Inferno

Nie czekałem na tą książkę z niecierpliowością. Bardziej byłem poprostu ciekawy czym zaskoczy czytelników pan Dan Brown. Czy potraktuje nas poważnie, szykując nową ciekawą intrygę czy też "zaserwuje" nam "odsmażanego kotleta" polanego gęstą nudą i przyprawionego schematycznością. I tak oto w moje ręce wpadła książka, którą naprawdę trudno jest mi jednoznacznie ocenić. Moja niska ocena nie wynika z mojego złego nastawienia tylko raczej z rozczarowania. Różnica(moim zdaniem) między "przeciętną" a "dobrą" książką jest wyraźna i cieszę się, że system ocen(gwiazdki) pozwala na zaakcentowanie tej różnicy. Dlaczego wystawiłem ocenę "przeciętna"? Ponieważ nic ale to absolutnie NIC mnie w tej książce nie zaskoczyło. Zaryzykuję stwierdzenie, że mamy przed sobą przykład "langdonowskiego schematu" - idealnego schematu na scenariusz filmowy-dziwaczna ucieczka, amnezja głównego bohatera, "wielka intryga"/"walka o ratowanie ludzkości" a na sam koniec...wróg staje się przyjacielem, przyjaciel wrogiem i to w bardzo pokrętnych okolicznościach. Czytając jak Langdon rozwiązywal problemy w "Inferno" na usta ciśnie się hasło "Langdon Almighty". I chociaż czyta się ją łatwo(+ za język) to jak dla mnie w porównaniu do innych książek D.B jest to książka przeciętna. Powiew świeżości literackiej jaki dał "Kod..." czy "Anioły i demony" zmienił się w duszny wiatr, który niesie melodię "ale to już było...". Tymniemniej czekam na kolejną książkę D.B i po cichu liczę na to, że gdy już powstanie, z czystym s...

Moje wrażenia po lekturze tej książki są niestety tylko średnie. Mimo iż nie spodziewałam się żadnych drastycznych zmian w fabule, to po cichu liczyłam na chociaż mały powiew świeżości. Nic z tego. Schemat stosowany w poprzednich częściach przygód Langdona został dokładnie powielony i w tej - profesor i jego piękna towarzyszka uciekają przed dziwnymi ludźmi, którzy oczywiście chcą ich wykończyć, ewentualnie uszkodzić. Przy okazji rozwiązują zagadkową sprawę luźno związaną ze słynnym poematem Dantego. Wszystko super, ale tym razem autor położył chyba zbyt duży nacisk na sensację, mordobicie i ucieczkę przed zagrożeniem, a za mało na rozwiązywanie zagadek. Panie Brown, w takim pędzie nie da się pozwiedzać! Taka jest moja diagnoza.

Fabuła zakręcona prawie jak u Deavera, ale panu Jeffery'emu jakoś to zawsze składniej wychodzi. Osobiście wolę kiedy w książkach o takiej tematyce zwroty akcji dotyczą symboli i zagadkowych elementów układanki, w "Inferno" zaś autor postanowił trochę zaszaleć i ugryźć temat z innej strony, dla mnie to eksperyment niekoniecznie zakończony sukcesem. Za mało Dantego, za dużo innych kombinacji.

Wielkim plusem jest jednak połączenie poematu z problemem przeludnienia naszej planety, za to podwyższam ocenę o jedną gwiazdkę.

P.S. Nie polecam książki fanom rządowego programu 500+, wizja w niej przedstawiona mogłaby ich śmiertelnie przerazić.

Książka typowa dla Dana Browna z Robertem Langdonem w roli głównej, czyli: Langdon plus piękna kobieta plus zagadki, tajemnice i pościgi, a wszystko to okraszone pięknymi widokami Florencji, Wenecji i Stambułu. Czyta się szybciutko (jak to u Browna), i jest dużo lepsza niż wcześniejszy, nudny do bólu "Zaginiony symbol", aczkolwiek "Kod..." i "Anioły..." są zdecydowanie lepsze. Dla fanów Browna mus, dla innych czytelników - można przeczytać bez uczucia zawodu, ale szału totalnego nie ma.

