Detoks

To moje pierwsze spotkanie z prozą Pana Krzysztofa. Dużo w niej przemocy. Jest mroczna i brutalna. Ale taki powinien być kryminał. Główny bohater, komisarz Tomek Kawęcki niestety powiela pewien stereotyp, to genialny, efektywny, bezprecedensowy, zupełnie niestandardowo postępujący, mający najlepszą wykrywalność śledczy ale jednocześnie alkoholik, introwertyk, który ma zrujnowane życie prywatne. Wiem, że praca komisarza policji kryminalnej nie jest łatwa ale partnerki lub partnerzy powinni o tym wiedzieć jeżeli decydują z nimi na trwały związek.Nie mogę powiedzieć, że polubiłam komisarza Kawęckiego ale gdy ma poalkoholowe przebłyski geniuszu to lubię śledzić jego pomysły, przemyślenia i akcje. W książce występuje dużo postaci i wiele wątków. Książka się kończy a żaden wątek nie zostaje rozwiązany. Lubię na koniec wiedzieć, kto zabił? Tu nie ma rozwiązania i nie mam pomysłu. Zatem muszę dalej czytać trylogię i mieć nadzieję, że wszystkie osoby spełnią założone dla nich role, morderca zostanie ujęty a komisarz Kawęcki nabierze bardziej ludzkiego wizerunku. Zatem czytam kolejny tom z cyklu.

Detoks to pierwszy tom serii z Komisarzem Tomkiem Kawęckim i moje pierwsze spotkanie z autorem, którego pierwsza książka zapowiadała się dobrze. Miałem jak zwykle swoje obawy przed czytaniem, bo to debiut i może być różnie. Jednak pomimo tego miałem nadzieje na dobry kryminał z nowym bohaterem zapowiadającym się na tyle dobrze, że chętnie sięgnąłem po pierwszy tom przygód Kawęckiego.

W kamienicy zostają odnalezione zwłoki studentki, która została w makabryczny sposób zabita. Policja na miejscu zdarzenia nie znajduje żadnych śladów mogących doprowadzić do sprawcy. Do śledztwa zostaje przydzielony Tomasz Kawęcki i Magda Giętka mających za cel odnalezienie sprawcy. W taki sposób zapuszczają w najbardziej niebezpieczne regiony miasta poznając jego ciemną stronę i poszukują odpowiedzi kto zabił i jakimi motywami kierował się przy popełnianiu tak brutalnego morderstwa.

Książka Detoks jest wielowątkową powieścią o mieście, które pod swoimi dobrymi stronami skrywa wiele mroczniejsze oblicze. W zakamarkach zaułków, pośród wszelkiego rodzaju przestępców, nieetycznych dziennikarzy szukających sensacji, wykładowców mających wiele za uszami i studentów cieszących się życiem nie biorących niczego na poważnie. Śledztwo prowadzone przez bohaterów jest trudne i mające wiele wątków sprawiające tym samym problemy od samego początku. Na miejscu zbrodni brak poszlak, śladów lub jakimkolwiek możliwości zaczepienie się policjantów w celu szybszego ujęcia sprawcy. ...

Właśnie kończę czytać "Trans" Krzysztofa Domaradzkiego, a dzisiaj mam dla Was kilka słów o "Detoksie", czyli części pierwszej serii z komisarzem Tomaszem Kawęckim.

Jest to kolejny kryminał, w którym prym wiedzie doskonały śledczy z jakże mocno rozwiniętym problemem alkoholowym. Nie wiem jak Wy, ale mnie już ten motyw zaczyna nudzić. Ale przejdźmy do sedna. Myślałam, że będzie mroczno, dynamicznie i niebezpiecznie, a było umiarkowanie. W całej tej fabule akcja była monotonna i jednolita, wątki nieco chaotyczne, bohaterowie wkurzający i mało atrakcyjni. Dopiero na koniec coś się ruszyło i zrobiło się dość ciekawie. Niemniej jednak ta historia bardziej przypominała mi powieść o problemach osobistych głównego bohatera niż cokolwiek innego. Szkoda, bo spodziewałam się dobrego i wciągającego kryminału, a zostałam mocno rozczarowana. Niestety, druga część także nie wygląda tak imponująco, ale o tym niebawem.

Jedno Wam zdradzę- już teraz wiem, że po ostatni tom nie sięgnę, bo szkoda mi czasu na coś tak średniego.

Nigdy w Łodzi nie byłam, a to co o niej słyszałam nie zachęcało mnie specjalnie do odwiedzin. Ale myślałam sobie, że to tylko takie ludzkie gadanie, przecież w każdym mieście jest lepiej i gorzej. Cóż, po lekturze "Detoksu" zdecydowanie tam nie zawitam.

