Beata

Sama historia ma potencjał, ale opowiedziana została straszliwie egzaltowanym, wręcz pensjonarskim językiem. Na dodatek wszechwiedzący narrator odbiera postaciom głos: pcha się natrętnie z ich charakterystykami, z opisami przepełniających ich uczuć, wspominkami i rozterkami, czyniąc z bohaterów ckliwe i płaczliwe indywidua.
Nie polecam.

Pomysły niezłe, ale - niestety - autor musi popracować jeszcze nad językiem. Naprawdę mocno popracować.

Co czyni drugą część lepszą i sprawia, że pierwsza z jej perspektywy wydaje się tylko zawiązaniem akcji? - Zakończenie. Otóż autorka dokładnie wie, dokąd chce czytelnika zaprowadzić, co mu przekazać, a jednocześnie - jakiego finału uniknąć, aby całości tej historii nie strywializować.

Muszę przyznać, że autor mnie zaskoczył. Poszczególne części poświęcone kolejnym bohaterom, kończyły się niejednoznacznie. Po zakończeniu lektury pierwszej z nich, i zorientowaniu się, że następna dotyczy kogoś innego, znajdującego się zupełnie gdzie indziej, poczułam lekką irytację. Po zakończeniu lektury kolejnej, interesowało mnie jedynie, jak a...

Bardzo mądra książka. To nie fantasy, to już literatura piękna.

Bardzo zgrabna kontynuacja, systematyzująca dotychczasowe opowieści z tego świata ("Kuźnia" została przypisana do konkretnego czasu). Jest szybka akcja, są bohaterowie, których losem czytelnik się może przejmować, a także przeciwnicy, których można z czystym sumieniem nie lubić i życzyć sobie, by ponieśli klęskę (jeśli nie w tym, to w kolejnym tomi...

Książka, która sięga głębiej w istotę magii. Mianowicie zaklęcia działają nie dlatego, że ktoś formułkę z właściwym akcentem wypowie, a dzięki równaniom matematycznym, które w każdym przypadku mogą być inne i które w pamięci należy rozwiązać, np. różniczkując. Różdżki bojowe działają wyłącznie w rękach tego, kto wcześniej wykupił licencję. Są grant...

Fabuła w pełni zasługuje na ocenę 6/10. A dodatkowa gwiazdka za język - już dawno nie czytałam tak świetnych, kwiecistych tyrad z przepięknymi potknięciami: porównanie "jak jakiś cesarz, albo fanfaron" zostanie ze mną na długo. :)

Matematyka w roli głównej

W listopadzie Wydawnictwo Prószyński wydało powieść kolejnego debiutanta – Anthony’ego Huso, zatytułowaną „Magia krwi”, w wersji oryginalnej: „The Last Page”. Przyznaję, takie „tłumaczenie” tytułu zaintrygowało mnie na tyle, że sięgnęłam po książkę. Lektury nie żałuję, na kontynuację (autor planuje dylogię) czekam...

Umierający świat

Magia odeszła z Noreeli. Zagrożona przez tych, którzy chcieli nią zawładnąć, pozostawiła niegdyś kwitnący kraj, porzuciła go – wydawałoby się – bezpowrotnie. I dopiero gdy odeszła, wszyscy odczuli jej brak. Noreela umiera. Więzi społeczne rozpadają się, górę bierze cwaniactwo i bezmyślne okrucieństwo, przetrwanie za wszelk...

Napiętnowany urodzeniem, czyli szczypta Orwella w fantastyce

W „Dzieciach demonów” nie znajdziecie opisów tego, co bohaterowie przygotowują sobie na śniadanie, czy obroty w tańcu wykonują w lewo czy w prawo i jak mają przy tym ustawione stopy. Tego rodzaju nieistotne dla fabuły informacje zostały całkowicie pominięte, a w efekcie powstała ...

Przewidywalne zakończenia kolejnych tomów trylogii

Akcja trylogii Lunaświatów osadzona jest w świecie pełnym magii, na którego niebie świeci pięć księżyców, a mieszkańcy mają po dwa serca. Wprawdzie z faktu ich posiadania żadne konsekwencje dla fabuły nie wynikają, ale pomysł jest urokliwy. I podobnie jest z paroma innymi pomysłami autora ...

Przewidywalne zakończenia kolejnych tomów trylogii

Akcja trylogii Lunaświatów osadzona jest w świecie pełnym magii, na którego niebie świeci pięć księżyców, a mieszkańcy mają po dwa serca. Wprawdzie z faktu ich posiadania żadne konsekwencje dla fabuły nie wynikają, ale pomysł jest urokliwy. I podobnie jest z paroma innymi pomysłami autora ...

Przewidywalne zakończenia kolejnych tomów trylogii

Akcja trylogii Lunaświatów osadzona jest w świecie pełnym magii, na którego niebie świeci pięć księżyców, a mieszkańcy mają po dwa serca. Wprawdzie z faktu ich posiadania żadne konsekwencje dla fabuły nie wynikają, ale pomysł jest urokliwy. I podobnie jest z paroma innymi pomysłami autora ...

