Wyzwanie: 20 książek na rok 2024

19 to najłatwiejszy wybór

Zgadza się, może będzie coś ciekawego w Klubie Recenzenta. 

Gratulacje, miłego czytania :)

Podzielisz się tytulami?

W tej chwili mam przeczytane, ale nie opisane. 

Matka żelaznego smoka Michael Swanwick - a więc smok

Biografię Aleksandra Flaminga- czyli punkt 2

Cud, miód i malina Aneta Jadowska -czyli punkt 8.

Zamknięte Drzwi Magda Szabó - @Renax oceniła ją na 10

Wampir z Warszawy Jarosław Molenda - "true crime"

Słucham Melchiora Wańkowicza " Na tropie smętka".- punkt 14

 Z biblioteki pożyczyłam "Fizyka smutku" Georgi Gospodinow - punkt 11 i " Miasto którym się staliśmy" N. K. Jemisin - punkt 11

Mam w domu 

"W drodze" Andrea Bocelli - punkt 20

"Boska cząstka. Jeśli wszechświat jest odpowiedzią, jak brzmi pytanie?" Leon Lederman, Dick Teresi - punkt 17

"Krakowski splin" Maciej Piątek - punkt 3

"Blake" Peter Ackroyd - punkt 1

Nie wiem jeszcze, jaki zbiór wierszy wybiorę, ale mam parę na półce.

Zostaje punkt 19.

Mam już inną, a do tej chwilowo nie mam dostępu, więc musze poczekać. A już osiem książek z Wyzwania przeczytałam...

No to jest akurat książka, która poczekać może, bo już bardziej się nie zestarzeje ;)

8 z 20 na koniec lutego to swietny wynik, gratulacje :)))

Dziękuję, tak się złożyło. Miałam odpowiednie książki pod ręką.

Brawo @maciejek7, dobrze Ci idzie 

Dziękuję. Czy odnosnie punktu 14 pan profesor Jerzy Bralczyk ma przystojną twarz? Bo się patrzę na okładkę z nim...

Zdecydowanie. On zawsze ma przystojną twarz, choć może troszkę groźną 😉

Na pewno nie ma szpetnej gęby. Natomiast "Rozminięcie', które kupiłaś ma w tytule "Ę" i nikt jej jeszcze nie przeczytał w serwisie.

Faktycznie. 

@jatymyoni

Dzięki za podrzucenie listy :)

To widzę, że też książka, którą przyniosłam w piątek z biblioteki spełnia ten punkt :)

"Czynnik królika" Tuomainena - ma w tytule królika (p.5) i jest śmieszne (p.10) 

A jest też "Królik po islandzku", takie humorystyczno-podróżniczo-kulinarne felietony, które popełnili wspólnie Grzegorz Kasdepke i Hubert Klimko-Dobrzaniecki. Kupiłam w zeszłym roku i jeszcze nie przeczytałam, więc może sobie zwiększę motywację :)

I skojarzył mi się "Zając o bursztynowych oczach" de Waala (nie wiem czemu zapamiętałam, że to królik...), ale też spełnia dwa punkty, tylko inne, he he ;) Ma kolor w tytule (p. 7) i nie ma jeszcze recenzji w serwisie (p. 19), a jest to wspaniała książka i warto przeczytać, na wyzwanie czy bez dodatkowej zachęty :)

@Renax

Jak chcesz "szpetną gębę" to zobacz sobie "Transformejszen" Redlińskiego ;)
I ma jedno słowo w tytule, to by pasowało, że spełnia dwa punkty na raz :)

Faktycznie, ale z opisu wynika, ze ksiazka będzie słabA. 

To szukaj innej. Niestety w ramach wyzwania przeczytałam parę słabych książek, co widać po opiniach. 

Róznie to bywa. Brzydkich okladek więcej niz ładnych, więc coś znajdę

Wystarczy przejrzeć wątek z ubiegłorocznego wyzwania, a znajdziesz dużo takich książek.

Oprócz tego łatwiej znaleźć książkę noblisty bez recenzji. Ja bardzo często piszę pierwsze recenzje.

@Renax Odnosiłaś się do "Transformejszen"?

To jest satyra na zmiany w Polsce po 1989 roku, taka rzeczywistość pokazana w krzywym zwierciadle.

Nie wiem co ty lubisz, ale pamiętam, że mnie się podobała ta książka, oceniłam ją na 6/10.

Może nie jest to najwybitniejsze dzieło Redlińskiego, bo tu na tronie mocno siedzi "Konopielka" (i raczej już z niego nie spadnie, biorąc pod uwagę, że autor ma 84 lata, a ostatnią dużą powieść opublikował 14 lat temu), ale książka jest inteligentna, zabawna i trudno się z wieloma spostrzeżeniami nie zgodzić.

