“Maciek oparł dłoń na powalonej kłodzie i dziwnie się skrzywił. Pod ręką miał coś miękkiego i pokrytego szczeciniastymi włoskami.”
“Zach nie rozumiał, co w nim widziały kobiety, i to najwyraźniej wszystkie kobiety, ale nawet on czuł siłę tego mężczyzny i jego dziwny magnetyzm.”
“To dziwne, lecz Roman naraz zdał sobie sprawę, że zabić dorosłego jest o wiele prościej niż zabić dziecko. Nawet nieświadomie.”
“Co to jest amorfofalus? Czy ja na to cierpię? Może to jakiś podstępny rak, który trawi mój organizm? Może psychiczne schorzenie? Może dziwny wyrostek? Nie zauważyłam u siebie żadnych dziwnych wyrostków, wiec musi tkwić gdzieś w środku. -> Święci pańscy, tan amorfo to jakiś suchy badyl w naszym kaktusarium.”
“Kiedyś widziałem, jak po Piotrka przyjechał dziadek i tak dziwnie głaskał go po głowie. Piotrek miał wtedy dziwną minę. Taką samą minę miałem po wizytach wujka. Byłem przekonany, że mój kolega przeżywa w domu podobne piekło. Nie wiedziałem, ilu pozostałych ma takie życie jak my.”
“- Shona Bryant to ta, co mówi, że nasz dom jest dziwny, bo mamy za dużo książek. - Cóż, w takim razie Shona Bryant to idiotka.”
“Jego kroki były jednak dziwnie niepewne, jakby wciąż brodził w śniegu. Przeszedł między nagrobkami, pochylając się nad jednym i chwytając jego brzegu.”
“- Wiele jest na świecie dziwnych przypadków - odparł Mithrandir - i często pomoc przychodzi z ręki słabej istoty, gdy Mędrcy zawodzą.”
“Działo się coś dziwnego – w lustrze wyglądałam normalnie, a na zdjęciach brzydłam. Te cholerne aparaty fotograficzne nigdy mnie nie rozumiały.”
“Dziwny to świat, w którym Charlot, król małży, jest ważniejszy od francuskiego poety. I w którym przedkłada się tuzin ostryg nad piękny aleksandryn.”
“Wiedziałam, że to ty, gdy tylko wysiadłaś z samochodu. Wyglądałaś dziwnie znajomo. Czułam się niemal tak, jakbyśmy się już kiedyś spotkały, ale to było niemożliwe.”
“To przez tę dziwną aplikację i podejrzane zachowanie mężczyzny jestem tak podenerwowana. Stale wydaje mi się, że ktoś mnie obserwuje. Okropne uczucie”
“Chciałam zobaczyć pożar na własne oczy, ale musiałam zadowolić się wejściem na parapet i patrzeniem przez okno. Dziwnie to wyglądało.”
“Dziwne, ale kiedy odchodziła, poczułem nieodpartą potrzebę, by wyciągnąć rękę, przytrzymać ją delikatnie i nadal móc cieszyć się jej bliskością. ”
“(...) poczułam smak wolności. Dziwny jest. Odrobinę gorzki, może ciut słodko - kwaśny. Zresztą też trochę słony od łez.”
“To dziwne, że tak tęsknie i melancholijne można wpatrywać się tylko na wschód, zachód nie daje tych skrzydeł, możliwości rozpędu, nadziei nieograniczonej nieskończoności [...]”
“Dziwne –pomyślał –jak kawałek ciasta może uszczęśliwić człowieka. Jak wazy może stać kawałek pieczywa .Jak komunia …smak nieba”
“,,– Ależ my jesteśmy dziwni – westchnął. – Jest wódka, jest czas, możliwość i powód, a nie pijemy. To już po prostu patologia".”
“Dziwne –pomyślał –jak kawałek ciasta może uszczęśliwić człowieka. Jak ważny może stać kawałek pieczywa .Jak komunia …smak nieba.”
“Emilia Borkowska przebudziła się, gdy usłyszała dziwny odgłos dobiegający z niższego poziomu mieszkania. Jej sypialnia mieściła się na piętrze.”
“Jakież to dziwne, po raz pierwszy spotkać Kapelusznika osobiście. W pewnym sensie byli już serdecznymi przyjaciółmi. Codziennie rozmawiali ze sobą na czacie.”
“Ludzie to dziwny naród - rzekł kocur. - Patrzą, a nie widzą; słuchają, a nie słyszą; czują, a nie rozumieją.”
“Czas i liczby są takie dziwne. Na przykład liczba sześć. Wydaje się, że sześć to niewiele. Człowiek może znieść sześć prawie wszystkiego.”
“-Życie bez ciebie będzie nieco mniej dziwne! Artur był mocno zaskoczony. -Wiesz, jeszcze nikt nigdy nie powiedział mi czegoś tak miłego.”
“Zapomni o wszystkim, co dziwne. Zapomni o wszystkim, co złe. Zapomni o tym i nie spocznie, dopóki nie rozwiąże tej zagadki i nie znajdzie stąd wyjścia.”
“Dziwny jest niedźwiedzi ród, Że tak bardzo lubi miód, Bzyk-bzyk-bzyk, ram-pam-pam, Co to znaczy? Nie wiem sam. ”
“Na razie szło dobrze. I wtedy to poczuł. Mrowienie na karku - ostrzeżenie. Dziwne uczucie, że jest obserwowany przez niewidzialne oczy w lodowatej szopie.”
“Musieliśmy wietrzyć klasę, bo wszyscy śmierdzieliśmy pożarem. To dziwny zapach. Ani lepki, ani suchy. Ale bardzo mocny. Ale zapachy też kiedyś wietrzeją.”
“Godzinę później parkowałam przed budynkiem policji. Już trzymałam dłoń na klamce, gdy znów dopadło mnie dziwne przeczucie. Może jednak nie powinnam była tu przyjeżdżać?”
“- Dziwne - ciągnął - jak powstaje w człowieku wspomnienie miejsc i osób, mających tylko osobiste znaczenie, wrytych jednak w pamięć na całe życie.”