Wyszukiwarka

“Tam, gdzie rozum zawodzi, plenią się urojenia”

“Strach to roślina nocna, która się pleni pod osłoną ciemności.”

“Samotnik Niejeden odludkiem Jest ze zniechęcenia Do ludzkiej podłości Bujnego się plenienia”

“A jak powszechnie wiadomo, piękny krajobraz znakomicie podnosi walory smakowe spożywanego w plenerze jabola.”

“Już pobieżna lektura lokalnych pism katolickich, takich jak "Gwiazdka Cieszyńska" czy "Katolik", pozwala zauważyć, że wraz z upływem lat coraz bardziej utyskiwano, że "ludek" staje się mniej pokorny wobec pana i plebana.”

“Tak więc pozostaje nam dla uspokojenia tylko natura. Niemalże instynktownie wychodzimy w plener, na zewnątrz w ogrodzie wśród szumu drzew, pod gwiazdami, oddychamy swobodnie - tam będzie nam lżej na sercu. Od gwiazd pochodzimy i ku gwiazdom zmierzamy. Życie jest jedynie podróżą w nieznane.”

“W nowo budowanych i remontowanych domach nowi sąsiedzi wymieniali ogrodzenia, zamieniając swoje działki w twierdze. Czasem idzie się ulicą wzdłuż ślepego muru i nie ma na czym oka zawiesić. Zresztą tujoza w tych ogrodach tez się pleni.”

“Kilkuletnia honda civic pełniła dziś funkcję biura. Nie lubiła samochodów. Dużo lepiej pracowało jej się w pokojach hotelowych, prywatnych mieszkaniach, a nawet w plenerze na kocu. Większa przestrzeń dawała większe pole manewru, automatycznie skracając czas pracy.”

“Ale tym, co odebrało Thomasowi zdolność mowy, było ujrzenie na nowo samej Strefy. Pokracznego budynku, który nazywali Bazą; żałośnie wyglądającego zagajnika; Mordowni; pól, gdzie obecnie pleniły się wyłącznie chwasty. Spalonego Pokoju Map, którego poczerniałe metalowe drzwi nadal stały otworem. Z miejsca, gdzie stał, był w stanie dostrzec nawet Ciapę. Zdawało się, że w jego wnętrzu za chwilę pęknie bańka emocji.”

“nowi malarze pokazywali nie tylko blask słońca i zielone pola, lecz także śnieg dokonując rewolucyjnych osiągnięć w zimnym plenerze. Stała pełna pokory przed płótnami, którym w gazetach nie szczędzono obelg. Śnieg osiadający na ziemi ma w sobie płatki szarości. Ma też w sobie błękit, w zależności od światła, pory dnia, nieba; ma w sobie ochrę, a nawet brąz czy lawendę. Rok temu przestała już widzieć śnieg jako biały; pamięta niemal ten moment, kiedy to sobie uświadomiła, patrząc na ogród.”