Memory Almost Full

Jeszcze przy żadnej młodzieżówce nie czułam tak bardzo, że to nie jest książka dla mnie. Może gdybym znowu miała te naście lat...

Pamiętam, że ze szkolnej biblioteki wypożyczałam mnóstwo powieści detektywistycznych, a potem, w wyższych klasach, z koleżankami wymieniałyśmy się romansami. Uwielbiałam takie historie. "Memory almost full" łączy oba te gatunki, dlatego w pełni rozumiem, czemu niektórych czytelników tak zachwyca.

Z mojej perspektywy, w MAF niektóre wątki były za bardzo naciągnięte. Musiałam mocno przymrużyć oczy, żeby uwierzyć w to, co się dzieje. Samo to odbierało mi już sporo radochy z lektury. Chciałam się też bawić w rozwiązywanie zagadek, ale niestety czytelnik niewiele może w pojedynkę zdziałać.

Powieść zapamiętam jako lekką, trochę naiwną, skierowaną konkretnie do młodego czytelnika. Styl autorki jest prosty, trochę żartobliwy, rozdziały są krótkie i dzięki temu wszystkiemu szybko się czyta.

Lubicie zagadki słowne i anagramy?

Ja je wręcz uwielbiam, dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok najnowszej książki Julii Biel!

Chociaż "Memory Almost Full" nie jest pierwszą publikacją tej autorki, która trafiła na moją półkę, bez wątpienia jest pierwszą, którą przeczytałam. Czy po zapoznaniu się z nią mam ochotę na więcej? Zdecydowanie!

Główną bohaterkę Amelię poznajemy, gdy wraca z USA, gdzie przebywała na szkolnej wymianie. Niestety jej powrót nie należy do najlepszych, gdyż podczas jej nieobecności zmarła jej ukochana babcia Mags, która zaszczepiła w niej miłość do anagramów i wszelkiego rodzaju zagadek słownych. Kobieta zostawiła dla swojej wnuczki osobliwy list, który namieszał zarówno w życiu Amelii, jak i snach, w których spotyka chłopaka o szmaragdowych oczach… Czy dziewczynie uda się odróżnić jawę od snu? Czy nieznajomy ze snów będzie miał znaczący wpływ na jej przyszłość? Odpowiedzi na te pytania, znajdziecie w najnowszej książce Julii Biel.

Muszę przyznać, że autorka zaskoczyła mnie zarówno swoim lekkim stylem pisarskim, który zdecydowanie przypadł mi do gustu, jak i samym pomysłem na fabułę. "Memory Almost Full" to książka, która zaskakuje. Zarówno ogromem tajemnic, przeplatających się między stronami przeróżnych zagadek słownych i anagramów oraz zbiegów okoliczności, które stają się oczywiste dopiero w momencie, gdy autorka uchyla nam rąbka tajemnicy, wprowadzając jeden z lepszych plot twistów, jaki miałam okazje prze...

Memory almost full to najnowsza książka Julii Biel, która jest pełna anagramów, tajemnic i... zbiegów okoliczności. A to co przyciąga to senna rzeczywistość.

Wiem, że wielu z Was nie cieszył zagraniczny tytuł ale po lekturze spojrzycie na niego zupełnie inaczej i w sumie otworzy się Wam zupełnie nowy wymiar w świecie rzeczywistym. Więcej nie napiszę, żeby nie psuć Wam niespodzianki.

Anagramy w powieści w pewnym stopniu dotykają nie tylko rzeczy widocznych, a im dalej zagłębiamy się w historię tym bardziej czujemy, że w rzeczywistości anagramy są bliżej nas niż myślimy.

Cała fabuła jest naprawdę mocno pogmatwana o w pewnym momencie dochodzimy do tego, że nic nie ma sensu, panuje chaos i nie wiemy czy dalej brnąć z czytaniem czy się poddać. Choć wiele się rozwiązuje, niewiadomych jakby się mnoży. Bohaterowie to kolejna wisienka na torcie. Każdy z nich jest bardzo dobrze wykreowany, więc łatwo nam podczas czytania czytać z nich jak z otwartej księgi.

Końcówka jest ciężka, tylko tak mogę to określić. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw i z jednej strony ciekawi mnie czy moje teorie się pokryją a z drugiej boję się sięgać po kontynuację bo może... to zakończenie tylko mi się przyśniło?

Temat utraty pamięci jest mi bliski, ponieważ dziadek chorował na Alzheimera, także z jeszcze większą ochotą chciałam przeczytać tę książkę, żeby zobaczyć jak inni radzą sobie z tego typu przypadłością.

Amelia po wymianie studenckiej w Stanach Zjednoczonych wraca do swojej rodzinnej miejscowości, aby uporządkować mieszkanie po zmarłej babci i uporać się ze śmiercią ukochanej osoby. Umysł kobiety powoli zaczynał ją zawodzić więc kiedy tylko mogła zostawiała wnuczce tajemnicze zagadki.

Od razu wam powiem, że @julia.biel.story zostawiła najlepsze na sam koniec! Tego co się tam wydarzyło nigdy w życiu bym się nie domyśliła. Nawet przez chwilę mi przez myśl nie przeszło, że taki może być finał. Fani plot twistów na pewno będą zadowoleni.

