKNIĘTE DRZWI wciągnęły mnie niemal od razu. Bardzo podobała mi się ta swego rodzaju niepewność podczas retrospekcji do dzieciństwa głównej bohaterki, a później nagły powrót do teraźniejszości. W wielu książkach przeszkadza mi taki zabieg, ale tu był świetnie wkomponowany w historię i za to ogromny plus. Poza tym nieraz natkniecie się podczas czytania na opisy, które mogą zmrozić krew w żyłach, a także takie, które pozostawią Was z miną zaskoczonego Pikachu😮

Dla mnie ZAMKNIĘTE DRZWI to świetny thriller, który spodoba się prawdopodobnie większości fanów tego gatunku. Jeśli jeszcze go ni...

7/10

To druga książka, którą przeczytałam od McFadden. I ta zdecydowanie była świetna. Ciekawy motyw, super napisana, zwięzła a zarazem interesująca. Jako Czytelnik chciałam szybko przeczytać całość by poznać jej zakończenie.

Historia opowiada o świetnej Pani chirurg Norze, która jest córką seryjnego mordercy.
Mimo, iż główna bohaterka prowadzi całkiem inne życie niż jej rodzice to czy aby napewno?
Czy jako chirurg z ogromnym sercem do pacjentów jest w stanie naprawić błędy przeszłości swojego ojca? I co na to matka Nory? Czy wiedziała jaki jest jej mąż naprawdę? Tyle pytam ale nie chce spojlerować bo odpowiedzieć sobie na te pytania można samemu po przeczytaniu książki.

Do ostatnich rozdziałów byłam pewna, że mniej niż 8 gwiazdek ta książka nie dostanie. Ale jestem ogromnie rozczarowana zakończenie. Mimo, iż sam pomysł na koniec jest świetny to poprowadzony bardzo słabo, za krótko. Zabrakło mi elementów składających całość. Dlatego ocena końcowa to gwiazdka mniej niż planowałam.