Jolanta Kwiatkowska

Busiabko. Biję się we własną pierś. Przepraszam. Ale dlaczego nie odbierasz telefonu? Obiecuję, że bedę o 17-stej.

O, jak miło. Wiosno2011, cieszę się, że chociaż tu jest wiosna. Trochę pichciłam, a teraz znów jestem, ale was pewnie nie ma. Tak się mijamy. Mamie trzeba robić przyjemność. Pozdrów ją ode mnie. Wiekowej? Wszyscy jesteśmy wiekowi. :-DDD.
Bałam się, ale tak na poważnie to wszystkiemu winna jest moja wrodzona przekora i co tu ukrywać, mój młody inaczej wiek. Złościło mnie, że tak chętnie tr...

Na pierwsze odpowiem ci bardzo szczerze. Nie chcę przytaczać nazwisk klasyków, czy współczesnych autorów, które przeważnie powtarzają się przy takim pytaniu. Ja już wszystko lubię, tyle że chwilowo, co oznacza tylko tyle, że kieruję się tym: czy chcę się posmiać, wzruszyć czy wrócić do lat młodości, czytając po raz enty ten sam tytuł.
O tym, czego nie lubię wolę nie myśleć, wiec robię tylko t...

Witam cię Katio bardzo serdecznie, bo już znudziła mnie rozmowa sama z sobą. Odpowiem najpierw na drugie pytanie. Spotkanie autorskie miałam w Empiku w Warszawie przy okazji ukazania się "Tak dobrze, że aż źle". Wywiady, tak. Tam gdzie mnie - chcą. A sama "Robiem co mogem" żeby chcieli. Nie zbyt wiele mogę, ale jak widzisz tu mam okazję przedstawić się, poopowiadać o sobie i co najważniejsze pozna...

Znów jestem. Popijam herbatę, na podjadanie stanowczo za późno. Wystarczy mi przeglądanie książkowej karty menu lokalu "Na kanapie", pytając sama siebie: "Czy na gości też już za późno? A może w piątkowy wieczór balują? Sami przyjmują gości? Może już śpią? A może zapomnieli o całym świecie w objęciach z książkową miłością?". I sama sobie odpowiedziałam: "Nie może tylko najprawdopodobniej tak. Byw...

Życzę spokojnie nocy.

Na kanapie jest bardzo przytulnie, podparta jasieczkami i posilona kanapeczkami nie mam zamiaru ruszyć się przynajmniej przez tydzień. :)

Pani Hanno. Przepraszam, przeoczyłam Pani drugie pytanie. Po poradniki życiowe, napisane przez autorów mających do tego specjalistyczne przygotowanie sama sięgam. Ja swój wolny czas teraźniejszy, czyli już po wszystkich mniej, bardziej i najbardziej miłych zajęciach i spotkaniach, wykorzystuję na przebywanie wśród moich wymyślonych znajomych i przyjaciół, a co ciekawsze spotkania opisuję w kolejny...

Pani Hanno. Jesiennej kobiecie na pewno "Jesienny koktajl" z prośbą, by czytała z przymrużeniem oka. Wtedy dużo łatwiej przynajmniej o usmiech a ten jest antidotum na wszystko. Zbliża się wiosna, więc Wiośnie poleciłabym "Tak dobrze, że aż źle" a wiosennoletnim dziewczynom dodatkowo "Kod emocji" i dla zaintrygowania dodam, że sporo w nim o rozterkach emocjonalnych mężczyzn.

Witam wiosnę. Proszę ucałować ode mnie męża. Wirtualnie chyba mogę? Cieszę się i nieskromnie przyznam, że to nie pierwszy mężczyzna, któremu dał mi znać, że nie książki mu się podobają. Ze nie dzieli na kobiece i męskie tylko na do czytania. Dowód: http://www.gaider.net/forum/viewtopic.php?t=4...

Przepraszam, też odeszłam po herbatkę. Oczywiście, że pisząc nie da się uniknąć opisania, przynajmniej fragmencików z własnych przeżyć i doświadczeń zarówno tych pozytywnych i negatywnych. Korzystam też z obserwacyjnych wspomnień, rozmów z różnymi, w przeróżnych miejscach i okolicznościach spotkanymy ludźmi.

Może kanapeczkę , świe wchodzi na kanapę :)

Witam ewazjo. Myślę, że już powyżej odpowiedziałam. Kontynuacji - ja - nie lubię. Seriali i filmów też. Następne części wydają mi się coraz bardziej "naciągająe" i przez to nużące. Czy siedzi Pani wygodnie na tej duuużej kanapie?

W książkach, które już się ukazały jest przekrój wiekowy bohaterów. Bohaterkę „Jesiennego koktajlu” Alicję, poznajemy, gdy podejmuje decyzję o przejściu na wcześniejszą emeryturę i wkrótce informuje wszystkich prawie równolatków, młodsze pokolenie a nawet jeszcze młodsze, że nieodwołalnie postanowiła: „żyć a nie marnować cennego czasu na dożywanie”. Alicja świadomie pozbawia się pamięci, ale tylko...

Buźka zamieniła się w krateczkę, więć przesyłam :-DDDD

Ja rónież witam, tym serdecznie, że jest Pani pierwszym moim gościem.
Oczywiście o życiu, ale nie zwierząt czy roślin.  O życiu dziś, tu i teraz zwyczajnych ludzi, ich przyjaciół i znajomych. O ich smutkach, radościach, kłopotach, marzeniach i uczuciach. Nie konkretyzuję miasta czy wsi, bo moimi bohaterami są ci, którzy czytelnicy mogą spotkać w sklepie, na ulicy czy na własnej klatce schodo...

Witam wszystkich kanapowiczów z Warszawy i z nad Wisły, bo patrząc przez okno w kuchni, mam przed sobą drzewa, wodę i z odali domy na drugim brzegu rzeki. Dodatkowo, gdy spojrzę bardziej w bok "kontroluję" postępy prac przy stadionie. Już troszkę biało-czerwonego widać. Przeczytałam Wasze wpisy. To wspaniałe, że kanapowicze - pochłaniają, przekąszają i przełykają najskuteczniejszy suplement dla d...