Książka jest tak zaskakująca, że w planie mam ponowne przeczytanie rozdziałów z perspektywy Jonatana. Muszę sprawdzić czy będę w stanie wyłapać jakąkolwiek poszlakę dotyczącą zakończenia. Dawno nie czytałam książki, którą chciałabym przejrzeć jeszcze raz, więc to mówi samo za siebie jak fajna jest to historia.

Książka jest pełna rodzinnych tajemnic, zagadek, słownych zabaw, a w to wszystko wplątany jest świat snu, który jest jeszcze bardziej ekscytująco niż to co się dzieje na jawie.

Bohaterowie stworzeni są tak, że nie ma możliwości, żeby któregoś nie lubić. Bardzo fajnie była ukazana przyjaźń Amelii z Kiki, widać, że dziewczyny znają się bardzo długi czas. Relacja jaką dziewczyna ma z bratem...

Sny mogą być koszmarne. Powodować szybsze bicie serca i wywoływać łzy rozpaczy. Sny mogą być też zabawne. Sprawiać, że czujemy się po przebudzeniu jak wyrwani z innej krainy i z uśmiechem na twarzy wspominamy kadry z naszego „nocnego filmu". Sny mogą być szybko zapomniane, ale są też takie, które pozostają w naszej pamięci i powodują mętlik w głowie. Sny mogą być bardzo realne, ale czy mogą też wpływać na rzeczywistość?

Ten wstęp jest tutaj nie bez powodu, bowiem sny i zagadki odgrywają kluczową rolę w „Memory almost full". Ich odkrywanie sprawia dużo radości i dostarcza wielu wrażeń. Jednak to nie jedyne plusy tejże książki. Zawiera w sobie nietuzinkową historię, która swoją wyjątkowością przekonała mnie już na samym początku i, co najważniejsze, utrzymała tą ciekawość aż do samego końca. A zakończenie? Tutaj autorka pokazała jak wielką wyobraźnię posiada i zaskoczyła mnie tak, że zbierałam szczękę z podłogi. Czegoś takiego na pewno bym nie wymyśliła.

Nie zrażajcie się tym, że „Memory almost full" to książka młodzieżowa. Owszem, główni bohaterowie, którzy są bardzo intrygujący i pomimo, momentami irytujących zachowań, wzbudzają sympatię i wciągają w swój niesamowity, pełen tajemnic i licznych zawirowań, świat, to młodzi ludzie, ale ich opowieść z pewnością przyciągnie także i tych nieco dojrzalszych czytelników. Ja, chociaż mam już ponad 30 lat, jestem zachwycona tą historią i z wypiekami na twarzy śledziłam losy Amelii i Jonatana. Nie było w tym może ...

„Memory almost full” to pierwszy tom serii o tym samym tytule. Książka od pierwszych stron wciąga i to bardzo. Do tego autorka posiada niezwykle lekkie pióro, a sama książka jest raczej cienka. Wszystko to sprawia, że książka właściwie czyta się sama. Książa przeznaczona jest dla młodzieży, ale ja nieco starszy czytelnik dałam się porwać tej niesamowitej opowieści.

„Memory almost full” to powieść o Amelii, która wyjechała na szkolną wymianę. Gdy wróciła do domu była zszokowana. Jej ukochana babcia, która cierpiała na demencję odeszła. Dziewczyna nie bardzo początkowo radziła sobie z żałobą i żalem do rodziny, że jej nie powiedziano o śmierci staruszki. Z pomocą przychodzi jej przyjaciółka, Kiki. Dziewczyny wspólnie próbują domyśleć się o co chodziło babci w liście, który zostawiła dla wnuczki. Obie uwielbiały anagramy i powoli rozwiązywały zagadki i tajemnice rodzinne. Podczas poszukiwań pokój babci okazał się prawdziwym skarbcem rzeczy mniej lub bardziej potrzebnych i wartościowych.

To co bardzo spodobało mi się w tej historii, to samo pomysł na akcję. Szukając prawdy, Amelia co jakiś czas śniła. Jej sny były bardzo realistyczne i w pewnym momencie nie wiedziała już śni czy dzieje się to naprawdę. A co spotykała w snach? I jak było to możliwe co się działo po nich? Przekonajcie się sami. Książa na pewno wciągnie Was i pomimo trochę nudnawego środka, nie pozwoli odłożyć się nawet na chwilkę. Natomiast zakończenie wywołuje efekt WOW...

Zwrot akcji, który wymyśliła Julia Biel, jest absolutnie fenomenalny! Ta książka Was zaskoczy, zaszokuje i sprawi, że będziecie zbierać szczękę z podłogi. Serio! 🤯

Ale po kolei - MAF to mega wciągające young adult z elementami fantastyki. Mało tego, jest to także książka pełna tajemnic, zagadek oraz anagramów. Znajdziecie w niej też motyw snów oraz bardzo przystojnego chłopaka o szmaragdowych oczach - w sumie nawet nie jednego, a dwóch! Do tego bardzo inteligentną główną bohaterkę oraz najlepszą przyjaciółkę, którą każdy chciałby mieć. No i dwa przeurocze psiaki - muszę mówić coś więcej?

Wiem, że teksty w stylu “chciałabym o niej zapomnieć, by móc znów poznać ją po raz pierwszy” są nieco banalne, ale omg, w przypadku MAF inaczej nie mogę powiedzieć 😆 Emocje, jakich mi dostarczyła - szczególnie ten plot twist, serio, mam obsesję na jego punkcie - były tak niesamowite, że marzę o tym, by poczuć je raz jeszcze. Ogromnym plusem MAF jest jednak to, że czytanie jej po raz kolejny - wiedząc już to i owo - i odkrywanie pewnych tropów oraz dostrzeganie ukrytych znaczeń dostarczy tyle samo wrażeń, co za pierwszym razem.

Kocham tę książkę, po prostu 💚 Zachwyciła mnie i sprawiła, że przeżywam ją do teraz, niecierpliwie przebierając nogami w oczekiwaniu na drugi tom. Szczególnie, że wiem o nim co nieco i uwierzcie mi - to będzie coś, czego jeszcze nie czytaliście! 🤯

Julia, jesteś mistrzynią zaskoczeń, królową słowa i absolutną boginią plot twistów!...

Amelia wraca ze szkolnej wymiany do domu. Mogłoby się wydawać, że powrót nie będzie taki ciężki jak się wydaje, jednak to tylko złudzenie. Amelia wraca całkowicie do nowej rzeczywistości, w której nie wie jak się odnaleźć. Wraz z babcią i przyjaciółką Kiki uwielbiała anagramy. Właśnie nimi wypełniony był ostatni list od babci. Jakie tajemnice babcia przed nią chce odkryć? Co się wydarzy?

Jest to pierwszy tom cyklu „Memory Almost Full”. Do końca książki nie wiedziałam co mogę spodziewać się w tej książce. Niestety przeczytałam spoiler (przypadkowo) do zakończenia tej książki i powiem tam zaskoczył mnie, podczas czytania ten efekt wow minął, ale gdy się dowiedziałam naprawdę byłam zdziwiona i bardziej ciekawa jak do tego doszło. Sama fabuła jak i pomysł bardzo mi się spodobał. Wydaje mi się dość ciekawy i mało przewidywalny. Podobały mi się zagadki rebusy, które zostały ewidentnie stworzone z precyzją i przemyślane. Akcja momentami mi się z lekka ciągnęła, ale pojawiały się za to momenty, które to nadrabiały. Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani, każdy ma swój, niepowtarzalny charakter. Co do bohaterów to ani ich nie uwielbiam ani ich nie nienawidzę. Po prostu nie wywarli na mnie takiego wrażenia jakbym chciała. Emocji za wielkich nie czułam podczas czytania. Jest to dobra, lekka książka, przy której można spędzić dobrze czas. 8/10

To moja pierwsza styczność z twórczością Julii Biel. Nie mogłam znaleźć wiele informacji o autorce, mimo, że ma na koncie już parę książek odnoszę wrażenie, że to wciąż młodziutka autorka, która potrzebuje jeszcze wprawy w pisaniu. Fabuła książki jest dobrze rozplanowana, wielopoziomowa, jednak odnosi się wrażenie, że to opowiadanie wysłane na amatorski, licealny konkurs literacki.

Postaci nie zaskarbiły sobie u mnie żadnych uczuć, ani tych pozytywnych ani negatywnych. Dialogi zdecydowanie na plus, ponieważ były one faktycznie w klimatach młodzieżowych, nie udające niczego na siłę. Plot twist na zakończenie był i to taki, którego się nie spodziewałam. W książce się wiele dzieje, szczególnie ostatnie strony są pełne wyjaśnień. Jednak czy dostałam wszystkie odpowiedzi? Nope. Czeka nas jeszcze drugi tom. Wiele wątków niestety nie złożyło mi się w całość. Niby miały jakiś sens, ale jak dla mnie totalnie bezsensowne. Anagramy, którymi powieść się reklamuje, są jakby wciśnięte na siłę i trochę bezsensowne.

Myślę, że druga część to materiał na znacznie ciekawszą historię z większą ilością fantastyki. Czy jednak sięgnę po kolejną część? Nie. To nie moje klimaty

Zabrałam się za tą książkę z 0 oczekiwaniem co do niej, totalnie się nie spodziewałam, że ta książka może być tak cudowna! Tajemnice rodzinne, miłość do anagramów, sny, utrata bliskiej osoby, poszukiwanie ciała... autorka to wszytsko złączyła w jedną całość. Nie daje 5 gwiazdek bo pomiędzy tych samych superlatyw, które tutaj przedstawiłam kryje się mały, ale dla mnie bardzo znaczący - minus. Nie za bardzo do gustu przypadła mi ta strasznie szybko rozwijająca się relacja pomiędzy dwoma głównymi bohaterami, ale reszta książki to nadrobiła.
Końcówka natomiast zmiotła mnie z mapy(dosłownie)! Totoalnie się tego nie spodziewałam!
Polecam!!