Opinia na temat książki Ciało. Instrukcja dla użytkownika

Dziwna jest to książka- na którą czekałam. W moim osobistym oglądzie,nie stanowi ani instrukcji dla użytkownika/ użytkowniczki, ani opowieść o ciele jako takim, ale eseje o historii medycyny, taki sprint przez dzieje, ale wybranymi ścieżkami. Skoncentrowanie się przede wszystkim na historii osób z własnego kraju, niestety. (Ameryce i Wielkiej Brytanii) Rozumiem, że taka książka, czyli popularnonaukowa mająca spiąć obszerne tematy, wymaga uogólnień, ale rozdział o krwi, jest jakimś nieporozumieniem eufemistycznie rzecz nazywając, i cóż zniechęca do lektury, a może tylko każe być czytelniczce, czy czytelnikowi bardziej uważną/ uważnym podczas lektury? Jeśli piszemy książkę przekrojową warto ułożyć historie zagadnienia, a nie zagadnienia biorąc pod uwagę tylko osiągniecia osób dwóch krajów (w większości) albo zaznaczyć ową perspektywę w tytule. Nie wiem, czy jest to wyraz szerszego trendu, czy warsztatu Autora, ale nie tak dawno ukazała się książka, której tematem jest krew, i tam to widać doskonale, że opisane są (z małymi wyjątkami) dzieje krwi z brytyjskiej perspektywy.

Mało poświęcono czasu powięzi, czy komórkom glejowym, a szkoda np pierwsze ze wspomnianych zagadnień, ma dosyć długą, sięgającą XIX wieku historię, co zważywszy na rozwój medycyny i jej historię to wczesna data, jeśli dołożymy do tego, fakt, iż teraz jest to zagadnienie nie tyle popularne, co na nowo badane.
Nie znajdziemy tutaj terminologii medycznej, co może być i zaletą, i wadą, jednocześnie, wycieczki, czyli krajoznawcze są raczej krótkie, ale tekst wziąwszy pod uwagę pierwszy mankament, o którym wspomniałam, jak również to, że jest to książka popularna, może stanowić urozmaicenie w czytelniczej diecie, dla laików, chociaż nie tylko.
Odnoszę wrażenie, że jest to książka nierówna, może pisana w pośpiechu.
Bardzo dobrym pomysłem jest poruszenie kwestii długości życia, tak jak piszesz Carmel, czy wspomnieniem o tym, że ludzie bardzo często nie rozumieją co się pod tym pojęciem kryje np to, że w roku 1900 średnia długość życia Amerykanina wynosiła czterdzieści sześć lat nie oznacza, że po zestawieniu dwóch cyfr w toku biografii dana osoba rozstawała się z życiem, to powszechne myślenie, niestety, również i dzisiaj kiedy to słyszę, mianowicie, że: "ludzie w dawnych czasach szybko umierali, i że kiedyś w epoce kamienia łupanego trzydzieści lat to szczyt marzeń". Także i to, że autor czasami pisze "nie wiem, nie znam odpowiedzi".
Pewnie dla fanów i fanek autora będzie to pozycja obowiązkowa.
Wspominając jej lekturę, zastanawiam się jakie kryteria przyjąć by opisać w sposób rzetelny książkę popularną, a jednak i naukową? Jest to pytanie otwarte, z którym będę się mierzyła podczas czytania kolejnych książek. Wiem także, że pisanie książki przekrojowej to nie lada wyzwanie,jest coś takiego jak klątwa wiedzy, jest coś musimy odrzucić, by móc coś przyjąć jednak to zupełnie co innego jednakże mankamenty o których wspomniałam kładą się cieniem, to tak jakby pisząc o fizyce nie wspomnieć o Newtonie, to znaczy, nie chodzi mi o jego trudny charakter, czy alchemiczne eksperymenta, ale o grawitację. Akcja, styl, oszczędny, i klarowność prowadzonego wywodu mogą się podobać, można by skrócić część dotyczącą uwarunkowań amerykańskiej służby zdrowia na rzecz rozbudowania wcześniejszych zagadnień. Czy książka może się podobać? A i owszem, czy czytać z uwagą? Zawsze, nie tylko tę pozycję.