Top 5 klasycznych powieści grozy

Autor: dominika.nawidelcu ·4 minuty

2019-10-31 10 komentarzy 1 Polubienie

Lubisz się bać? Chętnie sięgasz po książki, które mrożą ci krew w żyłach? Na Halloween mam dla was top 5 klasycznych powieści grozy, które musi znać każdy szanujący się miłośnik literatury z dreszczykiem. Koniecznie sprawdź, czy przeczytałeś je wszystkie!

To, że „on żyje” i ma śrubki w głowie, wiedziałam na długo przed tym, zanim przeczytałam oryginalną powieść. Sama fabuła powstała podczas wieczornych spotkań, gdy autorka i jej znajomi urozmaicali sobie deszczowy, zimowy czas i wymyślali opowieści grozy. To historia naukowca, który podczas próby wyjaśnienia zagadkowej śmierci dochodzi do epokowego odkrycia, poznając sekret wskrzeszania zmarłych! Szybko okazuje się, że efekt jest daleki od zamierzonego. Zamiast doskonałego człowieka otrzymuje monstrum, którego społeczeństwo nie jest w stanie zaakceptować.

Dzieło nie tylko okazało się ogromnym sukcesem, ale też wywarło trwały ślad w popkulturze. Jednak wszystko ma swoją cenę. Każda kolejna adaptacja spłycała i upraszczała Frankesteina, budując w zbiorowej świadomości wizję potwora... ze śrubkami w głowie. Oryginał nie straszył w dosłownym tego słowa znaczeniu, on budził lęk na zupełnie innym poziomie. Tworzył niepokojącą wizję zbudowaną z samotności, niezrozumienia i dylematów moralnych, ostatecznie zadając nierozwiązywalne pytanie o to, kto jest prawdziwym potworem.

2. „Drakula” – Bram Stoker

Kolejna XIX wieczna powieść gotycka, która zdefiniowała nasz sposób postrzegania grozy. Młody prawnik Jonathan Harker odwiedza posiadłość Drakuli, by sfinalizować transakcje jej zakupu. Początkowa gościnność zamienia się we wrogość, a on sam staje się więźniem dziwnego hrabi. Bieg wydarzeń doprowadza do śledztwa, którego celem jest odkrycie zamiarów siejącego postrach wampira. Bohaterzy nie są pewni, co jest prawdą, a co urojeniami przerażonego umysłu.

Chociaż obecnie mamy tysiące książek o wampirach, wtedy ten pomysł nie był tak popularny i budził zdecydowanie więcej lęku, niż obecnie. Powieść pełnymi garściami czerpała z ludowych przesądów, podań historycznych i niczym nieskrępowanej wyobraźni autora. Mimo tego, że w dzisiejszych czasach odbiera się ją zupełnie inaczej, nadal intryguje i budzi podświadomy lęk przed nieznanym. Spoiler – Drakula nie błyszczy, ma za to całe mnóstwo innych „uroczych” przymiotów. Warto sięgnąć po pierwowzór, zwłaszcza w czasach, gdy wampiry straszą głównie sześciopakiem.

3. „Zew Cthulhu” – H.P. Lovecrafta

Autor znany z tego, że nieopisywalne i nienazwane zło z innego świata opisywał i nazywał. Zadebiutował opowiadaniem „Zew Cthulhu”, złożonym z trzech części: „Horror w glinie”, „Opowieść inspektora Legrasse” i „Szaleństwo na morzu”. Głównym bohaterem jest naukowiec, w którego ręce wpadają dziwne rzeczy: płaskorzeźba w glinie, bezładne zapiski i wycinki z gazet na temat niepokojącego kultu. Tak zaczyna się mrożąca krew w żyłach wyprawa do grobowca Cthulhu.

Sam Lovercraft określał swoją twórczość jako „kosmiczny horror”. Jego opowieści stały się wręcz kultowe, a Cthulhu zyskał miano najmroczniejszego potwora w licznych adaptacjach książkowych, filmowych, a nawet growych. Warto wiedzieć, od czego się to wszystko zaczęło. Twórczość Lovercrafta po dziś dzień budzi niepokój, a opisane przez niego historie na równi dziwią, co mrożą krew żyłach.

4. „Dziecko Rosemary” – Ira Levin

Chyba każdy kojarzy filmową adaptację tej kultowej książki. Wszystko miało być dobrze, a skończyło się... Młode małżeństwo wprowadza się do nowego mieszkania. Na początku jest naprawdę przyjemnie, istna bajka! Sympatyczni sąsiedzi, kariera zawodowa męża, ciąża.... Jednak z każdym dniem Rosemary czuje coraz większy niepokój i chociaż dookoła niej dzieje się coraz więcej dziwnych rzeczy... nikt nie chce jej uwierzyć.

Atmosfera grozy narasta powoli, a strach potęgowany jest przez uczucie osamotnienia, brak wsparcia i pomysłów na szczęśliwe zakończenie. Czytelnik do samego końca nie może być pewien, co się wydarzy i co z tego jest prawdą, a co tylko halucynacjami.

5. „To” – Stephen King

King jest tylko jeden, a tej pozycji nie mogło zabraknąć na mojej liście. Była wielokrotnie wznawiana, doczekała się adaptacji filmowej i... nieodwracalnie zmieniła nasz sposób postrzegania uśmiechniętych klaunów.