Tak więc zachęcam, ale nie zmuszam :)

Skoro mówisz, że dobra.. Moje obawy wynikają z tego, że satyry jednak trzeba umieć pisać. 

@Renax

Redliński pisać umie, gwarantuję :)))
Jedynie może nie trafić w twoje upodobania, no ale tutaj de gustibus... itd ;)

Ciekawych odkryć nie było, za to sprawdzeni pisarze, czyli Dan Simmons, Andrzej Szczeklik, czy Aneta Jadowska. Starałam się czytać książki z własnych półek. Interesującą była leżakująca już od dawna książka Juliana Stryjkowskiego.

Odkrycia będą w drugiej części wyzwania. 

Jesteś the best

Dzięki, ale bez przesady.

Podziwiam Twoje kombinacje.😜

He he, lata doświadczeń w tym co robić, żeby zrobić, ale się nie narobić 😝

Nie jestem pewna, czy aby się nie narobić. Ja czytam, przypisuję do jakiegoś punktu i zapominam o tym punkcie. Miałam zamiar czytać następną ksiązkę z wyzwania, ale dzisiaj przyniosłam z biblioteki za złotówkę John le Carre "Budząc zmarłych" i właśnie skończyłam ją czytać, taki relaks.

Ja nie wiem co tu się wyprawia, szaleństwo jakieś, a przed nami jeszcze 10 miesięcy ! 

Wygląda na to, że jestem daleko w tyle 😩, znowu...

Głowa do góry! dasz radę, ważne żebyś zaliczyła na koniec roku a nie na koniec kwartału, bo o to chodzi przecież.

Zgadza się, mamy jeszcze dużo czasu. Wyzwanie jest zabawą, a więc bawmy się. 

@jatymyoni 

A ja właśnie nie zapominam o żadnym z punktów, bo mnie inspirują te wyzwania przy okazji podejmowania decyzji co chcę wziąć jako następne z kupki* do czytania :)

*a raczej wieży ;)

@Antytoksyna

właśnie, dobrze @maciejek7 mówi, nie stresuj się! :)
To nie wyścigi, tylko taka zabawa, w której liczy się sam udział :)

a tak jak sama napisałaś, meta dopiero za 10 miesięcy :)))

Niektórzy bardzo szybko czytają, niektórzy mają dużo czasu na czytanie, różne okoliczności życia nam ułatwiają, albo znacząco utrudniają, ale najważniejsze, żeby znaleźć w tym przyjemność. Nawet gdybyś z wyzwania nie przeczytała ani jednej książki, ale bierzesz udział komentując, kibicując, podtrzymując innych na duchu, to też przecież możesz się dobrze bawić :)

Ja nie potrzebuję dodatkowej zachęty do czytania, bo jestem uzależnionym maniakiem i i tak bym czytała, z wyzwaniem czy bez ;) A większość funu mam z wynajdywaniem dobrych książek, które by pasowały do wyzwania, a po które bym może sama z siebie nie sięgnęła.

@ISIA - mnie też inspiruje, ale częściowo. Jednak większość książek, które chcę przeczytać nie są związane z wyzwaniem. Staram się czytać naprzemiennie. Teraz były dwie książki spoza wyzwania. Wracam do wyzwania, gdyż mam dwie książki z biblioteki i gonią mnie terminy.

Dziewczyny, dzięki za miłe słowo i tak..., wiem, tylko przy waszym tempie boję się, że w czerwcu zaczniecie wyzwanie na 2025 rok beze mnie 😂. 

Ale pamiętajcie! To jest niezgodne z (niepisanym) regulaminem i musicie czekać na maruderów aż do końca grudnia 🙃.

Wiem i będę grzecznie czekać., lektur mi nie zabraknie. Najwyżej będę szukać książki z wężem w tytule, gdyż następny rok w astrologii chińskiej to drewniany wąż.

@Antytoksyna

Wiesz, ja czytam ponad 20 książek w miesiącu, jak bym się zawzięła, to bym pewnie dała radę zaliczyć wyzwanie w 3 tygodnie, ale gdzie by w tym była zabawa? ;P

Jak skończy mi się lista książek na 2024, to wezmę się za rok 2023 #nadrabianie_zaległości

@jatymyoni

Fajny pomysł z tym wężem :)))

Jakby co to polecam "Wielki wąż" Lamaitre'a, bardzo nietypowy kryminał z niespodzianką ;)

Dziękuję, zapamiętam, ale to dopiero w przyszłym roku. Na razie przeczytałam książkę ze smokiem.

Ja czytam tylko dziesięć, a więc z 2 mogą być w wyzwania. Oprócz tego wybieram książki, które i tak chciałam przeczytać i tylko dzięki wyzwaniu przyśpieszyłam przeczytanie ich.