Sięgnęłam po "Inferno", ponieważ 3 wcześniejsze książki Dan Browna, które przeczytałam wciągnęły mnie bez reszty. Niestety, smucił mnie schematyzm- piękna, dobrze wykształcona kobieta, wplątanie w większą aferę, a kobieta zawsze jest w jakiś sposób powiązana ze zmarłą osobą, tak było w "Kod Leonarda da Vinci" w "Anioły i Demony" oraz "Zaginiony Symbol", dlatego jakoś za specjalnie nowości nie widziałam. Jednak szemrane układy, zagadki, przemycane ciekawostki i fakty z życia o których nie mamy pojęcia, 2 strony a pomiędzy nimi Langdon a później jak się okazuje i trzecia strona. Mnie osobiście zawsze wciągała sama zagadka, którą musiał rozszyfrować Robert Langdon, więc czytając zbytnio nie zwracałam uwagi na niezmieniające się od poprzednich opowieści tło. Podsumowując: widać schematyczność, więc dzieło nie szokuje; zagadka jak zawsze wciągająca. Uważam, że warto przeczytać :)

Zupełnie inna niż "Zaginiony symbol", który był nudny i ciągnął się w nieskończoność. "Inferno" wciąga od pierwszych stron i zaskakuje zakończeniem :D. Polecam!

Idę o zakład, że w supertajnym komputerze autora znajduje się zaszyfrowany plik o nazwie "Niesamowity i zaskakujący thriller sensacyjny.doc". Plik ów zawiera szablon powieści w który Dan Brown co kilka lat wpisuje inne dane fabularne. Po skończonej pracy wciska "enter" a maszyna wypluwa Wspaniały Bestseller. Plik, w telegraficznym skrócie, może zawierać następujące informacje: "Robert Langdon wraz z piękną i inteligentną kobietą (tu wpisać imię oraz narodowość) ucieka przed Bardzo Złym Wrogiem (tu wpisać pseudonim złoczyńcy, w stylu: Nauczyciel, Zarządca lub Mentor) stojącym na czele Globalnej Organizacji Zła (Templariusze/Iluminaci/Masoni/Żydzi/Sataniści/Pastafarianie - niepotrzebne skreślić) planująca: apokalipsę/wybuch atomowy/skażenie biologiczne/ujawnienie kompromitujących rewelacji (również niepotrzebne skreślić). W aferę wplątana jest Bogu ducha winna i szantażowana Inna Globalna Organizacja (Opus Dei/Kościół Katolicki/WHO/UNICEF/Polska Partia Przyjaciół Piwa - niepotrzebne skreślić). Langdon i kobieta uciekają krętymi uliczkami (tu wybrać miasto z długoletnimi tradycjami: Rzym, Londyn, Boston, Nowy Jork, Paryż, Florencję lub Koluszki) i rozszyfrowują Niesamowicie Zagmatwane Zagadki (tu wybrać: dzieła znanych malarzy, szyfry wolnomularzy, symboliczne symbole lub alegoryczne alegorie). Bohaterów oczywiście goni czas (tu wybrać czas akcji: jedna noc/doba/tydzień/noc polarna). W finale zdemaskować Bardzo Złego Wroga (wskazana jest reakcja czytelnika w stylu: "ooo!" lub "o...

Książka schematycznie podobna do "Kodu Leonarda Da Vinci", ale mimo to nadal wciąga i intryguje. Momentami akcja wydaje się zwalniać, ale za chwilę zwroty akcji powodują, że nie chce się odkładać książki. Wielkim atutem tej książki jest wędrówka przez Florencję.

A mnie się nie podobała, za dużo opisów, akcja przewidywalna. Nie ma już tego pełnego napięcia oczekiwania - co dalej. Dan Brown się po prostu wypalił, a każda jego kolejna książka jest słabsza.

Znam już twórczość Browna na tyle, żeby wiedzieć komu ufać, a komu nie. Genialna! Dla mnie na równi z "Kodem da Vinci", jednak "Aniołów i Demonów" nie pobiła.Absolutny must read.

Wciąga od pierwszej strony, to fakt. W niektórych momentach trochę odrzucała mnie szczegółowość opisów, ale ogólnie fajna. :)

Świwtna,wciągająca, szybka akcja