Wyszukiwarka

“Mieliśmy w Avionie spotkanie autorskie. Z jakąś poetką, straszna nuda, ale autorka ma najwyraźniej dużą rodzinę, bo wszystkie miejsca były zajęte.”

“Jako autor jestem zależny od czytelnika, a ten ma swoje wymagania. Nie mogę mu dostarczać opowieści, które by go nie interesowały. Opowieść więc musi być niezwykła, bo rzeczy zwykłe nikogo nie interesują.”

“Powodem, dla którego autorzy prawie zawsze dedykują komuś swoją powieść, , jest to, że w końcu wszyscy zdają sobie sprawę z własnego egoizmu i to napawa ich grozą.”

“Zasadnicza różnica między sagami skandynawskich królów a większością średniowiecznych kronik europejskich polega na tym, że te pierwsze napisali świeccy autorzy.”

“Osobista znajomość z pisarzem jest zawsze próbą. To głupstwo, jeżeli oryginał nie przylega dokładnie do wyimaginowanego portretu (...), ale źle jest, jeżeli w zetknięciu osobistym ulubiony autor zrobi nam za dużo niespodzianek. Stoimy wtedy rozczarowani, bezradni, z żalem do niego i do siebie. W wypadku zaś znajomości osobistej z pisarzem dotychczas nie znanym z lektury nie trudno o uprzedzenie. Nie tylko do osoby autora, ale i do jego dzieła.”

“zdał sobie sprawę, że identyfikuje się z autorem, dzieląc jego poczucie dominacji nad ofiarami, i chichotał z udawanego smutku, który okazywał rodzinom opłakującym utracone bliskie osoby.”

“Według autorów księgi są trzy rodzaje czarownic: takie, które ludziom tylko szkodzą, takie, które na mocy dziwnego porozumienia z Szatanem wyłącznie pomagają ludziom, i takie, które mogą szkodzić i pomagać.”

“Na święta nie miała już nic do jedzenia i spędziła je w łóżku, czytając po kolei kryminały Agaty Christie. Miała z dobrych czasów kolekcję ponad osiemdziesięciu powieści autorki.”

“Dzieło artystyczne jest dowodem, że pustka poznawcza doświadczana przez autora została przezwyciężona. Teraz odbiorcy sztuki mogą skorzystać z tego dokonania artystycznego, wzbogacając nim własne życie wewnętrzne.”

“Było mi smutno, że autor nie zrozumiał nauki Kościoła, ale z drugiej strony, to Kościół do tego doprowadził. Kościół, a raczej my, zasklepienie w sobie, niemający odwagi rozliczyć się ze złem.”

“Jak mówić o Zagładzie komuś, kto jej nie doświadczył? Czy mamy prawo żądać od autorów dzienników czasu wojny, ludzi wystawianych na najcięższą próbę, wycieńczonych i przerażonych- dbałości o formę zapisu?”

“Pisz ze świadomością, że autorzy książek, producenci i marketerzy również mają dostęp do internetu i zamieszczanych w nich recenzji. Pamiętaj: Krytyka wymaga nieskończenie więcej kultury niż twórczość artstyczna (Pierre Bayard). ”

“Czytelnik, także, a może czytelnik młody, rychło zauważy, że jego wiedza o kosmonautyce jako zjawisku realnym czerpana chociażby z gazet codziennych góruje nad wiedzą autora – tą sprzed dwudziestu dwóch lat”

“Powieść reportażowa pióra Melchiora Wańkowicza odbija się szerokim echem również w przedwojennych Niemczech, gdzie trafia na... indeks ksiąg zakazanych, a na jej autora zostaje nałożony zakaz wjazdu do Rzeszy.”

“Większość autorek książek o losach i przygodach łobuziar to osoby niepokorne. Taka też była Montgomery. Jej determinacja, aby zostać pisarką, była tak wielka, że kryła się ze swoją twórczością przed rodziną, aby nie posądziła ją, że "marnuje czas".”

“Muszę zaznaczyć, że autorzy z naszego gatunku literackiego całkiem blisko poznają profil swoich czytelników, więc wiem, że mam bardzo wielu dostatecznie dorosłych, by prowadzili samochód albo nawet starali się o emeryturę.”

“Uprzedzenie do pisarza w niejednym wypadku krzywdzi przede wszystkim nas samych, ale chyba nie ma rady na to, że silniejsza od rozumowania niechęć do autora żywego rozstrzyga nieraz nie tylko o naszym zainteresowaniu jego twórczością, ale i o wierze w ważkość dzieła.”

“Spierdalać, jebane dziady, powiedziałem! Okazało się, że autorem wypowiedzi jest trzydziestokilkuletni gnom, na którego twarzy malowały się lata spędzone przy pługu, w polu i oborze. Wąskie horyzonty i trudne dzieciństwo nie usprawiedliwiają chamstwa i braku ogłady.”

