Bardzo zimna wiosna

Katarzyna Tubylewicz to autorka, która swój czas dzieli pomiędzy Polskę a Szwecję i właśnie w tym drugim kraju umieściła główną akcję "Bardzo zimnej wiosny", która otwiera nowy cykl kryminalny. I muszę przyznać, że lektura mocno mnie zaskoczyła – spodziewałam się zwyczajnego kryminału, a dostałam bardzo rzetelny i dosyć niepokojący obraz Szwecji zmieniający moje postrzeganie tego kraju. Dużo znajdziemy tu o ich bolączkach społeczno-politycznych, głównie mam tu na myśli problem uchodźców i emigrantów, zarówno przedstawiony w czasach aktualnych jak i powojennych. Oczywiście wątek kryminalny też jest i to dosyć rozbudowany i zajmujący. Bohaterowie ciekawi, bardzo zafascynowała mnie postać starszego z policjantów, który wiele w swoim życiu przeszedł. Bardzo chciałabym, żeby autorka pokusiła się o prequel dotyczący jego wcześniejszych losów. Ogólnie jestem jak najbardziej usatysfakcjonowana i czekam na tom drugi!

Katarzyna Tubylewicz zaskoczyła mnie swoim kryminałem. Znana jest z zupełnie innych książek. Naprawdę dobrze się to czyta. Dużo wątków, ważnych społecznie tematów dotyczących nie tylko szwedzkich problemów przecież, ale najważniejszy jest klimat całej książki. Chce się przebywać w tej wykreowanej rzeczywistości, chce się rozwiązać zagadkę śmierci starszej pani o trudnej przeszłości. Polecam na letni czas.

Katarzynę Tubylewicz znałam jako tłumaczkę literatury szwedzkiej, m. in. powieści Majgull Axelsson, dlatego z ciekawością sięgnęłam po „Bardzo zimną wiosnę”. To kryminał, ale taki z rozbudowaną otoczką społeczno - historyczną, co niektórym czytelnikom nie bardzo przypadło do gustu, a w moim przypadku znacząco podniosło wartość kryminału.

Akcja książki dzieje się w Szwecji. I autorka bardzo postarała się, by czytelnik poczuł tę Szwecję. Dzisiejszą, w której problemy współczesności mieszają się z zaszłościami niechlubnej karty szwedzkiej w czasie II wojny światowej. Problem uchodźców i emigrantów często wykorzystywanych do celów politycznych, biznesowych czy prywatnych, nacjonalizm, przemoc, nałogi, niedofinansowanie policji, brud polityki itp. I dawniejszą, o której wielu nie chciałoby pamiętać.

Ciekawostką dla mnie była informacja o gwałtach na kobietach i dziewczętach niemieckich przez amerykańskich żołnierzy po zakończeniu II wojny światowej. "Szacuje się, że Amerykanie zgwałcili po wojnie jakieś sto dziewięćdziesiąt tysięcy kobiet (...) zdarzały się przypadki niewolnictwa seksualnego, kobiety wywożono do lasów, porywano..."

Podobało mi się ujęcie tematu, otoczka głównej historii, język i styl. Mam nadzieję, że autorka będzie pisać nadal i że trafię na pozycje jej autorstwa.

Uwielbiam literaturę skandynawską dlatego z wielkim zaciekawieniem sięgnęłam po "Bardzo zimna wiosna". W książce mamy opisane wydarzenia z teraźniejszości jak i pojedyncze rozdziały odnoszące się do przeszłości, które wprost idealnie uzupełniają historie. Fabuły, zostało dobrze skonstruowana i dopracowana. Akcja książki nie jest dynamiczna, nie znajdziemy w niej również krwawych i szczegółowych opisów śledztwa co w ogóle mi tutaj nie przeszkadzało. Poza samą historią kryminalną mamy tutaj sporo wątków pobocznych, które poruszają problem uchodźców, nacjonalizmu, przemocy, nałogów czy polityki nie przeszkadza a wręcz nadaje tło całej historii. Lekki styl pisania powoduje ze czyta się ją błyskawicznie i z dużym zainteresowaniem. Książka jest sklasyfikowana jako kryminał, jednak dla mnie jest to bardziej literatura obyczajowa z wątkiem kryminalnym.

Książka była dla mnie bardzo dużym, pozytywnym zaskoczeniem!