“Od kiedy pamiętam, wszystko musiało być dobrze. Kiedy na powierzchni naszego świata pojawiała się rysa, mama rzucała się natychmiast, by ją po cichu polerować. ”
“Nie trzeba było mówić o miłości, by wiedzieć, że istniała. Nie stawała się prawdziwa tylko dlatego, że ktoś niej mówił. Nie, miłość tkwiła w mroku nocy, lecząc po cichu nasze złamane serca.”
“Zdarza się, że czasami taka magia i cuda pojawiają się w naszym życiu. Nawet jeśli nie wierzymy w nie. Jakby na przekór. Pojawiają się po cichu i wołają z przekorą: "Nie wierzysz? No to patrz..." Chichot losu.”
“Nie znam Boga ani ludzi, ale wiem, że są tacy, co żyją i umierają po cichu. Cichą śmierć miała moja babka Hanna. Cichą śmierć miał jej brat Stefan. W ciszę zamienialiśmy nasze rozmowy. W milczenie wkładaliśmy to, co nas najbardziej bolało. Po cichu kochaliśmy tych, którzy byli nam przeznaczeni. Sprawy załatwialiśmy tak, żeby nikt przypadkiem nie usłyszał. ”
“-Jak mówiłam, Tadeusz jest prostolinijny i szlachetny. To cechy, które lubimy u wrogów, bo zwiększają nasze szanse wdeptania ich w ziemię, dlatego krzyczymy głośno, że to wspaniałe cechy, nawet jeśli po cichu nimi gardzimy.”