Historia składa się z dwóch części. W 1958 roku dochodzi do serii morderstw, której ofiarą padają wyłącznie dzieci. 11 lat później bohaterowie postanawiają pomścić swoich przyjaciół i zabić mordercę. Nie będzie to jednak takie proste, bo sprawcą okazuje się żyjący tysiąclecia potwór.

Tytuł jest bardzo popularny i równie często chwalony, co krytykowany. Jest w nim mrok, uczucie napięcia i grozy, a także... rozwlekłe opisy. Autor dużo uwagi poświęca aspektom psychologicznym. Powieść liczy sobie ponad tysiąc stron, podczas których zarówno budzi lęk, jak i obrazuje amerykańskie przedmieście.

Groza niejedno ma imię! Czytelników od zawsze intrygowały powieści mrożące krew w żyłach, jednak z biegiem lat nasz niepokój wywołują inne motywy, niż kiedyś. Tymczasem klasyki warto znać, bo w dużej mierze ukształtowały współczesną literaturę grozy. Czytaliście te tytuły? Jeśli tak, to czy czuliście się wtedy chociaż odrobinę zaniepokojeni? Koniecznie powiedzcie mi o tym w komentarzach!

× 1 Polub, jeżeli artykuł Ci się spodobał!

Komentarze

@Nigrum · około 5 lat temu

"To" i "Drakula" w planach. Ja od siebie dodałabym "Omen" ;)

× 5

Komentarze (1)

@dominika.nawidelcu · około 5 lat temu

Faktynie, równie znana książka.

@Diarmuid · około 5 lat temu

Hmm. Nie jest ze mną tak źle - znam wszystkie książki. Tylko "Zew Cuthulu" nie byłam w stanie dokończyć, ale dam tej powieści jeszcze jedną szansę! Cały czas mam wrażenie, że mam ogromne zaległości, ale to pewnie wina wydawnictwa Vesper. Przez ich fb przewijają się okładki wznowień klasyków, które powinno się znać. A ja ich nie znam i stąd to poczucie winy. :P

× 3

@pola841 · około 5 lat temu

"To" jeszcze przede mną, ale King zdecydowanie pisze straszne książki. Kiedyś się jeszcze zaczytywałam Mastertonem.

× 3

Komentarze (1)

@dominika.nawidelcu · około 5 lat temu

O tak, Masterton potrafi przerazić.

× 1

@katapika · około 5 lat temu

Jeszcze nie czytałam „To”, ale jeśli chodzi o Kinga to byłam zachwycona „Misery” 😊 Książka dosłownie wbija w kanapę ;)

× 3

Komentarze (1)

@Mackowy · około 5 lat temu

Misery to mój ulubiony King :)

× 2

@Mackowy · około 5 lat temu

Jest jeszcze stary dobry i nieco przykurzony "Okręt Widmo" pióra Frederica Marryata :)

× 2

Komentarze (1)

@dominika.nawidelcu · około 5 lat temu

Muszę zapamiętać :)

@Johnson · około 5 lat temu

Wstyd się przyznać, ale jeszcze żadna z powyższych nie znalazła się na mojej liście oczekujących.

× 2

Komentarze (2)

· około 5 lat temu

Musisz szybko nadrobić.

× 2

@katapika · około 5 lat temu

Zacznij od "Dziecko Rosemary" - czyta się jednym tchem! :)

× 3

@Gosia · około 5 lat temu

Nie czytałam żadnej z przedstawionych książek. Ale chyba pora nadrobić. Szczególnie interesuje mnie tytuł "Dziecko Rosemary"! Koniecznie muszę nadrobić :)

× 1

Komentarze (1)

@dominika.nawidelcu · około 5 lat temu

Koniecznie! Warto znać klasyki.

@Matka_z_ksiazka · około 5 lat temu

"To" było dla mnie najstraszniejszą książką jaką kiedykolwiek przeczytałam

× 1

Komentarze (1)

@dominika.nawidelcu · około 5 lat temu

W końcu King jest tylko jeden :)

@Jagrys · około 5 lat temu

A "Kwaidan"?

× 1

Komentarze (1)

@Miodzio007 · prawie 5 lat temu

Boziu! Był czas, kiedy myślałam, że ja sobie tą książkę po prostu wymyśliłam! Nikt z moich znajomych nawet jej nie kojarzy a mnie ABSOLUTNIE przerażały te krótkie, japońskie opowiastki. Groza w najlepszym wydaniu!!!

× 1

Zobacz także:

Projekt „Mała książka – wielki człowiek” włącza się w szkolenie położnych i namawia do głośnego czytania dzieciom od pierwszych chwil życia.

„Jesteśmy niepoprawni, mimo że nasza wiedza o chorobach zakaźnych znacznie się rozwinęła, wciąż popełniamy błędy i gdy zagrożenia mijają, łatwo o nich zapominamy” – wywiad z Anną Trojanowską

W listopadzie czytamy literaturę japońską

"Można powiedzieć, że jestem kolekcjonerem true stories" – wywiad z Michałem Larkiem

„Zły Samarytanin”, czyli najnowsza książka Jarosława Dobrowolskiego

„W „Żółtym tulipanie” znajdziecie wiele problemów, które zostały „pozbierane” z otaczającego mnie świata" – wywiad z Natalią Kalisiak