Mąż przez zasiedzenie

Świetny język, niewymuszony humor. Wszystkiego w sam raz. Autorka mnie bawiła przez całą powieść, sympatyczna i wciągająca narracja. Słowne gierki, które naprawdę są zabawne i lekkie pióro, mnie zachwyciły. To nic, że naiwna, ale o to właśnie chyba chodziło autorce. Lekki romansik z wątkiem kryminalnym. Nie i zmusza do myślenia, idealna na poprawę humoru i chwilę relaksu. Trochę nie sprawdziła się lektorka, można było więcej ikry i humoru wykrzesać z tego świetnego tekstu.

 Chyba mogę się nazwać największa fanką literatury pisanej przez polskie autorki. Biorę w zasadzie każdą w ciemno. Nie inaczej było w przypadku najnowszej powieści Marty Obuch Mąż przez zasiedzenie. Przyznam szczerze, że nie do końca rozumiem dlaczego ma niekoniecznie wysokie notowania. Przyznaję bez bicia, że mnie autorka nieustannie bawi i nie wydaje mi się, aby Mąż przez zasiedzenie był gorsza pozycją od poprzednich. Ja osobiście bawiłam się przy niej wyśmienicie.Czasami zastanawiam się czy mój osobisty małżonek nie ma racji mówiąc, że mi podoba się wszystko i jestem bezkrytyczna. Z tym ostatnim się nie zgadzam, bo parę razy zdarzyło mi się odnieść krytycznie ( z naciskiem na parę)/
Mąż przez zasiedzenie to kolejna książka kryminlno - romansowa popełniona przez Panią Martę.Główna bohaterka to Patrycja, doktor językoznawstwa, pracująca na katowickiej uczelni. Jak wiadomo nauczyciele akademiccy kroci nie zarabiają, a wystawy ciągle kuszą, a to nową torebką, a to nową kiecką, więc nasza zaradna Patrycja podejmuje się opieki nad starszym profesorem jako dama do towarzystwa. Ma ogarnąć dom, podać leki, ugotować, a przede wszystkim ma zapewnić mu rozmowę i to nie o rynku i najbliższych okolicach, ale rozmowy takie z wyższej półki do czego Patrycja z racji wykształcenia nadaje się znakomicie. Już pierwsze spotkanie Patrycji i profesora Tofela pokazuje, że będziemy mieć do czynienia z nie lada duetem: Patrycja bowiem pokonuje profesora w szachy i robi to dosłownie w paru ...

Momentami zabawna, mimo to trochę nudnawa, a akcja rozwija się bardzo powoli i wręcz męczy. Jak dla mnie za mało się tutaj dzieje. Nie polecam.

Ot taka sobie komedyjka, z elementem kryminalnym i historycznym. Ten ostatni dosyć ciekawy. Autorka pisze lekko, humor widać na każdej stronie. Wątek kryminalny nawet ciekawy. Akcja dzieje się dość szybko, choć sytacje i przygody bohaterow są w większości bardzo nierealne. Ogółem lekka lektura na poprawę humoru.

Lekka komedia z kryminalnym wątkiem. Polecam wszystkim, którzy chcą zagłębić się w szklance absurdu i oderwać myśli od codzienności a także momentami się pośmiać.

Pełen relaks.