Tomek

umordowałem sie setnie podczas lektury.no cóż może dlatego,że "dawno dawno temu w odległej galaktyce", była mi narzucona jako lektura obowiązkowa;-)

hmmm.dla mnie to pseudo - psychologiczny bełkot...mój lekarz (nota bene fan coelho), wysłał mnie na przymusowe leczenie, a ja i tak się nie poddam w swoich osądach:-)

choćby Terry wydał największy gniot świata, i tak będe piał z zachwytu nad jego kunsztem literackim, zatem mój komentarz nie bedzie miarodajny;-)

sięgnąłem po tą książkę , nieswiadomy twórcy(wydawnictwo amerykańskie),nie zawiodłem się.i powiem więcej jest lepsza niż niektóre pod szyldem"kinga":-)

niezwykle zwykły zachwyt....

jak to jest z drugiej strony? w tej książce znajdziecie odpowiedź.....mimo tego, że przeczytałem ją dość dawno, to dalej sie zastanawiam.....

jak patrzy się na pisarzy ze wschodu? no źle....bo to nudy i marazm. a tu mamy perełkę.akcja i fabuła dobra...no nie za bardzo jest do czego się czepnąć.książkę przeczytałem z przyjemnąścią.czego i Wam życzę, bo warto.

może i narażam się na lincz i kamienowanie, ale nie jestem w stanie powiedzieć,że jest to dzieło wybitne....dobre, ok, zgadzam się...ale nic poza tym.gdyby nie ekranizacja filmowa, zastałoby, to pismidłem dla entuzjastów.może i Tollkien wielkim filologiem był.ale do mnie nie trafia.duzo lepszy był "Hobbit".ot co:-)

z twórczoscią Pilipiuka spotkałem sie pierwszy raz około 10 lat temu.od tamtej pory pojawił sie w moim życiu nowy wzór ,pełen wszelakich cnót i bimbru,Jakub:-)co tu dużo pisać, książka rozbrajająca humorem.

moim zdaniem jak na Kinga słabo, a nawet bardzo słabo, co w totalnym rozrachunku dało książkę przeciętną:-) przeczytałem tylko i wyłącznie z szacunku dla nazwiska autora...

klasyka w kazdym calu.a jak to z klasyką bywa, nigdy sie nie starzeje;-)w zbiorku znajdziemy opowiadania Poe'go eksploatowane, aż do granic mozliwości czyli "Zagłada domu Usherów" i "Kruk", i tu może spotkać czytelnika miłe zaskoczenie bo, przynajmniej w mojej subiektywnej ocenie, nie są to wcale najmocniejsze punkty tej pozycji.

zwykle bywa tak, że cześć druga czy tez kolejna kontynuacja jest dużo słabsza.ale tu zdziwienie roku, Ćwiek trzyma poziom.Loki jak był zabawny ( ze sporą domieszką sarkazmu), tak pozostał.czyta się to z przyjemnością i bez zbędnych "dołów egzystencjalnych":-)

niewątpliwie książka dobrze napisana, ale nie wibitna.bardziej tu "śmieszno" niż "straszno", jednak nie przeszkało mi to w tym żeby mieć niezły ubaw podczas czytania.

nie jestem szczodry jeżeli chodzi o wysokie oceny, ale w tym przypadku z czystym sumieniem wystawiłem 5.0. wspaniała rozrywka, którą zapewnia "krocząco, siekający automat" w postaci wiedzmina, nie pozostawiła mi wyboru:-)