“Przypuszczam, że wszyscy czarujący ludzie są rozpieszczeni. W tym leży tajemnica ich powabu.”
“Szekspir zwraca naszą uwagę na fakt, iż prawda gry aktorskiej, prawda widocznego dla oczu przedstawienia scenicznego, podnosi czar poezji przydając jej pięknu życia, a jej idealnej formie znamiona rzeczywistości.”
“Wciąż mi się zdawało, że docieram do krawędzi absolutnej pewności nie mogąc jej naprawdę uchwycić.”
“Dawanie rad jest zawsze głupią rzeczą, a dawanie dobrych rad bezwzględnie fatalną.”
“Oddanie życia za jakąś prawdę teologiczną wydawało mi się najgorszym użytkiem, jaki z tego życia można zrobić, a cóż dopiero samobójstwo w obronie literackiej tezy! Niemożliwe.”
“Gdy największy cud na świecie : miłość prawdziwa do drugiej istoty nagle serce mężczyzny rozświetli, to on wie, że droga do nieba wiedzie przez piekło; gdy jednak tym mężczyzną jest kapłan, jest asceta, którego dusza wdrożyła się do ekstatycznego zaparcia się wszelkich uciech ziemskich, to lepiej dla niego byłoby, aby się nie urodził.”
“Świat jest nieubłagalnie surowym wobec wszystkich, co mu śmią się sprzeciwiać. Ułożył on sobie prawa i biada tym, którzy mają odwagę żyć swoim własnym, indywidualnym życiem, choćby jego objawy były zupełnie odmienne od tego wszystkiego, co zakorzenione od dawna zwyczaje uświęcają, a ustawodawcy pochwalają.”
“Jeśli świat coś spostrzeże, czego nie rozumie, to zaraz wietrzy w tym jakąś zbrodniczość, jakieś niskie, marne pobudki, bo ciasny mózg tak zwanej „opinii publicznej" umie sobie przynajmniej występność wyobrazić.”
“Ani pleban, ani ministrant nawet tego nie spostrzegli: oni w sobie miłość znaleźli i ta miłość wypełniała wszystkie ich myśli; oni w sobie swój ideał
widzieli, swój ideał wymarzony! Ani niebo, ani piekło nie mogłoby im dać więcej!”
“Lepiej zgorszenia wyjawiać i przez to dbać, aby zło było wyplenione. Szaleństwem jest błędy ukrywać. Stokroć lepiej hańbę okazać, niż pozwolić, aby się ona coraz głębiej zakorzeniała!”
“Niech ksiądz nie znieważa miłości! Szał niskich zmysłów nigdy nie był nią!”
“Ból mi sprawia, ból serdeczny, że tak rzadko w sercach chrześcijan pobłażanie i litość mieszka.”
“Nie dźwignie brzemienia tego świata jeden człowiek i zbyt wielka jest jego żałość, aby pomieściło ją jedno serce”
“Nie ma książek moralnych lub niemoralnych.Są książki napisane dobrze lub źle.”
“Krewni nie mają nigdy dość taktu, aby umrzeć w stosownej chwili.”
“Naturalność nie jest niczym innym jak pozą, i to pozą najbardziej drażniącą ze wszystkich, jakie znam.”
“Sumienie i tchórzliwość to w gruncie rzeczy jedno i to samo.”
“Prawda rzadko bywa jednoznaczna i nigdy nie jest prosta. ”
“to jedna z największych tajemnic życia: duszę leczyć zmysłami, a zmysły duszą”
“Tylko bankruci umysłowi prowadzą sprzeczki.”
“Jedynym sposobem pozbycia się pokusy jest uleganie jej.”
“Ludzie znają dziś cenę wszystkiego, nie znając wartości niczego.”
“Książki, które świat nazywa niemoralnymi, to są właśnie te, które światu wykazują jego własną hańbę.”
“Świat jest teatrem, lecz role są źle dobrane.”
“Ponad wszelką fizyczną i duchową niezwykłością unosi się fatalizm”
“Młodzieniec ten był w przeważnej części jego tworem. Uczynił go przedwcześnie dojrzałym. To było coś. Zwykli ludzie czekali aż życie samo odsłoni im swoje tajemnice, ale nielicznym wybrańcom objawione są tajemnice życia, zanim zasłona zostanie zdarta. ”
“Ludzie, którzy kochają tylko raz w życiu są w istocie płytkimi. To co mianują swoją wiernością, a ja nazywam albo usypiającym wpływem przyzwyczajenia, albo brakiem siły wyobraźni.”
“Czyżby istniało jakieś tajemnicze powinowactwo pomiędzy atomami chemicznymi, które tworzyły kształt i barwę na płótnie, a duszą żyjącą w nim?”
“Czuję głód jej obecności, a gdy myślę o cudownej duszy, która się w tym drobnym ciele z kości słoniowej, ogarnia mnie lęk uwielbienia. ”
“Wierz mi, żaden człowiek cywilizowany nie żałuje rozkoszy, a żaden człowiek niecywilizowany nie wie, czym jest rozkosz. ”