Gdyby Nina wiedziała

Dawid Grosman to izraelski pisarz nagrodzony w 2017r. Brookerem za tytuł "Wchodzi koń do baru". Tworzy on prozę wysokiego poziomu, szturmem wdzierając się do umysłu czytelnika, nie pozostawiając go obojętnym wobec poruszanych tematów.
W swojej najnowszej książce opisuje pokolenie trzech kobiet niezdolnych do uczuć macierzyńskich, pałających niechęcią do swoich córek. Te bohaterki noszą w sobie ziarno męskiej szorstkości, nawet ordynarności, potrafią kochać tylko mężczyzn. Zło, które rodzi się w pierwszym pokoleniu, zostaje przekazywane wraz z krwią od babki do wnuczki. Wszystko zaczęło się od Wery, która w życiu pokochała tylko jedynego mężczyznę i w imię tej miłości zdecydowała się opuścić córkę wybierając pobyt w jugosłowiańskim obozie. Ratując niejako honor męża wystawia mu tym samym żywy pomnik. Piętno wojny zawsze stawia bohaterów przed trudnymi decyzjami, czy wzajemne oskarżenia zostaną pogrzebane, czy Wera odzyska przebaczenie? Czy matka może postąpić wbrew instynktowi?

Autor niczym kamerzysta ukazuje nam arenę zmagań trzech kobiet mających wzajemne pretensje o odrzucenie. Pełno tu gwałtowności, głośnych dyskusji, emocji, które niczym wybudzony ze snu wulkan dochodzą do głosu skrywane przez te wszystkie lata. Tak naprawdę najwięcej uwagi poświęca on osobie Wery czyniąc z tej historii spowiedź ku odkupieniu.
Nie jest to łatwa w odbiorze powieść, ani komfortowa. Grosman włada niesamowicie pięknym językiem, tu każde zdanie jest niezwykle cenne i nies...

„Katastrofa zwyczajnego życia”

„Gdyby Nina wiedziała” to bolesna historia trzech pokoleń kobiet, matek i córek, na których życiu nierozliczona przeszłość kładzie się głębokim cieniem, a zatajane prawdy i powielane błędy są w ich wzajemnych nasączonych narastającym żalem relacjach niczym mur nie do przebycia. Pokoleń kobiet, które wchodzą z traumą w dorosłość, skrywając w sobie dziecko łaknące miłości i czułości, matczynego ciepła.

Czy w obliczu choroby jednej z nich odkrycie przeszłości, swoista spowiedź, okaże się dla nich oczyszczająca, czy pociągnie je na dno?

Z opowieści wynurza się nie tylko obraz okrucieństw jugosłowiańskiego obozu, ale przede wszystkim ran jątrzących się przez całe życie, blizn, które zawsze będą przypominać doznane krzywdy. Bo czy jakakolwiek miłość i lojalność może być tak bezgraniczna, że dopuszcza zdradę i porzucenie przez matkę własnego dziecka?

Forma podróży zarówno faktycznej jak i mentalnej, do miejsca z przeszłości, w którym wszystko się zaczęło, bardzo do mnie przemówiła. Podobnie jak kręcony w trakcie podróży film, na który składają się urywki nagrań i wspomnień. Podjęta w ten sposób próba rozliczenia się z własnymi demonami, zabarwiona miłością, nienawiścią i tęsknotą budzi silne, czasem sprzeczne emocje i zapada głęboko w serce. Nie daje jednoznacznych odpowiedzi, nie pozwala łatwo ocenić, pokazuje jednak jak wielki wpływ dokonane przez nas wybory mogą mieć nie tylko na nas, ale i kolejne pokolenia,...

"Gdyby Nina wiedziała" to historia trzech kobiet - babki Wery, matki Niny i córki Gili - opowiedziana przez tę ostatnią. To książka poruszająca trudne i bolesne dla bohaterek tematy i tajemnice rodzinne.
Gili niebawem skończy 40 lat, jednak nadal żyje w niej trzyletnia dziewczynka z niezaspokojoną potrzebą matczynej miłości. Wraz z ojcem chce nagrać film o skomplikowanych relacjach ich rodziny, o bólu, niewypowiedzialnym żalu, ale i miłości, która zagłuszona jak róża w cierniach, żyje i chce zostać uwolniona.
Podobnie jest z jej matką, która w wieku sześciu lat na skutek wyboru swojej matki, a babki Gili, trafia na ulicę.
Dopiero u schyłku życia Wery ta historia ma szansę na pozytywne zakończenie, ale czy do niego dojdzie? Wyprawa drogą przeszłości ma uleczyć dawne rany, ma na nowo napisać historię rodzinną, ale przede wszystkim ma wyjaśnić dlaczego matki podejmują się trudnych do zrozumienia dla córek wyborów i jakie konsekwencje dla nich samych jako matek to niesie.
Książka mnie wciągnęła i jest to jedna z tych powieści, które żyją w czytelniku jeszcze jakiś czas po zakończeniu czytania, przywołując różne myśli. Powieść zachwyca narracją - zupełnie jak filmie wszystko dzieje się na naszych oczach.

Serdecznie dziękuję Wydawnictwu Znak Liternanova za tę cudowną podróż i refleksyjną przygodę!