Tomasz Kawęcki mógł być jednym z najlepszych policjantów tamtejszego wydziału. Mógł, ale wybrał drogę zatopienia swoich problemów w alkoholu i stał się zakałą, wyklętym kolegą, który sprawia więcej kłopotów, niż przynosi pożytków. W momencie, gdy w jednym z setek wynajmowanych mieszkań policjanci odkrywają zmasakrowane zwłoki młodej, ślicznej dziewczyny, on leży pijany w samochodzie. Jednak w chwili przerwy pomiędzy jednym a drugim turnusem alkoholowego zjazdu, coś na tyle intryguje Kawęckiego w tym temacie, że postanawia przyjrzeć się jej bliżej. Na trzeźwo. Okazało się, że ten brutalny mord bardzo przypomina inny, sprzed kilku lat. W całość jest zamieszana nie tylko mafia, ale i osoby z palestry, prawnicy i prokuratorzy... Jakby tego wszystkiego było mało, okazało się, że zabójca przed dokonaniem ostatecznej czynności kazał psu zgwałcić ofiarę. Jak to nie jest ostateczne bestialstwo, to nie wiem co nim jest. "Detoks" to książka brudna. Przesiąknięta kłamstwami, intrygami, motaniem. Tam nikt nie jest krystalicznie dobry, prawy i poświęcający się dla sprawy. To smutny obraz pokazujący, że nawet ci, którzy powinni stać po stronie sprawiedliwości i praworządności stoją tam dlatego, że to opłacalne. Albo po to, zbyt...

Dzisiaj przychodzę do was z recenzją książki Krzysztofa Domaradzkiego „Detoks”. Jest to pierwszy tom z cyklu „Komisarz Tomek Kawęcki”.
Jak w bywa w dobrym kryminale – mamy brutalne morderstwo. Tym razem ofiarą jest młoda kobieta - studentka. Kto i dlaczego ją zamordował? Tego będzie musiał dowiedzieć się komisarz Tomek Kawęcki. Pomagać mu będzie młoda i ambitna sierżant Magda Giętka. Czy będą potrafili się dogadać? On jest samotnym alkoholikiem, ona młoda i naiwna…
Tomek Kawęcki wpadnie na trop…Zabójstwo z przed czterech lat, może mieć związek z tym morderstwem…. Tylko jak to jest możliwe? Sprawca siedzi w więzieniu…. Czyżby złapali nie tą osobę co trzeba? Kto się pomylił? Kto jest skorumpowany?
Z czym przyjdzie się im zmierzyć? To już musicie przeczytać sami. Nie chcę za dużo spoilerować.
Książka wciągnęła mnie dopiero przy końcówce. Początek ciągnie się jak ślimaczek… Czy tylko ja mam takie odczucia? Czy kolejne części są lepsze? Dobry temat ale wolna akcja

Za całokształt daję 7/10.
Czytaliście „Detoks” Krzysztofa Domaradzkiego? Co o nim sądzicie?
Ciekawe co dzieje się w kolejnych częściach.

Nie rzuciłam książki w kąt po kilkudziesięciu stronach, choć mnie kusiło i żałuję. Nie jestem wystarczająco wyrozumiała lub nowoczesna, by wybaczyć autorowi Wielki Guzik z Pętelką zamiast rozwiązania intrygi i odpowiedzi na pytanie: kto zabił. Nie satysfakcjonuje mnie odesłanie do kolejnego tomu, bo nie mam gwarancji, że tak się nie będziemy bawić przez kolejnych pięć części.
Zaczęło się z przytupem, ale emocje szybko opadły. A potem sinusoida - coś się zdarzyło, fajnie, mkniemy do przodu i stop, nuda, nuda, znowu coś i stop. I tak do końca.Tyle że fragmenty z nudą wielokrotnie przewyższały kawałki z akcją. Do tego bardzo brutalne opisy morderstw, wóda i nikotyna w ilościach nie do zaakceptowania, tematu dewiacji nie rozwijając. Po lekturze książki potrzebuję detoksu.
Bohater, choć nieprzeciętnie inteligentny, to pijak-degenerat i marna podróbka Harry'ego Hola. Na plus pozostałe postaci - wystarczajaco wyraziste, szkoda tylko, że nie wzbudzają sympatii.
Za Łódź w innej, mrocznej odsłonie dodatkowa gwiazdka.

Nie dość, że czytało mi się marnie, to jeszcze nie mogę autorowi wybaczyć braku zakończenia, nawet jeśli to jego debiut.
Postuluję też, aby w trosce o to, by czytelnik nie czuł się oszukany, wydawnictwa zamieszczały na okładkach informację: zakończenia brak, poznasz może w kolejnym tomie. I wtedy nie będę miała prawa być rozczarowana.