Intymna teoria względności

podobała mi sie bardziej od zespołów i samotności. opowiadania tak krótkie że żałuje sie ze sie juz przeczytało.tak wzruszajaca ze az trudno uwierzyc ze prawdziwa.Zakłócenie teorii uświadamia że nawet w najgorszym człowieku jest trochę dobra i ze nie zawsze prawda jest to co widzimy na pierwszy rzut oka.cytaty mówia same za siebie ,,Ralf umiera najdłużej ze wszystkich''

Bardzo ciekawy i wzruszający zbiór opowiadań, w charakterystycznym naukowo-refleksyjnym stylu Wiśniewskiego. Jedno z nich, "Interferencja pychy", mówiące o divie obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, chyba zapamiętam na dłużej. To naprawdę osobliwa historia, jakich nie brakuje w tej książce.

To książka, którą przeczytałam dwa razy pod rząd. Niesamowicie wzruszające i chwytające za serce. Czytając po raz drugi można wszystko głęboko przemyśleć, odnosząc się nawet do własnego życia. Samo wspomnienie tej książki czy poszczególnych opowiadań, wywołuje pewien dreszcz. Po prostu polecam :)

Przeczytałam jednym tchem i doznałam głębokiego szoku, zamykając książkę. Jak to, już koniec? Poruszające, bo prawdziwe. "Ralf umiera najdłużej ze wszystkich" - bolesne i piękne jednocześnie

Opowiadania, które można czytać jednym tchem lub każde oddzielnie. Rewelacyjne i na długo pozostające w pamięci.

Cudowna. Czyta się jednym tchem. Żałuję, że przeczytałam tak późno.

Genialne. Kazda z 16 opisanych historii jest swietna!

Wiśniewski w pełnej klasie. Nic dodać, nic ująć.

Opowiadania "z życia" - gdybym je czytał w piśmie, pewnie wybijałyby się ponad jego poziom, w książce, mam wrażenie, już tak nie poruszają, choć są tematycznie powiązane a nawet poprzedzone wstępem (i zakończone epilogiem) zbierającym je, mimo wszystko, w całość. Czytane w periodyku z pewnością zwracałyby uwagę umiejętnością, charakterystyczną dla tego autora, wyciągania z codziennych sytuacji życiowych uogólnień, głównie nt. miłości. W ten własnie sposób opisane sytuacje potoczne - wypreparowane z rzeczywistości poza codzienność, zyskują siłę uogólnienia.
Miłość - cóż to jest? Autor od początku zmaga się z tym uczuciem na kartach swych powieści, pozostając rozdartym pomiędzy naukowym, "laboranckim" - fizykalno-chemicznym podejściem, a z naukowych pozycji absurdalną nadzieją, że cała prawda o niej, mimo wszystko, da się uchwycić tylko w poezji...Ot, Polak w Niemczech - środowisko naukowe ("szkiełko i oko") w dodatku wśród Niemców, a to oznacza rozsądek ponad miarę, ale jednak polska dusza nie puszcza, więc wychodzi z niej, jak zwykle, "romantyczność":
"Czucie i wiara silniej mówi do mnie
Niż mędrca szkiełko i oko..."