@ISIA, Ty mnie nie dobijaj, proszę... 20? Nie-wy-ko-nal-ne .

@Antytoksyna, he he, widzisz, a mnie się cały czas wydaje, że czytam mało i chciałabym więcej... ;)

Mnie się nie wydaje, że czytam za mało. 10 książek to według mnie w sam raz, aby został czas na ich przemyślenie.

@ISIA,  chciałabyś więcej???  To mi podchodzi już nawet nie pod uzależnienie, ale opętanie czytelnicze, tylko nie wiem czy istnieje ktoś taki jak "odczytelnicysta" 😂 , który mógłby cię odczytelniczyć. Chociaż jeśli nie czytasz kosztem jedzenia i picia to może dam Ci spokój... 🤔😁

Każdy robi to co lubi.👍

@Antytoksyna 

Nie ma potrzeby terapeutyzowania pacjenta, który nie chce zostać wyleczony ;)

A serio, to bardziej chodzi o to, że zdaję sobie sprawę z tego ile czasu marnuję na rzeczy, które nic wartościowego do mojego życia nie wnoszą, różne obijactwa i prokrastynacje, a mogłabym przecież ten czas przeznaczyć na czytanie :)

@ISIA, masz jeszcze czas na obijactwa? W głowie mi się nie mieści jak to możliwe, ale podziwiam, zazdroszczę i gratuluję. Brawo Ty!

@Antytoksyna

No wiadomka! Przecież śmieszne filmiki na jutubie same się nie obejrzą ;)

@jatymyoni, robię tak samo jak Ty 😀

@Kate77 Tak! :)
Jestem czytelniczką humorzastą, książka musi mi pasować do nastroju plus mam 2 urządzenia do czytania e-booków i jeszcze słucham audiobooka w trakcie innych zajęć czy prac domowych, więc program minimum to cztery książki na raz, a maksimum... sky is the limit ;) 

Zresztą część książek, podróżnicze, popularnonaukowe czy historyczne, nie nadają się do czytania ciurkiem, trzeba sobie dawkować po pół godzinki na raz :)

Ja zaczynam parę książek, ale jak już się wciągnę to czytam do końca, szczególnie popularnonaukowe. Natomiast zawsze coś słucham w czasie prac domowych.

Mam tak samo. Zawsze mam kilka książek w czytaniu i słuchaniu, ale o różnej tematyce.

@ISIA, co do nastroju, to mam dokładnie to samo. A tak poza tym, to jakoś tak mam w tym moim życiu, że często robię kilka rzeczy na raz. A w zasadzie, to jedną zostawiam, żeby zająć się drugą, itd. Nie wiem, czy to roztrzepanie, czy inne "ustrojstwo", tak po prostu mam😉

Zgadzam się, najważniejszy jest nastrój chwili. Rozpoczynam parę książek, aż wreszcie trafię na tę, która w danym momencie odpowiada mojemu nastrojowi.

@Kate77 

Objaw występuje przy ADHD, ale jak za bardzo nie utrudnia życia, to nie ma się co przejmować :)

Oraz u osób bardzo inteligentnych, które szybko się nudzą i potrzebują urozmaiconych bodźców.

Jedno nie wyklucza drugiego ;)

@ISIA, to chyba mogę się cieszyć, bo: "Oraz u osób bardzo inteligentnych, które szybko się nudzą i potrzebują urozmaiconych bodźców.", to kropka w kropkę ja😄. Co prawda, jeśli chodzi o inteligencję, to nie mnie oceniać, ale chyba nie jest tak źle😉

Co do utrudniania życia, to różnie z tym bywa, czasem robi się niezły chaos, a co za tym idzie kortyzol idzie w górę. 

Nie mnie oceniać moją inteligencję, ale muszę mieć płodozmian. Po beletrystyce, fantastyka lub popularnonaukowa. Jeden gatunek po pewnym czasie mnie nudzi. 

@Kate77

Z tym "utrudnianiem życia" to bardziej chodzi o ten poziom, gdy zapominasz iść do pracy w poniedziałek, bo jadłaś śniadanie i w międzyczasie pomyślałaś, żeby wstawić pranie, ale z majtkami w ręku zaczęłaś piec ciasto i tak ci zeszło do środy do 16ej ;)

Nie że w kółko szukasz zgubionych kluczy.. :)

👍 Bez chodzenia do pracy cała reszta może być prawdą. Ja czasami też się dziwię, że już jest środa.

Aż tak źle nie jest. Chociaż, gdyby tak się zastanowić... 🤔

Do pracy jakoś trafiam na czas, ale często dziwi mnie, że już jest środa, kiedy tak niedawno była niedziela.😉

Gdy moja Mama przeszła na emeryturę, dziwiłam się, że narzeka na brak czasu. Teraz to rozumiem.