Afrykańska przygoda

Biorąc do ręki „Imperium kości słoniowej”, czwarty tom cyklu „Temeraire”, obawiałam się wszystkiego najgorszego. Nie ma co ukrywać – pierwszy tom: „Smok Jego Królewskiej Mości” rozbudził moje nadzieje, które rozwiewały się w miarę lektury kolejnych części. Części, które – choć nie były całkiem złe – to jednak znacząco g...

Następny etap: korpokracja

„Gamedec. Zabaweczki. Sztorm” jest drugą częścią trzeciego tomu przygód Torkila, częścią powstałą przez sztuczny, wynikający jedynie ze względów edytorskich, podział bardzo obszernej powieści. Zatem, wcześniejsze zapoznanie się z „Gamedekiem. Zabaweczkami. Błyskami” jest nieodzowne dla zrozumienia całości intrygi...

Gierczany detektyw rusza w kosmos

Na początek informacja porządkowa: kolejny, trzeci już tom przygód Torkila Aymore został ze względów wydawniczych (liczy ponad 1000 stron) podzielony na dwie części – „Gamedec: Zabaweczki. Błyski” oraz „Gamedec: Zabaweczki. Sztorm”, ta ostatnia do sprzedaży trafi na początku przyszłego roku. Zatem niniejsz...

Trwa wojna i wciąż strzelają

„Czas silnych istot” to kolejna opowieść ze świata gamedeka. W tym tomie Torkil Aymore jest głową klanu, ma aż trzystu czterdziestu pięciu potomków. Nie jest w tym względzie żadnym wyjątkiem, gdyż imperialne prawo nakazuje Ranom posiadanie przynajmniej dziesięciorga dzieci. Aby zapanować nad życiem rodzinnym i ...

Sensacyjno-psychologiczna układanka

Aresztowana na miejscu zbrodni kobieta twierdzi, że jest członkiem Złych Małp – organizacji eliminującej najgorszych przestępców. Osadzona na oddziale psychiatrycznym aresztu, składa obszerne wyjaśnienia, które obejmują nieledwie całe jej życie. Ale czy opowieść Jane Charlotte to rzeczywisty zapis faktów...

Ludzie wszędzie są tacy sami

Przez krainę literatury często wędruję pod prąd, wbrew chronologii, powodowana najdziwniejszymi skojarzeniami, nierzadko kierując się impulsem, lepszym lub gorszym wyczuciem. A czasem los podejmuje decyzję za mnie. I tak było w tym przypadku: całkowicie niespodziewanie kilka miesięcy po lekturze trylogii „Mille...

Klasyka fantasy i „Ojciec chrzestny” w jednym

Na polski rynek właśnie trafiły dwie pierwsze powieści cyklu fantasy The Riyria Revelations Michaela J. Sullivana. „Królewska krew” i „Wieża elfów” wydane zostały w jednym woluminie (przypuszczam, że decydująca była ich stosunkowo niewielka objętość), lecz każda z nich – choć osadzona w tym sam...

„Miasto ślepców” Jose Saramago to powieść, w której zastosowane środki literackiego wyrazu podporządkowane są jednemu celowi – uwypukleniu odautorskiego przesłania. Służy temu przede wszystkim forma utworu – w narracji nie ma wyodrębnionych dialogów, a kwestie wypowiedziane przez bohaterów są podane w tekście w taki sposób, w jaki zapisuje się myśl...

Miałam nadzieję na odprężającą lekturę. Właśnie, miałam. Bo już od pierwszych stron książka powodowała zaciskanie zębów i złośliwe grymasy pod adresem głównej bohaterki. A mianowicie Rinnelis Tyen jest śledczą Straży Królewskiej w Illenie, stolicy Erolu. Najlepszą śledczą od ho, ho, ho… a może i dłużej. Śledczą stuprocentowo skuteczną, z przerażają...

Azoth czy Merkuriusz?

Głównym bohaterem powieści Brenta Weeksa jest jedenastoletni Merkuriusz*, uliczny szczur, członek gangu młodocianych – na razie – żebraków i złodziei, który całą swą energię kieruje na przetrwanie w Norach – slumsach stolicy Cenarii. Merkuriusz ma dwoje przyjaciół: Jarla i niemą ośmiolatkę – Laleczkę. Razem stawiają c...

Dylematy Anioła Nocy

Po traumatycznych przeżyciach wieńczących „Drogę Cienia” Kylar ma tylko jedno pragnienie: wyjechać z Cenarii, rozpocząć nowe życie z Eleną i Uly, zaznać choć trochę osobistego szczęścia. Dla Elene chciałby się zmienić, porzucić „fach” zabójcy, cieszyć się spokojną, rodzinną codziennością. Ale czy potrafi? Czy jest w st...