“Trucizna płynąca z tych stronic działała powoli, ale po pewnym czasie Serwaz poczuł się schwytany w pułapkę obrazów i myśli autora, jakby oblepiała go niewidzialna pajęcza sieć. Czytając, miał chwilami wrażenie, jakby dotykał śliskich głębin jakiejś odrażającej duszy. Zarówno bowiem to o czym opowiadał Lang, jak i sposób, w jaki o tym mówił, były obrzydliwe. I chodziło nie tyle o morderstwa (...) ile o mroczną atmosferę, dochodzący z ciemność głos autora, który szeptał mu do ucha, oraz o fakt, że w końcu prawie zawsze zło triumfowało nad dobrem.”

“- I bardzo dobrze. Nie manic gorszego niż pisarz, który po spłodzeniu jednego dzieła uważa się za nie wiadomo kogo.
- Rozumiem, że miałaś już do czynienia z kimś takim.
- Kochana, w tej branży co drugi autor to według własnego mniemania mistrz pióra i inkaustu.”

“Powieść jest więc procesem psychicznym, który nie należy do nikogo, procesem granicznym, miejscem, gdzie czytelnik i autor uzgadniają wspólnie świat. Jest hotelem, gospodą, w której gości się od czasu do czasu. Jest głębszym językiem komunikacji, ponieważ dotyka spraw, które z trudem dają się nazwać słowami. ”

“Uważna lektura dawnych tekstów, zwłaszcza dotyczących samego wszechświata, wskazuje jednak na to, że ich autorzy odwoływali się do Boga tylko wtedy, gdy przekraczali granice własnego zrozumienia. Odwoływali się do wyższej instancji wyłącznie wówczas, gdy rozpościerał się przed nimi ocean ich własnej niewiedzy.”

“Młodzi pisarze i pisarki, tuz po debiucie, trafiają niespodziewanie w centrum zainteresowania. Co dalej? Podążą za ugryzieniem wampira czy popadną w otchłań zapomnienia i pójdą w ślady dwóch trzecich autorów, którzy po wydaniu pierwszej powieści nigdy nie zabłysnęli kolejną.”

“Mało wiemy o wierzeniach i rytuałach pogańskich wikingów i Słowian, a nasza wiedza opiera się na mieszaninie dowodów w postaci nazw miejsc, znalezisk archeologicznych i świadectw chrześcijańskich autorów, w większości spisanych jakiś czas po przejściu Skandynawów na chrześcijaństwo.”

“Napisać książkę to znaczy stworzyć dzieło. Nadać słowom drugie życie. To spędzać nocami i dniami masę czasu nad kartką papieru, unosić się na oceanie własnych pomysłów. Książka to cząstka autora, to dzieło, które pozostawia po sobie ślad dla przyszłych pokoleń.”

“Obróciła w moją stronę telefon z najnowszym artykułem konkurencyjnej gazety. A jego autorem był złośliwy fiut, z którym ja i Artur chodziliśmy do szkoły. Totalnie nie wiem czemu, ale odkąd zaczęłam pisać, miał na mnie uczulenie. A teraz na dodatek wygrzebał jakąś korupcyjną aferę, o której ja nie wiedziałam NIC!”

“Na tle innych tekstów dziennik Sandera wyróżnia także pozycja autora. Na rynku dostępne są wspomnienia niemieckich dowódców wyższego szczebla - na przykład Hansa von Lucka czy Heinza Guderiana - lecz punkt widzenia dowódcy czołgu w stopniu porucznika jest kompletnie inny.”

“Normalna procedura w wydawnictwie Nowy Świt przedstawiała się jak poniżej.
Pracujący na zlecenie recenzent rzucał okiem na nadesłany tekst i jeśli ocenił, że jest z grubsza do przyjęcia, wysyłał autorowi standardową odpowiedź, że propozycja wydaje się interesująca i w imieniu wydawnictwa składał ofertę wydania książki ze współfinansowaniem ze strony autora. Kwota współfinansowania skalkulowana była tak, aby pokryła wszystkie koszty publikacji książki, w skład których wchodził zysk dla wydawnictwa, dzięki czemu wydawnictwo nie musiało się martwić tym, czy książka się sprzeda, czy nie. W wielu przypadkach mogło sobie nawet darować trud i wydatek związany z rozsyłaniem książek do księgarń, bo większość z nich i tak wracała, aby zaraz pójść na przemiał.”

“Na szczególną wagę zasługuje fakt, iż autorzy zarówno Deklaracji, jak i Wskazówek wprowadzają do ich tekstów zasadę działania w oparciu o niezdefiniowane pojęcie moralności. Jest to ewidentnie celowy zabieg w sytuacji, gdy zastosowanie się do żadnego z tych dwóch wspomnianych dokumentów nie może być egzekwowane na zasadzie jakichkolwiek norm prawnych.”