Dom nad rozlewiskiem

Przyszedł ten czas, że "Dom nad Rozlewiskiem" trafił w moje ręce. Potrzebowałam książki, która mnie nie dobije szybką akcją i nadmiarem informacji. Szukałam książki, przy której troszeczkę zwolnię - i faktycznie się udało, bo przy tej książce czas płynie trochę wolniej.
"Dom nad rozlewiskiem' czyta się przyjemnie, książka jest napisana prostym i przystępnym dla czytelnika językiem (takie książki się wręcz pochłania). To historia o tym, żeby nie bać się zmian w swoim życiu, by brać byka za rogi, nie poddawać się i ruszać dalej, mimo różnych przeciwności czy nieprzewidzianych sytuacji. Przyjemna, rodzinna opowieść osadzona na Mazurskiej wsi, gdzie "każdy zna każdego".
Sama historia może jest trochę przesłodzona, może jest trochę zbyt idealna - ale czytało mi się ją bardzo dobrze i na swój sposób jakoś tak mnie urzekła. To chyba był odpowiedni czas na przeczytanie tej pozycji, przyjemnie spędziłam z nią wieczory.
Zastanawiałam się nad oceną... Bo dałabym jej takie mocne 6,5. Natomiast podciągnę troszkę ocenę i zostawię 7 gwiazdek. Czy przeczytam dalsze losy bohaterów Rozlewiska? Myślę, że tak - polubiłam bohaterów i szkoda byłoby ot tak o nich zapomnieć.

Główna bohaterka powieści to czterdziestoośmioletnia Małgorzata. Kiedy ją poznajemy kobieta wraz z mężem Konradem, z którym jej się nie układa i córką Manią mieszka w Warszawie w mieszkaniu na Saskiej Kępie. Gosia pracuje w agencji reklamowej, jednak spokojną pracę utrudnia jej szef i nowo zatrudnione pracownice. Niedługo po rozpoczęciu akcji książki kobieta zostaje zwolniona z firmy i bardzo przeżywa utratę posady, szczególnie że nie może znaleźć nowego satysfakcjonującego ją stanowiska. Kolejne problemy z mężem sprawiają, że Gosia się z nim rozstaje i postanawia spotkać się z matką, której praktycznie nie zna.

W ten sposób Małgorzata z zatłoczonej i tętniącej życiem Warszawy trafia na małą i spokojną mazurską wieś. Na miejscu kobieta powoli nawiązuje kontakt ze swoją matką, poznaję ją i jej historię. W domu z matką mieszka także Kaśka – kobieta w wieku jej rodzicielki, jednak niepełnosprawna umysłowo, którą trzeba się opiekować. Życie Gośki obraca się o sto osiemdziesiąt stopni. Zmienia otoczenie, opuszcza rodzinę, ale poznaje nowych ludzi, inny sposób życia, jedzenia i funkcjonowania. Gosia poznaje także inne obowiązki, zajmuje się gotowaniem, pomaga przy zwierzętach. Jej zabiegane i niesatysfakcjonujące życie staje się spokojne, zwalnia tempa i ją uszczęśliwia. Za rogiem czeka na kobietę nawet prawdziwa miłość.

Autorka napisała książkę o kobietach i dla kobiet. Mamy tu więc pełen ich „przekrój” od młodych – Mania, Paula, przez ...

''Dom nad rozlewiskiem'' sporo czasu 'odstał' na mojej półce , czekając karnie w kolejce do czytania . W tak zwanym międzyczasie poczytałam sobie różne opinie w różnych miejscach i różnych czytelników o tej opowieści . Przyznaję się , iż poczułam się z lekka zaintrygowana i zachodziłam w głowę , co też ta Kalicińska wypisuje , by zasłużyć sobie na tak wiele niepozytywnych opinii . Dziś jestem już po lekturze i już rozumiem , jakie grupy czytelników autorka mogła ' wkurzyć ' swoją książką . Na szczęście ja mimo że czytam z zainteresowaniem opinie innych , jednak nie kieruję się nimi . Parafrazując , mam swoje zdanie na temat tej powieści i nie zawaham się go użyć :). A powieść w moim odczuciu jest całkiem fajna i przyjemnie się ją oczyta . Oczywiście że nie jest to literatura najwyższych lotów , oczywiście że miejscami przekolorowana i landrynkowa , oczywiście że ma swoje braki , a czasem ' nadmiary ' , oczywiście że to nie Mrożek , czy nawet nie Allende . Ale czy powieść pretenduje do Nobla ? Nie sądzę i w moim odczuciu jest naprawdę niezła . Autorka ukazuje mnóstwo naszych polskich , czy nawet polacko - prostackich bolączek . Wypowiada ustami swoich bohaterów życiowe mądrości , co z tego że znane , stare i wyświechtane , skoro jakoś dziwnie zapomniane i nieużywane przez współczesnych . Ja na przykład chciałabym spotkać na swojej wsi taką Gochę , która zainteresuje się czy mam drzewo na zimę do palenia w piecu , która podzieli się jedzeniem na święta itd . A to że autork...