@ISIA  święte słowa 😉

@Kate77

Ja zazwyczaj się dziwię, że znowu piątek...

Przecież dopiero co był ;)

@jatymyoni

Pozwolę sobie zacytować:

"Prawo Parkinsona to koncepcja, według której praca ulega wydłużeniu tak, aby wypełnić cały czas przeznaczony na jej wykonanie." 

Działa niezawodnie. Na emeryturze też ;)

Zgadza się, a nawet czasem dłużej.

@ISIA, piątki, piąteczki, piątunia są najfajniejsze😄 Jak najwięcej piątków ☕😉

@jatymyoni 

A nie, to ja taką wstępną selekcję robię online (nawet katalog miejskiej biblioteki już jest tylko wirtualny), więc później mam wybór wyłącznie z książek, które na pewno chcę przeczytać :)
Najwyżej niekoniecznie w tej chwili ;)

Ja mam prościej, większość książek, które chcę przeczytać mam na półkach. Raz w miesiącu idę do biblioteki, pozbywam się zwykle książki już przeczytanych. Pożyczam głównie dla przyjaciółki, która nie może chodzić. Mam ostatnio problem, bo ona kocha smoki. Sobie najczęściej też coś znajdę, co w danym momencie chcę przeczytać. Ja od dziecka uwielbiam buszować między książkami. oczywiście kupuję książki przez internet. Frajdę mi sprawia iść do taniej księgarni w Krakowie i buszować tam przez godzinę między książkami, nawet jeżeli nic nie kupię.

Ja nie mam takiego szczęścia. W moim mieście księgarnia jest mini i o buszowaniu można zapomnieć😒 A czuje, że byloby prawie jak w raju🤗

Ja mam to szczęście, że mój Mąż pracuje zdalnie w Krakowie, ale co najmniej raz w miesiącu musi tam być. Ja mam okazję powłóczyć się po księgarniach i nie tylko. Inaczej zostałyby mnie kosze w hipermarkecie. Chociaż w mojej bibliotece są naprawdę ciekawe książki do zabrania. Ostatnio kupiła po złotówce Sigrid Undset Krystyna córka Lavransa.. Dużo jest klasyki i innych ciekawych powieści.

@jatymyoni

Fajnie masz :)

Co prawda dawno nie byłam, ale pamiętam, że w Krakowie była taka mała uliczka odchodząca od Rynku, gdzie były ciekawe antykwariaty i księgarnie z tanią książką, bardzo tam było przyjemnie :)

Chyba więcej niż jedna nawet? A może źle pamiętam...?

@Kate77

A biblioteki nie macie?

Buszowanie w bibliotece jest jeszcze fajniejsze, bo za nic nie trzeba płacić ;)

Buszowanie bo bibliotece jest fantastyczne, ale w mojej mogę kupić książki po złotówce. 

Ja też spędzam niemało czasu na przeszukiwanie księgozbiorów bibliotecznych i nie zerkam w stronę bibliotekarek, bo chyba nie wszystkie lubią czytelników chodzących między półkami po półtorej godziny. 

I po złotówce nieraz bardzo ciekawą perełkę można kupić. Toteż moje półki już pękają w szwach.

U mnie są przyzwyczajeni. Czasami korzystam z katalogów, aby sprawdzić czy dana książka istnieje w księgozbiorze. Natomiast tak, jak przynoszę książki z biblioteki po złotówce, tak po przeczytaniu wynoszę, chyba że komuś wysyłam. W ten sposób na niektórych półkach mam już luzy, z czego się cieszę.

@ISIA, mamy bibliotekę, ale nie jest aż tak duża. Już ją przebuszowalam. A nowości nie ma tam za wiele, a jak już są to głównie powieści obyczajowe, a ja lubię bardziej popularnonaukowe i uwielbiam dobrą biografiię, a autobiografię jeszcze bardziej 😉

Myślę, że to problem większości bibliotek, głównie kupują obyczajówki, romanse i kryminały, gdyż takie książki najwięcej są wypożyczane. 

@jatymyoni, a szkoda, bo oprócz rozrywki warto w książkach szukać też wiedzy. Ja czasem podrzucam bibliotekarkom pewne propozycje książkowe, które biblioteka mogłaby zakupić. One nawet do tego zachęcają (do podrzucania), tylko jakoś efektu nie widać. Cóż począć... 

Ja nie mogę narzekać, gdyż dość dużo pojawia się biografii i książek popularnonaukowych. Najciekawsze kupuję nie dlatego, że ich niema w bibliotece, ale mam później prezent dla Córki i Zięcia.

@Klementynka

Takie osoby co krzywo patrzą na czytelników spędzających długie godziny w bibliotece, to nie bibliotekarki tylko wypożyczaczki książek ;) Trzeba omijać z daleka i szukać tych prawdziwych :)

A potem je kochać, lubić, szanować, hołubić, przynosić kwiatki i czekoladki, a wtedy fantastycznych książek nigdy nie zabraknie :)))

Ostatnio rozmawiałam z jedną zaprzyjaźnioną panią bibliotekarką, taką prawdziwą, to mówiła, że przychodzi do nich troje nastolatków, tak zakochanych w książkach, że panie kupują im wszystko czego sobie zażyczą, byle tylko dalej czytali :)

Mam takie ulubione panie bibliotekarki, którym systematycznie czekoladki noszę, bo zasługują swoim zaangażowaniem i uprzejmością. I jeszcze mi książki z magazynku przynoszą... 😀

Ja taka dobra nie jestem, pełen szacunek.

@Klementynka, mi przynoszą bez czekoladek, nawet swojskim chlebkiem częstują - no chlebkiem to tylko jedna :), ale pomysł fajny. No i miłe to jest - te czekoladki, oczywiście : D

No właśnie o to mi chodziło, że nie czekoladki jako forma łapówki, taki peerelowski vibe ;)

tylko żeby docenić, dopieścić, przekazać wyrazy wdzięczności prosto z serca :)

Ja nawet kiedyś nosiłam do biblioteki kotlety ;) bo z jedną panią Iwonką dzieliłam zamiłowanie do dziwnych eksperymentów kulinarnych, więc częstowałyśmy się tym, co nam z tego wyszło :) Ale niestety już nie pracuje na moim osiedlu :/

@ISIA, łapówka to "w łapę" przed zdarzeniem, żeby je wywołać, natomiast znacznie milsza forma, bo dobrowolna - to "w łapę" po zdarzeniu jako dowód wdzięczności 😀

Idzie Ci jak z płatka !👍

A ja daleko w lesie. 

Ja przyznaję się do siedmiu 😀

@Renax, to tak jak ja, ale co zrobić jak las taki piękny wiosną i budzi się do życia... 😉

Tak, a u mnie ogród. Nocą był silny mróz, ale w dxien słonce. To wzięłam dziecko i cos porobilśmy. Niestety, przy maluszku nie da się usiąść z książką, ale są inne atrakcje. On juz ma trzy latka, więc rozum ma i nie idzie w rów czy krzaki. Wiadomo, że nie mozna zostawić, ale już mozna spędzac fajnie i owocnie czas.

@Asamitt

No ja też się jakoś specjalnie nie ukrywam ;)

Na ten moment mam 10 zaliczone, kilka w trakcie czytania i tak jak  @jatymyoni parę opinii do nadrobienia.

Ale przede wszystkim to nadal baaardzo podoba mi się ta zabawa :)

He he, czytam tak szybko, że nie zauważyłam, że mam niechcący zaliczone 11 :D

Brawo! @ISIA

@Klementynka

Dziękuję :)

A tobie jak idzie? :)

@ISIA, ja dopiero 7 książek przeczytałam. Wy już macie półmetek zaliczony, a ja gdzieś tam....

Widzę, że muszę trochę przespieszyć, żeby nie doczytywać ostanich stron w sylwestra 😁 😁 😁 😁 😁

Spokojnie, to dopiero marzec, masz jeszcze ponad 9 miesięcy czasu. 

@Klementynka

W Sylwestra też dobrze :)))

Ja pisałam gdzieś tam na blogu, że w ramach mojego zeszłorocznego wyzwania czytania noblistek raz w miesiącu ostatnią książkę, bajkę Toni Morrison, zaliczyłam susząc włosy przed imprezą sylwestrową. Ale zaliczone :)))

@ISIA, cha, cha, cha, to rzeczywiście byłaś mocno zdeterminowana, żeby ją skończyć 😂 😂 😂

Ja muszę wszystko zakończyć na początku grudnia, gdyż później nie mam czasu.

@Kate77 Totalnie! :D

Ale było warto, bo okazała się strasznie fajna - o Myszy, która pomogła Lwu w kłopocie, dlatego zaczęli się kolegować i od tego dostała takiego uderzenia sodówki do głowy, że stwierdziła, że sama będzie lepszym Lwem, Królem Zwierząt. Wystarczy tylko jeszcze głośniej ryczeć i rozstawiać ludzi po kątach...

Jakoś bardzo mi się kojarzyła z jednym polskim politykiem ;)

@jatymyoni

Rozumiem cię, ja w grudniu też czytam mniej niż zazwyczaj.

I w wakacje paradoksalnie również :)

Pewnie! Należy patrzeć na to w szerszej perspektywie😉 Wymyśliłam sobie,że książka Kajś będzie u mnie idealna, bo jako mieszkanka Śląska, gdzie się nie wybiorę, nawet w weekend do pobliskiej wsi (a tam uprawiamy poletko), to będzie odpoczynek i miniwakacje.

