Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "stando stando", znaleziono 34

Butelki zazwyczaj występują stadnie
Stado nie zawsze ma rację.
Prze­cież każdy pies po­wi­nien mieć swoje stado.
Śmiech trzepotał wokół niej jak stado czarnych ptaków.
Nie opłaca się iść za tłumem ani wejść w stado wron i krakać tak jak one.
Jak nazwać stado kur złapanych w ogniste tornado? Wstrząśnięte upieczone.
Przeszłość człowieka jest ukryta głęboko w nim, jak stado małych tajemniczych stworzonek. Każdy ma swoje.
Stado to raczej grupa kliencka. W sumie każdy jest klientem, ale jedni są przez małe k.
Złej szkapie nie dodaje zacności, że się w porządnej stajni wylęgła, gdzie stawało dobre stado.
Fakt, że wilcze stado obawia się twojej procy, nie oznacza, że możesz przestać nosić kamienie.
Nasz Hegemon groźny, straszny i złowieszczy. Zajdzie ci za skórę niczym stado kleszczy.
Popa­trzy­li na mnie jak stado anty­lop, któ­rym bar­dzo duży kro­ko­dyl pro­po­nuje bez­piecz­ną prze­prawę przez Nil.
Mogłeś sobie, głupku, nie wierzyć w miłość. Dopadła cię podstępem, otoczyła i obsiadła, niczym stado pszczół.
Ale to już stara wiadomość. Kiedyś wystarczyłaby na cały rok. Wiadomości są teraz jak stado owiec spadających w przyspieszonym tempie z urwiska.
Ludzie trwają w chciwym, obojętnym mignięciu. Jak stado rybek poruszających się z pływem po ostateczną nagrodę w postaci śmierci.
Czy ja też powinnam złożyć jakieś oświadczenie, by te wszystkie siksy przestały krążyć wokół ciebie jak stado wściekłych szerszeni?
Do obu kraśniczanek przestały docierać jakiekolwiek bodźce zewnętrzne. Gdyby w tym momencie przeleciało po szosie stado słoni, nie zwróciłyby na nie uwagi.
Nie ma w polityce wielu rzeczy, którym równie trudno się oprzeć jak poczuciu, że coś jest nieuchronne, ponieważ ludzie zachowują się jak stado owiec i podążają za zwycięzcą, szukając w jego otoczeniu bezpieczeństwa.
Viola Fischerova:
"-Bo wiesz, ja miałam romans z Hrabalem, ale ten seks z nim to była męczarnia, ponieważ jak on kładł się na mnie, to na niego wchodziło zaraz to stado kotów i musiałam ich wszystkich wytrzymać na sobie.
-Alkohol zabija komórki mózgowe. Te stare i chore. Tak samo, jak drapieżniki eliminują stare i chore jednostki, dzięki czemu utrzymują stado w dobrym zdrowiu. Mózg to stado piżmowołów, a alkohol to zgraja wilków. Więc dalej, biegnij i pokaż, co potrafisz, żeby mi się mózg nie zdegenerował - polecił mężczyzna wódce i wlał w siebie kolejną szklankę. s.70
Mimo skromnej dość postury znany był ze swego męstwa, bowiem końcem zeszłej zimy, w stare grabie uzbrojony w pojedynkę przegnał ze wsi stado wilków wygłodzonych.
Zwierzęta nie zwracały na nich uwagi, chociaż prowadzący stado ogromny jeleń przystanął na moment i zwrócił w ich stronę łeb obciążony rozłożystymi rogami. Widocznie jimny nie wydał mu się zagrożeniem, gdyż ruszył spokojnie naprzód.
Chłód to rzecz naturalna i dominująca, ciepło jest wyjątkiem. Tak jak zabijanie i okrucieństwo są naturalne i logiczne, a miłosierdzie to anomalia, wynik skomplikowanego podporządkowania się konieczności zachowania gatunku u ludzi żyjących stadnie. Ponieważ miłosierdzie kończy się na własnym gatunku.
Na moje oko nie wyglądają na bojowników ruchu oporu - pomyślał Pearson - wyglądają raczej jak stado owiec zapędzonych do zagrody... a baran, skurwysyn - Judasz, który je tam wprowadził, stoi przed nimi w towarzystwie swych pomagierów.
- ROZDZIAŁ - LUDZIE GODZINY DZIESIĄTEJ.
Ktoś zamordował posłankę - informuje plecy Daniela, usiłując dotrzymać mu kroku. - Jakiś facet ją zastrzelił, a potem jeszcze zaatakował nożem. Jak gdyby nie wystarczyło jej zastrzelić. Ale to już stara wiadomość. Kiedyś wystarczyłaby na cały rok. Wiadomości są teraz jak stado owiec spadających w przyspieszonym tempie z urwiska.
- Podobno przyszedł rozkaz likwidacji getta! (...) Na ulicach roi się od ludzi. Istne piekło się rozpętało. Biegaja, krzyczą, lamentują. Próbują kryć się po piwnicach jak stado spłoszonych szczurów! (...)
- Osaczone szczury, kiedy już widzą, że nie mają żadnej drogi ucieczki, nie próbują się kryć.
- Tylko co robią? - zapytał ojciec.
- Atakują.
Spoglądała w jego oczy, starając się dostrzec, co przed nią skrywa. Zadrżała po raz kolejny, kiedy po dłuższej
chwili Kaden się przybliżył i gwałtownie wpił się w jej usta. Zrobił to na tyle niespodziewanie, że Fallon zdążyła tylko cicho westchnąć. Poczuła, jak jej brzuch zaciska się, jakby przefrunęło przez niego stado motyli. Jednocześnie czuła ciepło na sercu, tak jakby mężczyzna właśnie rozpalił w nim ogień.
A więc dobrze, znajdź go. Wytrop porywacza. Niechaj twoja nieugięta logika mknie po pustkowiu niczym stado mroźnych wilków. Niechaj twój wielki umysł wrzuci najwyższy bieg. Niechaj rozgrzaną do czerwoności koniugację mejotyczną chromosomów twojego potężnego mózgu ochłodzi wiatr, niechaj twe myśli ułożą się w piękny, jednoznaczny i nieuchronny wniosek. Naprzód! Do boju!
Dla nich to to samo, co dla mnie szaleńcza konna galopada. Myśli zostawiam daleko za sobą, a zanim mnie one dogonią, jestem spokojna. Przynajmniej przez krótką chwilę. Dźgając płótno igłą, odczuwam podwójnie własną bezsilność. Wtedy złe myśli, wspomnienia są jak stado kruków, co opadają na konający zwierze i dziobią bez litości (...) Chcę uciec od tego, co było i od tego, co mnie czeka. Skupić myśli na czymś innym, zapanować nad własnym ciałem, bo nad przyszłością panować nie mogę.
Jeden z mężczyzn wyciągnął pistolet i przystawił do głowy temu, którego Zofia nazywała Polakiem. - O Boże, nie - szepnęła bezdźwięcznie. Rozległ się strzał i Polak upadł w śnieg.Z drzew zerwało się stado wron. Po chwili wokół głowy zabitego widać było powiększającą się plamę krwi. mężczyźni chwycili bezwładne ciało i pociągnęli je w krzaki po przeciwległej stronie polany. Zofia nie mogła się ruszyć.Nawet nie wiedziała kiedy usadła na śniegu, chyba podczas wystrzału nogi odmówiły jej posłuszeństwa.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl