Upiorne święta recenzja

Bardzo rzadko sięgam do opowiadań, szczególnie antologii, ale lubię grozę i pomyślałam, czemu nie?⁣
Niestety nadal nie jestem do nich przekonana...
⁣
"Upiorne święta", to zbiór dziesięciu opowiadań, ale mnie spodobały się jedynie trzy 🤷‍♀️⁣
Przy części z nich nie czułam niestety nawet dreszczyku...⁣ Nie było też upiornie, przynajmniej nie dla mnie.
Rozumiem, że antologie służą do tego, by promować młodych twórców, niestety niektórzy "wyjadacze" nie zachwycili mnie, a szkoda, bo może zmieniłabym zdanie i sięgnęła po jakieś książki danego autora, a tak... no nie chce mi się...

Wszystkie opowiadania kręcą się wokół Świąt Bożego Narodzenia, jednak dla bohaterów nie był to dobry czas...⁣
⁣
Jeśli lubicie małomiasteczkowe klimaty, to opowiadanie Artura Urbanowicza "87 centymetrów" będzie tym, które powinno Wam się spodobać.
Od samego początku Autor wprowadza duszny i tajemniczy klimat, który z każdym przybywającym centymetrem śniegu wywołuje niepokój.
Oj nie jest to dobry czas na lepienie bałwana, czy robienie orłów na śniegu ❄☃️❄☃️❄⁣
Niepokojące wydarzenia rozpoczyna pojawienie się na niebie żółtej Gwiazdy Betlejemskiej. Chatka na odludziu, nawet ta drewniana, to nie będzie dobry pomysł na kolację wigilijną.⁣
⁣
Opowiadanie "Już nie jesteś smutkiem" Jakuba Ćwieka, to moje ulubione. Bardzo mnie poruszyło. I choćby dla niego warto było przeczytać ten zbiór. Opis czym jest bezdomność, jak trudne, smutne, ale też wolne jest życie ludzi, którzy zmuszeni, lub też z własnego wyboru, żyją na ulicy... Uświadamia Nam na jakie niebezpieczeństwa są narażeni. Nawet kolaja wigilijna może stanąć ością w gardle...⁣
⁣
Jakub Bielawski i jego nostalgiczna i melancholijna "Krótka historia na pożegnanie". Ściska za gardło i w sumie dobrze, że przeczytałam ją teraz, a nie w okolicy Świąt 🎄🎄🎄 Na Święta wolę mieć jednak lepszy nastrój 😅⁣
⁣
Pozostałych Autorów przepraszam, ale nie zaiskrzyło. Może następnym razem 🙂⁣
Choć przyznam, że zdecydowanie bardziej cenię opowiadania jednego autora.