@Asamitt
Super pomysł! :)

A swoją drogą ciekawa jestem jak odbierzesz "Kajś", jako osoba przynależąca do tego miejsca.
Bo mnie się książka bardzo spodobała, zaciekawiła perspektywa autora i jego podejście, też to rozróżnianie pomiędzy tożsamością śląską i polską, co dla mnie było nowinką. 

Ale też ja pochodzę z samego centrum, z tego kawałka Polski, który zawsze do niej przynależał, więc tego rodzaju doświadczenie jest dla mnie mocno egzotyczne. Jak się zastanowiłam to uświadomiłam sobie, że nawet nigdy nie byłam na Śląsku, w tym znaczeniu Katowice i okolice, poza jakimiś tam przejazdami autostradą w stronę Krakowa, co trudno byłoby nazwać "byciem gdzieś".

Coraz bardziej książka "Kajś" intryguje mnie. Urodziłam się na Śląsku Opolskim, ale cała moja rodzina pochodzi z Kresów. Część rodziny mieszkała w Bytomiu. Rozróżnienie tych dwóch tożsamości towarzyszyło mi od dziecka. Myślałam, że z latami to będzie mnie widoczne. Przeżyłam szok, kiedy już będąc mężatkom, dowiedziałam się o rozpaczy sąsiadki, której córka wychodziła za mąż, a jej wybranek nie był  Ślązakiem. Zresztą sama mam męża z Galicji.

Również jestem ciekawa wrażeń i odczuć jakie we mnie wywoła, bo nie jestem z centrum Śląska, a właściwie z Zagłębia. U nas nie mówiło się dialektem i gdy jechaliśmy  do Katowic to w dzieciństwie miałam zderzenie kulturowe😄 Ekspedientki Ślązary tych z poza traktowały - delikatnie mówiąc - ostentacyjnie. Już od Sosnowca wyczuwało się taką zmianę. Ciężar klimatu wisiał w powietrzu i nie myślę tu o zanieczyszczeniu 😋

To czytajcie jak najszybciej, bo teraz to już jestem naprawdę zaintrygowana co o tym myślicie :)

U nas to jest trochę tak, że jak ktoś w aglomeracji pochodzi nie z głównego miasta, tylko z tych satelickich, to jest jakby ciut gorszy ;) Typu jak samochód na innych numerach, to "od razu wiadomo", że nieudolny kierowca, który będzie odwalał dziwne numery.

Co jest o tyle śmieszne, że te poboczne miasta są kilkudziesięciotysięczne, z wielosetletnią historią, przylegają do siebie ściśle i mają wspólne linie autobusowe. No ale w głowach te granice i podziały są... 

Swój egzemplarz pożyczyłam znajomej, a w kolejce jej mąż, tak że trochę z tym zejdzie.

Ale to tak, jak piszesz, wszędzie te podziały. W stolicy ogólnie ci z poza są mocno widoczni i traktowani jak "nie nasi". Kuzynka pracując w firmie Warszawiaka, gdy się dowiedziała,że nie dostała awansu, bo jest spoza i szef woli dać podwyżkę swojemu, ostatecznie stamtąd odeszła z urazem i więcej pracy u nich nie szuka. W Krakowie szczególnie na studiach my ze Śląska jesteśmy negatywnie odbierani (często jest to wyznacznikiem niekwalifikującym nas na ich uczelnie).

Podziały istnieją w samych regionach, więc trudno się dziwić,że w szerszej perspektywie tak to się prezentuje.

Moja Córka studiowała w Krakowie i był ostry podział na miejscowych i tych spoza Krakowa, nie ważne skąd. 

Kurcze, dziewczyny, słabe to... :/

@jatymyoni rozumiem, że spoza traktowani są inaczej, ale moi znajomi mieli to wytykane przez wykładowców w mało subtelny sposób. Juz na etapie "poznajmy się lepiej, opowiedzmy o sobie" była konieczność przedstawienia się skąd pochodzą - dwoje na prawie, jedno na chemii , troje na polonistyce. Może to dotyczyć wybranych wykładowców, bo nie cała kapituła pozwala sobie na coś takiego.  Koleżanka, prawo, ok 30lat temu egzamin ustny i słyszy, że czekają na nią na Śląsku, bo tu nie ma czego szukać (za pierwszym razem w ogóle nie usłyszała pytań). Córka znajomych mieszkających w Krakowie już od ok. 20 lat podobnie parę lat temu. Studiując w Katowicach nie dostrzegłam tego, ale u nas byli miejscowi, więc nie miałam szans porównać.

Ja co prawda urodziłam się na Śląsku Opolskim, ale cała moja rodzina pochodzi z Kresów, a mój mąż z Tarnowa. Moja córka, jak chodziła do liceum w Rybniku była określana jako "gorol". Ja rosłam wśród tych podziałów. Chociaż na Śląsku Opolskim trudno mówić o Ślązakach, tutaj głównie jest Mniejszość Niemiecka. Moja znajoma straciła pracę w przedszkolu na wsi, gdyż do niej nie należała. Ja studiowałam w latach siedemdziesiątych w Gliwicach, ale w mojej grupie liczącej 25 osób było chyba 2 Ślązaków.

Natomiast Ani przyjaciółka pochodząca z Małopolski, kończyła prawo w Krakowie i miała olbrzymie trudności z aplikacją w Krakowie i ze zdaniem egzaminów adwokackich, gdyż nie była z Krakowa.

@jatymyoni, trudno uwierzyć, a jednak tak się działo. 

Nadal tak się dzieje. Córka koleżanki zaczęła w Krakowie prawo (6-7lat temu), ale w trakcie musiała sie przenieść, ponieważ usłyszała,że jeśli nie ma się kto za nią wstawić, nie dostanie się na aplikacje. A wiadomo,że same studia nie kwalifikują do pracy w zawodzie, aplikacja jest istotna.

Ona szukała i wreszcie się dostała na darmową aplikację, a później 2 razy zdawała egzamin. Ona pochodzi spod Krakowa.

He he, nieźle :)

Im więcej książek masz przeczytanych, tym trudniej znaleźć coś oryginalnego, ale nie poddawaj się :)

Jakiś czas temu wrzucałam tu w wątku różne propozycje książek o smokach, 

ale może łatwiej będzie ci znaleźć u mnie na blogu

https://nakanapie.pl/ISIA/blog/wyzwanie-20-ksiazek-na-rok-2024

przy punkcie 12 :)

To była taka lista propozycji dla mnie samej, książek które chciałam przeczytać w ramach wyzwania, ale jak znajdę chwilę to może dopiszę też te, które już czytałam, dla inspiracji :)

Czuję,że tak jak w ubiegłym roku z Mikołajem, teraz smok wywiedzie mnie w pole.. bajkowe pole i skończę z książką dla dzieci:P

Książki dla dzieci też fajne :)

Jakby co, to gorąco polecam "Sceny  z życia smoków" Krupskiej. Smoczy klasyk :)

A nie mozesz wpisac byle jskich? A Bibliotekarze poprawią. No bo co poradzisz jak nie mozna. Tez tak mialam i musialsm wpisac cokolwiek. 

@Renax napiszę brzydko - chcesz w główkę. Można zaznaczyć, że książka nie posiada ISBN i wprowadzić, a nie wprowadzać w błąd innych i bibliotekarzom przysparzać roboty. 

Byłoby fajnie, ale zwykły użytkownik nie ma dostępu do funkcji "bez ISBN" - ten kwadracik widzą tylko bardziej uprawnieni.

Może być inne wyjście, podasz mi tytuł, autora, wydawnictwo i rok wydania, a ja ją wprowadzę. Później uzupełnisz dane.

Tak, czy siak - bez Bibliotekarza się nie da:)

Niemożliwe, bo widzę kanapowiczów, którzy wprowadzają książki bez ISBN.

Najpierw wpisz datę wydania, wtedy podjedź do góry, na ISBN i zobaczysz ten malutki kwadracik, który trzeba zaznaczyć. Da się bez bibliotekarza.

Ups. 

Próbowałam, w towarzystwie korespondencyjnym Bibliotekarza:) Kwadracika nie było. Oczywiście, wypróbuję ten patent, żeby najpierw wpisać datę wydania na dole i podjechać do góry, może coś się zmieniło, a może mam indywidualne ograniczenia😋

A kto mi zaczął z Tuwimem?!

Teraz wszystkie skojarzenia tylko w jedną stronę... ;)

#wiosna

Tuwima wywlekł Almos😋 niby wiersz o wiośnie, a proszzz jak rozbudził apetyty 😅

Jakżeby inaczej, jak raptem wszystko wokół zaczęło bzykać ;)

@jatymyoni Pięknie :)
A potem co? Drugie okrążenie? ;)

Nie, później własne wyzwania na ten rok.

Dzięki

Super, gratulacje :)

A gdzie Ty się tak spieszysz? 😂

Gratuluję!!!

Stój szalona ! 😉

Gratulacje! Idę odkurzyć  fanfary. 😁

Właśnie słucham ostatnią książkę.

@Antytoksyna
Nie obgryzaj paznokci, kiciuś, tylko zdradź, jak tobie idzie? :)

Z drugiej strony, reszta nadal będzie się świetnie bawić szukając następnych książek do wyzwania, a dla mnie zabawa już się skończy.

@ ISIA,  idzie tak se, czyli wlecze powoli. Ostatnio czytam książki, które nijak nie pasują do wyzwania 😆. Na koncie mam  tylko 7 zaliczonych, czyli wstydu nie ma, a powodu do dumy tym bardziej. 

Słuchajcie! Wnioskuję żeby @jatymyoni poddać badaniom na obecność substancji niedozwolonych w organizmie (dopingowych).

Każda przeczytana książka, to powód do dumy. Howgh! :)
A już siedem, to dopiero :)))

@Antytoksyna doping mi dają książki stojące na półkach.😁😜

Te, które wrzeszczą: Hej, hej, jestem tutaj, teraz mnie weź, teraz mnie!!!

Też mam wiele takich 😬

Podskakują, wrzeszczą, pod nogi się rzucają...

Nawet czasem nasyłają panie z biblioteki, żeby przypominały o terminie zwrotu.
Nie mają litości! ;)

Panie z biblioteki zawsze z własnej inicjatywy przedłużają mi terminy. Natomiast najgłośniej krzyczą te, które najdłużej leżą na półkach. 

@jatymyoni, wcale się im nie dziwię. Sama bym krzyczała, że mi na półce smutno😪

Oczywiście

Jasne! Bez dwóch zdań!

Gratulacje, coraz bliżej końca. Mnie też te punkty nie pasowały. 

Dziękuję, już coraz mniej do pokonania. 😀

@Kate77, wybrałaś już coś z tego Angelusa?

@Klementynka, nie mam zbyt dużego pola manewru, bo w mojej bibliotece wieje pustkami w tym temacie. Ale znalazłam w katalogu książkę, która poleciła ISIA, "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety", także chyba to przeczytam. Choć wolałabym coś weselszego, ale... jak się nie ma co się lubi, to się lubi, co się ma. a nuż mnie zachwyci 😉

@Kate77  Też się przyglądałam tej książce, ale obawiam się, że będzie bardzo ciężka.

Ja się jeszcze pozastanawiam 😀

@Klementynka, jak znajdziesz coś interesującego,  śmiało możesz się pochwalić 😀 

Dzięki @ISIA, właśnie sprawdziłam, w mojej bibliotece mają w katalogu książkę "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety". Wolałabym coś weselszego, ale życie nie jest tylko radosne. Poza tym, gdyby nie było zła nie wiedzieli byśmy jak ważne jest dobro. 

Za wesołe książki nie dają Nobla ;)

Dzisiaj, wcześniej dostawały sagi i nawet baśnie.

Bo liczylo się jak ksiązka wplynęla na ludzkość. Na przykład Kipling. Na mój gust średnie to bylo, ale oddał on w tych ksiązkach myślenie o prxyrodzie, o kolonializmie i jak by nie było, ta historiw wciąż jest przekladana na Filmy. A teraz? Już zapominamy kto rok temu nobla dostał.

Myślałam o Selmie Lagerlöf i jej "Cudownej podróży", a sagi napisali John Galsworthy i Sigrid Undset.

Swietłana Aleksijewicz dawno za mną. I o ile przy pierwszych było to dla mnie WoW! ze względu na sam sposób potraktowania tematu, to idąc dalej stwierdziłam, że każdy tytuł na jedną modłę. Posługuje się przeżyciami, opiniami innych, przedstawia relacje i świetnie! ale mało w tym jej samej, choćby w podsumowaniu każdej opowieści, poddawania wątpliwością itp. 

Wie, że kiedyś przeczytałam jej Wojna nie ma w sobie nic z kobiety, a później sięgnęłam po inna i dla mnie to była powtórka z poprzedniej. Zgadzam się z @Asamitt, mnie też brakowało podsumowań i krytycznego podejścia do tematu.

Ja nie odebrałam jej książek jako powtarzalnych.
Ale może dlatego, że każdą długo odchorowuję i detale zacierają mi się w pamięci...

Nie zauważyłaś powtarzalności, tego schematu w jakim tworzy reportaże? bo oczywiście nie o temat chodzi. Historie ludzkie są indywidualne i tak, oddziałują na czytelnika, jednak same publikacje budowane w oparciu o ten sam schemat.

Możliwe,że na innych cechach publikacji skupiasz się bardziej, a ja jednak jestem krytyczna w stosunku do całości. Być może dzięki temu czerpiesz więcej satysfakcji z lektury😉

Jak dla mnie słowo "schemat" brzmi pejoratywnie.
Raczej bym nazwała jej sposób tworzenia "metodą autorską" ;)

I może taką właśnie ma, ale jak działa, to po co przepłacać :P 

@ISIA, dziękuję 😀

@Klementynka, proszę bardzo :)

A ja odhaczam,które dawno przeczytane😈